Godło Polski
Godłem Polski jest wizerunek orła białego ze złotą koroną na głowie zwróconej w prawo, z rozwiniętymi skrzydłami, z dziobem i szponami koloru złotego, w czerwonym polu prostokątnej tarczy o dolnej krawędzi wydłużonej pośrodku. Barwy bieli i czerwieni są barwami Rzeczypospolitej Polski.
Historia godła
Prawie każdy Polak zna legendę o Lechu i orle. Według niej założyciel państwa Polan Lech podczas postoju w okolicach Poznania ujrzał pod wieczór sporych rozmiarów gniazdo na drzewie. Znajdował się w nim biały orzeł z dwoma pisklętami. Gdy Lech przyglądał się mu, orzeł rozpostarł skrzydła na tle nieba czerwonego od zachodzącego słońca. Zachwyciło to Lecha, postanowił więc osiąść na tej ziemi. Lech umieścił orła w swym herbie, a miejsce na pamiątkę nazwał Gniezdnem (obecnie Gniezno) od słowa gniazdo.
Najwcześniej zachowany wizerunek orła znajdziemy na monetach z czasów Bolesława Chrobrego. Przyjmuje się, że najprawdopodobniej jest to bielik.
Od XII wieku orzeł występował na monetach i pieczęciach książąt piastowskich, tarczach i chorągwiach. Król Polski Przemysł II od 1295 roku zaczął używać wizerunek orła jako oficjalny herb całego państwa polskiego.
Z wiekami wizerunek i forma graficzna orła zmieniała się. Z mocą ustawy z dnia 13 grudnia 1927 roku o godłach i barwach państwowych oraz o znakach i pieczęciach określono obecnie obowiązujący wizerunek orła. Twórcą projektu był prof. Zygmunt Kamiński. Projekt godła wzorowany jest na orle z epoki Stefana Batorego, stanowi on syntezę historycznych orłów, wykorzystywanych przez władców Polski.
Wizerunek godła Polski
Konstytucja z dnia 2 kwietnia 1997 roku stanowi, że godłem Polski jest wizerunek orła białego w koronie w czerwonym polu.
Godło Polski podlega ochronie prawnej. Jako symbol państwa polskiego wizerunek orła widnieje na:
Wizerunek orła białego jest stosowany na awersach polskich monet.
Zobacz również: Teksty polskich Konstytucji
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej
Barwami państwowymi Polski są kolor biały i czerwony w dwóch poziomych pasach. Pasy są ułożone równolegle i mają taką samą szerokość. Kolor biały na fladze znajduje się na górze, natomiast kolor czerwony na dole.
Flagą Polski jest prostokątny płat tkaniny o barwach państwowych: białym i czerwonym.
Ustawa z dnia 1 sierpnia 1919 roku uznała, że barwami Polski są kolory biały i czerwony, w podłużnych równoległych pasach. Mają równą długość oraz szerokość.
Rozporządzenie z mocą ustawy z dnia 13 grudnia 1927 roku określiło odcień czerwieni, jako barwa cynobru.
Ustawa z dnia 31 stycznia 1980 roku o godle, barwach i hymnie Rzeczypospolitej Polskiej oraz o pieczęciach państwowych ustanowiła, że flaga Polski jest prostokątny płat tkanin o barwach Rzeczypospolitej: białym i czerwonym, umieszczony na maszcie.
Za flagę Polską uważany jest także wariant z godłem Polski, umieszczonym pośrodku białego pasa. Od 1955 roku są dwa rodzaje flag w Polsce nazywane "flagą państwową". Oprócz opisanej powyżej flagi biało-czerwonej istnieje jeszcze flaga z godłem na białym prostokącie nazywana "flagą państwową z godłem".
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 roku stanowi, że barwami Polski są kolor:
- biały i
- czerwony.
Obowiązująca flaga Rzeczypospolitej Polskiej jest prostokątem o proporcjach 5:8 podzielonym na dwa poziome pasy: biały (u góry) i czerwony. Dopuszcza się także wieszanie flagi w formie pionowej wstęgi. W takiej sytuacji barwa biała powinna znajdować się po lewej stronie lub przy drzewcu.
Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej
W dniu 2 maja obchodzi się święto – Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej. Święto ustanowione na podstawie ustawy z dnia 20 lutego 2004 roku zmianie ustawy o godle, barwach i hymnie Rzeczypospolitej Polskiej.
Senat w uchwale z dnia 12 lutego 2004 r. ustanowił dzień 2 maja Świętem Orła Białego. W wyniku decyzji Sejmu święto zmieniono na Święto Flagi Rzeczypospolitej Polskiej.
Mimo że Święto Flagi Rzeczypospolitej Polskiej jest świętem państwowym, 2 maja nie jest dniem ustawowo wolnym od pracy.
Historia flagi
Historycznie najwcześniejszą barwa narodową Polski był karmazyn. Uznawano, że stanowi symbol dostojeństwa i bogactwa. Ponadto uważany był za kolor najszlachetniejsze.
Po raz pierwszy barwy biały i czerwony zostały uznane za barwy narodowe w dniu pierwszej rocznicy Konstytucji 3 Maja, w dniu 1792.
Na wniosek posła Walentego Zwierkowskiego po raz pierwszy do regulacji prawnej flagi Polskiej została przyjęta w uchwale Sejm Królestwa Polskiego z 7 lutego 1831 roku.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości z dniem 1 sierpnia 1919 roku ustalono barwy i kształt flagi. Zgodnie z regulacją barwy biały i czerwony w podłużnych pasach równoległych, z których górny – biały, dolny zaś – czerwony, stanowią barwy narodowe.
Znieważenie flagi państwowej
Znieważenie, niszczenie, uszkadzanie lub usuwanie Flagi Polski stanowi występek. Występek ten jest zagrożony karą:
- kara grzywny,
- karą ograniczenia wolności,
- a nawet karą pozbawienia wolności do 1 roku.
Ochronie przed znieważeniem podlega:
- godło,
- sztandar,
- chorągiew,
- banderę,
- flagę lub
- inny polski znak państwowy.
Zobacz również: Jak będzie wyglądał nowy dowód osobisty
Hymn Polski
Hymn państwowy to pieśń patriotyczną o zasięgu ogólnokrajowym. Stanowi wyraz poczucia wspólnoty i odrębności narodowej. Hymnem Polski jest Mazurek Dąbrowskiego.
Pierwszą pieśnią polską pełniącą rolę hymnu była „Bogurodzica”. W okresie oświecenia pieśń „Święta miłości kochanej Ojczyzny”, pełniła rolę hymnu.
Obecnie obowiązującym Hymnem państwowym jest "Pieśń legionów polskich we Włoszech". Z czasem nazwana została "Mazurek Dąbrowskiego". Napisana została przez Józefa Wybickiego w Reggio we Włoszech między 16 a 19 lipca 1797 r. Została napisana na melodię ludową, dla uświetnienia uroczystości pożegnania odchodzących z miasta legionistów.
Tekst ogłoszono po raz pierwszy w Mantui w lutym 1799 r. w gazetce: "Dekada Legionowa".
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości po okresie zaborów, pojawiła się potrzeba napisania nowego hymnu państwowego. Uchwalona w dniu 17 marca 1921 roku Konstytucja nie rozstrzygnęła kwestii hymnu.
W dniu 15 października 1926 roku minister wyznań religijnych i oświecenia publicznego wydał okólnik, w którym podano obowiązujący po odtąd tekst hymnu – „Mazurka Dąbrowskiego”. Od 1926 roku uznaje się, że „Mazurek Dąbrowskiego” jest Hymnem Polski.
Po II wojnie światowej utrzymano dotychczasowy hymn państwowy. Znalazło to potwierdzenie w akcie wydanym przez ministra oświaty z dnia 20 czerwca 1948 roku.
Ustawa z dnia 31 stycznia 1980 roku zawiera pełny tekst hymnu oraz tekst muzyczny. Tekst muzyczny ma układ: na jeden głos, na fortepian oraz na głos i fortepian.
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 roku stanowi, że Hymnem Polski jest „Mazurek Dąbrowskiego”. Podlega on podobnie jak barwy państwowe i godło ochronie prawnej.
Zobacz również serwis: Sprawy urzędowe