REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 1996 nr 9 poz. 51

Tekst pierwotny

Na podstawie art. 29 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 1994 r. Nr 10, poz. 36 i z 1995 r. Nr 4, poz. 17) zarządza się, co następuje:

§ 1.

1. Osoby uprawnione do emerytury wojskowej, wojskowej renty inwalidzkiej i wojskowej renty rodzinnej oraz członkowie ich rodzin mają prawo do umieszczenia w domu emeryta wojskowego, zwanego dalej „domem emeryta”, na zasadach określonych w rozporządzeniu.

2. Osoby ubiegające się o przyjęcie do domu emeryta podlegają badaniom lekarskim w zakładach opieki zdrowotnej tworzonych i utrzymywanych przez Ministra Obrony Narodowej, w celu ustalenia ewentualnych przeciwwskazań zdrowotnych do pobytu w tym domu.

3. Do domu emeryta nie przyjmuje się osób uzależnionych od alkoholu, środków odurzających lub innych podobnie działających środków.

§ 2.

1. Przyjęcie lub odmowa przyjęcia do domu emeryta następuje na podstawie decyzji administracyjnej, wydanej przez dyrektora tego domu.

2. Od decyzji, o której mowa w ust. 1, przysługuje osobie zainteresowanej odwołanie do dowódcy okręgu wojskowego, a w mieście stołecznym Warszawie do dowódcy Garnizonu Warszawa, sprawujących nadzór nad działalnością domu emeryta.

§ 3.

Osoba przyjęta do domu emeryta jest obowiązana przekazać do dyspozycji Wojskowej Agencji Mieszkaniowej opróżnioną, dotychczas zajmowaną osobną kwaterę stałą (lokal mieszkalny), nie później niż w ciągu sześciu miesięcy od dnia przyjęcia do domu emeryta.

§ 4.

Osobę przyjętą do domu emeryta, która przekazała Wojskowej Agencji Mieszkaniowej dotychczas zajmowaną osobną kwaterę stałą (lokal mieszkalny), melduje się w tym domu na pobyt stały, a do czasu przekazania tej kwatery (lokalu) – na pobyt czasowy.

§ 5.

1. Dom emeryta zapewnia osobom w nim zamieszkującym poczucie bezpieczeństwa osobistego, jak również warunki bytowe i zdrowotne, uwzględniając stopień sprawności psychicznej i fizycznej tych osób oraz prawo do intymnego, godnego życia.

2. W szczególności dom emeryta powinien zapewniać:

1) zakwaterowanie,

2) całodzienne wyżywienie według normy określonej w odrębnych przepisach,

3) pomoc ambulatoryjną,

4) pomieszczenia ogólnego użytku,

5) możliwość zaspokajania potrzeb religijnych,

6) inne usługi w zakresie ustalonym w regulaminie domu emeryta.

§ 6.

Mieszkańcy domu emeryta mają prawo do organizowania się, w tym także do wyboru rady mieszkańców, w celu prezentowania swoich interesów. Dyrektor domu emeryta zapewnia niezbędne warunki funkcjonowania rady mieszkańców.

§ 7.

Szczegółowe warunki pobytu mieszkańców w domu emeryta określa regulamin zaopiniowany przez radę mieszkańców i zatwierdzony przez dowódcę, o którym mowa w § 2 ust. 2.

§ 8.

W razie rezygnacji z pobytu w domu emeryta mieszkańca, który przekazał osobną kwaterę stałą (lokal mieszkalny) Wojskowej Agencji Mieszkaniowej, Agencja ta przydziela temu mieszkańcowi osobną kwaterę stałą (lokal mieszkalny) w miejscowości, w której zamieszkiwał, lub za jego zgodą w innej miejscowości, z uwzględnieniem normy przysługującej w dniu opuszczenia domu emeryta.

§ 9.

Zakończenie pobytu w domu emeryta, o którym mowa w § 8, następuje z chwilą przekazania do dyspozycji dotychczasowemu mieszkańcowi tego domu osobnej kwatery stałej (lokalu mieszkalnego).

§ 10.

1. Miesięczna opłata za pobyt w domu emeryta osoby uprawnionej wynosi 400% najniższej emerytury, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

2. Osoba, która przekazała zajmowaną osobną kwaterę stałą (lokal mieszkalny) Wojskowej Agencji Mieszkaniowej, oraz zamieszkujący z nią członkowie rodziny wnoszą miesięczną opłatę za każdą z tych osób w wysokości 250% najniższej emerytury.

3. Opłata za pobyt w domu emeryta osoby, o której mowa w ust. 2, nie może być wyższa niż 60% miesięcznego dochodu osiąganego przez tę osobę, a w wypadku zamieszkiwania w domu emeryta z rodziną łączna opłata nie może przekraczać 80% wspólnego miesięcznego dochodu tej rodziny.

4. Za dochód, o którym mowa w ust. 3, uważa się kwotę należnego świadczenia emerytalnego wraz z uzyskiwanym wynagrodzeniem lub innym dochodem, wpływającym na ograniczenie lub zawieszenie tego świadczenia, po odliczeniu zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

§ 11.

Wysokość opłaty za pobyt w domu emeryta ustala w formie decyzji administracyjnej dyrektor tego domu. Przepis § 2 stosuje się odpowiednio.

§ 12.

1. Osoby przyjęte do domu emeryta przed dniem wejścia w życie rozporządzenia mogą nadal zamieszkiwać w tym domu bez konieczności potwierdzenia ich uprawnień.

2. Osoby, o których mowa w ust. 1, oraz zamieszkujący z nimi członkowie rodziny wnoszą miesięczną opłatę za pobyt każdej z tych osób w domu emeryta w wysokości 150% najniższej emerytury, z tym że opłata nie może być wyższa niż 60% miesięcznego dochodu osiąganego przez te osoby, a w wypadku zamieszkiwania w tym domu rodziny – nie może przekraczać 60% wspólnego miesięcznego dochodu tej rodziny.

3. Przepis § 10 ust. 4 stosuje się odpowiednio.

§ 13.

Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Kierownik Ministerstwa Obrony Narodowej: A. Karkoszka

Metryka