Osoba, która stała się niezdolna do pracy, w pierwszej kolejności ma prawo do zasiłku chorobowego. Zasiłek chorobowy może pobierać maksymalnie przez okres 182 dni, a w przypadku osoby chorej na gruźlicę przez 270 dni. Po wyczerpaniu okresu zasiłkowego osoba, która nadal jest niezdolna do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja lecznicza rokuje na odzyskanie zdolności może wystąpić o świadczenie rehabilitacyjne. O świadczenie może wystąpić także osoba, która została skierowana na badania przez lekarza orzecznika ZUS w celu przyznania renty, a lekarz orzekł, że osoba rokuje na odzyskanie zdolności do pracy.
NOWOŚĆ na Infor.pl: Prenumerata elektroniczna Dziennika Gazety Prawnej KUP TERAZ!
Wniosek o świadczenie rehabilitacyjne
Osoba zainteresowana uzyskaniem prawa do świadczenia rehabilitacyjnego musi złożyć do ZUS wniosek na druku ZUS Np-7. Wniosek należy złożyć co najmniej na sześć tygodni przed zakończeniem okresu pobierania zasiłku chorobowego. O stanie zdrowia osoby ubiegającej się o świadczenie rehabilitacyjne orzeka:
- lekarz orzecznik oddziału ZUS,
- komisja lekarska ZUS, w przypadku wniesienia przez ubezpieczonego sprzeciwu od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS lub zgłoszenia przez prezesa ZUS zarzutu wadliwości takiego orzeczenia.
Orzeczenia te stanowią podstawę wydania decyzji w sprawie świadczenia rehabilitacyjnego.
Zobacz: Kiedy przysługuje świadczenie rehabilitacyjne
Do wniosku o świadczenie rehabilitacyjne należy dołączyć:
- zaświadczenie o stanie zdrowia wypełnione przez lekarza leczącego na druku ZUS N-9,
- wywiad zawodowy z miejsca pracy na druku ZUS N-10. Dokument ten nie jest wymagany jeśli wniosek składa ubezpieczony będący osobą prowadzącą pozarolniczą działalność,
- protokół ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy lub karta wypadku, jeżeli niezdolność do pracy jest spowodowana wypadkiem przy pracy,
- decyzja o stwierdzeniu choroby zawodowej wydana przez inspektora sanitarnego, jeżeli niezdolność do pracy spowodowana jest chorobą zawodową,
- zaświadczenie płatnika składek na druku ZUS Z-3 w przypadku pracownika albo ZUS Z-3a w przypadku innego ubezpieczonego niż pracownik.
- protokół ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy lub karta wypadku, jeżeli niezdolność· do pracy jest spowodowana wypadkiem przy pracy,
- decyzję o stwierdzeniu choroby zawodowej wydana przez inspektora sanitarnego, jeżeli niezdolność· do pracy spowodowana jest chorobą zawodową,
- jeżeli wnioskujemy o świadczenie rehabilitacyjne po ustaniu tytułu do ubezpieczeń musimy załączyć oświadczenie o nie ustaleniu prawa do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy, zasiłku dla bezrobotnych, zasiłku przedemerytalnego, świadczenia przedemerytalnego, o zaprzestaniu i niepodjęciu działalności zarobkowej stanowiącej tytuł do objęcia obowiązkowo ubezpieczeniem chorobowym lub ubezpieczeniem wypadkowym albo dobrowolnie ubezpieczeniem chorobowym albo zapewniającej prawo do świadczeń za okres niezdolności do pracy z powodu choroby, o nie podleganiu obowiązkowo ubezpieczeniu społecznemu rolników, na druku ZUS Z-10.
Świadczenie rehabilitacyjne wypłacane jest osobie uprawnionej przez okres maksymalnie 12 miesięcy.
Wysokość świadczenie rehabilitacyjne wynosi:
- 90 proc. podstawy wymiaru zasiłku chorobowego - za okres pierwszych trzech miesięcy (90 dni),
- 75 proc. podstawy wymiaru zasiłku chorobowego - za pozostały okres,
- 100 proc. podstawy wymiaru zasiłku chorobowego - jeżeli niezdolność do pracy przypada w okresie ciąży,
- 100 proc. podstawy wymiaru zasiłku chorobowego - jeżeli świadczenie rehabilitacyjne przysługuje z tytułu niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową, świadczenie rehabilitacyjne przysługuje z ubezpieczenia wypadkowego.
Zobacz również: Zasiłek chorobowy emeryta/rencisty
Świadczenia rehabilitacyjnego nie otrzyma osoba, która ma prawo do:
- emerytury,
- renty z tytułu niezdolności do pracy,
- zasiłku dla bezrobotnych,
- zasiłku przedemerytalnego,
- świadczenia przedemerytalnego.
Świadczenie rehabilitacyjne nie przysługuje również w czasie:
- urlopu bezpłatnego,
- urlopu wychowawczego,
- tymczasowego aresztowania,
- odbywania kary pozbawienia wolności.
Podstawa prawna:
Art. 18-22 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t.j. Dz.U. z 2005 r. nr 31, poz. 267 z późn. zm.).