Komu przysługuje zasiłek wyrównawczy?
Zasiłek wyrównawczy przysługuje pracownikowi ze zmniejszoną sprawnością do pracy, wykonującemu pracę w zakładowym lub międzyzakładowym ośrodku rehabilitacji zawodowej lub u pracodawcy na wyodrębnionym stanowisku pracy, dostosowanym do potrzeb adaptacji lub przyuczenia do określonej pracy.
O potrzebie przeprowadzenia rehabilitacji zawodowej orzeka wojewódzki ośrodek medycyny pracy lub lekarz orzecznik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. O potrzebie przeprowadzenia rehabilitacji mogą orzekać również komisje lekarskie do spraw inwalidztwa i zatrudnienia w toku przeprowadzania badań dla celów rentowych lub innych.
Rehabilitacji zawodowej mogą być poddani pracownicy ze zmniejszoną sprawnością do pracy:
• zagrożeni chorobą zawodową i wymagający przekwalifikowania,
• zatrudnieni w warunkach szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia, jeżeli stan ich zdrowia wymaga zmiany rodzaju pracy,
• którzy wskutek wypadku lub dłuższej choroby utracili czasowo zdolność do pracy i wymagają adaptacji do pracy.
Zobacz również: Jak oblicza się wysokość zasiłku wyrównawczego?
Rehabilitację zawodową przeprowadza się za zgodą pracownika stosownie do wskazań zawartych w orzeczeniu o potrzebie poddania pracownika rehabilitacji zawodowej.
Prawo do zasiłku wyrównawczego powstaje od dnia, w którym pracownik podjął rehabilitację.
Przy ustalaniu prawa do zasiłku chorobowego dla pracowników, okresów pobierania zasiłku wyrównawczego nie uważa się za przerwę w czasowej niezdolności do pracy, jeżeli niezdolność ta spowodowana była pogorszeniem się stanu zdrowia z powodu choroby, z tytułu której pracownik poddał się rehabilitacji zawodowej.
Zakład pracy obowiązany jest zatrudnić pracowników, którzy odbyli rehabilitację zawodową zgodnie z ich kwalifikacjami zawodowymi oraz w warunkach zgodnych ze wskazaniami lekarskimi.
Okres pobierania zasiłku
Zasiłek wyrównawczy przysługuje przez okres rehabilitacji zawodowej.
Prawo do zasiłku wyrównawczego ustaje z dniem zakończenia rehabilitacji zawodowej i przesunięcia do innej pracy. Nie później jednak niż po 24 miesiącach od dnia, w którym pracownik podjął rehabilitację. Prawo ustaje również, jeśli z uwagi na stan zdrowia pracownika rehabilitacja zawodowa stała się niecelowa.
Zobacz również serwis: Zasiłki
Wysokość zasiłku wyrównawczego
Zasiłek wyrównawczy stanowi różnicę między przeciętnym miesięcznym wynagrodzeniem, a miesięcznym wynagrodzeniem osiągniętym za pracę w warunkach rehabilitacji zawodowej.
Jeśli pracownik przepracował tylko część miesiąca, zasiłek wyrównawczy za ten miesiąc przysługuje w wysokości różnicy między przeciętnym miesięcznym wynagrodzeniem, zmniejszonym o jedną trzydziestą część za każdy dzień tej nieobecności, a wynagrodzeniem osiągniętym w tym miesiącu.
Zasiłek wyrównawczy wypłaca się z dołu za okresy miesięczne, łącznie z wynagrodzeniem za pracę wykonaną w okresie danego miesiąca.
Pracownikom, którzy poddali się rehabilitacji zawodowej, zasiłek wyrównawczy wypłaca zakład pracy, w którym prowadzona jest rehabilitacja zawodowa, lub międzyzakładowy ośrodek rehabilitacji zawodowej.
Wydatki ponoszone z tytułu wypłaty zasiłków wyrównawczych finansowane są przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych.
Podstawa prawna:
- Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. Nr 60, poz. 636)
- Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1974 roku w sprawie warunków odbywania rehabilitacji zawodowej uprawniających do zasiłku wyrównawczego oraz szczegółowych zasad przyznawania tego zasiłku (Dz. U. z 1974 Nr 51 poz. 325)