Trzynastka, czyli dodatkowe wynagrodzenie roczne dla pracowników budżetówki wypłacana tylko do końca marca 2024 r. Wynagrodzenie roczne wypłaca się nie później niż w ciągu pierwszych trzech miesięcy roku kalendarzowego następującego po roku, za który przysługuje to wynagrodzenie.
- Ile dostanie pracownik budżetówki
- Kiedy pracownik nabywa prawo do trzynastki
- Kiedy pracownik nie nabywa prawa do trzynastki
Zgodnie z aktualnie obowiązującymi przepisami wynagrodzenie roczne (czyli trzynastkę) wypłaca się nie później niż w ciągu pierwszych trzech miesięcy roku kalendarzowego następującego po roku, za który przysługuje to wynagrodzenie. Podstawą prawną jest art. 5 ust. 2 tej ustawy o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1690). Pracownicy budżetówki muszą więc otrzymać swoje trzynaste wynagrodzenie do końca marca 2024 r.
Ile dostanie pracownik budżetówki
Zgodnie z aktualnie obowiązującymi przepisami trzynastka, czyli dodatkowe wynagrodzenie roczne to 8,5% sumy wynagrodzenia za pracę otrzymanego przez pracownika w ciągu roku kalendarzowego, za który przysługuje to wynagrodzenie, uwzględniając wynagrodzenie i inne świadczenia ze stosunku pracy przyjmowane do obliczenia ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy, a także wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy oraz wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy przysługujące pracownikowi, który podjął pracę w wyniku przywrócenia do pracy.
Kiedy pracownik nabywa prawo do trzynastki
Pracownik nabywa prawo do trzynastki w pełnej wysokości po przepracowaniu u danego pracodawcy określonego czasu. Zgodnie z ustawą o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej jest to cały rok kalendarzowy. Jeżeli pracownik nie przepracował tego okresu, nabywa prawo do wynagrodzenia rocznego w wysokości proporcjonalnej do okresu przepracowanego, pod warunkiem, że okres ten wynosi co najmniej 6 miesięcy.
Nie zawsze jednak przepracowanie 6 miesięcy jest konieczne.
Zgodnie z art. 2 ust. 3 omawianej w niniejszym artykule ustawy przepracowanie co najmniej 6 miesięcy warunkujących nabycie prawa do wynagrodzenia rocznego nie jest wymagane w przypadkach:
1) nawiązania stosunku pracy w trakcie roku kalendarzowego z nauczycielem i nauczycielem akademickim zgodnie z organizacją pracy szkoły (szkoły wyższej);
2) zatrudnienia pracownika do pracy sezonowej, jeżeli umowa o pracę została zawarta na sezon trwający nie krócej niż trzy miesiące;
3) powołania pracownika do czynnej służby wojskowej albo skierowania do odbycia służby zastępczej;
4) rozwiązania stosunku pracy w związku z:
a) przejściem na emeryturę, rentę szkoleniową albo rentę z tytułu niezdolności do pracy lub świadczenie rehabilitacyjne,
b) przeniesieniem służbowym, powołaniem lub wyborem,
c) likwidacją pracodawcy albo zmniejszeniem zatrudnienia z przyczyn dotyczących pracodawcy,
d) likwidacją jednostki organizacyjnej pracodawcy lub jej reorganizacją;
5) podjęcia zatrudnienia:
a) w wyniku przeniesienia służbowego,
b) na podstawie powołania lub wyboru,
c) w związku z likwidacją poprzedniego pracodawcy albo ze zmniejszeniem zatrudnienia z przyczyn dotyczących tego pracodawcy,
d) w związku z likwidacją jednostki organizacyjnej poprzedniego pracodawcy lub jej reorganizacją,
e) po zwolnieniu z czynnej służby wojskowej albo po odbyciu służby zastępczej;
6) korzystania:
a) z urlopu wychowawczego,
aa) z urlopu macierzyńskiego,
ac) z urlopu ojcowskiego,
ad) z urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego,
af) z urlopu opiekuńczego,
b) z urlopu dla poratowania zdrowia,
c) przez nauczyciela lub nauczyciela akademickiego z urlopu do celów naukowych, artystycznych lub kształcenia zawodowego;
6a) korzystania z urlopu rodzicielskiego;
7) wygaśnięcia stosunku pracy w związku ze śmiercią pracownika.
Może zdarzyć się też tak, że pracownik nie nabędzie prawa do trzynastki. W ustawie o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej wymienione są cztery takie okoliczności.
Kiedy pracownik nie nabywa prawa do trzynastki
Pracownik nie nabywa prawa do trzynastki w przypadku nieusprawiedliwionej nieobecności w pracy trwającej dłużej niż dwa dni. Podobnie będzie w sytuacji stawienia się do pracy lub przebywania w pracy w stanie nietrzeźwości, czy też wymierzenia pracownikowi kary dyscyplinarnej wydalenia z pracy lub ze służby. Ostatnią taką okolicznością jest rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika.
Podstawa prawna
- ustawa z 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1690)