Wciąż wpływają do rządu postulaty o szybkie wprowadzenie drugiego dodatku dla rencistów. Pierwszy otrzymują beneficjenci renty socjalnej. O podobny dodatek zabiegają renciści z tytułu niezdolności do pracy. W obu przypadkach nie chodzi o dodatek dla każdego rencisty. Musi on dodatkowo mieć orzeczenie o niezdolności do samodzielnej egzystencji. Ten wymóg powoduje, że pokrzywdzeni czują się często renciści nie dysponujący tym orzeczeniem – pokrzywdzenie wynika z tego, że nie mogą liczyć na istotne podwyżki renty zasadniczej (z wyjątkiem podwyżek okołoinflacyjnych).
Drugi dodatek dla rencistów. Tym razem dla rencistów chorobowych [petycja]
Do ministerstwa rodziny trafiła petycja w sprawie przyspieszenia prac nad ustawą wprowadzającą rentę dla osób z niezdolnością do pracy. Autorka petycji powołała się na następujące argumenty:
Argument 1. Niepełnosprawność czy poważne urazy sprawiają, że ich codzienne funkcjonowanie staje się znacznie utrudnione, a w wielu przypadkach niemal niemożliwe bez wsparcia.
Argument 2. Wprowadzenie dodatku dopełniającego do renty, analogicznego jaki Ustawą z dnia 27 września 2024 r. o zmianie ustawy o rencie socjalnej oraz niektórych innych ustaw, przyznano rencistom socjalnym z orzeczoną niezdolnością do samodzielnej egzystencji, mogłoby stanowić istotną pomoc finansową również dla tej grupy i poprawić ich sytuację życiową.
Argument 3. Renciści socjalni z orzeczoną niezdolnością do samodzielnej egzystencji jak i renciści z tytułu całkowitej niezdolności do pracy z orzeczoną niezdolnością do samodzielnej egzystencji to osoby znajdujące się w tej samej sytuacji, borykające się z takimi samymi problemami, dysfunkcjami, o jednakowych potrzebach leczenia, rehabilitacji, zaopatrzenia w wyroby medyczne czy opieki.
Jedyna różnica między tymi grupami polega na momencie powstania samej niepełnosprawności. Przecież niepełnosprawność to nie wybór. Nikt nie wybiera sobie wieku, w którym zachoruje czy ulegnie wypadkowi.
Treść petycji w pliku PDF:
Link do petycji
Podsumowanie - dlaczego powinien być drugi dodatek do renty (obok renty socjalnej)
Wnioskuję o przyspieszenie prac nad rządowym projektem ustawy, tak aby renciści z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, u których orzeczono niezdolność do samodzielnej egzystencji również mogli jak najszybciej korzystać z tego ważnego wsparcia. Liczę na zrozumienie i szybkie podjęcie działań w niniejszej sprawie.
Polecamy VAT 2025. Podatki część 2
Kto może otrzymać rentę z tytułu niezdolności do pracy (dane od Ministerstwa Rodziny)
Renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje osobie, którą uznano za całkowicie lub częściowo niezdolną do wykonywania pracy zarobkowej z powodu stanu zdrowia. Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy.
Za częściowo niezdolną do pracy uznaje się natomiast osobę, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do wykonywania pracy zgodnej z posiadanymi przez nią kwalifikacjami.
Podstawowym warunkiem uzyskania renty jest wystąpienie całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i brak rokowań odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu.
Niezdolność do pracy orzekana jest na okres nie dłuższy niż 5 lat, chyba że według wiedzy medycznej nie będzie rokowań odzyskania zdolności do pracy przed upływem tego okresu, wówczas niezdolność do pracy orzeka się na okres dłuższy niż 5 lat. Nowe uregulowania stanowią również, że jeżeli osobie uprawnionej do renty z tytułu niezdolności do pracy przez okres co najmniej ostatnich 5 lat poprzedzających dzień badania lekarskiego brakuje mniej niż 5 lat do osiągnięcia wieku emerytalnego, tj. 60 lat dla kobiety i 65 lat dla mężczyzny, w przypadku dalszego stwierdzenia niezdolności do pracy orzeka się niezdolność do pracy na okres do dnia osiągnięcia tego wieku.
Osoby, które osiągnęły wiek emerytalny tj. w przypadku kobiet – 60 lat, w przypadku mężczyzn - 65 lat, emeryturę. Im przyznaje się z urzędu zamiast renty z tytułu niezdolności do pracy. Emeryturę przyznaje się od dnia osiągnięcia przez rencistę wieku uprawniającego do emerytury. Wysokość tak przyznanej emerytury nie może być niższa od pobieranej dotychczas renty z tytułu niezdolności do pracy.