Czy opłata od posiadanie psa obowiązuje wszędzie?
Ustawa o podatkach i opłatach lokalnych stanowi, że rada gminy może wprowadzić opłatę od posiadania psów, którą pobiera się od osoby fizycznej-właściciela zwierzęcia. Stawka opłaty ustalana jest przez radę gminy i nie może przekroczyć 110,66 złotych rocznie od jednego psa.
Bardzo wiele gmin zrezygnowało z pobierania tej opłaty (nie jest ona pobierana m.in. w Warszawie, Krakowie, Wrocławiu czy Łodzi). Głównym powodem rezygnacji z pobierania opłaty jest jej nieopłacalność, tj. zbyt wysokie koszty w stosunku do dochodów.
Nie mniej jednak nadal w niektórych z gmin możemy się takimi opłatami spotkać. W Poznaniu opłata za posiadanie psa wynosi 30 zł (za każdego kolejnego 15 zł), w Sopocie – 58 zł od psa, a w Szczecinie - 50 zł.
Zobacz również: Kiedy płaci się opłatę za posiadanie psa?
W zależności od gminy różne są terminy uiszczenia opłaty, np. w Płocku jest to 31 maja, a w Suwałkach – 31 marca.
Konsekwencje nieuiszczenia opłaty
To czy i jakie konsekwencje czekają nas z powodu nieuiszczenia opłaty od posiadania psa zależne jest od gminy, którą zamieszkujemy. Niektóre z nich w stosunku do osób uchylających się od wniesienia opłaty wszczynają procedurę przewidzianą w przepisach Ordynacji podatkowej i ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Jednym słowem, przeciwko takiej osobie wszczynane jest postępowanie podatkowe, a ściągnięcie opłaty może zająć się komornik skarbowy…
Choć opłata powinna być uiszczana terminowo, bardzo wiele osób po prostu o niej zapomina. Innym problemem jest również brak ewidencji właścicieli czworonogów, która byłaby wykorzystywana przez gminy. Brak ewidencji równa się brak informacji o posiadanym zwierzęciu, a brak informacji to najczęściej brak opłaty.
Kto jest zwolniony z opłaty?
Ustawa o podatkach i opłatach lokalnych przewiduje jednak zwolnienia z opłaty od posiadania psów. Opłaty tej nie pobiera się od:
1) członków personelu przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych oraz innych osób zrównanych z nimi na podstawie ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych, jeżeli nie są obywatelami polskimi i nie mają miejsca stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2) osób zaliczonych do znacznego stopnia niepełnosprawności - z tytułu posiadania jednego psa;
3) osób niepełnosprawnych - z tytułu posiadania psa asystującego;
4) osób w wieku powyżej 65 lat prowadzących samodzielnie gospodarstwo domowe - z tytułu posiadania jednego psa;
5) podatników podatku rolnego od gospodarstw rolnych - z tytułu posiadania nie więcej niż dwóch psów.
Zobacz również serwis: Podatki i opłaty