Sprostowanie wyroku
Co do zasady po wydaniu wyroku nie ma możliwości jego zmiany w tej samej instancji. Istnieją jednak sytuacje, które mogą wpływać na treść wydanego orzeczenia. Chodzi bowiem o możliwość sprostowania.
Taka sytuacja została wskazana w treści art. 350 Kodeksu postępowania cywilnego. Zgodnie z paragrafem nr 1 sąd może z urzędu sprostować w wyroku niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki. Pomimo tego, iż w treści przepisu określone zostało uprawnienie sądu do prostowania z urzędu (a więc bez inicjatywy samej strony), to nie ulega wątpliwości że sprostowanie może być dokonane również na wniosek strony.
Zobacz: Zwolnienie od kosztów sądowych
Wniosek strony
Wniosek o sprostowanie może być wniesiony przez każdą ze stron procesu (powoda, jak i pozwanego), jak również każdego, kogo wyrok może dotyczyć. Wniosek taki powinien odpowiadać wymogom pisma procesowego, zawierać oznaczenie stron, sygnaturę sprawy, a także wyraźnie żądanie sprostowania, wskazanie omyłki.
Wnoszę o sprostowanie oczywistej omyłki w kwestii oznaczenia pozwanego, którym jest XTYZ spółka z o.o. Tymczasem w wyroku z dnia ……….. figuruje XTYZ spółka akcyjna.
Co można prostować
Kwestie prostowania określonych kwestii wyznaczają ramy oznaczone właśnie w treści art. 350 par. 1 Kodeksu postępowania cywilnego, który wskazuje na to, iż sprostowaniu mogą ulec niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki. Chodzi tutaj o przypadku sytuacje w których użyte zostały nieprawidłowe wyrazy w wyroku, brak jest określonych słów, czy również różnego rodzaju literówki.
Sąd w wyroku stwierdził, że „odrzuca” ale nie stwierdził, ze chodzi o „odrzucenie powództwa”. W komparycji wyroku źle określono pozwanego, przekręcając jego nazwisko.
W takiej sytuacji warto zwrócić uwagę sądu na zauważone nieprawidłowości. Należy pamiętać zwłaszcza o tym w przypadku literówek w oznaczeniu stron. Jest ono bowiem o tyle istotne, że w większości wypadków wyroki sądowe są wiążące tylko między stronami (powód i pozwany) stąd też istotne jest takie określenie każdej z nich, by nie pozostawały żadne wątpliwości.
Zobacz: Klauzula wykonalności na następcę prawnego dłużnika
Omyłka rachunkowa to z kolei omyłka w dodawaniu, dzieleniu itd. Może to dotyczyć sytuacji, w której sąd zasądzi kwotę 90.000 zł, w sytuacji, gdy z uzasadnienia wyroku wychodzi, iż powinien był zasądzić 100.000. Należy jednak pamiętać o tym, że czym innym jest błędne zsumowanie zasądzonych roszczeń, a czym innym jest pominięcie określonych żądań powoda.
PRZYKŁAD NR 1: Powód X w jednym pozwie domaga się zapłaty 11 tys. zł z tytułu jednej umowy i 33 tys. zł z tytułu drugiej umowy. Sąd w wyroku zasądza obydwa roszczenia, ale po zsumowaniu podaje jedynie kwotę 40 tys. zł.
PRZYKŁAD NR 2: Powód X w jednym pozwie domaga się zapłaty 11 tys. zł z tytułu jednej umowy i 33 tys. zł z tytułu drugiej umowy. Sąd zasądza roszczenie jedynie z drugiej umowy (33 tys. zł), nie wspominając słowem o rozstrzygnięciu w sprawie pierwszej umowy (11 tys. zł).
W takiej sytuacji bardziej prawidłowe będzie nie sprostowanie a uzupełnienie wyroku sądu (art. 351 Kodeksu postępowania cywilnego).