Dziennik Ustaw - rok 1994 nr 98 poz. 473

2. Limitowanie, o którym mowa w ust. 1, polega na ustalaniu corocznie przez Radę Ministrów, w drodze rozporządzenia, na wniosek Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej kwot produkcji cukru (kwota A i kwota B).

3. Użyte w ust. 2 określenia oznaczają:

1) kwota A - maksymalną ilość cukru, jaka może być wyprodukowana w czasie kampanii cukrowniczej danego roku i przeznaczona na zaopatrzenie rynku krajowego w okresie od dnia 1 października do dnia 30 września następnego roku,

2) kwota B - maksymalną ilość cukru, jaka może być wyprodukowana w czasie kampanii cukrowniczej danego roku i przeznaczona na eksport w okresie od dnia 1 października do dnia 30 września następnego roku, z zastosowaniem dopłat, o których mowa w art. 5 ust. 4.

4. Ustalenie kwot A i B następuje w terminie do dnia 1 sierpnia roku poprzedzającego przyszłoroczną kampanię cukrowniczą.

1) maksymalną ilość cukru, jaka może być wyprodukowana w ramach kwoty A,

2) maksymalną ilość wyprodukowanego cukru w ramach kwoty A, która może być wprowadzona na rynek krajowy w ciągu kwartału,

3) maksymalną ilość cukru, jaka może być wyprodukowana w ramach kwoty B.

2. Ustalenie limitów produkcji cukru, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 3, następuje przez dokonanie podziału kwot A i B w następujący sposób:

1) 90% tych limitów ustalane będzie jako iloczyn średnioważonego przerobu dobowego buraków i wydajności cukru z ostatnich trzech kampanii, przy założeniu jednakowej długości kampanii we wszystkich cukrowniach, pomniejszonej o przekroczenie limitu, o którym mowa w ust. 1 pkt 1,

2) 10% tych limitów ustalane będzie w proporcji do przyrostu wartości środków trwałych i zapasów w ostatnich dwóch latach, z wyłączeniem wartości zapasów wyrobów gotowych.

3. Producenci cukru mogą zbywać prawa do przyznanych limitów, o których mowa w ust. 1, lub ich części - powiadamiając o tym niezwłocznie Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej.

4. Spółki cukrowe, o których mowa w art. 6 ust. 1, określają zasady podziału limitów wymienionych w ust. 1 dla podmiotów produkujących cukier, których są współwłaścicielami.

5. Producenci cukru wprowadzający na rynek krajowy cukier ponad limit ustalony na podstawie ust. 1, 3 i 4 są zobowiązani do wnoszenia opłat sankcyjnych w wysokości 100% wartości sprzedanego cukru na rynku krajowym ponad ten limit.

6. Opłaty, o których mowa w ust. 5, stanowią dochód budżetu państwa i podlegają przepisom ustawy o zobowiązaniach podatkowych.

2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, pobierane przez producentów cukru są przekazywane, w terminie 7 dni od dnia pobrania, na wydzielony rachunek Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, zwanej dalej „Agencją”.

3. W razie niepobrania lub nieprzekazania opłaty w terminie, o którym mowa w ust. 2, Agencja ściąga je na zasadach i w trybie określonych w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Za każdy dzień zwłoki w przekazaniu opłaty naliczane są odsetki ustawowe na zasadach określonych w przepisach ustawy o zobowiązaniach podatkowych.

4. Środki pochodzące z opłat, o których mowa w ust. 1, przeznacza się na dopłaty do eksportu cukru w ramach kwoty B.

5. Rada Ministrów na wniosek Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej w porozumieniu z Ministrem Finansów określa corocznie, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat, o których mowa w ust. 1, oraz zasady stosowania dopłat do eksportu cukru w ramach kwoty B.

2. Uprawnienia Skarbu Państwa jako założyciela i akcjonariusza Spółek Cukrowych wykonuje Minister Przekształceń Własnościowych, z tym że ustalenie statutów tych spółek następuje w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej.

3. Członków rad nadzorczych Spółek Cukrowych powołuje i odwołuje Minister Przekształceń Własnościowych, z tym że po 1/5 składu rady nadzorczej Spółki Cukrowej wybierają członkowie rad nadzorczych jednoosobowych spółek Skarbu Państwa, których akcje zostały wniesione do tej Spółki Cukrowej, wybrani przez pracowników i plantatorów buraka cukrowego.

4. W jednoosobowych spółkach Skarbu Państwa, których akcje zostały wniesione do Spółek Cukrowych, pracownicy spółki i plantatorzy buraka cukrowego związani z tymi spółkami umowami kontraktacyjnymi wybierają po 1/5 składu rady nadzorczej.

5. Z zastrzeżeniem ust. 6 rady nadzorcze, o których mowa w ust. 3 i 4, liczą 5 osób.

6. Do czasu powołania przez pracowników i plantatorów do rad nadzorczych członków, o których mowa w ust. 3 i 4, rady nadzorcze funkcjonują w składzie powołanym przez walne zgromadzenia.

2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, jednoosobowe spółki Skarbu Państwa oraz przedsiębiorstwa państwowe podlegające przekształceniu w jednoosobowe spółki Skarbu Państwa, których akcje zostaną wniesione do Spółek Cukrowych.

2. Warunki udostępnienia akcji preferencyjnych dla pracowników i plantatorów, o których mowa w ust. 1, określają regulaminy uzgodnione przez zarządy spółek odpowiednio ze związkami zawodowymi oraz społeczno-zawodowymi organizacjami rolników.

3. Akcje preferencyjne pracowników i plantatorów, o których mowa w ust. 1, nie mogą być zbyte przed upływem trzech lat od dnia ich nabycia.

2. Producenci cukru do dnia 31 sierpnia roku poprzedzającego zbiór buraka cukrowego ustalą cenę minimalną skupu buraka cukrowego po konsultacjach ze związkami zawodowymi rolników i społeczno-zawodowymi organizacjami rolników.

3. Producenci cukru wprowadzający na rynek krajowy cukier po cenie niższej od ceny, o której mowa w ust. 1, są zobowiązani do wnoszenia opłat sankcyjnych w wysokości 100% wartości sprzedanego cukru, liczonych według ceny minimalnej. Przepis art. 4 ust. 6 stosuje się odpowiednio.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: L. Wałęsa