Od 2023 roku pracodawców obciąża nowy obowiązek. Choć sprawa nie jest skomplikowana, wymaga uważności i uwagi. Koniec roku to dobry moment, aby upewnić się, czy wykonano niezbędne czynności, a pracodawcy nie grozi z tego tytułu kara.
- Nowy obowiązek pracodawców jest w praktyce kłopotliwy
- Pod koniec roku warto sprawdzić stan urlopu pracowników
- W dokumentacji trzeba też zwrócić uwagę na okres wypowiedzenia
Nowy obowiązek pracodawców jest w praktyce kłopotliwy
Pracodawca ma obowiązek dopełnienia wobec każdego pracownika tak zwanego obowiązku informacyjnego. Regulujący to zagadnienie art. 29 § 3 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy został w 2023 r. znowelizowany, a zakres samego obowiązku informacyjnego został znacząco rozszerzony. Całkowitą nowością jest od tego momentu to, że w sytuacji, gdy elementy objęte informacją ulegają zmianie, pracodawca ma obowiązek przekazania pracownikom zaktualizowanej informacji. To znacząco rozszerza jego zakres obowiązków i w przypadku zatrudniania wielu pracowników bywa w praktyce kłopotliwe.
Informacja, o której mowa zawiera 13 pozycji. Wśród nich na szczególną uwagę zasługują wymiar urlopu wypoczynkowego oraz długość okresu wypowiedzenia. To one bowiem najczęściej ulegają zmianie w czasie zatrudnienia i sprawiają, że pracodawca ma obowiązek dopełnić obowiązku informacyjnego. Oczywiście zmiany te nie zachodzą jedynie na przełomie lat kalendarzowych, ale w zależności od indywidualnej historii zatrudnienia danego pracownika, mogą mieć miejsce w każdym momencie roku, jednak koniec jednego roku kalendarzowego i początek drugiego, który jest momentem „inwentaryzacji” wielu uprawnień kadrowo-podatkowych pracowników jest dobrym momentem na zweryfikowanie sytuacji również pod tym kątem.
Pod koniec roku warto sprawdzić stan urlopu pracowników
Wymiar urlopu wypoczynkowego, do którego pracownik ma prawo zależy m.in. od długości zatrudnienia i co do zasady wynosi:
- 20 dni – jeżeli pracownik jest zatrudniony krócej niż 10 lat;
- 26 dni – jeżeli pracownik jest zatrudniony co najmniej 10 lat.
Warto pamiętać, że do wskazanych okresów są zaliczane również określone przez ustawodawcę okresy nauki, co sprawia, że w przypadku pracowników, którzy podnoszą swoje kwalifikacje, do zmiany stanu urlopu może dojść nie tylko w związku z upływem określonego czasu zatrudnienia. Zaliczane okresy nauki to z tytułu:
- zasadniczej lub innej równorzędnej szkoły zawodowej - przewidziany programem nauczania czas trwania nauki, nie więcej jednak niż 3 lata,
- średniej szkoły zawodowej - przewidziany programem nauczania czas trwania nauki, nie więcej jednak niż 5 lat,
- średniej szkoły zawodowej dla absolwentów zasadniczych (równorzędnych) szkół zawodowych - 5 lat,
- średniej szkoły ogólnokształcącej - 4 lata,
- szkoły policealnej - 6 lat,
- szkoły wyższej - 8 lat.
W dokumentacji trzeba też zwrócić uwagę na okres wypowiedzenia
Drugim elementem informacji przekazywanej pracownikowi, który może ulec zmianie w trakcie zatrudnienia jest okres wypowiedzenia, którego długość jest uzależniona od okresu zatrudnienia u danego pracodawcy i wynosi:
- 2 tygodnie, jeżeli pracownik był zatrudniony krócej niż 6 miesięcy;
- 1 miesiąc, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 6 miesięcy;
- 3 miesiące, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 3 lata.
Takie brzmienie przepisów sprawia, że konieczność zaktualizowania informacji o warunkach zatrudnienia zachodzi już po 6 miesiącach zatrudnienia u danego pracodawcy, bo wówczas okres wypowiedzenia umowy wydłuża się z 2 tygodni do 1 miesiąca. Należy więc na bieżąco śledzić dokumentację pracowniczą by w odpowiednim momencie wychwycić zachodzące zmiany.
Podstawa prawna
art. 29, art. 36, art. 154 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (j.t. Dz.U. z 2023 r. poz. 1465)