Świadczenie przedemerytalne a praca

Świadczenie przedemerytalne

Świadczenie przedemerytalne przyznawane jest przez ZUS na wniosek (druk ZUS ESP) bezrobotnej osoby zainteresowanej w sytuacji kiedy straciła pracę z przyczyn leżących po stronie pracodawcy. Zgodnie z powyższym rozwiązanie stosunku pracy przez pracownika lub dyscyplinarka (wina pracownika) wykluczają możliwość pobierania świadczenia przedemerytalnego. Od decyzji odmownej ZUS bądź niewydania jej w terminie do 2 miesięcy przysługuje odwołanie do sądu okręgowego (wydziału pracy i ubezpieczeń społecznych).

Od 1 marca 2019 r. do 29 lutego 2020 r. jego wysokość wynosi 1140,99 zł. Kwota ta podlega corocznej waloryzacji na zasadach ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Polecamy: Wynagrodzenia po 1 sierpnia 2019 r. Rozliczanie płac w praktyce

W przypadku osób, które zarejestrowały się w powiatowym urzędzie pracy w ciągu 30 dni od dnia ustania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, pobieranej nieprzerwanie przez okres co najmniej 5 lat, którym prawo do renty ustało po ukończeniu co najmniej 55 lat (kobieta) oraz 60 lat (mężczyzna) i osiągnęły okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, kwota świadczenia nie może przekraczać wysokości ostatnio otrzymywanej renty.

W tym, co zrobić, aby uzyskać świadczenie dowiesz się z artykułu: Świadczenie przedemerytalne 2019 - dokumenty, wysokość

Praca podczas pobierania świadczenia

Wykonywanie pracy podczas pobierania świadczenia jest dozwolone. Jeśli jednak wiąże się to z obowiązkiem odprowadzania składek na ubezpieczenie społeczne, należy pamiętać, aby nie przekraczać określonej kwoty przychodu, która powoduje obniżenie świadczenia bądź zawieszenie jego wypłaty.

Zawieszenie wypłaty świadczenia

Jeśli przychód przekracza 70% przeciętnego wynagrodzenia występującego w roku poprzednim (w roku poprzedzającym termin waloryzacji), wówczas dochodzi do zawieszenia wypłaty świadczenia. Aktualnie (październik 2019 r.) bierze się pod uwagę przeciętne wynagrodzenie z 2018 r. Zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 11 lutego 2019 r. w sprawie przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w 2018 r. wyniosło ono 4585,03 zł. Dokonując obliczenia 70% x 4585,03 zł, otrzymujemy wynik 3209,60 zł. Jest to więc maksymalny przychód jaki może w okresie od 1 marca 2019 r. do 29 lutego 2020 r. osiągnąć osoba pobierająca świadczenie przedemerytalne bez konieczności zawieszenia prawa do jego pobierania.

Rok poprzedni to rok kalendarzowy poprzedzający termin waloryzacji. Ostatnia data waloryzacji to 1 marca 2019 r. Rokiem poprzednim jest więc 2018 r.

Zmniejszenie kwoty świadczenia

Natomiast przekroczenie przychodu w wysokości 25% przeciętnego wynagrodzenia w roku poprzednim, a nie przekroczenie progu 70% przeciętnego wynagrodzenia, powoduje odpowiednie zmniejszenie kwoty wypłacanego świadczenia przedemerytalnego. 25% przeciętnego wynagrodzenia występującego w 2018 r. wynosi 1146,30 zł. Jeśli pobierający świadczenie przedemerytalne przekroczy tę kwotę np. o 100 zł, również o 100 zł zostanie pomniejszone świadczenie z ZUS. Przewiduje się jednak gwarantowaną kwotę świadczenia w wysokości 570,50 zł. Osoba osiągająca przychód od 25% do maksymalnie 70% przeciętnego wynagrodzenia w roku poprzednim, nie może mieć pomniejszonej kwoty świadczenia w ten sposób, że będzie otrzymywała mniej niż 570,50 zł.

Osoby dorabiające do świadczenie przedemerytalnego powinny niezwłocznie poinformować o tym fakcie ZUS. Pracodawca nie musi już wówczas zawiadamiać o tym ZUS. Na pracodawcy ciąży dodatkowo obowiązek przekazania do ZUS do końca maja zaświadczenia potwierdzającego wysokość przychodu wypłaconego w poprzednim roku rozliczeniowym.

Podstawa prawna:

Ustawa z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych (Dziennik Ustaw rok 2017 poz. 2148)