Posłowie rozpatrzyli łącznie w pierwszym czytaniu pięć projektów dotyczących związków partnerskich. Głosowania odbyły się 25 stycznia 2013 r.
Pierwszy projekt przewidywał wprowadzenie do polskiego prawa związku partnerskiego. Wnioskodawcy proponowali, aby był on zawierany przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego poprzez złożenie oświadczeń woli przez dwie osoby pełnoletnie, niebędące w związkach małżeńskich ani w związkach partnerskich. Projekt zakładał m.in. wspólną odpowiedzialność za zobowiązania zaciągnięte przez jednego z partnerów, a także możliwość ustanowienia aktem notarialnym wspólnoty majątkowej. Ponadto wprowadzał przepisy dotyczące ustania związku. Projekt ustawy wpłynął do Sejmu 17 lutego 2012 r. z inicjatywy grupy posłów KP RP i SLD. 28 czerwca 2012 r. był przedmiotem prac Komisji Ustawodawczej, do której został skierowany w trybie art. 34 ust. 8 Regulaminu Sejmu. Komisja uznała projekt za niedopuszczalny. Na posiedzeniu plenarnym projekt uzasadniał poseł Robert Biedroń.
Kolejny projekt, nad którym pracował Sejm, dotyczył przepisów wprowadzających ustawę o związkach partnerskich. Zdaniem wnioskodawców wejście w życie przepisów o związkach partnerskich oznaczałoby m.in. nowelizację ponad 150 ustaw z różnych dziedzin życia. Autorzy projektu proponowali zatem przyjęcie ustawy wprowadzającej ustawę o związkach partnerskich. Projekt wpłynął do Sejmu 17 lutego 2012 r. jako inicjatywa ustawodawcza grupy posłów KP RP i SLD. 28 czerwca 2012 r. został zaopiniowany przez Komisję Ustawodawczą w trybie art. 34 ust. 8 Regulaminu Sejmu. Komisja uznała projekt za niedopuszczalny. Uzasadnienie projektu przedstawił poseł Robert Biedroń.
Zobacz również: Małżeństwa homoseksualne w Polsce i na świecie
Trzeci projekt ustawy o związkach partnerskich wprowadzał konieczność podpisania przez partnerów umowy związku partnerskiego, w której określają oni swoje prawa i obowiązki. Umowa ta musiałaby być podpisana przed zawarciem związku. Ponadto projekt zawierał regulacje dotyczące możliwości m.in. decydowania o przyjęciu wspólnego nazwiska, wypowiedzenia związku partnerskiego przez jednego z partnerów poprzez oświadczenie złożone przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego, w którym związek był zawarty oraz dokonania podziału majątku w formie aktu notarialnego. Projekt był inicjatywą ustawodawczą grupy posłów KP RP i SLD, która wpłynęła do Sejmu 22 maja 2012 r. W trybie art. 34 ust. 8 Regulaminu Sejmu został skierowany do prac w Komisji Ustawodawczej, która uznała go za niedopuszczalny. Projekt uzasadniał poseł Robert Biedroń.
Projekt ustawy – Przepisy wprowadzające ustawę o związkach partnerskich był zaś związany z tym, że wejście w życie przepisów o związkach partnerskich będzie oznaczało m.in. nowelizację ponad 150 ustaw z różnych dziedzin życia. Projekt będący inicjatywą ustawodawczą grupy posłów KP RP i SLD, wniesioną do Sejmu 22 maja 2012 r., był 28 czerwca 2012 r. przedmiotem prac Komisji Ustawodawczej. Komisja zaopiniowała go jako niedopuszczalny. Uzasadnienie projektu przedstawił poseł Robert Biedroń.
Kolejny projekt ustawy o umowie o związkach partnerskich wprowadzał możliwość zawarcia umowy związku partnerskiego w urzędzie stanu cywilnego. Projekt definiował też pojęcie „stałego pożycia” oraz regulował zasady m.in. zawarcia umowy związku partnerskiego, stosunków osobistych, korzystania z prawa do mieszkania, działania w sprawach zwykłego zarządu, zaciągania zobowiązań, stosunków majątkowych, dziedziczenia i ustania obowiązywania umowy związku partnerskiego. Zgodnie z projektem umowa związku partnerskiego nie jest małżeństwem. Projekt zakładał nowelizację ponad 50 ustaw, w tym m.in. KPK, KPC, KK, KPA oraz ustawy Prawo o aktach stanu cywilnego. Był on inicjatywą ustawodawczą grupy posłów KP PO, wniesioną do Sejmu 31 sierpnia 2012 r. Projekt uzasadniał poseł Artur Dunin.
Źródło: Sejm
Polecamy serwis: Konkubinat