Wskazany wyżej przepis art. 200b został do Kodeksu karnego dodany przez art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 5 listopada 2009 r. (Dz.U.09.206.1589) zmieniającej nin. ustawę z dniem 8 czerwca 2010 r.
Nowy rodzaj przestępstwa polega na tym, iż sprawca musi pochwalać lub propagować pedofilię publicznie. Pod pojęciem publicznego zachowania należy rozumieć takie działanie, gdy ze względu na jego miejsce lub okoliczności działania zachowanie sprawcy jest lub potencjalnie może być dostępne dla nieokreślonej liczby osób. Pojęcie to nie jest tożsame z miejscem publicznym, (czyli miejscem dostępnym dla nieokreślonej liczby osób) a wynika to z faktu, iż nie zawsze działanie w miejscu publicznym będzie „publiczne” (np. pochwalanie pedofilii na pustej ulicy, gdzie nikt nie usłyszy mówcy nie będzie działaniem publicznym). Wskazane definicje zostały przytoczone w oparciu o uchwałę składu 7 sędziów SN z 20 września 1973 r. (VI KZP 26/73, OSNKW 1973, nr 11, poz. 132).
Zobacz: Odpowiedzialność karna
Należy wskazać, iż istnieje również (literalnie odróżniona przez ustawodawcę) różnica pomiędzy działaniem sprawcy polegającym na propagowaniu pedofilii a działaniem polegającym na jej pochwalaniu. Chodzi o to, że pochwalanie to pozytywne wypowiadanie się o pedofilii potencjalnie zachwalające ją jako pozytywne zjawisko, natomiast propagowanie to działanie wymierzone w kierunku bezpośrednio przekonania kogoś do uprawiania pedofilii (różnica ta wyraża się przykładowo w zestawieniu wypowiedzi A, który pochwala pedofilię mówiąc np. iż „13 letnie dziewczynki są dobrymi kochankami, one lubią seks” a zachowaniem A który propaguje pedofilię mówiąc, iż „jest to zdrowe, dobre, każdy powinien spróbować – nie bójcie się” etc.
Należy wskazać, iż przepis art. 200b ma zastosowanie zarówno do sytuacji, gdy ktoś poprzestaje jedynie na twierdzeniach słownych, czyli oświadczeniach wobec innych osób, jak i gdy te osoby przekonuje do zachowań o charakterze pedofilskim.
Wypada również zauważyć, iż przestępstwo pochwalania oraz nawoływania do pedofilii jest zagrożone karą grzywny, ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności do lat 2, co jest regulacją surowszą od ogólnie przyjętej zasady w myśl, której publiczne pochwalanie przestępstwa podlega karze pozbawienia wolności do 180 stawek grzywny, ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności do roku (tak art. 255 § 3 Kodeksu karnego).
Zobacz serwis: Kodeks karny