Bezpłatny transport
O tym, czy pacjentowi przysługuje bezpłatny przejazd środkami transportu sanitarnego do najbliższego zakładu opieki zdrowotnej udzielającego świadczeń we właściwym zakresie decyduje lekarz. To on wypisuje zlecenie na transport. Bezpłatny transport powinien nastąpić w przypadku, gdy spełnione są dwa warunki – gdy istnieje konieczność podjęcia natychmiastowego leczenia w zakładzie opieki zdrowotnej oraz gdy wynika to z potrzeby zachowania ciągłości leczenia.
Dodatkowo w przypadku dysfunkcji narządu ruchu uniemożliwiającej korzystanie ze środków transportu publicznego, chory powinien zostać przewieziony na koszt szpitala. Jeżeli ktoś nie jest więc w stanie sam się przemieścić, powinien zostać przewieziony karetką do miejsca świadczenia i z powrotem.
Zobacz: Kto ma prawo do bezpłatnych świadczeń zdrowotnych?
Częściowo płatny lub odpłatny transport
W przypadku osób z takim stopniem niesprawności, że potrzebują albo dostosowanego do potrzeb niepełnosprawnych środka transportu, albo asysty przy korzystaniu z transportu publicznego, transport sanitarny zostanie sfinansowany w 40%. Aby to nastąpiło, pacjenci muszą posiadać jeszcze zlecenie na transport wystawione przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego. Dodatkowo dotyczy to tylko pacjentów cierpiących na jedną z wymienionych w przepisach chorób.
Pacjenci, którzy mogą samodzielnie się poruszać i korzystać z transportu publicznego bez stałej pomocy innej osoby, muszą zapłacić za pełny koszt przejazdu.
W obu przypadkach o stopniu niesprawności, a w związku z tym o konieczności odpłatności transportu decyduje zalecenie lekarza.
Transport z zagranicy
Pacjentowi, który uległ wypadkowi w innym państwie UE i wymaga przewiezienia do Polski przysługuje prawo do transportu sanitarnego. Następuje to w sytuacji, gdy stan zdrowia pacjenta nie pozwala na samodzielny powrót do kraju, a konieczna jest kontynuacja leczenia oraz gdy koszty leczenia zagranicą przewyższają wydatki transportu i leczenia w kraju. Decyzję o pokryciu kosztów transportu decyduje NFZ w ciągu 5 dni od dnia otrzymania wniosku. NFZ decyduje również o wyborze środka transportu, może on wybrać ten najtańszy, dostosowany do stanu zdrowia pacjenta.
Zobacz: Co umożliwia europejska karta ubezpieczenia zdrowotnego?