Dopiero w tym roku ma zostać osiągnięte wcześniejsze założenie mówiące o tym, że ilość wychowanków w jednej placówce ma nie przekraczać 30 dzieci. Dlatego też, zamysł nowej ustawy należy traktować nieco przyszłościowo.
Domy Dziecka mają szereg zadań wymienionych w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 października 2007 r. w sprawie placówek opiekuńczo-wychowawczych (Dz. U. Nr 201, poz. 1455). Tak, więc taka placówka:
- zapewnia dziecku opiekę całodobową i wychowanie oraz zaspokaja jego niezbędne potrzeby;
- zapewnia zajęcia wychowawcze, korekcyjne, kompensacyjne, logopedyczne, terapeutyczne, rekompensujące braki w wychowaniu w rodzinie i przygotowujące do życia społecznego, a dzieciom niepełnosprawnym - odpowiednią rehabilitację i zajęcia specjalistyczne;
- zapewnia dzieciom kształcenie, wyrównywanie opóźnień rozwojowych i szkolnych;
- podejmuje działania w celu powrotu dziecka do rodziny naturalnej, znalezienia rodziny przysposabiającej lub umieszczenia w rodzinnych formach opieki zastępczej;
- pracuje z rodziną dziecka;
- organizuje dla swoich wychowanków odpowiednie formy opieki w środowisku, grupy usamodzielniające oraz kontakt z rodzinami zaprzyjaźnionymi;
- może prowadzić hostel oraz mieszkanie usamodzielnienia.
Celem nowej ustawy ma być stopniowe zmniejszanie ilości podopiecznych, którzy mogą razem przebywać w jednej placówce opiekuńczej, tak by ich liczba nie przekraczała 14 wychowanków. Wieloletnie doświadczenia pokazują, że mieszkanie w jednym domu większej liczby dzieci niestety wpływa negatywnie na wychowanie, a przygotowanie ich do samodzielności jest znacznie utrudnione.
Założenia ustawy:
- od dnia wejścia w życie nowej ustawy nie można będzie tworzyć nowych placówek
większych niż dla 14 dzieci,
- od 1.01.2011 r. w placówkach nie zamieszka więcej niż 30 dzieci,
- od 1.01.2020 r. w placówkach nie będzie zamieszkiwało więcej niż 14 dzieci.
Oczekiwany efekt tych zmian to zwiększenie liczby placówek i jednoczesne zmniejszanie się liczby ich podopiecznych.
Dalsze zmiany
Za 4 lata na terenie placówek opiekuńczo-wychowawczych nie będą mogły przebywać dzieci poniżej 7 roku życia, a od 2017 roku nie spotkamy już wychowanków w wieku 10 lat. Podstawą nowych zasad jest oczywiste dla wszystkich stwierdzenie ,iż najlepszym środowiskiem do rozwoju małego dziecka jest rodzina. Jeśli nie ma ono takiej możliwości należy zapewnić mu wychowanie w rodzinie zastępczej lub rodzinnym domu dziecka. To jedyne warunki do prawidłowego rozwoju, szczególnie emocjonalnego.
Wedle ustawy mają być to głównie zawodowe rodziny zastępcze, dla których przygotowano specjalne szkolenia, gdzie koszt takiego kursu wynosi ok. 1000zł.
Zobacz też: Kompendium wiedzy o rodzinie zastępczej
Opieka nad dzieckiem w placówkach, powinna być skierowana głównie na:
- indywidualne potrzeby dziecka,
- planowość i celowość opieki w placówce;
- pracę z dzieckiem opartą na związkach interpersonalnych między wychowawcami
a dziećmi oraz indywidualną odpowiedzialność wychowawcy za realizację planu pracy
z dzieckiem i rodziną;
- procedurę pracy z rodziną dziecka umieszczonego w placówce,
- traktowanie opieki świadczonej przez całodobową placówkę jako usługi wspierającej
rodzinę,
- tymczasowość pobytu w placówce,
- zmobilizowanie kadry pedagogicznej i wychowanków do świadomego,
umotywowanego, profesjonalnego działania.
Wychowawcy
Pracownicy placówek wychowawczych, tacy jak wychowawcy, pedagodzy oraz psycholodzy powinni zostać objęci systemem szkoleń i studiów podyplomowych, które podniosą ich kwalifikacje i wiedzę na temat problemów dzieci. Trudności z, którymi jak wiemy borykają się szczególnie mali mieszkańcy domów dziecka.
Data publikacji: 2010-06-01
Zobacz też: Dziecko i prawo