Aktualny artykuł: Świadczenie przedemerytalne a praca
1 lutego 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 3 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o świadczeniach przedemerytalnych.
Zgodnie z nowelizacją świadczenie przedemerytalne ulega zmniejszeniu, jeżeli kwota przychodu przekracza miesięcznie kwotę 25% przeciętnego wynagrodzenia i jednocześnie nie przekracza kwoty 70% tego wynagrodzenia.
W praktyce oznacza to, że emeryci mogą dodatkowo zarobić ok. 800 zł bez groźby zmniejszenia świadczenia.
Kwota świadczenia przedemerytalnego po zmniejszeniu nie będzie niższa niż 420,58 zł.
Polecamy: Emerytury - zmiany 2019 (PDF)
W przypadku, gdy kwota przychodu przekracza kwotę 70% przeciętnego wynagrodzenia w roku kalendarzowym poprzedzającym termin waloryzacji, świadczenie przedemerytalne ulega zawieszeniu.
Obecnie średnie wynagrodzenie wynosi 2,3 tys. zł.
Zmiany zaczną obowiązywać dopiero od okresu rozliczeniowego, który rozpoczyna się 1 marca 2011 r., a kończy - 29 lutego 2012 r.
Osoba pobierająca świadczenie przedemerytalne obowiązana jest niezwłocznie powiadomić organ rentowy o osiąganiu przychodu oraz o wysokości tego przychodu, a po zakończeniu roku rozliczeniowego, w terminie do dnia 31 maja następnego roku, o wysokości przychodu uzyskanego w roku rozliczeniowym, z uwzględnieniem przychodów uzyskanych w kolejnych miesiącach tego roku. Obowiązek ten spoczywa odpowiednio również na pracodawcy i zleceniodawcy lub innym płatniku składek, a w przypadku osoby pełniącej służbę – na właściwej jednostce organizacyjnej.
Zobacz również serwis: Emerytura
Kto otrzymuje świadczenia przedemerytalne?
Mówiąc najogólniej, świadczenia przedemerytalne otrzymują osoby, które utraciły pracę z przyczyn zależnych od pracodawcy, posiadają odpowiedni okres uprawniający do emerytury oraz pomimo zarejestrowania jako osoby bezrobotne ze względu na swój wiek nie mogą podjąć zatrudnienia.
Szczegółowe wymagania do otrzymywania świadczeń określa ustawa z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych. I tak świadczenie przedemerytalne przysługuje osobie, która:
1.) do dnia rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z powodu likwidacji pracodawcy lub niewypłacalności pracodawcy, w rozumieniu przepisów o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy, u którego była zatrudniona lub pozostawała w stosunku służbowym przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, ukończyła co najmniej 56 lat - kobieta oraz 61 lat - mężczyzna i posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn
lub
2.) do dnia rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, ukończyła co najmniej 55 lat - kobieta oraz 60 lat - mężczyzna oraz posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 30 lat dla kobiet i 35 lat dla mężczyzn
lub
3) do dnia ogłoszenia upadłości prowadziła nieprzerwanie i przez okres nie krótszy niż 24 miesiące pozarolniczą działalność, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych i za ten okres opłaciła składki na ubezpieczenia społeczne oraz do dnia ogłoszenia upadłości ukończyła co najmniej 56 lat - kobieta i 61 lat - mężczyzna i posiada okres uprawniający do emerytury wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn
lub
4) zarejestrowała się we właściwym powiatowym urzędzie pracy w ciągu 30 dni od dnia ustania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, pobieranej nieprzerwanie przez okres co najmniej 5 lat, i do dnia, w którym ustało prawo do renty, ukończyła co najmniej 55 lat - kobieta oraz 60 lat – mężczyzna i osiągnęła okres uprawniający do emerytury wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn
lub
5) do dnia rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w rozumieniu przepisów ustawy o promocji zatrudnienia, w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 35 lat dla kobiet i 40 lat dla mężczyzn,
lub
6) do dnia 31 grudnia roku poprzedzającego rozwiązanie stosunku pracy lub stosunku służbowego, z powodu likwidacji pracodawcy lub niewypłacalności pracodawcy, w rozumieniu przepisów o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy, u którego była zatrudniona lub pozostawała w stosunku służbowym przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, posiadała okres uprawniający do emerytury wynoszący co najmniej 34 lata dla kobiet i 39 lat dla mężczyzn.
Świadczenie przedemerytalne przysługuje po upływie co najmniej 6 miesięcy pobierania zasiłku dla bezrobotnych, jeżeli dana osoba spełnia łącznie następujące warunki:
- nadal jest zarejestrowana jako bezrobotna;
- w okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych nie odmówiła bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w rozumieniu ustawy o promocji zatrudnienia, albo zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych;
- złoży wniosek o przyznanie świadczenia przedemerytalnego w terminie nieprzekraczającym 30 dni od dnia wydania przez powiatowy urząd pracy dokumentu poświadczającego 6-miesięczny okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych.
Kwota świadczenia przedemerytalnego wynosi obecnie 841,17 zł .
Zobacz również: Jakie dokumenty należy złożyć by uzyskać zasiłek przedemerytalny