1. Certyfikaty inwestycyjne.
Fundusz inwestycyjny zamknięty emituje:
1) publiczne certyfikaty inwestycyjne albo
2) niepubliczne certyfikaty inwestycyjne,
na zasadach określonych w ustawie o funduszach inwestycyjnych.
Statut funduszu określa, czy emitowane przez fundusz certyfikaty są publicznymi certyfikatami inwestycyjnymi, czy niepublicznymi certyfikatami inwestycyjnymi.
Certyfikaty inwestycyjne, o których mowa w pkt 2, mogą zostać przekształcone w publiczne certyfikaty inwestycyjne wyłącznie w przypadku, gdy przekształcenie będzie obejmować również certyfikaty wcześniejszych emisji.
Przekształcenie certyfikatów wymaga zmiany statutu funduszu oraz zatwierdzenia przez Komisję prospektu emisyjnego lub memorandum informacyjnego obejmującego wszystkie wyemitowane certyfikaty inwestycyjne funduszu zgodnie z przepisami rozdziału 2 ustawy o ofercie publicznej.
Fundusz inwestycyjny zamknięty, który wyemitował publiczne certyfikaty inwestycyjne, jest obowiązany do emitowania wyłącznie publicznych certyfikatów inwestycyjnych.
Certyfikaty inwestycyjne funduszu inwestycyjnego zamkniętego mogą być papierami wartościowymi imiennymi lub na okaziciela, z tym że publiczne certyfikaty inwestycyjne mogą być wyłącznie na okaziciela. Certyfikat inwestycyjny jest niepodzielny. Certyfikaty inwestycyjne umarza się wyłącznie w przypadkach przewidzianych w ustawie.
Certyfikat inwestycyjny daje na zgromadzeniu inwestorów prawo do jednego głosu. Statut funduszu może określać, że certyfikaty inwestycyjne imienne są uprzywilejowane w zakresie prawa głosu, z tym że jednemu certyfikatowi można przyznać nie więcej niż dwa głosy.
Zbycie certyfikatu inwestycyjnego imiennego statut funduszu może:
1) uzależnić od zgody zgromadzenia inwestorów, oznaczając:
a) formę udzielenia zgody,
b) termin do wskazania nabywcy w przypadku odmowy zgody, nie dłuższy jednak niż 2 miesiące od dnia zgłoszenia zamiaru zbycia,
c) cenę lub sposób jej określenia oraz termin zapłaty ceny albo
2) w inny sposób ograniczyć, oznaczając termin oraz szczegółowy tryb i warunki stosowania takiego ograniczenia.
Statut może uzależnić ustanowienie zastawu na certyfikacie inwestycyjnym imiennym od zgody zgromadzenia inwestorów.
Zobacz również: Vademecum inwestora: Fundusz inwestycyjny otwarty
Jeżeli statut funduszu inwestycyjnego zamkniętego tak stanowi, niepubliczne certyfikaty inwestycyjne mogą nie mieć formy dokumentu; w takim przypadku wszystkie certyfikaty inwestycyjne funduszu nie mają formy dokumentu.
Prawa z certyfikatów inwestycyjnych funduszu inwestycyjnego zamkniętego, które nie mają formy dokumentu, powstają z chwilą dokonania wpisu w ewidencji uczestników funduszu i przysługują osobie w niej wskazanej jako posiadacz certyfikatu inwestycyjnego.
Statut funduszu inwestycyjnego zamkniętego może przyznać dotychczasowym posiadaczom certyfikatów inwestycyjnych prawo pierwszeństwa do objęcia nowych certyfikatów inwestycyjnych kolejnej emisji w stosunku do liczby posiadanych certyfikatów inwestycyjnych. Sposób, tryb i zasady wykonania prawa pierwszeństwa określa statut funduszu.
Fundusz inwestycyjny zamknięty nie może nabywać certyfikatów inwestycyjnych, które wyemitował, z wyjątkiem wykupu certyfikatów inwestycyjnych, w przypadku określonym w art. 139 ustawy o funduszach.
2. Aktywa funduszu.
Fundusz inwestycyjny zamknięty dokonuje wyceny aktywów funduszu i ustala wartość aktywów netto oraz wartość aktywów netto przypadającą na certyfikat inwestycyjny z częstotliwością określoną w statucie, nie rzadziej jednak niż raz na 3 miesiące oraz na 7 dni przed rozpoczęciem przyjmowania zapisów na certyfikaty kolejnej emisji, a także w dniu wykupywania certyfikatów.
Fundusz inwestycyjny zamknięty może lokować aktywa w:
1) papiery wartościowe;
2) wierzytelności, z wyjątkiem wierzytelności wobec osób fizycznych;
3) udziały w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością;
4) waluty;
5) instrumenty pochodne, w tym niewystandaryzowane instrumenty pochodne;
6) prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od oznaczonych co do gatunku rzeczy, określonych rodzajów energii, mierników i limitów wielkości produkcji lub emisji zanieczyszczeń, dopuszczone do obrotu na giełdach towarowych,
7) instrumenty rynku pieniężnego
– pod warunkiem że są zbywalne
Przedmiotem lokat funduszu inwestycyjnego zamkniętego mogą być:
1) własność lub współwłasność:
a) nieruchomości gruntowych w rozumieniu przepisów o gospodarce nieruchomościami,
b) budynków i lokali stanowiących odrębne nieruchomości,
c) statków morskich;
2) użytkowanie wieczyste.
Zobacz również: Czy należy inwestować w fundusze inwestycyjne? - poradnik
W skład aktywów funduszu wchodzą również przedmioty i urządzenia, w tym urządzenia infrastruktury technicznej, potrzebne do korzystania z przedmiotu praw określonych powyżej zgodnie z jego społeczno-gospodarczym przeznaczeniem oraz niezbędne do zachowania przedmiotu tych praw w stanie niepogorszonym lub zwiększające jego wartość.
Fundusz inwestycyjny zamknięty może nabywać wyłącznie prawa do nieruchomości o uregulowanym stanie prawnym i niebędących przedmiotem zabezpieczenia lub egzekucji. Fundusz może nabywać nieruchomości obciążone wyłącznie takimi prawami osób trzecich, których realizacja nie spowoduje ryzyka utraty własności nieruchomości.
3. Rada inwestorów i zgromadzenie inwestorów.
W funduszu inwestycyjnym zamkniętym działa rada inwestorów, jako organ kontrolny, lub zgromadzenie inwestorów. Tryb działania rady inwestorów określa statut funduszu inwestycyjnego zamkniętego oraz regulamin przyjęty przez radę.
Rada inwestorów kontroluje realizację celu inwestycyjnego funduszu inwestycyjnego zamkniętego i polityki inwestycyjnej oraz przestrzeganie ograniczeń inwestycyjnych. W tym celu członkowie rady inwestorów mogą przeglądać księgi i dokumenty funduszu oraz żądać wyjaśnień od towarzystwa. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w realizowaniu celu inwestycyjnego, polityki inwestycyjnej lub przestrzeganiu ograniczeń inwestycyjnych, rada inwestorów wzywa towarzystwo do niezwłocznego usunięcia nieprawidłowości oraz zawiadamia o nich Komisję Nadzoru Finansowego.
Rada inwestorów może postanowić o rozwiązaniu funduszu inwestycyjnego zamkniętego. Uchwała o rozwiązaniu funduszu jest podjęta, jeżeli głosy za rozwiązaniem funduszu oddali uczestnicy reprezentujący łącznie co najmniej 2/3 ogólnej liczby certyfikatów inwestycyjnych danego funduszu.
Zgromadzenie inwestorów odbywa się w miejscu siedziby funduszu albo w innym miejscu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej określonym w statucie. Zgromadzenie inwestorów zwołuje towarzystwo zarządzające funduszem, ogłaszając o tym co najmniej na 21 dni przed terminem zgromadzenia. Uczestnicy funduszu posiadający co najmniej 10 % wyemitowanych przez fundusz certyfikatów inwestycyjnych mogą domagać się zwołania zgromadzenia inwestorów, składając takie żądanie na piśmie zarządowi towarzystwa. Jeżeli zarząd towarzystwa nie zwoła zgromadzenia w terminie 14 dni od dnia zgłoszenia żądania, o którym mowa w ust. 3, sąd rejestrowy może upoważnić do zwołania zgromadzenia, na koszt towarzystwa, uczestników występujących z tym żądaniem.
4. Pożyczki i kredyty.
Fundusz inwestycyjny zamknięty może udzielać innym podmiotom pożyczek, których przedmiotem są papiery wartościowe. Łączna wartość pożyczonych papierów wartościowych i papierów wartościowych tego samego emitenta będących w portfelu inwestycyjnym funduszu inwestycyjnego zamkniętego nie może przekroczyć limitu, o którym mowa w art. 145 ust. 3 i 4 ustawy o funduszach.
Zobacz również: Czym jest specjalistyczny fundusz inwestycyjny otwarty?
Fundusz inwestycyjny zamknięty może, przy uwzględnieniu celu inwestycyjnego funduszu, udzielać:
1) pożyczek pieniężnych do wysokości nie wyższej niż 50 % wartości aktywów funduszu, z tym że wysokość pożyczki pieniężnej udzielonej jednemu podmiotowi nie może przekroczyć 20 % wartości aktywów funduszu;
2) poręczeń lub gwarancji do wysokości nie wyższej niż 50 % wartości aktywów funduszu, z tym że wysokość poręczenia lub gwarancji udzielanych za zobowiązania jednego podmiotu nie może przekroczyć 20 % wartości aktywów funduszu.
Pożyczkobiorca jest obowiązany umożliwić funduszowi podejmowanie czynności związanych z oceną sytuacji finansowej i gospodarczej pożyczkobiorcy oraz kontrolę wykorzystania i spłaty pożyczki.
Statut funduszu powinien określać:
1) kryteria, jakie powinien spełniać pożyczkobiorca, zasady spłaty pożyczki oraz wskazywać rodzaje i minimalną wysokość zabezpieczeń, jakich ustanowienia fundusz będzie wymagał – w przypadku udzielania przez fundusz pożyczek;
2) kryteria, jakie powinien spełniać podmiot, któremu fundusz może udzielić poręczenia lub gwarancji, warunki udzielenia poręczenia lub gwarancji oraz wskazywać rodzaje i minimalną wysokość zabezpieczeń, jakich ustanowienia fundusz będzie wymagał – w przypadku udzielania przez fundusz poręczeń lub gwarancji.
Fundusz inwestycyjny zamknięty może zaciągać, wyłącznie w bankach krajowych, instytucjach kredytowych lub bankach zagranicznych, pożyczki i kredyty o łącznej wysokości nieprzekraczającej 75 % wartości aktywów netto funduszu w chwili zawarcia umowy pożyczki lub kredytu.
Jeżeli statut funduszu tak stanowi, fundusz inwestycyjny zamknięty, w którym działa zgromadzenie inwestorów, może dokonywać emisji obligacji w wysokości nieprzekraczającej 15 % wartości aktywów netto funduszu na dzień poprzedzający dzień podjęcia przez zgromadzenie inwestorów uchwały o emisji obligacji, z zastrzeżeniem art. 188 ust. 4 ustawy o funduszach.
W przypadku wyemitowania przez fundusz inwestycyjny obligacji łączna wartość pożyczek, kredytów oraz emisji obligacji nie może przekraczać 75 % wartości aktywów netto funduszu.
Emisja obligacji przez fundusz zamknięty emitujący publiczne certyfikaty inwestycyjne może nastąpić wyłącznie w trybie przewidzianym w ustawie o ofercie publicznej.
Zobacz również serwis: Domowy budżet