Świadczenie uzupełniające dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji
Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego informuje, że z dniem 1 października 2019 r. weszła w życie ustawa z dnia 31 lipca 2019 r. o świadczeniu uzupełniającym dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji (Dz. U. z 2019 r. poz. 1622).
Dla kogo?
O świadczenie uzupełniające może ubiegać się osoba pełnoletnia, której niezdolność do samodzielnej egzystencji została stwierdzona:
- orzeczeniem o całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym i niezdolności do samodzielnej egzystencji albo
- orzeczeniem o całkowitej niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji albo orzeczeniem o niezdolności do samodzielnej egzystencji albo
- orzeczeniem o zaliczeniu do I grupy inwalidów wydanym przez komisję lekarską ds. inwalidztwa i zatrudnienia przed dniem 1 września 1997 r. albo
- orzeczeniem o całkowitej niezdolności do służby i niezdolności do samodzielnej egzystencji.
Polecamy: Umowy zlecenia i inne umowy cywilnoprawne od stycznia 2019 r.
Świadczenie uzupełniające przysługuje osobie, która nie jest uprawniona do świadczeń pieniężnych finansowanych ze środków publicznych lub też łączna wysokość „brutto” tych świadczeń, po dokonaniu ustawowych wyłączeń, nie przekracza kwoty 1.600 zł miesięcznie.
Wysokość świadczenia uzupełniającego
Wysokość świadczenia uzupełniającego stanowi różnicę między kwotą 1.600 zł i łączną kwotą przysługujących świadczeń pieniężnych finansowanych ze środków publicznych, przy czym świadczenie uzupełniające nie może być wyższe niż 500 zł.
Wniosek o świadczenie
Ustalenie prawa do świadczenia uzupełniającego następuje na wniosek złożony we właściwym organie emerytalno-rentowym. W przypadku osób uprawnionych do świadczeń emerytalno-rentowych wypłacanych w zbiegu, prawo do świadczenia uzupełniającego rozpatruje ten organ, który wypłaca dodatek pielęgnacyjny. Osoba pobierająca emeryturę lub rentę z KRUS powinna przedstawić m.in. orzeczenie potwierdzające niezdolność do samodzielnej egzystencji, o ile nie znajduje się w posiadaniu Kasy.
Orzeczenie lekarskie
Jeżeli emeryt lub rencista nie posiada takiego orzeczenia albo upłynął okres, na który zostało wydane, powinien do wniosku dołączyć zaświadczenie o stanie zdrowia wystawione na druku KRUS N-14 przez lekarza prowadzącego leczenie. Zaświadczenie o stanie zdrowia jest również wymagane w przypadku osób posiadających tylko orzeczenie o niepełnosprawności.
Orzeczenie o niepełnosprawności, nawet w znacznym stopniu, nie jest dokumentem równoważnym z orzeczeniem o niezdolności do samodzielnej egzystencji.
Zatem osoby, które posiadają ważne orzeczenie o niezdolności do samodzielnej egzystencji (wydane przez KRUS, ZUS lub inny organ emerytalno-rentowy), nie muszą zgłaszać się do lekarza leczącego, w celu uzyskania zaświadczenia o stanie zdrowia (KRUS N-14).