Dziennik Ustaw - rok 1995 nr 8 poz. 38

Na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414) zarządza się, co następuje:

1) instalacji i urządzeń technicznych służących do utrzymania ruchu i transportu kolejowego,

2) stałych i tymczasowych budynków służących do celów technicznych w komunikacji kolejowej, z wyłączeniem budynków przeznaczonych w całości lub w części do użytku publicznego,

3) urządzeń transportowych linowych i linowo-terenowych, służących do publicznego przewozu osób w celach turystyczno-sportowych.

2. Wykaz kierunków wykształcenia odpowiedniego i pokrewnego dla poszczególnych specjalności uprawnień budowlanych określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.

3. Zasady uznawania wykształcenia uzyskanego za granicą za równorzędne z wykształceniem technicznym uzyskanym w kraju określają odrębne przepisy.

2. Uprawnienia budowlane do projektowania bez ograniczeń stanowią również podstawę do sprawdzania projektów budowlanych w specjalności objętej tymi uprawnieniami.

3. Uprawnienia budowlane do projektowania bez ograniczeń w specjalności architektonicznej stanowią podstawę do sporządzania również projektów zagospodarowania działki lub terenu.

2. Uprawnienia budowlane w ograniczonym zakresie w specjalności konstrukcyjno-budowlanej stanowią, z zastrzeżeniem ust. 3, podstawę do:

1) projektowania budowli oraz budynków o kubaturze mniejszej niż 1000 m³, takich jak domy jednorodzinne, obiekty gospodarcze, inwentarskie, składowe, handlowe lub usługowe:

a) nie wyższych niż 12 m nad poziomem terenu lub o wysokości do 3 kondygnacji nadziemnych w odniesieniu do budynków mieszkalnych,

b) zagłębionych nie więcej niż 3 m poniżej poziomu terenu i posadowionych na ławach bądź stopach fundamentowych bezpośrednio na stabilnym gruncie nośnym,

c) zawierających elementy konstrukcyjne o rozpiętości do 6 m, wysięgu do 2 m lub wysokości dla jednej kondygnacji do 4,8 m,

d) mających konstrukcję, dla której jest właściwy schemat obliczeniowy statycznie wyznaczalny, lub zawierających prostoliniowe belki i płyty ciągłe obliczane jednokierunkowo,

e) nie zawierających elementów konstrukcyjnych poddanych obciążeniu zmiennemu technologicznemu większemu niż 5 kN/m², a także nie wymagających uwzględnienia obciążeń zmiennych ruchomych, parcia gruntu, materiałów sypkich albo cieczy, sił sprężających oraz wpływów dynamicznych, termicznych lub przemieszczeń podpór,

f) nie wymagających uwzględnienia wpływu eksploatacji górniczej,

g) dróg wewnętrznych,

2) kierowania robotami budowlanymi w obiektach:

a) o kubaturze mniejszej niż 5000 m³,

b) nie wyższych niż 15 m nad poziomem terenu lub o wysokości do 4 kondygnacji nadziemnych w odniesieniu do budynków,

c) zagłębionych nie więcej niż 4 m poniżej poziomu terenu i posadowionych na ławach bądź stopach fundamentowych bezpośrednio na stabilnym gruncie nośnym,

d) zawierających elementy konstrukcyjne o rozpiętości do 12 m, wysięgu do 3 m lub wysokości dla jednej kondygnacji do 6 m,

e) mających konstrukcję nośną, zawierającą prostoliniowe belki, słupy i płyty płaskie,

f) nie zawierających elementów konstrukcyjnych poddanych obciążeniu zmiennemu technologicznemu większemu niż 8 kN/m², a także nie wymagających uwzględnienia obciążeń zmiennych ruchomych, parcia gruntów, materiałów sypkich lub cieczy,

g) nie zawierających elementów wstępnie sprężanych na budowie,

h) nie wymagających uwzględnienia wpływu eksploatacji górniczej,

i) dróg wewnętrznych.

3. Uprawnienia budowlane w ograniczonym zakresie do projektowania lub kierowania robotami budowlanymi w specjalności konstrukcyjno-budowlanej dla osób z wyższym wykształceniem o kierunku inżynierii środowiska nadaje się zgodnie z ust. 2 pkt 2. Ograniczenia uprawnień budowlanych tych osób nie dotyczą obiektów budowlanych gospodarki wodnej.

4. Uprawnienia budowlane w ograniczonym zakresie w specjalności technologii i organizacji budowy stanowią podstawę do projektowania technologii i organizacji budowy:

1) obiektów budowlanych, o których mowa w ust. 2 pkt 2 – przez osoby mające wykształcenie wyższe o kierunku architektonicznym,

2) sieci wodociągowych, kanalizacyjnych, cieplnych i gazowych lub sieci elektrycznych i elektroenergetycznych – odpowiednio przez osoby mające wykształcenie wyższe o kierunku inżynierii środowiska lub elektrotechnicznym,

5. Uprawnienia budowlane w ograniczonym zakresie w specjalności instalacyjnej w zakresie sieci, instalacji i urządzeń: wodociągowych i kanalizacyjnych, cieplnych, wentylacyjnych i gazowych stanowią podstawę do projektowania lub kierowania budową i robotami budowlanymi przy wykonywaniu instalacji wraz z przyłączami (z wyłączeniem przyłączy gazowych) w budownictwie jednorodzinnym i zagrodowym oraz innych budynków o kubaturze do 1000 m³ i prostej funkcji technologicznej, takich jak magazyny, niewielkie obiekty handlowe, warsztaty rzemieślnicze.

6. Uprawnienia budowlane w ograniczonym zakresie w specjalności instalacyjnej w zakresie sieci, instalacji i urządzeń elektrycznych i elektroenergetycznych stanowią podstawę do projektowania lub kierowania budową i robotami budowlanymi przy wykonywaniu instalacji i urządzeń niskiego napięcia (wraz z przyłączami) w budownictwie jednorodzinnym i zagrodowym oraz innych budynków o kubaturze do 1000 m³ i prostej funkcji technologicznej, takich jak magazyny, niewielkie obiekty handlowe, warsztaty rzemieślnicze.

7. Uprawnienia budowlane do wykonywania pracy na stanowisku majstra budowlanego i kierowania w powierzonym zakresie robotami budowlanymi stanowią podstawę do wykonywania tych czynności w zakresie objętym rzemiosłem określonym w dyplomie mistrza, z wyłączeniem robót budowlanych przy obiektach zabytkowych.

2. Do praktyki zawodowej zalicza się także praktykę odbywaną po ukończeniu trzeciego roku dziennych studiów wyższych, jeżeli spełnia ona warunki, o których mowa w art. 14 ust. 4, i nie wchodzi w zakres praktyki objętej programem studiów.

3. Cały okres praktyki zawodowej powinien być zgodny ze specjalnością uprawnień budowlanych. W stosunku do osób z wykształceniem pokrewnym dla danej specjalności dopuszcza się odbycie 2 lat praktyki, o której mowa w art. 14 ust. 3 pkt 2 lit. b) oraz pkt 4 lit. b), w specjalności innej niż specjalność nabywanych uprawnień budowlanych.

4. Jeżeli praktykę zawodową odbywa się w niepełnym wymiarze czasu pracy, okres praktyki zawodowej podlega odpowiedniemu wydłużeniu, wynikającemu z różnicy czasu w stosunku do jego pełnego wymiaru.

5. Za praktykę zawodową może być również uznana praktyka wykonywana w ramach umowy o dzieło lub umowy zlecenia, jeżeli okres jej wykonywania w ramach jednej umowy nie jest krótszy niż 1 miesiąc w odniesieniu do praktyki projektowej i 3 miesiące w odniesieniu do praktyki na budowie. Łączny okres takiej praktyki nie może przekroczyć połowy wymaganego wymiaru czasu praktyki zawodowej.

6. Osoba nadzorująca praktykę projektową powinna, z zastrzeżeniem § 5 ust. 3, posiadać uprawnienia budowlane bez ograniczeń w danej specjalności.

7. Może być uznana za równoważną praktyka zawodowa odbyta za granicą pod kierunkiem osoby uprawnionej do wykonywania zawodu w danym kraju. Praktyka ta powinna być udokumentowana zaświadczeniem, o którym mowa w § 23.

2. Przed rozpoczęciem dokumentowania przebiegu praktyki zawodowej osoba odbywająca tę praktykę jest obowiązana złożyć książkę praktyki zawodowej do opieczętowania w organie właściwym w sprawach uprawnień. Organ zwraca opieczętowaną książkę praktyki zawodowej w terminie 7 dni.

3. W książce praktyki zawodowej należy:

1) wymienić obiekty budowlane, przy których projektowaniu lub realizacji brała udział osoba odbywająca praktykę zawodową, określając rodzaj, przeznaczenie, lokalizację i konstrukcję obiektu oraz odpowiednio do specjalności uzyskiwanych uprawnień inne charakterystyczne dane techniczne,

2) określić cotygodniowo charakter czynności pełnionych w czasie odbywania praktyki zawodowej z potwierdzeniem i zaopiniowaniem co najmniej raz na 3 miesiące przez osobę kierującą praktyką.

4. Po zakończeniu praktyki zawodowej w wymiarze wymaganym do uzyskania uprawnień budowlanych lub przy zmianie jednostki, w której była odbywana praktyka zawodowa, osoba kierująca praktyką wpisuje w książce praktyki zawodowej ogólną ocenę teoretycznej i praktycznej znajomości zawodu osoby odbywającej praktykę. Ocenę tę potwierdza kierownik jednostki, w której odbywano tę praktykę.

2. Do wniosku należy dołączyć:

1) odpis dyplomu inżyniera, dyplomu technika albo świadectwa potwierdzającego uzyskanie średniego wykształcenia technicznego lub dyplomu mistrza i świadectwa ukończenia zasadniczej szkoły zawodowej,

2) książkę praktyki zawodowej,

3) dowód uiszczenia pierwszej raty opłaty za postępowanie kwalifikacyjne.

3. Obowiązek dołączenia do wniosku książki praktyki zawodowej nie dotyczy osoby posiadającej dyplom mistrza w rzemiośle budowlanym.

4. W wypadku stwierdzenia braków we wniosku, wojewoda nakłada, w drodze postanowienia, na osobę ubiegającą się o uprawnienia obowiązek usunięcia wskazanych braków w określonym terminie.

5. Wojewoda wydaje decyzje o odmowie nadania uprawnień budowlanych bez przeprowadzania egzaminu:

1) po bezskutecznym upływie terminu, o którym mowa w ust. 4,

2) jeżeli przygotowanie zawodowe osoby ubiegającej się o uprawnienia budowlane nie odpowiada wymaganiom, o których mowa w § 3 ust. 1 i § 6.

1) ustaleniu na podstawie dokumentów złożonych przez ubiegającego się o uprawnienia budowlane, że spełnił on warunki w zakresie przygotowania zawodowego niezbędnego do uzyskania uprawnień budowlanych,

2) złożeniu egzaminu przez ubiegającego się o uprawnienia budowlane.

2. Ustaleń, o których mowa w ust. 1 pkt 1, w zakresie praktyki zawodowej odbytej w budownictwie w jednostkach podległych Ministrowi Obrony Narodowej i Ministrowi Spraw Wewnętrznych dokonują właściwe organy specjalistycznego nadzoru budowlanego.

1) znajomości przepisów prawa w zakresie niezbędnym do ich właściwego stosowania oraz umiejętności praktycznego posługiwania się tymi przepisami,

2) umiejętności praktycznego zastosowania wiedzy technicznej, polegającej na wyjaśnieniu określonych przez komisję egzaminacyjną zagadnień technicznych, wchodzących w zakres praktyki zawodowej.

2. Komisja może żądać przedstawienia prac projektowych, wykonanych w ramach praktyki zawodowej.

3. Znajomość przepisów, o których mowa w ust. 1 pkt 1, dotyczy:

1) we wszystkich specjalnościach:

a) ustawy – Prawo budowlane oraz rozporządzeń i zarządzeń wydanych na jej podstawie,

b) warunków bezpieczeństwa i higieny pracy przy wykonywaniu robót budowlano-montażowych,

c) postępowania administracyjnego (dział I i II Kodeksu postępowania administracyjnego),

d) zagospodarowania przestrzennego, ochrony środowiska, dóbr kultury i ochrony przeciwpożarowej, normalizacji i certyfikacji – w części związanej z projektowaniem, budową, utrzymaniem i rozbiórką obiektów budowlanych,

2) w zależności od specjalności i zakresu uprawnień budowlanych – właściwej części przepisów innych niż wymienione w pkt 1 oraz praktycznego stosowania obowiązujących Polskich Norm z zakresu projektowania, budowy, utrzymania i rozbiórki obiektów budowlanych.

4. Wojewoda ustala szczegółowy program egzaminu, który zatwierdza Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego.

1) odrębnie na uprawnienia budowlane do projektowania lub kierowania robotami budowlanymi w danej specjalności,

2) łącznie na oba rodzaje uprawnień budowlanych w danej specjalności, jeżeli ubiegający się o te uprawnienia spełnia wymagania odnoszące się do obu rodzajów uprawnień,

3) łącznie na uprawnienia budowlane bez ograniczeń w danej specjalności i uprawnienia budowlane z ograniczeniem w innej specjalności, jeżeli ubiegający się o te uprawnienia spełnia wymagania odnoszące się do obu specjalności.

2. Przy ubieganiu się o uprawnienia budowlane innego rodzaju lub w innej specjalności niż posiadane obowiązuje egzamin w zakresie ograniczonym do zagadnień nie objętych programem egzaminu obowiązującego przy ubieganiu się o już posiadane uprawnienia oraz znajomość zmian w stanie prawnym objętym zakresem egzaminu.

2. Osoba dopuszczona do egzaminu powinna być zawiadomiona o jego terminie listem poleconym co najmniej na miesiąc przed tym terminem.

3. W razie negatywnego wyniku egzaminu przewodniczący komisji jest obowiązany podać zainteresowanemu termin, po którego upływie może on ponownie przystąpić do egzaminu. Termin ten nie może być krótszy niż trzy miesiące.

2. W skład komisji wchodzą:

1) przewodniczący komisji i jego zastępcy,

2) członkowie komisji.

3. Przewodniczącym, jego zastępcami i członkami komisji mogą być osoby posiadające wyższe wykształcenie techniczne i uprawnienia budowlane bez ograniczeń oraz osoby posiadające wyższe wykształcenie prawnicze i praktykę w organach państwowego nadzoru budowlanego.

4. Wojewoda ustala regulamin działania komisji i zapewnia jej obsługę administracyjną.

2. W skład zespołu egzaminacyjnego wchodzą:

1) przewodniczący komisji lub jeden z jego zastępców,

2) członkowie – w tym dwie osoby z uprawnieniami budowlanymi odpowiednimi dla danej specjalności oraz osoba z wykształceniem prawniczym.

2. Kopię ostatecznej decyzji, o której mowa w art. 12 ust. 2, przekazuje się Głównemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego w celu wpisania do centralnego rejestru.

2. Wysokość wynagrodzenia członka komisji ustala się procentowo od kwoty przeciętnego wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1, w wysokości:

1) za udział w postępowaniu kwalifikacyjnym – 1,5% od jednego wniosku,

2) za przeprowadzenie egzaminu – 3% od jednej osoby egzaminowanej.

3. Opłatę za postępowanie kwalifikacyjne wnosi się na konto urzędu wojewódzkiego w dwóch ratach.

4. Ubiegający się o uprawnienia budowlane przy składaniu wniosku o ich nadanie wpłaca pierwszą ratę opłaty w wysokości połowy opłaty obowiązującej w terminie ostatniego egzaminu przed złożeniem wniosku. Drugą ratę opłaty uiszcza się po otrzymaniu zawiadomienia o dopuszczeniu do egzaminu. Kwotę drugiej raty określa się w zawiadomieniu, o którym mowa w § 12 ust. 2.

5. Pierwsza rata opłaty nie podlega zwrotowi. Druga rata podlega zwrotowi w wypadku usprawiedliwionego niestawienia się na egzamin lub usprawiedliwionego odstąpienia od egzaminu.

2. Okres praktyki zawodowej, tematycznie odpowiadającej uzyskiwanej specjalizacji techniczno-budowlanej, powinien stanowić co najmniej połowę okresu praktyki wymaganej przy uzyskiwaniu uprawnień.

2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć:

1) odpis posiadanych uprawnień budowlanych,

2) książkę praktyki, o której mowa w § 7.

3. Przy dokumentowaniu praktyki zawodowej w książce praktyki nie stosuje się wymagań, o których mowa w § 7 ust. 3 pkt 2 i ust. 4.

4. Po zakończeniu praktyki w danej jednostce kierownik tej jednostki potwierdza jej odbycie w książce praktyki.

5. Do okresu wymaganej praktyki zawodowej zalicza się pokrywające się z zakresem specjalizacji okresy praktyki zawodowej uznanej przy nadawaniu uprawnień budowlanych.

6. Egzamin dla osób ubiegających się o określenie specjalizacji techniczno-budowlanej w uprawnieniach budowlanych, o którym mowa w § 10, powinien uwzględniać w szczególności sprawdzenie umiejętności praktycznego zastosowania wiedzy technicznej w zakresie danej specjalizacji.

7. Egzamin dla osób ubiegających się o uzupełnienie posiadanych uprawnień budowlanych wpisem określającym specjalizację obejmuje wyłącznie sprawdzenie umiejętności praktycznego zastosowania wiedzy technicznej w zakresie danej specjalizacji.

8. Podstawę do uzupełnienia uprawnień budowlanych wpisem określającym specjalizację stanowi ostateczna decyzja wojewody, wydana po:

1) ustaleniu, na podstawie dokumentów złożonych przez wnioskodawcę, że spełnił on warunki w zakresie wymaganej praktyki zawodowej,

2) zdaniu przez wnioskodawcę egzaminu, o którym mowa w ust. 7.

1) wyszczególnienie projektów budowlanych, przy których sporządzaniu ubiegający się o uprawnienia budowlane odbywał praktykę zawodową, lub obiektów budowlanych, przy których realizacji odbywał on praktykę zawodową, z podaniem osoby nadzorującej tę praktykę,

2) stwierdzenie okresów praktyki zawodowej z podaniem dat rozpoczęcia i ukończenia praktyki przy poszczególnych projektach lub odpowiednio przy realizacji poszczególnych obiektów budowlanych, z określeniem charakteru wykonywanych czynności,

3) ogólną ocenę teoretycznej i praktycznej znajomości zawodu, dokonaną przez osobę nadzorującą praktykę.

2. W odniesieniu do dokumentowania praktyki zawodowej wymaganej do uzyskania uprawnień budowlanych do projektowania w specjalności „technologia i organizacja budowy” zaświadczenie, o którym mowa w ust. 1, powinno spełniać wymagania określone w pkt 1 i 2, bez podawania osoby nadzorującej praktykę.

3. W odniesieniu do praktyki zawodowej, o której mowa w ust. 1, odbytej w jednostkach podległych Ministrowi Obrony Narodowej i Ministrowi Spraw Wewnętrznych zaświadczenie potwierdzające odbycie praktyki zawodowej wydaje właściwy organ specjalistycznego nadzoru budowlanego, podając w nim okres praktyki oraz ogólną ocenę teoretycznej i praktycznej znajomości zawodu.

Minister Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa: B. Blida

Załączniki do rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa
z dnia 30 grudnia 1994 r. (poz. 38)

Załącznik nr 1

WYKAZ KIERUNKÓW WYKSZTAŁCENIA ODPOWIEDNIEGO I POKREWNEGO W POSZCZEGÓLNYCH SPECJALNOŚCIACH UPRAWNIEŃ BUDOWLANYCH

Załącznik nr 2

WZORY PIECZĘCI IMIENNYCH

Załącznik nr 3

WYKAZ SPECJALIZACJI TECHNICZNO-BUDOWLANYCH WYODRĘBNIONYCH W RAMACH SPECJALNOŚCI