Kwestie związane z odpowiedzialność sprzedawcy za wady rzeczy zostały uregulowane w Kodeksie Cywilnym. Zgodnie z art. 556 k.c. sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego za wady fizyczne i prawne rzeczy.
Wada fizyczna polega na niezgodności towaru z umową. Może tu chodzić np. o to, że sprzedana rzecz nie ma właściwości, które powinna mieć rzecz tego rodzaju, jest uszkodzona itd. Wada prawna z kolei może polegać np. na tym, że sprzedana rzecz należy do osoby trzeciej, albo ciążą na niej prawa osoby trzeciej (np. zastaw).
Odpowiedzialność sprzedawcy z tytuły rękojmi może zostać ograniczona/wyłączona w pewnych okolicznościach.
Postanowienie stron
Strony mogą w umowie rozszerzyć, ograniczyć lub nawet wyłączyć odpowiedzialność sprzedawcy z tytułu rękojmi stron. Wynika to ze swobody kontraktowania – strony robią to w formie postanowienia umownego . W k.c. zastrzeżono jednak pewne wyjątki od tej zasady.
Pierwszy wyjątek stanowi sytuacja, w której kupujący jest konsumentem. W takim wypadku wyłączenie lub ograniczenie odpowiedzialności sprzedawcy jest dopuszczalne tylko gdy stanowi tak ustawa.
Konsument wiedział o wadzie w chwili zawarcia umowy – w takim wypadku sprzedawca nie jest wobec niego odpowiedzialny.
Drugi wyjątek stanowi sytuacja, w której sprzedawca podstępnie zataił wadę przed kupującym – w takim wypadku ustalone ograniczenia lub wyłączenie odpowiedzialności sprzedawcy jest zawsze nieskuteczne.
Wiedza o wadzie
Drugą z okoliczności wyłączających odpowiedzialność sprzedawcy z tytułu rękojmi jest sytuacja, gdy kupujący wiedział o wadzie rzeczy w chwili zawarcia umowy.
Gdy przedmiotem sprzedaży są rzeczy oznaczone tylko co do gatunku albo rzeczy mające powstać w przyszłości, sprzedawca nie odpowiada za wady, jeżeli kupujący wiedział o wadzie w chwili wydania rzeczy – nie dotyczy to sytuacji gdy kupującym jest konsument.
W przypadku gdy kupującym jest konsument to sprzedawca nie jest odpowiedzialny za to, że rzecz nie ma właściwości wynikających z publicznych zapewnień producenta, wytwórcy itp. (np. reklamy w telewizji), jeżeli zapewnień tych nie znał ani, oceniając rozsądnie, nie mógł znać albo nie mogły one mieć wpływu na decyzję kupującego o zawarciu umowy sprzedaży, albo gdy ich treść została sprostowana przed zawarciem umowy sprzedaży.
Opracowano na podstawie:
Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (j.t. Dz.U. z 2017 r. poz. 459 z późn. zm)