Przesłanki i procedura
Gdy osoba chora psychicznie lub upośledzona umysłowo nie jest w stanie zaspokoić swoich podstawowych potrzeb życiowych i nie może korzystać z pomocy innych osób, może zostać skierowana do domu pomocy społecznej, chyba że wymaga ona leczenia psychiatrycznego.
Wniosek o umieszczenie osoby chorej psychicznie lub upośledzonej w takim domu może złożyć ona sama, jej przedstawiciel ustawowy, lub też kierownik szpitala psychiatrycznego. Składa się go do organu gminy, który decyduje czy osoba będzie umieszczona w domu.
Zobacz też: Czego możemy oczekiwać od domu pomocy społecznej?
Przymusowe umieszczenie
W sytuacji kiedy zainteresowany lub jego przedstawiciel ustawowy nie wyraża zgody na skierowanie go do domu, a brak opieki zagraża jego życiu, sąd opiekuńczy na drodze orzeczenia może zdecydować o umieszczeniu go tam. Tak samo postępuje się gdy zainteresowany nie jest w stanie wyrazić zgody na umieszczenie w domu. Do momentu wydania orzeczenia właściwą opiekę ma obowiązek zapewnić organ gminy o którym była mowa wcześniej. Organ ten po wydaniu orzeczenia decyduje do jakiego typu domu skierować zainteresowanego. Nie wymaga to już złożenia wniosku o skierowanie do domu ani wywiadu środowiskowego.
Gdy skierowana przymusowo do domu opieki osoba jest samotna, wówczas Policja powinna zabezpieczyć jej mienie do czasu ustanowienia kuratora. Kiedy taka osoba wymaga pomocy w prowadzeniu jej spraw, dyrektor domu opieki powinien wystąpić o ustanowienie dla niej kuratora.
Rehabilitacja
W domu pomocy społecznej osoba upośledzona umysłowo może liczyć na rehabilitację leczniczą. Składają się na nią badania lekarskie i specjalistyczna diagnoza, świadczenia terapeutyczne i psychologiczne, zaopatrzenie w odpowiednie leki i przedmioty ortopedyczne. Rehabilitacją kieruje lekarz, w miarę możliwości lekarz psychiatra. Gdy warunki lokalowe lub brak wyposażenia uniemożliwiają rehabilitację, musi być ona zapewniona przez publiczne zakłady opieki zdrowotnej.
Zobacz też serwis: Prawa seniora