REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 2002 nr 220 poz. 1857

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI

z dnia 6 grudnia 2002 r.

w sprawie archiwizacji akt spraw sądów wojskowych.

Tekst pierwotny

Na podstawie art. 18 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. – Prawo o ustroju sądów wojskowych (Dz. U. Nr 117, poz. 753, z 1999 r. Nr 75, poz. 853, z 2001 r. Nr 98, poz. 1070 oraz z 2002 r. Nr 153, poz. 1271) zarządza się, co następuje:

Rozdział 1

Przepisy ogólne

§ 1.

Rozporządzenie określa szczegółowe zasady archiwizacji, niszczenia i przekazywania przez sądy wojskowe właściwym archiwom państwowym akt spraw sądowych.
§ 2.
Akta spraw sądowych sądów wojskowych, zwane dalej „aktami”, dzieli się na akta stanowiące materiały archiwalne zaliczane do kategorii A i akta niestanowiące takich materiałów, zaliczane do kategorii B.
§ 3.
Akta kategorii A po upływie okresu przechowywania w sądzie przekazuje się do właściwego archiwum państwowego.
§ 4.
1. Akta kategorii B po upływie okresu przechowywania podlegają zniszczeniu.

2. Okres przechowywania akt kategorii B liczy się od początku roku kalendarzowego następującego po roku, w którym ukończono czynności sądowe związane z wykonaniem orzeczenia lub zarządzenia kończącego postępowanie w sprawie.

3. Jeżeli nie zachodzi potrzeba wykonywania czynności wymienionych w ust. 2, okres przechowywania akt liczy się od dnia uprawomocnienia się orzeczenia lub zarządzenia.

§ 5.
1. Zaliczenia akt do odpowiedniej kategorii i wskazania okresu ich przechowywania dokonuje przewodniczący rozprawy lub posiedzenia albo sędzia wyznaczony przez prezesa sądu, po wykonaniu czynności sądowych, o których mowa w § 4 ust. 2, a jeżeli nie zachodzi potrzeba wykonania takich czynności – po uprawomocnieniu się orzeczenia lub zarządzenia.

2. Zaliczenia do kategorii A akt wymienionych w § 8 i § 11 dokonuje co 5 lat sędzia wyznaczony do tej czynności przez prezesa sądu.

3. Akta spraw o wykonanie orzeczeń sądów zagranicznych kwalifikuje się, biorąc pod uwagę przedmiot orzeczenia sądu zagranicznego.

§ 6.
Przepisy paragrafów poprzedzających stosuje się odpowiednio do ksiąg i urządzeń ewidencyjnych spraw sądowych.

Rozdział 2

Okresy przechowywania akt spraw karnych

§ 7.

1. Do kategorii A zalicza się akta spraw:

1) o zbrodnie wymienione w rozdziałach XVI i XVII oraz o przestępstwa wymienione w art. 252 art. 1 i 2, art. 253 § 1 i 2, art. 254, 256–258, 265, 266 § 1 i 2 i art. 269 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553, z późn. zm.1));

2) o zbrodnie wymienione w rozdziale XIX oraz o przestępstwa wymienione w art. 260–262, 270–276, 278, 283–285 ustawy z dnia 19 kwietnia 1969 r. – Kodeks karny (Dz. U. Nr 13, poz. 94, z późn. zm.2));

3) o przestępstwa wymienione w art. 46 ust. 1–6, art. 47 ust. 1 i art. 48 ust. 1–4 dekretu z dnia 12 grudnia 1981 r. o stanie wojennym (Dz. U. Nr 29, poz. 154, z 1982 r. Nr 3, poz. 18 oraz z 1989 r. Nr 34, poz. 178);

4) o zbrodnie wojenne i zbrodnie przeciwko ludzkości;

5) w których wymierzono karę dożywotniego pozbawienia wolności lub 25 lat pozbawienia wolności;

6) o stwierdzenie nieważności orzeczenia oraz zasądzenie odszkodowania i zadośćuczynienia na podstawie ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz. U. Nr 34, poz. 149, z 1993 r. Nr 36, poz. 159, z 1995 r. Nr 28, poz. 143 oraz z 1998 r. Nr 97, poz. 604);

7) o odszkodowanie za niesłuszne skazanie lub tymczasowe aresztowanie;

8) w których sąd okręgowy przekazał zagadnienie prawne do rozstrzygnięcia Sądowi Najwyższemu;

9) mających znaczenie wyjątkowe ze względu na materiał zebrany w sprawie lub występujące w niej osoby.

2. Akta niewymienione w ust. 1 zalicza się do kategorii B.

§ 8.
Do kategorii A zalicza się w każdym sądzie, poza aktami wymienionymi w § 7 ust. 1, po jednej sprawie typowej z każdego roku kalendarzowego z poszczególnych rozdziałów części szczególnej i wojskowej kodeksu karnego oraz ustaw szczególnych.
§ 9.
1. Ustala się następujące okresy przechowywania przez sądy akt spraw karnych:

1) 30 lat – dla akt spraw, w których wymierzono karę pozbawienia wolności powyżej 5 lat;

2) 20 lat – dla akt spraw, w których wymierzono karę pozbawienia wolności do lat 5 bez warunkowego zawieszenia jej wykonania;

3) 10 lat – dla akt spraw, w których wymierzono kary inne niż wymienione w pkt 1 i 2, wydano wyrok uniewinniający, umorzono postępowanie, uwolniono od kary lub odstąpiono od jej wymierzenia, warunkowo umorzono postępowanie lub darowano karę, oraz dla akt postępowania wykonawczego;

4) 3 lata – dla akt niewymienionych w pkt 1–3.

2. Akta wydzielone w sprawach karnych przechowuje się przez okres przechowywania akt głównych, z których zostały wydzielone.

3. Akta nie mogą być przekazane do zniszczenia przed ustaniem karalności przestępstwa, o które toczyło się postępowanie.

Rozdział 3

Okresy przechowywania akt spraw w sprawach o wykroczenia oraz akt z zakresu orzekania w sprawach dyscyplinarnych

§ 10.

Akta sądów wojskowych w sprawach o wykroczenia oraz w sprawach z zakresu odpowiedzialności dyscyplinarnej żołnierzy czynnej służby wojskowej zalicza się do kategorii B.
§ 11.
Do kategorii A zalicza się w każdym sądzie, spośród akt wymienionych w § 10, po jednej sprawie typowej z okresu 5 lat z poszczególnych rozdziałów części szczególnej kodeksu wykroczeń oraz ustawy z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej (Dz. U. z 2002 r. Nr 42, poz. 370).
§ 12.
Akta spraw określonych w § 10 przechowuje się w sądach przez okres 3 lat.

Rozdział 4

Okresy przechowywania ksiąg i urządzeń ewidencyjnych w sprawach sądowych

§ 13.

1. Do kategorii A zalicza się repertoria, wykazy, rejestry i skorowidze akt sądowych.

2. Do kategorii B zalicza się zbiory wokand, zbiory odpisów wyroków, postanowień i zarządzeń, zbiory pism w sprawach karnych nienależących do akt spraw karnych, terminarze i inne pomocnicze urządzenia ewidencyjne dotyczące biurowości i statystyki w sprawach sądowych.

3. Urządzenia ewidencyjne wymienione w ust. 1 sądy przechowują przez 30 lat, a wymienione w ust. 2 – przez okres 3 lat.

Rozdział 5

Zasady niszczenia i przekazywania archiwom państwowym akt spraw sądowych sądów wojskowych

§ 14.

 1. Zarządzenie o przekazaniu akt do archiwów, o których mowa w § 3, lub do zniszczenia wydaje prezes sądu.

2. Przed przekazaniem akt do zniszczenia prezes sądu powołuje komisję w celu przeprowadzenia czynności związanych z brakowaniem akt. Komisji przewodniczy sędzia.

3. Komisja, o której mowa w ust. 2, może w uzasadnionych przypadkach dokonać zmiany kwalifikacji akt z kategorii B na kategorię A lub przedłużyć ustalony pierwotnie czas przechowywania akt kategorii B. Komisja nie może dokonać zmiany kwalifikacyjnej akt zaliczonych pierwotnie do kategorii A.

4. Z przeprowadzonych prac komisja sporządza protokół i przedstawia prezesowi sądu do zatwierdzenia.

§ 15.
Akta spraw, w których nie ukończono wszystkich czynności związanych z wykonaniem orzeczenia, nie mogą być przekazane do archiwum ani zniszczone.
§ 16.
Przepisy paragrafów poprzedzających stosuje się odpowiednio do ksiąg i urządzeń ewidencyjnych spraw sądowych.

Rozdział 6

Przepisy przejściowe i końcowe

§ 17.

Akta spraw zakończonych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia kwalifikuje się według przepisów dotychczasowych, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej.
§ 18.
1. Akta spraw o przestępstwa wymienione w § 7 ust. 1 pkt 3–5, 7 i 8, w których postępowanie sądowe zakończone zostało przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, kwalifikuje się ponownie i zalicza do kategorii A, o ile nie zostały zaliczone do tej kategorii na podstawie przepisów dotychczasowych.

2. Do kategorii A zalicza się, chyba że zostały zaliczone do tej kategorii na podstawie przepisów dotychczasowych, akta spraw o przestępstwa określone w:

1) rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 11 lipca 1932 r. – Kodeks karny (Dz. U. Nr 60, poz. 571, z późn. zm.3));

2) dekrecie Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 23 września 1944 r. – Kodeks Karny Wojska Polskiego (Dz. U. z 1957 r. Nr 22, poz. 107, z późn. zm.4));

3) dekrecie Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 30 października 1944 r. o ochronie Państwa (Dz. U. Nr 10, poz. 50);

4) dekrecie z dnia 16 listopada 1945 r. o przestępstwach szczególnie niebezpiecznych w okresie odbudowy Państwa (Dz. U. Nr 53, poz. 300);

5) dekrecie z dnia 16 listopada 1945 r. o postępowaniu doraźnym (Dz. U. z 1949 r. Nr 33, poz. 244);

6) dekrecie z dnia 13 czerwca 1946 r. o przestępstwach szczególnie niebezpiecznych w okresie odbudowy Państwa (Dz. U. Nr 30, poz. 192, z późn. zm.5)), z wyjątkiem spraw przekazanych do właściwości sądów powszechnych na podstawie ustawy z dnia 5 kwietnia 1955 r. o przekazaniu sądom powszechnym dotychczasowej właściwości sądów wojskowych w sprawach karnych osób cywilnych, funkcjonariuszy organów bezpieczeństwa publicznego, Milicji Obywatelskiej i Służby Więziennej (Dz. U. Nr 15, poz. 83).

§ 19.
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Minister Sprawiedliwości: G. Kurczuk

 

1) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. Nr 128, poz. 840, z 1999 r. Nr 64, poz. 729 i Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 48, poz. 548, Nr 93, poz. 1027 i Nr 116, poz. 1216 oraz z 2001 r. Nr 98, poz. 1071.

2) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1974 r. Nr 27, poz. 157, z 1979 r. Nr 15, poz. 97, z 1982 r. Nr 16, poz. 125, Nr 40, poz. 271 i Nr 41, poz. 273, z 1983 r. Nr 6, poz. 35 i Nr 44, poz. 203, z 1985 r. Nr 4, poz. 15 i Nr 23, poz. 100, z 1987 r. Nr 14, poz. 83, z 1988 r. Nr 20, poz. 135, z 1989 r. Nr 29, poz. 154 i Nr 34, poz. 180, z 1990 r. Nr 14, poz. 84 i Nr 72, poz. 422, z 1992 r. Nr 24, poz. 101, z 1993 r. Nr 17, poz. 78, z 1994 r. Nr 126, poz. 615, z 1995 r. Nr 95, poz. 475, z 1996 r. Nr 139, poz. 646 oraz z 1997 r. Nr 6, poz. 31 i Nr 28, poz.152.

3) Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. U. z 1949 r. Nr 45, poz. 334 i Nr 55, poz. 437, z 1950 r. Nr 6, poz. 46, z 1951 r. Nr 58, poz. 399, z 1955 r. Nr 15, poz. 83, z 1956 r. Nr 12, poz. 61, z 1958 r. Nr 34, poz. 152, z 1959 r. Nr 36, poz. 226, z 1960 r. Nr 51, poz. 299, z 1969 r. Nr 13, poz. 95 i Nr 37, poz. 311 oraz z 1971 r. Nr 12, poz. 115.

4) Zmiany tekstu jednolitego wymienionego dekretu zostały ogłoszone w Dz. U. z 1958 r. Nr 36, poz. 165, z 1960 r. Nr 51, poz. 299, z 1961 r. Nr 6, poz. 40, z 1963 r. Nr 22, poz. 114 oraz z 1967 r. Nr 44, poz. 220.

5) Zmiany wymienionego dekretu zostały ogłoszone w Dz. U. z 1947 r. Nr 65, poz. 390, z 1949 r. Nr 32, poz. 238 i Nr 45, poz. 334, z 1955 r. Nr 46, poz. 310 oraz z 1958 r. Nr 18, poz. 76.

REKLAMA

Dziennik Ustaw

REKLAMA

REKLAMA

REKLAMA