Praca w ruchu ciągłym to system pracy , który zakłada przedłużenie czasu pracy do ponad 8 godzin dziennie i 40 godzin tygodniowo. Jest to odstępstwo od podstawowego wymiaru czasu pracy i dotyczy niewielkiej grupy pracowników. Dotyczy prac, które ze względu na technologię produkcji nie mogą być wstrzymane, np. praca przy piecu hutniczym oraz przypadków gdy praca nie może być wstrzymana ze względu na konieczność ciągłego zaspokajania potrzeb ludności.
Czas pracy w tym systemie może być przedłużony do 43 godzin przeciętnie na tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym, z tym że w granicach tej normy czas pracy może być przedłużony jednego dnia w niektórych tygodniach do 12 godzin. Dwunastogodzinny dzień pracy można więc wprowadzić tylko raz w tygodniu i tylko w niektórych tygodniach (a więc max 3 tygodniach).
Okres rozliczeniowy nie może być dłuższy niż 4 tygodnie.
Obowiązuje także zasada, iż w jednym tygodniu nie można przedłużyć czasu pracy więcej niż o 4 godziny (czyli do 44 godzin).
Za każdą godzinę przedłużonego czasu pracy ponad 8 godzin przysługuje pracownikowi dodatek jak za prace w godzinach nadliczbowych ( nie jest to jednak praca w godzinach nadliczbowych).
Wymiar czasu pracy obliczamy:
- mnożąc 8 godzin przez liczbę dni kalendarzowych przypadających w okresie rozliczeniowym, z wyłączeniem niedziel, świąt i dni wolnych od pracy wynikających z rozkładu czasu pracy w przeciętnie 5-dniowym tygodniu pracy
- następnie dodając do otrzymanej liczby liczbę godzin odpowiadającą przedłużonemu u danego pracodawcy tygodniowemu wymiarowi czasu pracy.
Podstawa prawna: Art. 138 kodeks pracy