Podwyżka ta podniosłaby rentę socjalną w 2026 r. do kwoty 4806 zł brutto. Nie została zrealizowana. Do redakcji Infor.pl trafiają stale listy osób niepełnosprawnych walczących o przeprowadzenie przez Sejm dwóch ustaw (albo nowelizacji istniejących) w związku z obietnicą z 2023 r. zrównania renty socjalnej i pensji minimalnej : 1) ZMIANY W RENCIE CHOROBOWEJ w postaci obiecanej ustawy wprowadzającej dodatek dopełniający w kwocie 2610,72 zł brutto miesięcznie każdemu renciście socjalnemu (dziś tylko dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji mających rentę socjalną). 2) ZMIANY W RENCIE CHOROBOWEJ. Druga ustawa dotyczy rencistów chorobowych (renta z tytułu niezdolności do pracy) i jej nowelizacji tak, aby osoby z tym świadczeniem także otrzymały odpowiednik dodatku dopełniającego. Będący w identycznej sytuacji renciści chorobowi nie mają tego dodatku. Z listów do Infor.pl wynika bezradność osób niepełnosprawnych i prośba do dziennikarzy o to, aby ich próba przekonania najważniejszych ośrodków władzy była znana społeczeństwu. Aby ich starania nie przykryło milczenie i cisza. Przykładowe prośby o wsparcie informacyjne w artykule.
Osoby niepełnosprawne, które przysyłają nam listy straciły nadzieję, że pomogą im Sejm, Senat rząd. Na dziś ostatnią instytucją nadziei jest dla nich prezydent RP - osoby niepełnosprawne liczą na wniesienie projektu odpowiedniej ustawy przez Karola Nawrockiego do Sejmu. I czekają na jego decyzję.
Prezydent RP - ostatnią deską ratunku dla osób niepełnosprawnych
petycja
petycja
Kancelaria Prezydenta RP
Petytorka apeluje o podjęcie przez Prezydenta RP inicjatywy ustawodawczej mającej na celu rozszerzenie kręgu osób uprawnionych do dodatku dopełniającego, który został wprowadzony ustawą z 27 września 2024 r. o zmianie ustawy o rencie socjalnej oraz niektórych innych ustaw, o wszystkie osoby niezdolne do samodzielnej egzystencji, pobierające inne świadczenia niż renta socjalna.
A w międzyczasie piszą do nas listy. Dwa przykłady:
Osoby z niepełnosprawnościami na rentach socjalnych muszą dzisiaj żyć za 1700 zł miesięcznie, koszty życia, leczenia są niemożliwe do opłacenia przy stale rosnącej inflacji, bardzo wysokich kosztach życia
Dzień dobry, piszę w imieniu wykluczonych z dodatku dopełniającego do renty socjalnej, rencistów socjalnych, całkowicie niezdolnych do pracy.
Renciści socjalni z orzeczoną, całkowitą niezdolnością do pracy ZUS, wykluczeni z dodatku dopełniającego do renty socjalnej, wynoszącego dzisiaj 2500 zł brutto. Zwrócili się z petycjami do rządu o objęcie ich takim samym dodatkiem do renty, jak mają renciści socjalni z orzeczeniami ZUS, całkowicie niezdolni do pracy i samodzielnej egzystencji. Osoby z niepełnosprawnościami na rentach socjalnych muszą dzisiaj żyć za 1700 zł miesięcznie, koszty życia, leczenia są niemożliwe do opłacenia przy stale rosnącej inflacji, bardzo wysokich kosztach życia. Prosimy redakcję portalu infor.pl o artykuł w sprawie naszego postulatu oraz opisujący naszą dramatycznie trudną sytuację, tak by nasze postulaty dotarły do wiadomości opinii publicznej, wszystkich polityków, rządu w Polsce.
Ostatecznie pomoc otrzymała tylko jedna grupa z dopiskiem „niezdolny do samodzielnej egzystencji”, co stanowi zaledwie 1/3 uprawnionych do renty socjalnej
Szanowna redakcjo,
Doceniamy bardzo Państwa staranie i zaangażowanie w sprawy osób niepełnosprawnych i ich bliskich. Wiemy, że los osób cierpiących i najbardziej potrzebujących nie jest Państwu obojętny, dlatego zwracamy się z ogromną prośbą o pomoc. Obecna koalicja 15 października, w swoich stu konkretach, łącznie z premierem Donaldem Tuskiem i posłanką Iwoną Hartwih na czele, obiecała podwyżkę renty socjalnej do poziomu minimalnej krajowej. Po objęciu władzy szybko okazało się to tylko pustą obietnicą, bez pokrycia.
Ostatecznie pomoc otrzymała tylko jedna grupa z dopiskiem „niezdolny do samodzielnej egzystencji”, co stanowi zaledwie 1/3 uprawnionych do renty socjalnej. Pozostałe osoby nie otrzymały żadnej pomocy i są w dalszym ciągu zmuszone do życia poniżej minimum socjalnego, 1709 zł na miesiąc. Kwota ta nie pokrywa żadnych podstawowych potrzeb osoby niepełnosprawnej, jak opłaty za mieszkanie, media, koszty leczenia, wizyt u lekarzy czy rehabilitacji. Nasza grupa pokrzywdzonych walczy o społeczną sprawiedliwość i godność.
Z góry dziękujemy za pomoc i zainteresowanie naszą sprawą. Napisaliśmy do prezydenta Karola Nawrockiego o medialne nagłośnienie tematu oraz stworzenie projektu, który objąłby dodatkiem wykluczonych rencistów socjalnych. Wobec obecnych zawirowań politycznych, obecnej władzy, bardzo zależy nam na zainteresowaniu posłów i posłanek różnych partii politycznych. Czy byłaby możliwość pomocy z Państwa w tym temacie, we wspólnego współdziałania? Jesteśmy gorąco zainteresowani wszelkimi radami od Państwa. Z poważaniem, wykluczeni renciści socjalni.
Kalendarz 2026 [Kalendarz księgowego]
Polecamy KSeF - podręcznik
Posłowie występują w imieniu osób niepełnosprawnych w Sejmie - 16 X 2025 r.
Wypowiedzi na posiedzeniach Sejmu
Posiedzenie nr 43 w dniu 16-10-2025 (2. dzień obrad)
Poseł Tadeusz Tomaszewski:
Oświadczenie poselskie w sprawie podjęcia prac legislacyjnych mających na celu objęcie dodatkiem dopełniającym wszystkich osób posiadających orzeczenie o niezdolności do samodzielnej egzystencji
Szanowny Panie Marszałku! Szanowna Izbo!
link do źródła
Renta socjalna przysługuje osobom, które stały się całkowicie niezdolne do pracy przed ukończeniem 18 lat (lub w trakcie nauki do 25. roku życia), natomiast renta z tytułu całkowitej niezdolności do pracy - tym, którzy utracili zdolność do pracy w okresie zatrudnienia i mają wymagany staż ubezpieczeniowy.
Jedynym więc kryterium różniącym te grupy jest moment, w którym doszło do utraty zdolności do pracy. To czynnik całkowicie niezależny od człowieka. Nikt nie ma wpływu na wiek, w którym spotka go ciężka choroba czy wypadek.
W efekcie osoby z identycznym orzeczeniem o niezdolności do samodzielnej egzystencji otrzymują świadczenia w zupełnie różnej wysokości, a wysokość samego dodatku dopełniającego w wielu przypadkach przewyższa wysokość świadczenia podstawowego przysługującego osobom z orzeczeniem o niezdolności do samodzielnej egzystencji pobierającym inne świadczenia niż renta socjalna. Co więcej, dodatek dopełniający może być łączony z innymi świadczeniami, takimi jak świadczenie wspierające, zasiłek pielęgnacyjny czy renta rodzinna. A zatem otrzymywanie dodatku dopełniającego nie wyklucza prawa do innych świadczeń.
Zgodnie z art. 13 ust. 5 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, niezdolność do samodzielnej egzystencji orzeka się w przypadku stwierdzenia naruszenia sprawności organizmu w stopniu powodującym konieczność stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innej osoby w zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych. Nie każda osoba pobierająca rentę socjalną ani nie każda osoba pobierająca rentę z tytułu całkowitej niezdolności do pracy posiada takie orzeczenie, gdyż niezdolność do samodzielnej egzystencji stanowi odrębną, dodatkową ocenę lekarza orzecznika o ciężkim stopniu naruszenia sprawności organizmu.
Wszystkie osoby z orzeczoną niezdolnością do samodzielnej egzystencji codziennie zmagają się z ogromnymi ograniczeniami, nie są w stanie samodzielnie się ubrać, przygotować posiłku, zadbać o higienę czy poruszać się bez pomocy. Wymagają stałej opieki bliskich, profesjonalistów oraz dostępu do specjalistycznego sprzętu: wózków inwalidzkich, łóżek rehabilitacyjnych, podnośników, materacy przeciwodleżynowych i innych środków pomocniczych.
Trudno zrozumieć, dlaczego państwo różnicuje wsparcie dla osób w identycznej sytuacji zdrowotnej i życiowej, kierując się jedynie momentem powstania niepełnosprawności.
Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 21 października 2014 r. (sygn. akt K 38/13) orzekł, że art. 17 ust. 1b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych, w zakresie, w jakim różnicuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego osób sprawujących opiekę nad osobą niepełnosprawną po ukończeniu przez nią wieku określonego w tym przepisie ze względu na moment powstania niepełnosprawności, jest niezgodny z art. 32 ust. 1 konstytucji. Analogiczna sytuacja zachodzi obecnie w odniesieniu do dodatku dopełniającego.
O dodatku dopełniającym - przykładowa interpelacja (fragmenty)
Interpelacja nr 12326 do ministra rodziny, pracy i polityki społecznej w sprawie poszerzenia kręgu osób uprawnionych do dodatku dopełniającego o osoby niezdolne do samodzielnej egzystencji
Zgłaszający: Ewa Malik
Data wpływu: 17-09-2025
Szanowna Pani Minister,
do mojego biura poselskiego zwróciła się większa liczba osób z prośbą o pomoc i podjęcie działań mieszczących się w kompetencjach posła na Sejm RP w sprawie rozszerzenia kręgu osób uprawnionych do dodatku dopełniającego na wszystkie osoby z orzeczoną niezdolnością do samodzielnej egzystencji, które pobierają inne świadczenia niż renta socjalna.
Z dniem 1 stycznia 2025 roku weszła w życie ustawa z dnia 27 września 2024 r. o zmianie ustawy o rencie socjalnej oraz niektórych innych ustaw, na mocy której do systemu prawnego wprowadzono dodatek dopełniający w wysokości 2520 złotych do renty socjalnej, który podlega corocznej waloryzacji. Obecnie kwota dodatku dopełniającego wynosi 2610,72 złotych brutto. Dodatek dopełniający przysługuje osobom pobierającym rentę socjalną, które zostały uznane za całkowicie niezdolne do pracy oraz niezdolne do samodzielnej egzystencji. Świadczenie to ma pomóc w pokryciu kosztów związanych z leczeniem, systematyczną rehabilitacją, zakupem niezbędnego sprzętu, specjalistycznym żywieniem oraz środkami higieny osobistej.
Analogicznego wsparcia finansowego nie otrzymują osoby pobierające inne świadczenia niż renta socjalna, mimo iż również zostały uznane za całkowicie niezdolne do pracy oraz niezdolne do samodzielnej egzystencji. Renta socjalna jest świadczeniem mającym na celu zrekompensowanie osobie uprawnionej braku możliwości nabycia prawa do świadczeń z systemu ubezpieczeń społecznych wynikającego z faktu, że całkowita niezdolność do pracy powstała jeszcze przed jej wejściem na rynek pracy. Aby uzyskać rentę socjalną, lekarz orzecznik ZUS musi stwierdzić całkowitą niezdolność do pracy spowodowaną naruszeniem sprawności organizmu, które powstało przed ukończeniem 18. roku życia, w trakcie nauki, także podczas wakacji lub urlopu dziekańskiego, w szkole lub szkole wyższej (pod warunkiem że nastąpiło to przed ukończeniem 25. roku życia) bądź w okresie kształcenia w szkole doktorskiej, na studiach doktoranckich lub w trakcie aspirantury naukowej. Renta socjalna wynosi 100% kwoty najniższej renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, która jest ustalana i waloryzowana zgodnie z ustawą o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.
Renta z tytułu całkowitej niezdolności do pracy to świadczenie, które przysługuje osobie, którą uznano za całkowicie niezdolną do wykonywania pracy zarobkowej z powodu stanu zdrowia. Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy (analogicznie jak jest to w przypadku renty socjalnej).
Prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnia ponadto następujące warunki: ma wymagany – stosowny do wieku, w którym powstała niezdolność do pracy – okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w okresach ściśle określonych w ustawie, np. w okresie ubezpieczenia, zatrudnienia, pobierania zasiłku dla bezrobotnych, pobierania zasiłków z ubezpieczenia społecznego albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.
Kryteria oceny lekarza orzecznika dotyczące uznania danej osoby za całkowicie niezdolną do pracy zarówno przy rencie socjalnej, jak i przy rencie z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, są takie same.
Jedyną różnicą między rencistami socjalnymi z orzeczeniem o niezdolności do samodzielnej egzystencji a rencistami z tytułu całkowitej niezdolności do pracy z orzeczeniem o niezdolności do samodzielnej egzystencji jest moment (wiek), w którym stwierdzono utratę zdolności do wykonywania pracy zarobkowej spowodowaną naruszeniem sprawności organizmu.