Dzisiaj, 18 maja 2025 r. ma miejsce msza inauguracyjna Papież Leona XIV. Przed mszą św. Papież zdecydował się na przejazd wśród wiernych, wyjechał poza teren Placu św. Piotra, chce być wśród Papieżem wśród ludzi. Na mszy poznamy jego cele i najważniejsze przesłanie. Na ten moment możemy zapytać: Augustianie i Papież Leon XIV: kim tak naprawdę są? Brat Papieża odpowiadając na pytanie jakim człowiekiem jest Robert Prevost, mówi: zwykłym, zwykłym człowiekiem. No tak, ale w tym gorącym czasie wyboru nowego Papieża Watykan, Rzym, Ameryka i reszta świata zastanawia się jak to będzie. Papież - Amerykanin? Tak, to możliwe i nie można nikogo dyskryminować z powodu jego narodowości i środowiska z jakiego się wywodzi. Zresztą Ameryka Północna w ostatnim czasie przeżywa rozkwit katolicyzmu, po ciężkich latach posuchy. Szczególnie Chicago - skąd pochodzi nowa Głowa Kościoła Katolickiego - szczyci się praktykującymi katolikami. Polacy z Chicago nie kryją zachwytu, podobnie jak społeczeństwo w Peru - gdzie Papież spędził wiele, wiele lat, budując zakon i wspólnotę. Augustianie podkreślają zaś: kluczem do zrozumienia duchowości augustiańskiej jest słowo „wspólnota”.
- Msza inauguracyjna Papieża Leona XIV
- Augustianie - klasztory w Polsce
- Kim był św. Augustyn?
- Kim są Augustianie?
- Charyzmat - Święty Augustyn, Reguła I. Augustianie - co ich wyróżnia?
Msza inauguracyjna Papieża Leona XIV
Dzisiaj, 18 maja 2025 r. ma miejsce msza inauguracyjna Papież Leona XIV. Przed mszą św. Papież zdecydował się na przejazd wśród wiernych, wyjechał poza teren Placu św. Piotra, chce być wśród Papieżem wśród ludzi. Na mszy poznamy jego cele i najważniejsze przesłanie.
Brat Papieża odpowiadając na pytanie jakim człowiekiem jest Robert Prevost, mówi: zwykłym, zwykłym człowiekiem. No tak, ale w tym gorącym czasie wyboru nowego Papieża Watykan, Rzym, Ameryka i reszta świata zastanawia się jak to będzie. Papież - Amerykanin? Tak, to możliwe i nie można nikogo dyskryminować z powodu jego narodowości i środowiska z jakiego się wywodzi. Zresztą Ameryka Północna w ostatnim czasie przeżywa rozkwit katolicyzmu, po ciężkich latach posuchy. Szczególnie Chicago - skąd pochodzi nowa Głowa Kościoła Katolickiego - szczyci się praktykującymi katolikami. Polacy z Chicago nie kryją zachwytu, podobnie jak społeczeństwo w Peru - gdzie Papież spędził wiele, wiele lat, budując zakon i wspólnotę. Nikt nie ośmieli się powiedzieć wprost, że w jakimś sensie wybór Amerykanina, jest to decyzja polityczna. Wybór Papieża to przecież ma być natchnienie od Ducha Świętego - mówią kardynałowie. No tak, ale wciąż wiele pytań, bo w pierwszych słowach Papież mówił o pokoju, pokoju w rodzinach i na świecie. Czy będzie to koherentne z polityką przywódcy Ameryki? A ponadto: kim są augustianie? Jakie poglądy ma Papież? Co powie Papież w sprawie wojen na świecie - czy wypowie się wprost?
Augustianie - klasztory w Polsce
Wydaje się, że w Polsce dużej bardziej kojarzy się takie zakony jak: dominikanie, franciszkanie, cystersi czy nawet benedyktyni. A augustianie? Owszem, ale tak naprawdę w Polsce augustianie mają tylko 3. klasztory, z tym 2. są w Krakowie!
- Klasztor-Parafia pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej Augustianie - Kraków (Kazimierz).
- Klasztor pw. Matki Bożej Dobrej Rady Augustianie - Kraków (Prokocim).
- Klasztor Matki Bożej Pocieszenia Augustianie - Łomianki pod Warszawą.
Kim był św. Augustyn?
Jak podają sami augustianie, w swoich oficjalnych komunikatach: "Aureliusz Augustyn urodził się 13 listopada 354 r. w Tagaste. Jego ojciec Patrycjusz – urzędnik rzymski – był poganinem, zaś matka, Monika – głęboko wierzącą chrześcijanką. Wychowywała Augustyna według zasad wiary chrześcijańskiej i doprowadziła go do kręgu katechumenów – osób przygotowujących się do przyjęcia sakramentu chrztu św. Lecz w okresie studiów w stolicy Afryki Północnej, Kartaginie, Augustyn odszedł od wiary swej młodości. Również jego życie moralne pozostawiało wiele do życzenia. W 374 r. Augustyn rozpoczął pracę nauczyciela w Tagaste, ale szybko przeniósł się do Kartaginy, a w 383 r. – do Rzymu. W wieku 30 lat został wykładowcą retoryki w Mediolanie.
Latem 386 r., pod wpływem kazań pełnego ducha i wymowy biskupa Mediolanu Ambrożego, w życiu Augustyna, po długim okresie wewnętrznej walki, nastąpila głęboka przemiana. Zrezygnował on ze swoich dotychczasowych zajęć, by oddać się całkowicie służeniu Bogu i poszukiwaniu mądrości we wspólnocie. Udał się do Cassiciacum, do posiadłości swojego mediolańskiego przyjaciela Verecundusa, gdzie w towarzystwie najbliższych przyjaciół i matki przeżył kilka miesięcy poświęconych owocnej pracy intelektualnej i duchowej. W 387 r. powrócił do Mediolanu i w noc Zmartwychwstania Pańskiego, wraz z synem Adeodatem i przyjacielem Alipiuszem, przyjął chrzest z rąk biskupa Ambrożego. W 388 r. Augustyn wrócił do Afryki i rozpoczął realizację swoich ideałów życia klasztornego w odziedziczonej po rodzicach posiadłości w Tagaste. W tej pierwszej założonej przez niego wspólnocie ludzi świeckich przebywał przez trzy lata, które jak mówił, były najszczęśliwsze w jego życiu. Sława o jego pobożności i uczoności szybko rozeszła się po okolicy. W kolejnych latach po przyjęciu sakry biskupiej żył we wspólnocie klasztornej ze swoim duchowieństwem jako 'ubogi Chrystusa’. Coraz bardziej utwierdzał się w przekonaniu o potrzebie ścisłego zjednoczenia posługi kapłańskiej z życiem zakonnym uważając, że wspólnota najlepiej potrafi zapewnić kapłanom tak intelektualny jak i duchowy rozwój.
Poprzez swoje dzieła o życiu ascetycznym i monastycznym oraz dużą liczbę założonych klasztorów stał się jednym z ojców monastycyzmu zachodniego. Około 400 r. napisał pierwszą Regułę zakonną Zachodu, która do dziś kształtuje życie wielu wspólnot zakonnych. Augustyn zmarł w 430 roku, po prawie 40 latach ofiarnej służby Kościołowi, gdy Wandale oblegali jego siedzibę biskupią. Od VIII w. jego ciało spoczywa w Pawii.
Augustyn uchodzi za jednego z największych teologów Kościoła powszechnego. W sztuce przedstawia się go trzymającym serce przeszyte strzałą: jest to symbol miłości, która w jego życiu i nauczaniu zajmuje centralne miejsce. Augustyn był wielkim myślicielem, który wywarł ogromny wpływ na rozwój zachodniej teologii i filozofii. Ale nie należy pomijać jego wkładu także w życie zakonne Kościoła, gdyż z tego źródła on sam czerpał siłę dla swoich wielkich działań. To zwłaszcza dla nas, jego duchowych synów i córek, jest szczególnym i cennym dziedzictwem."
Kim są Augustianie?
W marcu 1256 r. w Rzymie, przy kościele Santa Maria del Popolo, z nakazu Papieża Aleksandra IV, spotkali się delegaci wszystkich klasztorów eremickich w liczbie 360 osób. W obecności delegata papieskiego wysłuchano i przyjęto wolę Papieża aby zjednoczyć się prawnie, w celu utworzenia jednego wielkiego Zakonu, Zakonu Eremitów św. Augustyna. W ten sposób powstała zakonna rodzina augustiańska, która została zaliczona do grona zakonów żebrzących lub braterstwa apostolskiego, na wzór Franciszkanów i Dominikanów, istniejących już od kilkudziesięciu lat i zatwierdzonych przez Kościół. Celem tego zakonu jest:
- poszukiwanie prawdy
- życie we wspólnocie
- życie kontemplacyjne eremitów
- działanie apostolskie w różnych formach, wynikające z aktualnych potrzeb Kościoła.
Jedność ideałów i planów, doskonałe życie we wspólnocie, szacunek dla wymagań i godności osoby – są trzema punktami charakteryzującymi wspólnotę.
Charyzmat - Święty Augustyn, Reguła I. Augustianie - co ich wyróżnia?
Jak podają sami Augustianie wskazują na Charyzmat i regułę I.: „Przede wszystkim, bracia najmilsi, miłujcie Boga, a następnie bliźniego, gdyż te przykazania zostały nam dane jako najważniejsze. Oto jest to, co nakazujemy zachowywać mieszkającym w klasztorze. Po pierwsze, dlatego zgromadziliście się w jedno, byście jednomyślnie mieszkali w domu i mieli jednego ducha i jedno serce skierowane ku Bogu. I nie nazywajcie czegokolwiek swoją własnością, lecz wszystko niech będzie dla was wspólne.” Charyzmat Zakonu Augustianów opiera się przede wszystkim na duchowym doświadczeniu św. Augustyna. Ogólnie rzec biorąc, zawiera on w sobie cztery podstawowe elementy. Są to:
- nieustanne poszukiwanie Boga,
- w głębokiej wspólnocie z drugim człowiekiem,
- w oparciu o prawdę o sobie samym, oraz
- w zaangażowaniu na służbę Kościołowi.
Są to podstawowe filary, swoisty trzon duchowości augustiańskiej. Kluczem do zrozumienia duchowości augustiańskiej jest słowo „wspólnota”. Dojrzała wiara i wspólnota z Bogiem musi, według św. Augustyna, wyrażać się w dojrzałych relacjach i wspólnocie z drugim człowiekiem.
Jednocześnie św. Augustyn nie chciał, aby wspólnota zakonna, którą założył, zamykała się w swoim własnym „światku”, odgradzając się od problemów Kościoła. Prawdziwa duchowość augustiańska wyraża się więc również w „wyjściu poza mury klasztorne” i podejmowaniu różnorodnych działań duszpasterskich. W zależności od tego jakie kto ma dary i talenty, staramy się aby każdy mógł je rozwijać, „puścić je w obieg” i robić to do czego Bóg, przez wspólnotę zakonną, go powołał.