Wpłata podstawowa i dodatkowa do PPK
PPK jest systemem długoterminowego oszczędzania, z przeznaczeniem na wypłatę środków po osiągnięciu przez uczestnika PPK 60 roku życia. System ten jest współfinansowany przez podmiot zatrudniający (m.in. pracodawcę), osobę zatrudnioną (m.in. pracownika) i Państwo.
Polecamy: Pracownicze Plany Kapitałowe. Praktyczny komentarz do ustawy
Wpłaty finansowane przez pracodawcę i pracownika stanowią określony procent wynagrodzenia uczestnika PPK. Przez wynagrodzenie, które stanowi podstawę naliczenia wpłat do PPK, należy rozumieć podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, bez zastosowania ograniczenia rocznej podstawy wymiaru tych składek oraz z wyłączeniem podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób przebywających na urlopach wychowawczych oraz pobierających zasiłek macierzyński lub zasiłek w wysokości zasiłku macierzyńskiego. Wpłata podstawowa do PPK, finansowana przez pracodawcę, wynosi 1,5% wynagrodzenia uczestnika PPK. Pracodawca nie może obniżyć tej kwoty ani zwolnić się z jej finansowania (poza wyjątkami określonymi w art. 13 ust. 2 i 25 ust. 4 ustawy o PPK). Wpłata podstawowa, finansowana przez uczestnika PPK, wynosi 2% jego wynagrodzenia. Osoby, których łączne wynagrodzenie osiągane z różnych źródeł nie przekracza kwoty 120 % minimalnego wynagrodzenia (obowiązującego w danym roku kalendarzowym) mogą złożyć pracodawcy deklarację obniżenia wpłaty podstawowej nawet do 0,5%. Uwzględniona przez pracodawcę deklaracja obniżenia wpłaty podstawowej obowiązuje od miesiąca następującego po miesiącu, w którym ją złożono.
Zarówno pracownik, jak i pracodawca, mogą także zdecydować o finansowaniu wpłaty dodatkowej. W przypadku pracodawcy, wpłata dodatkowa może stanowić do 2,5% wynagrodzenia uczestnika PPK. Pracodawca powinien określić wysokość tej wpłaty w umowie o zarządzanie, a w przypadku zmiany jej wysokości lub rezygnacji z jej dokonywania - dokonać zmiany umowy o zarządzanie. Wpłata dodatkowa, finansowana przez pracodawcę, może być różnicowana ze względu na długość okresu zatrudniania w danym podmiocie bądź na podstawie innych kryteriów, przy czym – w tym ostatnim przypadku - wymaga to zawarcia odpowiednich postanowień w regulaminie wynagrodzeń lub układzie zbiorowym pracy obowiązującym u tego pracodawcy.
Uczestnik PPK może zadeklarować finansowanie wpłaty dodatkowej w wysokości do 2% jego wynagrodzenia. Deklaracja wpłaty dodatkowej obowiązuje od chwili jej złożenia. Zmiana tej deklaracji - w przypadku podjęcia decyzji o zmianie wysokości wpłaty dodatkowej lub rezygnacji z jej dokonywania - obowiązuje od miesiącu następującego po miesiącu, w którym ją złożono.