Świadek
Osoba wezwana przez prokuraturę lub sąd na przesłuchanie w charakterze świadka ma obowiązek stawienia się na wezwanie. Obowiązuje ją zawarty w wezwaniu termin jak i miejsce przesłuchania. Świadek musi pozostawać w dyspozycji sądu lub prokuratora, aż do momentu, którym zostanie on zwolniony przez dany organ. Aby świadek mógł być pociągnięty do odpowiedzialności za niestawienie się na przesłuchaniu musi zostać o nim prawidłowo powiadomiony. Niedopełnienie obowiązku zgodnego z przepisami prawa powiadomienia świadka skutkuje brakiem możliwości wyciągnięcia wobec świadka konsekwencji za nieobecność. Nieobecność może zostać usprawiedliwiona. Świadek powinien podać przyczynę niestawiennictwa, aby można było ustalić nowy termin wykonania czynności z udziałem świadka. Usprawiedliwić można się zarówno pisemnie jak i ustnie. Do usprawiedliwienia pisemnego należy dołączyć dokument potwierdzający powód niestawiennictwa, np.: zwolnienie lekarskie.
Zobacz: Jak usprawiedliwić nieobecność świadka w sądzie?
Pokrzywdzony
Obecność pokrzywdzonego na rozprawie nie jest obowiązkowa. Może brać udział w rozprawie, ale nie ma takiego obowiązku. Obowiązkowo pokrzywdzony musi stawić się na rozprawie, jeżeli jest przesłuchiwany jako świadek. Może się również zdarzyć, że sąd zobowiążę pokrzywdzonego do stawiennictwa.
Z przepisów Kodeksu postępowania karnego można wywnioskować, że pokrzywdzony powinien być zawiadamiany o terminie rozprawy głównej także wtedy, gdy nie jest on stroną w postępowaniu karnym.
Oskarżony
Obowiązek obecności oskarżonego na postępowaniu sądowym nie jest wymagana przez cały czas jego trwania. Oskarżony jest zobowiązany do stawienia się na rozprawie w czasie, gdy będzie on składał wyjaśnienia bądź ustosunkowywał się do odczytywanych wyjaśnień składanych w postępowaniu przygotowawczym. Dalsza jego obecność jest uzależniona od jego woli. Jeżeli wyrazi zgodę na przeprowadzanie rozprawy bez jego obecności, jego obecność nie będzie już obowiązkowa.
Zgodnie z art. 377 § 1 Kodeksu postępowania karnego, jeżeli oskarżony, który złożył już wyjaśnienia, opuścił salę rozprawy bez zezwolenia przewodniczącego, sąd może prowadzić rozprawę w dalszym ciągu pomimo nieobecności oskarżonego, a wyroku wydanego w tym wypadku nie uważa się za zaoczny. Sąd zarządza zatrzymanie i przymusowe doprowadzenie oskarżonego, jeżeli uznaje jego obecność za niezbędną. Na postanowienie przysługuje zażalenie do innego równorzędnego składu tego sądu.
Zobacz serwis: Sądy