Dziennik Ustaw - rok 2004 nr 140 poz. 1480

Na podstawie art. 53 ust. 5 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2002 r. Nr 21, poz. 205, z późn. zm.¹⁾) zarządza się, co następuje:

1) tryb i zakres spełniania:

a) wojskowego obowiązku meldunkowego,

b) obowiązku powiadamiania wojskowego komendanta uzupełnień,

c) obowiązku uzyskiwania zezwolenia na wyjazd i pobyt za granicą;

2) organy właściwe w sprawach, o których mowa w pkt 1.

1) mężczyźni – począwszy od dnia 1 stycznia, w którym kończą osiemnaście lat życia, do dnia 31 grudnia roku kalendarzowego, w którym kończą pięćdziesiąt lat życia, a posiadający stopień wojskowy oficerski – sześćdziesiąt lat życia;

2) kobiety przeniesione do rezerwy – począwszy od następnego dnia po dniu przeniesienia do rezerwy do dnia 31 grudnia roku kalendarzowego, w którym kończą czterdzieści lat życia, a posiadające stopień wojskowy oficerski – pięćdziesiąt lat życia.

2. Wojskowemu obowiązkowi meldunkowemu nie podlegają osoby wymienione w art. 58 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, zwanej dalej „ustawą”.

1) zameldowanie się w miejscu pobytu stałego lub pobytu czasowego trwającego ponad dwa miesiące;

2) zgłoszenie przedłużenia pobytu czasowego trwającego ponad dwa miesiące;

3) wymeldowanie się z miejsca pobytu stałego lub pobytu czasowego trwającego ponad dwa miesiące;

4) zgłoszenie zmiany imienia lub nazwiska;

5) zgłoszenie podwyższenia lub zdobycia dodatkowego wykształcenia;

6) zgłoszenie uzyskania kwalifikacji zawodowych lub zawodu innych niż uzyskane wraz z wykształceniem, o którym mowa w pkt 5, oraz utraty prawa do wykonywania zawodu.

1) w § 3 pkt 1–3, wójtom lub burmistrzom (prezydentom miast) łącznie ze spełnieniem obowiązku meldunkowego wynikającego z przepisów o ewidencji ludności i dowodach osobistych;

2) w § 3 pkt 4–6, wojskowemu komendantowi uzupełnień właściwemu ze względu na miejsce ich pobytu stałego lub pobytu czasowego trwającego ponad dwa miesiące, w terminie 30 dni od dnia powstania zmian, przedstawiając do wglądu dokument stwierdzający te zmiany.

1) odnotowuje w zbiorach meldunkowych dane dotyczące stosunku tej osoby do obowiązku czynnej służby wojskowej;

2) wysyła, w terminie trzech dni od dnia dopełnienia obowiązku meldunkowego, zawiadomienie meldunkowe w formie kopii formularza meldunkowego lub wydruku z aktualnego programu informatycznego w odniesieniu do:

a) przedpoborowego oraz poborowego, który nie stawał do poboru – do wójta lub burmistrza (prezydenta miasta) właściwego ze względu na nowe miejsce jego pobytu stałego lub pobytu czasowego trwającego ponad dwa miesiące,

b) pozostałych osób podlegających wojskowemu obowiązkowi meldunkowemu – do wojskowego komendanta uzupełnień właściwego ze względu na nowe miejsce ich pobytu stałego lub pobytu czasowego trwającego ponad dwa miesiące.

1) w art. 53 ust. 3a pkt 1 i 2 ustawy – osobiście;

2) w art. 53 ust. 3a pkt 3 ustawy – osobiście lub przesyłką poleconą.

2. Powiadomienia, o którym mowa w ust. 1, dokonuje się odpowiednio nie później niż:

1) w dniu zameldowania na pobyt stały lub pobyt czasowy trwający ponad dwa miesiące;

2) w dniu wymeldowania się z miejsca pobytu stałego lub pobytu czasowego trwającego ponad dwa miesiące;

3) w dniu wyjazdu za granicę;

4) w ciągu 4 dni od dnia powrotu z pobytu za granicą.

3. Osoby, o których mowa w ust. 1, dokonując powiadomienia wojskowego komendanta uzupełnień, obowiązane są przedstawić:

1) żołnierze rezerwy – książeczkę wojskową oraz kartę mobilizacyjną;

2) osoby, którym nadano pracowniczy przydział mobilizacyjny – dokument potwierdzający tożsamość oraz kartę mobilizacyjną.

1) składa wniosek o uzyskanie zezwolenia na wyjazd i pobyt za granicą do wojskowego komendanta uzupełnień właściwego ze względu na miejsce jej pobytu stałego lub pobytu czasowego trwającego ponad dwa miesiące;

2) we wniosku podaje następujące dane: imię i nazwisko, adres pobytu stałego lub pobytu czasowego trwającego ponad dwa miesiące, numer ewidencyjny PESEL, planowany termin wyjazdu za granicę, kraj wyjazdu, przewidywany termin powrotu oraz przesłanki i okoliczności uzasadniające konieczność wyjazdu.

2. Od decyzji o odmowie udzielenia zezwolenia na wyjazd i pobyt za granicą, wydanej przez wojskowego komendanta uzupełnień, przysługuje odwołanie do szefa wojewódzkiego sztabu wojskowego.

3. W sprawach wydawania zezwoleń na wyjazd i pobyt za granicą stosuje się przepisy o postępowaniu administracyjnym.

4. Egzemplarz decyzji o odmowie udzielenia zezwolenia na wyjazd i pobyt za granicą przesyła się wojewodzie właściwemu ze względu na miejsce pobytu stałego lub pobytu czasowego trwającego ponad dwa miesiące osoby, która złożyła wniosek o uzyskanie zezwolenia na wyjazd i pobyt za granicą, oraz Komendantowi Głównemu Straży Granicznej.

Prezes Rady Ministrów: M. Belka

¹⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 81, poz. 732, Nr 113, poz. 984 i 985, Nr 156, poz. 1301, Nr 166, poz. 1363, Nr 199, poz. 1673 i Nr 200, poz. 1679 i 1687, z 2003 r. Nr 45, poz. 391, Nr 90, poz. 844, Nr 96, poz. 874, Nr 139, poz. 1326, Nr 179, poz. 1750, Nr 210, poz. 2036 i Nr 223, poz. 2217 oraz z 2004 r. Nr 116, poz. 1203.

²⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 31 sierpnia 1992 r. w sprawie zasad, zakresu i trybu spełniania wojskowego obowiązku meldunkowego oraz uzyskiwania zezwolenia na wyjazd i pobyt za granicą, a także organów właściwych w tych sprawach (Dz. U. Nr 68, poz. 344), które utraci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.