Z uwagi na fakt, iż niektóre z nich mają wyłącznie charakter redakcyjny poniżej zostaną omówione tylko te, za pomocą których ustawodawca w sposób merytoryczny oraz istotny dla stron postępowania, dokonał zmiany treści poszczególnych przepisów.
W treści art. 738 kodeksu postępowania cywilnego pominięto uregulowanie zawarte przed nowelizacją w zd. 2, w którym przewidywało się, że wniosek o zabezpieczenie, który nie odpowiada wymogom formalnym przewidzianym w art. 738, przewodniczący zwraca bez wzywania do jego uzupełnienia. Wskutek pominięcia tej treści do wniosku o zabezpieczenie roszczenia zastosowanie znajdują obecnie ogólne reguły określone w art. 130 k.p.c. i n., co przyczyniło się do uproszczenia i ujednolicenia regulacji prawnych, a ponadto wyeliminowało zbędny formalizm i rygoryzm dotychczasowego unormowania.
W art. 743 k.p.c. został dodany nowy § 3, którego treść wypełnia istniejącą lukę, wprowadzając zasadę, że w przypadku, gdy wykonanie postanowienia o zabezpieczeniu sąd uzależnił od złożenia kaucji, nadanie klauzuli wykonalności albo stwierdzenie jego wykonalności jest możliwe dopiero po złożeniu kaucji przez uprawnionego do zabezpieczenia. Unormowanie to jest logiczną konsekwencją uzależnienia wykonania zabezpieczenia od złożenia kaucji.
W art. 7431 § 4 k.p.c. zostało zamieszczone wyraźne odesłanie do art. 7541 § 3, w którym jest mowa o stwierdzaniu przez sąd upadku zabezpieczenia.
W art. 746 k.p.c. zostały wprowadzone dwie istotne zmiany. Po pierwsze, w § 1 tego przepisu przyjęto, że początek terminu do dochodzenia roszczenia związany jest z powstaniem tego roszczenia, usuwając tym samym wadliwość, krytykowaną w nauce, polegającą na związaniu początku biegu terminu do dochodzenia roszczenia o naprawienie szkody wyrządzonej wykonaniem zabezpieczenia z chwilą powstania szkody.
Po drugie, ustawodawca kierując się zasadą ekonomi procesowej dodał do art. 746 k.p.c., nowy § 11, w którym określono, że rozpoczęcie terminu dla dochodzenia roszczenia o naprawienie szkody wyrządzonej wykonaniem zabezpieczenia związane jest z zakończeniem postępowania wywołanego wniesieniem skargi kasacyjnej.
Zobacz: Nowelizacja k.p.c. - znika postępowanie gospodarcze
Równie istotną zmianę merytoryczną wprowadzono w art. 7531 k.p.c. W przepisie tym zrezygnowano z nowacyjnego zabezpieczenia roszczeń pieniężnych, wynikających z praw własności intelektualnej (autorskich praw majątkowych, praw pokrewnych oraz praw do baz danych oraz należności wynikających z naruszenia autorskich praw majątkowych, a także należności wynikających z praw własności przemysłowej – odpowiednio art. 7531 § 1 pkt 6 i 7 k.p.c.). Intencją ustawodawcy było zabezpieczenie polegające na nałożeniu na obowiązanego (pozwanego) obowiązku zapłaty, jeszcze przed merytorycznym rozstrzygnięciem procesu, określonej kwoty pieniężnej na rzecz uprawnionego. Rozmiar dochodzonych roszczeń w wymienionych sprawach bywa ogromny, a żadne względy aksjologiczne nie uzasadniają zabezpieczenia tego typu roszczeń pieniężnych przez zapłatę z góry kwot na poczet dochodzonego roszczenia. Zabezpieczenie nowacyjne roszczeń pieniężnych powinno być ograniczone do istotnych społecznie i socjalnie spraw o dostarczanie środków utrzymania. W sprawach z zakresu własności intelektualnej za istotne dla praktyki uważa się zabezpieczenie roszczeń niepieniężnych (a nie roszczeń pieniężnych). W szczególności chodzi o to, aby w drodze zabezpieczenia niezwłocznie przerwać działania naruszające prawa własności intelektualnej i prowadzące do nieodwracalnych skutków.
Merytoryczne zmiany zostały wprowadzone również poprzez dodanie dwóch artykułów: art. 7561 k.p.c. oraz 7562 k.p.c. W pierwszym z przepisów zawarto wyjątek od zasady, że udzielenie zabezpieczenia następuje na posiedzeniu niejawnym, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej (art. 735 § 1 k.p.c.). W drugim z dodanych artykułów znalazło się rozwiązanie zbliżone do mechanizmów przewidzianych dla egzekucji świadczeń niepieniężnych. Mianowicie udzielając zabezpieczenia, można zagrozić obowiązanemu nakazaniem zapłaty określonej sumy pieniężnej na rzecz uprawnionego na wypadek naruszenia obowiązków określonych w tym postanowieniu.
Zobacz: Nowelizacja K.P.C.
Pierwszy z dodanych przepisów zyskał aprobatę doktryny, drugi zaś budzi wątpliwości.