Przepisy Ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych szczegółowo regulują m.in. kwestię dotyczącą czasu pracy pracowników niepełnosprawnych. Zgodnie z art. 15 ww. Ustawy czas pracy osoby niepełnosprawnej nie może przekraczać 8 godzin na dobę i 40 godzin tygodniowo, zaś czas pracy osoby niepełnosprawnej zaliczonej do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności nie może przekraczać 7 godzin na dobę i 35 godzin tygodniowo. Wymiar czasu pracy obowiązuje od dnia następującego po przedstawieniu pracodawcy orzeczenia o niepełnosprawności. Ponadto osoba niepełnosprawna nie może być zatrudniona w porze nocnej i w godzinach nadliczbowych. Wyjątek ; przepisu art. 15 nie stosuje się do osób niepełnosprawnych zatrudnionych przy pilnowaniu, oraz w przypadku gdy na wniosek osoby niepełnosprawnej lekarz przeprowadzający badania profilaktyczne pracowników lub w razie jego braku lekarz sprawujący opiekę nad tą osobą wyrazi na to zgodę.
Zobacz również: Nadgodziny w zadaniowym czasie pracy
Należy podkreślić, że skrócone normy czasu pracy nie mogą mieć wpływu na wysokość wynagrodzenia wypłacanego w stałej miesięcznej wysokości, jak i wynagrodzenia wypłacanego według stawek godzinowych za pracę.
Warto także pamiętać, że pracownik niepełnosprawny ma prawo do :
• dodatkowej przerwy w pracy (art. 17 ww. Ustawy)
• dodatkowego urlopu wypoczynkowego ( art. 19 ww. Ustawy)
• korzystania z płatnych zwolnień w pracy (art. 20 ww. Ustawy)
Podstawa prawna:
Ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.
Zobacz również serwis: Praca