Jak wyegzekwować ustalone kontakty nie „szarpiąc” się przy tym o dziecko?
Z pomocą rodzicowi – wierzycielowi kontaktów przychodzi art. 1051 kpc. Jeśli dłużnik ma obowiązek zaniechania pewnych czynności lub nie przeszkadzać czynności wierzyciela, sąd w którego okręgu dłużnik działał wbrew swemu obowiązkowi, na wniosek wierzyciela po wysłuchaniu stron i stwierdzeniu, że dłużnik działał wbrew obowiązkowi, nałoży na niego grzywnę.
Możliwość prowadzenia egzekucji na podstawie art. 1051 k.p.c., gdy wbrew obowiązkowi działa domownik, członek rodziny lub inna osoba bliska, rozwiązano w literaturze w sensie pozytywnym. Dłużnik będący rodzicem narusza obowiązek zaniechania pewnej czynności lub nieprzeszkadzania czynności wierzyciela – drugiego rodzica, którego uprawnienie polega na kontaktach osobistych z ich dzieckiem.
Może to prowadzić nie tylko do ukarania w myśl art. 1051 kpc, ale również do pozbawienia władzy rodzicielskiej rodzica dłużnika. Egzekucję wszczyna się na wniosek skierowany do sądu, w okręgu którego dłużnik działał wbrew swemu obowiązkowi wynikającemu z tytułu wykonawczego.
We wniosku wierzyciel powinien dokładnie określić czynności zaniechania, jakich domaga się, lub czynności, jakim dłużnik ma nie przeszkadzać. Określenia te muszą być zgodne z oznaczeniem tych czynności w tytule wykonawczym, który powinien być do wniosku dołączony.
W art. 1051 k.p.c. chodzi o wymuszenie biernego zachowania się dłużnika, w odróżnieniu od art. 1050 k.p.c., w którym chodzi o wykonanie pozytywnej czynności. W przypadku art. 1051 kpc chodzi więc o nieprzeszkadzanie w możliwości kontaktu z dzieckiem. Natomiast jeśli kontakt miałby polegać na przywiezieniu dziecka np. na wakacje do miejsca zamieszkania rodzica – wierzyciela – wówczas podstawą wniosku będą oba artykuły.
Jeżeli sąd stwierdzi, że dłużnik działał wbrew swemu obowiązkowi, wydaje postanowienie, którym nakłada na niego grzywnę z zamianą w razie nieściągnięcia na areszt.
W razie dalszych działań dłużnika wbrew obowiązkowi, sąd nałoży na dłużnika następną grzywnę aż do wyczerpania możliwości z art. 1052 k.p.c. (suma grzywny nie może przekroczyć 100.000 zł).
Na postanowienie sądu nakładające na dłużnika grzywnę z zamianą na areszt w razie nieściągnięcia przysługuje zażalenie.
Prawo do domagania się uzyskania kontaktu z dzieckiem przysługuje także rodzicowi rozwiedzionemu. Wykonanie przyznanego w wyroku orzekającym rozwód uprawnienia jednego z rozwiedzionych małżonków do określonych kontaktów z dzieckiem może być w razie przeszkadzania tym kontaktom przez drugie z małżonków wymuszone na nim na podstawie art. 1051 k.p.c. także wówczas, gdy w wyroku wprost nie zakazano mu przeszkadzania tym kontaktom
Uchwała SN z dnia 20 marca 1992 r., III CZP 16/92, OSNCP 1992, nr 9, poz. 162
Źródło: www.forum.prawnikow.pl