Dziennik Ustaw - rok 2002 nr 134 poz. 1133

Na podstawie art. 50a ust. 5 i art. 130a ust. 11 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872, z 1999 r. Nr 106, poz. 1216, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 483 i Nr 53, poz. 649, z 2001 r. Nr 27, poz. 298, Nr 106, poz. 1149, Nr 110, poz. 1189, Nr 111, poz. 1194, Nr 123, poz. 1353, Nr 125, poz. 1371, Nr 129, poz. 1444, Nr 130, poz. 1452 i Nr 154, poz. 1798 oraz z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 74, poz. 676, Nr 89, poz. 804 i Nr 113, poz. 984) zarządza się, co następuje:

1) tryb oraz warunki współdziałania z Policją i innymi podmiotami uprawnionymi do podejmowania decyzji o usunięciu pojazdu jednostek usuwających pojazdy lub prowadzących parkingi strzeżone;

2) szczegółowy tryb oraz jednostki i warunki ich współdziałania w zakresie usuwania pojazdów bez tablic rejestracyjnych lub których stan wskazuje, że nie są używane;

3) tryb i warunki wydawania pojazdu z parkingu;

4) tryb postępowania w zakresie przejęcia pojazdu na rzecz Skarbu Państwa;

5) tryb postępowania w zakresie przejęcia pojazdu na własność gminy.

2. Ilekroć w przepisach niniejszego rozporządzenia jest mowa o ustawie, rozumie się przez to ustawę z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym.

1) Policja;

2) Straż Graniczna;

3) organy celne;

4) Inspekcja Transportu Drogowego;

5) osoba dowodząca akcją ratowniczą;

6) wyznaczone przez starostę jednostki usuwające pojazdy lub prowadzące parkingi strzeżone.

2. W zakresie, o którym mowa w § 1 ust. 1 pkt 2, współdziałają:

1) Policja;

2) straż gminna (miejska);

3) organy gminy;

4) zarządca drogi;

5) wyznaczone przez starostę jednostki usuwające pojazdy lub prowadzące parkingi strzeżone.

2. Pojazd umieszcza się na wyznaczonym przez starostę parkingu strzeżonym, położonym w miarę możliwości najbliżej miejsca, z którego został usunięty.

2. Organ gminy lub zarządca drogi, w ramach wykonywanych zadań, zgłasza podmiotowi, o którym mowa w § 2 ust. 2 pkt 1 lub 2, potrzebę usunięcia pojazdu z drogi.

3. Dyspozycję wydaje w formie pisemnej funkcjonariusz lub pracownik uprawnionego podmiotu, po osobistym upewnieniu się, że istnieją przesłanki do usunięcia pojazdu.

4. Dyspozycję można wydać ustnie, w tym za pośrednictwem środków łączności. W takim przypadku dyspozycja wymaga niezwłocznego potwierdzenia w formie pisemnej.

5. Wzór dyspozycji określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.

1) komendanta powiatowego Policji, ze wskazaniem parkingu strzeżonego, na którym umieszczono pojazd;

2) właściciela pojazdu – w przypadku usunięcia pojazdu w trybie określonym w art. 130a ust. 1–3 ustawy;

3) właściwy organ gminy – w przypadku usunięcia pojazdu z drogi w trybie określonym w art. 50a ust. 1 ustawy.

2. W powiadomieniu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, należy wskazać skutki nieodebrania pojazdu z parkingu w terminie określonym w art. 130a ust. 10 ustawy.

3. Organ gminy, po otrzymaniu powiadomienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, niezwłocznie podejmuje czynności mające na celu ustalenie właściciela pojazdu. Organ gminy powiadamia właściciela pojazdu o usunięciu pojazdu oraz o skutkach nieodebrania pojazdu w terminie określonym w art. 50a ust. 2 ustawy.

4. Do powiadomienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego o doręczeniach.

5. Komendant powiatowy Policji umieszcza informację o usunięciu pojazdu z drogi w ewidencji prowadzonej na podstawie art. 20 ust. 1 i 15 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2002 r. Nr 7, poz. 58, Nr 19, poz. 185, Nr 74, poz. 676, Nr 81, poz. 731, Nr 113, poz.984 i Nr 115, poz. 996).

1) organ gminy – w przypadku usunięcia pojazdu w trybie określonym w art. 50a ust. 1 ustawy;

2) podmiot, który wydał dyspozycję usunięcia pojazdu – w przypadku usunięcia pojazdu w trybie określonym w art. 130a ust. 1–3 ustawy.

2. Zezwolenie jest drukiem ścisłego zarachowania. Wzór zezwolenia określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.

3. Warunkiem wydania zezwolenia, o którym mowa w ust. 2, jest okazanie przez osobę uprawnioną dokumentu tożsamości i dokumentu upoważniającego do używania pojazdu oraz dowodu uiszczenia opłaty, o której mowa w art. 130a ust. 6 ustawy, a ponadto w przypadku pojazdu:

1) usuniętego na podstawie art. 130a ust. 1 pkt 2 ustawy, dowodu opłacenia obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, a w stosunku do pojazdu zarejestrowanego za granicą – dowodu wniesienia opłaty za niespełnienie obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia określonej w odrębnych przepisach;

2) usuniętego na podstawie art. 130a ust. 1 pkt 3 ustawy – zezwolenia, o którym mowa w art. 64 ust. 1 ustawy.

4. Pojazd z parkingu odbiera osoba wskazana w zezwoleniu lub właściciel (posiadacz) wskazany w dowodzie rejestracyjnym (pozwoleniu czasowym) pojazdu.

2. W przypadku nieodebrania pojazdu z parkingu w terminie określonym w art. 130a ust. 10 ustawy, jednostka prowadząca parking strzeżony powiadamia o tym właściwy miejscowo urząd skarbowy oraz podmiot, który wydał dyspozycję usunięcia pojazdu.

3. Podmiot, który wydał dyspozycję usunięcia pojazdu, po otrzymaniu powiadomienia, o którym mowa w ust. 2, przesyła odpowiednio do organu gminy lub właściwego miejscowo urzędu skarbowego kopię powiadomienia, o którym mowa w § 5 ust. 1 pkt 2, wraz z potwierdzeniem jego doręczenia.

2. O przejęciu pojazdu na własność gminy orzeka rada gminy. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, jeżeli właściciel pojazdu został ustalony.

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: K. Janik

Załączniki do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych
i Administracji z dnia 2 sierpnia 2002 r. (poz. 1133)

Załącznik nr 1

WZÓR DYSPOZYCJI USUNIĘCIA POJAZDU

Załącznik nr 2

WZÓR ZEZWOLENIA NA ODBIÓR POJAZDU Z PARKINGU STRZEŻONEGO