Kwestię udzielania wynagrodzenia rocznego reguluję Ustawa o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej.
Zobacz: Dotacje unijne – jak pozyskać środki dla firmy
Zgodnie z przepisami w/w ustawy, przez pracowników jednostek sfery budżetowej rozumie się pracowników:
• państwowych jednostek sfery budżetowej, dla których środki na wynagrodzenia są kształtowane na podstawie odrębnej ustawy,
• zatrudnionych w Kancelarii Sejmu, Kancelarii Senatu, Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, Trybunale Konstytucyjnym, Biurze Rzecznika Praw Obywatelskich, Sądzie Najwyższym, Naczelnym Sądzie Administracyjnym, Najwyższej Izbie Kontroli, Państwowej Inspekcji Pracy, Biurze Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, Krajowym Biurze Wyborczym, Biurze Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych, Państwowym Urzędzie Nadzoru Ubezpieczeń oraz w Wyższym Urzędzie Górniczym na stanowiskach inspekcyjno-technicznych,
• samorządowych jednostek sfery budżetowej, prowadzących gospodarkę finansową na zasadach określonych w ustawie z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe
• biur poselskich, senatorskich lub poselsko-senatorskich oraz klubów, kół albo zespołów parlamentarnych.
Zobacz także: Trzynastka dla pracowników spoza sfery budżetowej
Przepisów ustawy nie stosuje się do żołnierzy oraz funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej.
Kiedy i w jakiej wysokości pracownik nabywa prawo do trzynastki
W pełnej wysokości po przepracowaniu u danego pracodawcy całego roku kalendarzowego.
W wysokości proporcjonalnej do okresu przepracowanego, pod warunkiem, że okres ten wynosi co najmniej 6 miesięcy.
W wysokości proporcjonalnej do okresu przepracowanego w razie wystąpienia następujących okoliczności:
a) nawiązania stosunku pracy w trakcie roku kalendarzowego z nauczycielem i nauczycielem akademickim zgodnie z organizacją pracy szkoły (szkoły wyższej),
b) zatrudnienia pracownika do pracy sezonowej, jeżeli umowa o pracę została zawarta na sezon trwający nie krócej niż trzy miesiące,
c) powołania pracownika do czynnej służby wojskowej albo do spełnienia obowiązku zastępczej służby poborowych,
d) rozwiązania stosunku pracy w związku z:
• przejściem na emeryturę, rentę szkoleniową albo rentę z tytułu niezdolności do pracy lub świadczenie rehabilitacyjne,
• przeniesieniem służbowym, powołaniem lub wyborem,
• likwidacją pracodawcy albo zmniejszeniem zatrudnienia z przyczyn dotyczących pracodawcy,
• likwidacją jednostki organizacyjnej pracodawcy lub jej reorganizacją,
e) podjęcia zatrudnienia:
• w wyniku przeniesienia służbowego,
• na podstawie powołania lub wyboru,
• w związku z likwidacją poprzedniego pracodawcy albo ze zmniejszeniem zatrudnienia z przyczyn dotyczących tego pracodawcy,
• w związku z likwidacją jednostki organizacyjnej poprzedniego pracodawcy lub jej reorganizacją,
• o zwolnieniu z czynnej służby wojskowej albo po spełnieniu obowiązku zastępczej służby poborowych,
f) korzystania:
• z urlopu wychowawczego,
• z urlopu dla poratowania zdrowia,
• przez nauczyciela lub nauczyciela akademickiego z urlopu do celów naukowych, artystycznych lub kształcenia zawodowego,
g) wygaśnięcia stosunku pracy w związku ze śmiercią pracownika.
Zobacz także: Podatki
Pracownik nie dostanie trzynastki z powodu:
• nie usprawiedliwionej nieobecności w pracy trwającej dłużej niż dwa dni,
• stawienia się do pracy lub przebywania w pracy w stanie nietrzeźwości,
• wymierzenia pracownikowi kary dyscyplinarnej wydalenia z pracy lub ze służby,
• rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika.
Jaka jest podstawa trzynastki:
Wynagrodzenie roczne ustala się w wysokości 8,5% sumy wynagrodzenia otrzymanego przez pracownika w ciągu roku kalendarzowego, za który przysługuje to wynagrodzenie, uwzględniając składniki wynagrodzenia przyjmowane do obliczenia ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy, a także wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy.
Wysokość trzynastki ustala się proporcjonalnie do okresu przepracowanego u danego pracodawcy.
Kiedy wypłaca się wynagrodzenie roczne
Nie później niż w ciągu pierwszych trzech miesięcy roku kalendarzowego następującego po roku, za który przysługuje to wynagrodzenie. Wyjątek stanowi sytuacja, gdy z pracownikiem rozwiązano stosunek pracy w związku z likwidacją pracodawcy, wówczas trzynastkę wypłaca się w dniu rozwiązania stosunku pracy.
Podstawa prawna:
Ustawa z dnia 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej (Dz. U., z 1997 r. Nr 160 poz. 1080)
Zobacz także: Zarobki