Infor.pl publikuje listy osób niepełnosprawnych i ich rodzin. Dziś list o zaskakującej obserwacji matki dziecka z bardzo rzadką chorobą genetyczną (oficjalnie w Polsce choroba występuje jeszcze tylko u dwóch rodzin). Matka jest zbudowana pomocą i profesjonalizmem lekarzy orzeczników ZUS, których stawia w opozycji do lekarzy w PZON i WZON i urzędników w MOPS. Matka pisze: "ZUS bez mrugnięcia okiem wydał orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy i samodzielnej egzystencji. Więc pytam gdzie sprawiedliwość przez tyle lat że nie mogłam liczyć na żadna pomoc finansową z MOPS. Jedyne co się mojemu synowi należało, to zasiłek 153 zł pielęgnacyjny i po podwyżce 215 zł."
W ZUS syn Czytelniczki otrzymał bez problemu i od ręki orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy i samodzielnej egzystencji. Natomiast wcześniej przez całe dzieciństwo odbijał się od WZON i PZON od stopnia znacznego niepełnosprawności. Jego matka nie mogła dostać świadczenia pielęgnacyjnego, a chłopak miał tylko zasiłek pielęgnacyjny. A orzeczenie o stopniu umiarkowanym zawsze było na poziomie PZON i WZON czasowe (na kilka lat).
Inne listy:
Osoby niepełnosprawne zachwycone ZUS. I zniesmaczone MOPS, PZON i WZON. Tak tylko z zasiłkiem pielęgnacyjnym (215,84 zł)
"Witam. Odnośnie zabierania dzieciom punktu 7 i 8 w orzeczeniu o niepełnosprawności.
Mój syn ma bardzo rzadką chorobę genetyczną która nawet nie ma specjalnej nazwy ponieważ z zasiegnętej informacji od genetyka dr. (...) na całą Polskę występuje tylko u dwóch rodzin i nazwana jest translokacją genetyczną.
Objawy w przypadku tej choroby są różne w jednych przypadkach chorzy muszą brać leki w innych nie.
Przypadek mojego syna. Choroba stwierdzona ok 3 roku życia. Ojciec dziecka jest nosicielem choroby, a w rodzinie rodzą sie dzieci jako nosiciele i chorzy taka ruletka nie wiadomo kto akurat jak skończy.
Syn nie mówi, nie jest w stanie nigdzie sam się udać tzn. do sklepu, kolegi czy szkoły. Jest dość wysoki i otyły wpływ choroby, szybko się męczy jest bardzo opóźniony intelektualnie czyli mając aktualnie 19 lat jego rozwój stanął na 10-12 latkowi. Od praktycznie 3 roku do 16 miał duże problemy fizjologiczne, nie potrafił się sam wykąpać, trzeba było mu pomagać w ubieraniu się, nadal jest sporo z tych spraw w których musi uczestniczyć rodzic. Nie zrobi sobie sam jedzenia. I wiecie Państwo co jest w tym najgorsze? Że Zespół do spraw orzecznictwa osób niepełnosprawnych przez te naście lat nigdy nie dał mu orzeczenia o stopniu znacznym, a orzeczenie o stopniu umiarkowanym było wydawane na kilka lat. Zaś w tym roku 2025 r. ZUS bez mrugnięcia okiem wydał orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy i samodzielnej egzystencji. Więc pytam gdzie sprawiedliwość przez tyle lat że nie mogłam liczyć na żadna pomoc finansową z MOPS jedyne co się mojemu synowi należało, to zasiłek 153 zł pielęgnacyjny i po podwyżce 215 zł. Taka sprawiedliwość czeka wszystkie osoby niepełnosprawne i są traktowane jak zło konieczne lub śmieci."
Polecamy KSeF - podręcznik
Kalendarz 2026 [Kalendarz księgowego]
Zasiłek pielęgnacyjny to często podstawowe świadczenie dla stopnia umiarkowanego
link do źródła - na gov.pl
Wysokość zasiłku pielęgnacyjnego wynosi 215,84 zł miesięcznie.
Zasiłek pielęgnacyjny przyznaje się w celu częściowego pokrycia wydatków wynikających z konieczności zapewnienia opieki i pomocy innej osoby w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji.
Zasiłek pielęgnacyjny przysługuje:
- niepełnosprawnemu dziecku;
- osobie niepełnosprawnej w wieku powyżej 16 roku życia, jeżeli legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności;
- osobie niepełnosprawnej w wieku powyżej 16 roku życia legitymującej się orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, jeżeli niepełnosprawność powstała w wieku do ukończenia 21 roku życia;
- osobie, która ukończyła 75 lat.
Zasiłek pielęgnacyjny nie przysługuje:
- osobie uprawnionej do dodatku pielęgnacyjnego;
- osobie umieszczonej w instytucji zapewniającej nieodpłatnie całodobowe utrzymanie;
- jeżeli członkowi rodziny przysługuje za granicą świadczenie na pokrycie wydatków związanych z pielęgnacją tej osoby, chyba że przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego lub dwustronne umowy o zabezpieczeniu społecznym stanowią inaczej.
ORZECZENIE O WSKAZANIACH DO ULG I UPRAWNIEŃ
Orzeczenie o wskazaniach do ulg i uprawnień wydaje się osobie, która ukończyła 16 rok życia i posiada jedno z następujących orzeczeń:
- ważne orzeczenie lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o:
- całkowitej niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji,
- niezdolności do samodzielnej egzystencji,
- całkowitej niezdolności do pracy,
- częściowej niezdolności do pracy oraz celowości przekwalifikowania;
- ważne orzeczenie organu rentowego (ZUS, MSWiA, MON), wydane przed dniem 1 stycznia 1998 r. o zaliczeniu do jednej z grup inwalidów;
- ważne orzeczenie KRUS o niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym, wydane przed 1 stycznia 1998 r.
W postępowaniu o wydanie orzeczenia o wskazaniach do ulg i uprawnień stopień niepełnosprawności określa się na podstawie przedłożonych ważnych orzeczeń organów rentowych, wskazanych powyżej. Natomiast zawarte w orzeczeniu wskazania lekarz ustala stosownie do naruszonej sprawności organizmu i ograniczeń funkcjonalnych uzasadniających korzystanie z ulg i uprawnień na podstawie bezpośredniego badania osoby zainteresowanej. Orzeczenie o wskazaniach do ulg i uprawnień wydaje się do czasu upływu ważności orzeczenia o inwalidztwie lub niezdolności do pracy.
Uwaga: W postępowaniu o wydanie tego rodzaju orzeczenia uczestniczy wyłącznie lekarz-członek powiatowego/miejskiego zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności. Ponieważ orzeczenie wydawane jest w oparciu o inną prawomocną i ostateczną decyzję administracyjną, to od tego rodzaju orzeczenia nie przysługuje odwołanie. Orzeczenie jest ostateczne i niezaskarżalne.