Długi związane ze spadkiem to nie tylko zobowiązania zmarłego przechodzące na spadkobierców w chwili jego śmierci, ale jeszcze długi powstałe po otwarciu spadku związane z masą spadkową lub ze śmiercią spadkodawcy. Będą to m.in. koszty pogrzebu spadkodawcy (w takim zakresie, w jakim odpowiada on zwyczajom przyjętym w danym środowisku), niektóre koszty postępowania spadkowego, czy koszty zarządu majątkiem wspólnym itp.
W prawie cywilnym obowiązuje zasada, w myśl której długi spadkowe obciążają spadkobiercę. Jego odpowiedzialność jest jednak zróżnicowana. Spadkobierca ponosi odpowiedzialność za długi spadkowe ze spadku tylko do chwili przyjęcia spadku, potem odpowiedzialność ta obejmuje cały majątek spadkobiercy. Warto o tym pamiętać i skorzystać - przy podejmowaniu decyzji o przyjęciu spadku - z przysługujących spadkobiercy uprawnień. Wszystko zależy od tego, w jaki sposób spadek zostanie przyjęty. Jeśli wprost - spadkobierca może zapomnieć o jakichkolwiek ograniczeniach jego odpowiedzialności. Będzie zobowiązany do zaspokojenia wszelkich wierzytelności i to nie tylko z majątku spadkowego, ale też z całego majątku osobistego.
W lepszej sytuacji znajdzie się, jeśli podejmie decyzję o przyjęciu spadku z dobrodziejstwem inwentarza. Wówczas będzie ponosił odpowiedzialność za długi spadkowe, ale tylko do wartości ustalonego w inwentarzu stanu czynnego spadku.
Bardzo rzadko zdarza się, że spadkobiercą jest jedna osoba. Najczęściej spadkobierców jest kilku. W takim przypadku wszyscy odpowiadają solidarnie za długi spadkowe aż do czasu działu spadku.
Po dokonaniu działu ustaje współwłasność w częściach ułamkowych i związana z nią solidarna odpowiedzialność spadkobierców za długi spadkowe. Od tego czasu spadkobiercy ponoszą odpowiedzialność za długi spadkowe proporcjonalnie do wielkości udziałów lub wielkości otrzymanego udziału (gdy spadek został przyjęty z dobrodziejstwem inwentarza).