Jak uzupełniamy wynagrodzenie?
Stałe wynagrodzenie miesięczne, uzupełniamy poprzez uwzględnienie płacy określonej w umowie o pracę. A więc przyjmujemy do podstawy zasiłku pełny miesięczny przychód pracownika pomniejszony o składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracownika.
Sprawa się komplikuje wtedy, gdy mamy pracownika, którego miesięczne podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia są wysokie, a tym samym w trakcie roku osiąga on dopuszczalną granicę podstawy wymiaru składek, określoną przepisami (jest to 30-krotność prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej na dany rok kalendarzowy). Bowiem od momentu przekroczenia tej granicy, nie potrąca i nie odprowadza się już do końca roku kalendarzowego składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe takiej osobie. W konsekwencji, zmienia się część składek finansowanych ze środków ubezpieczonego.
Jeżeli w tym samym miesiącu, w którym zaniechano poboru składek emerytalnej i rentowych z powodu „przekroczenia”, pracownik był niezdolny do pracy, to przyjmując wynagrodzenie stałe za ten miesiąc do podstawy zasiłku powinniśmy je uprzednio uzupełnić. Skoro uzupełnienie wynagrodzenia stałego następuje poprzez przyjęcie wynagrodzenia z umowy o pracę, po potrąceniu składek społecznych finansowanych przez pracownika, to w powyższej sytuacji nie możemy potrącić pełnych 13,71% składek.
Zobacz również serwis: Wypłata zasiłków
W takim przypadku, przy uzupełnianiu wynagrodzenia stałego miesięcznego należy obliczyć średni wskaźnik składek na ubezpieczenia społeczne potrąconych w tym miesiącu pracownikowi i dopiero przy jego zastosowaniu obliczyć pełną składkę za miesiąc, w którym nastąpiło przekroczenie 30-krotności.
Średni wskaźnik wylicza się według następującego wzoru: kwota składek potrąconych w danym miesiącu × 100 : przychód stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne
Roman L. jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę od 1 lutego 2009r., za wynagrodzeniem stałym, w kwocie 8320 zł brutto. W lipcu 2010r. sprawował opiekę nad chorą żoną przez 4 dni.
Ustalając Romanowi L. podstawę wymiaru zasiłku opiekuńczego, pracodawca musi obliczyć średnie wynagrodzenie za okres 12 miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym nabył prawa do zasiłku, a więc z okresu od sierpnia 2009 r. do lipca 2010 r. Wynagrodzenie to nie różniło się, poza miesiącem grudniem 2009 r., kiedy to Roman L. był niezdolny do pracy przez 4 dni. Ponadto jego przychód przekroczył w grudniu górną granicę podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ( tj. 95 790 zł).
Za miesiąc grudzień 2009 r. Roman L. uzyskał wynagrodzenie w wysokości 7002 zł, stanowiące podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne. Od tej kwoty potrącone zostały przez pracodawcę następujące składki społeczne w sumie 652,35 zł, w tym:
- chorobowa w wysokości 171,55 zł, czyli 2,45 % z 7002 zł
- emerytalne i rentowe w wysokości 480,80 zł, czyli 11,26 % z 4270 zł.
W celu ustalenia uzupełnionego wynagrodzenia za grudzień (przychodu pomniejszonego o pełną składkę) należy obliczyć średni wskaźnik składek na ubezpieczenia społeczne potrąconych pracownicy w grudniu.
Średni wskaźnik składek potrąconych pracownicy w grudniu powinien być obliczony następująco:
652,35 zł (składki potrącone przez pracodawcę) x 100 : 7002 zł (przychód stanowiący podstawę na ubezpieczenia społeczne = 9,32 %)