Przedawnienie jest jednym z podstawowych zarzutów, którymi dłużnik może obronić się przed żądaniami wierzyciela. Dlatego też sprawdzenie, czy samo roszczenie nie uległo przedawnieniu powinno być jedną z pierwszych czynności.
Aby jednak dokonać tego poprawnie, trzeba najpierw znać zasady, na jakich oblicza się bieg terminu przedawnienia. O początku terminu, zawieszeniu i wstrzymaniu można przeczytać w części pierwszej.
Zobacz również: Jak obliczyć bieg przedawnienia? – cz. 1
Oprócz tego należy jednak pamiętać również o sytuacjach, w jakich bieg przedawnienia ulega przerwaniu.
Przerwanie biegu przedawnienia
O ile w przypadku zawieszenia, wznowienie biegu terminu powoduje, że biegnie on dalej, o tyle przy przerwaniu biegu przedawnienia termin ten, po wznowieniu biegnie od nowa.
Roszczenie o wydanie przedmiotu pożyczki przedawnia się z upływem 6 miesięcy, od chwili gdy przedmiot miał być wydany. Jeżeli po trzech miesiącach wniesiono w tej sprawie pozew, po wznowieniu termin ten będzie biegł od początku.
Przepisy Kodeksu cywilnego znają trzy przypadki przerwania biegu przedawnienia. Po pierwsze bieg przedawnienia ulega przerwaniu przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia.
Zobacz również: Spełnienie przedawnionego roszczenia - czy można domagać się zwrotu?
Po drugie przerwanie następuje w przypadku uznania roszczenia przez osobę, przeciwko której przysługuje.
Takim uznaniem roszczenia będzie pismo dłużnika z prośbą o rozłożenie na raty. Powoduje to przerwanie biegu przedawnienia.
Po trzecie taki sam efekt wywoła wszczęcie mediacji.
Nie każde wniesienie pozwu powoduje skutek przerwania biegu przedawnienia. Pozew zwrócony wskutek nieuzupełnienia braków formalnych, czy też cofnięty nie wywiera bowiem skutków prawnych.