REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 2010 nr 233 poz. 1529

Tekst pierwotny

Na podstawie art. 41 ust. 4 ustawy z dnia 4 września 2008 r. o ochronie żeglugi i portów morskich (Dz. U. Nr 171, poz. 1055) zarządza się, co następuje:

§ 1.

Rozporządzenie określa:

1) metody i środki ochrony przewozu broni i amunicji przez podmioty uprawnione do jej posiadania i przewozu;

2) listę przedmiotów i substancji zabronionych, o których mowa w art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 4 września 2008 r. o ochronie żeglugi i portów morskich, zwanej dalej „ustawą”.

§ 2.

1. Podmiotami uprawnionymi, o których mowa w § 1 pkt 1, są osoby lub podmioty uprawnione do posiadania broni i amunicji na podstawie przepisów ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz. U. z 2004 r. Nr 52, poz. 525, z późn. zm.²⁾), zwanej dalej „ustawą o broni i amunicji”.

2. Podmioty uprawnione, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą przewozić broń i amunicję – na terenie portu lub obiektu portowego – w sposób uniemożliwiający dostęp do niej osób nieuprawnionych, z zachowaniem postanowień odpowiednio planu ochrony portu lub obiektu portowego.

3. Żołnierze i funkcjonariusze, o których mowa w art. 41 ust. 3 ustawy, mogą przewozić broń i amunicję – na terenie portu, obiektu portowego lub na statku w sposób uniemożliwiający dostęp do niej osób nieuprawnionych. Dopuszcza się możliwość przewożenia broni przez te osoby przy sobie.

§ 3.

Na statku:

1) broń przewozi się:

a) w sposób uniemożliwiający dostęp do niej osób nieuprawnionych,

b) w stanie rozładowanym, bez amunicji w komorze nabojowej i w magazynkach nabojowych;

2) amunicję przewozi się:

a) w sposób uniemożliwiający dostęp do niej osób nieuprawnionych.

b) przy zachowaniu wymogów bezpieczeństwa, wykluczających możliwość przypadkowej eksplozji, w ilości uzasadnionej potrzebami osoby przewożącej.

§ 4.

1. Podmioty uprawnione zamierzające przewieźć broń lub amunicję na statku są obowiązane zawiadomić o tym przewoźnika w momencie zakupu biletu na podróż lub najpóźniej w punkcie odprawy biletowo-bagażowej.

2. Przepis ust. 1 stosuje się również w przypadku osób zamierzających przewieźć replikę lub atrapę broni i amunicji lub broń, o której mowa w art. 11 pkt 1 i 5 – 7 ustawy o broni i amunicji.

§ 5.

1. Przewoźnik sporządza listę podmiotów uprawnionych do przewozu broni i amunicji oraz osób przewożących repliki lub atrapy broni i amunicji lub broń, o której mowa w art. 11 pkt 1 i 5–7 ustawy o broni i amunicji, wraz z oznaczeniem ich liczby.

2. Przewoźnik przekazuje listę, o której mowa w ust. 1, kapitanowi statku.

§ 6.

1. Podmioty uprawnione oddają broń i amunicję do przewozu na statku w punkcie odprawy biletowo-bagażowej lub najpóźniej przy wejściu na pokład statku, w miejscu i w sposób określony w planie ochrony obiektu portowego lub statku.

2. W zależności od miejsca przekazania broni i amunicji do przewozu oraz wydawania broni i amunicji po przewozie, odpowiednio przewoźnik lub kapitan statku prowadzi ewidencję pobranej oraz wydanej broni lub amunicji oraz wydaje odpowiednie pokwitowanie deponującemu.

3. Zasady prowadzenia ewidencji, o której mowa w ust. 2, określone są odpowiednio w planie ochrony obiektu portowego lub statku.

4. Broń i amunicję przechowuje się na statku zgodnie z przepisami § 4 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 3 kwietnia 2000 r. w sprawie przechowywania, noszenia oraz ewidencjonowania broni i amunicji (Dz. U. Nr 27, poz. 343).

§ 7.

W stosunku do żołnierzy i funkcjonariuszy, o których mowa w art. 41 ust. 3 ustawy, przepisów § 3–6 nie stosuje się.

§ 8.

Broń lub amunicję, jako ładunek statkowy przewożony w celach handlowych, przewozi się zgodnie z przepisami dotyczącymi przewozu materiałów niebezpiecznych w transporcie morskim oraz przepisami ustawy z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym (Dz. U. Nr 67, poz. 679, z późn. zm.³⁾) i wydanymi na jej podstawie aktami wykonawczymi, oraz postanowieniami planu ochrony statku.

§ 9.

Listę przedmiotów i substancji zabronionych, o których mowa w art. 41 ust. 1 ustawy, określa załącznik do rozporządzenia.

§ 10.

W terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie rozporządzenia przewoźnicy oraz zarządzający obiektami portowymi dostosują metody i środki ochrony przewozu broni i amunicji określone odpowiednio w planach ochrony statków lub obiektów portowych do wymogów określonych w rozporządzeniu.

§ 11.

Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Minister Infrastruktury: C. Grabarczyk

¹⁾ Minister Infrastruktury kieruje działem administracji rządowej – gospodarka morska, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Infrastruktury (Dz. U. Nr 216, poz. 1594).

²⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 96, poz. 959, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711, z 2007 r. Nr 176, poz. 1238, z 2008 r. Nr 195, poz. 1199, z 2009 r. Nr 168, poz. 1323 oraz z 2010 r. Nr 127, poz. 857 i Nr 164, poz. 1108.

³⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 74, poz. 676 i Nr 117, poz. 1007, z 2003 r. Nr 210, poz. 2036, z 2004 r. Nr 96, poz. 959, Nr 116, poz. 1203, Nr 173, poz. 1808 i Nr 222, poz. 2249, z 2005 r. Nr 94, poz. 788 i Nr 184, poz. 1539, z 2006 r. Nr 133, poz. 935 i Nr 235, poz. 1700, z 2008 r. Nr 180, poz. 1112 i Nr 214, poz. 1347, z 2009 r. Nr 18, poz. 97 i Nr 125, poz. 1036 oraz z 2010 r. Nr 47, poz. 278 i Nr 155, poz. 1039.

Załącznik 1. [LISTA PRZEDMIOTÓW I SUBSTANCJI ZABRONIONYCH DO NIEUPRAWNIONEGO POSIADANIA ORAZ TRANSPORTU NA TEREN PORTU, OBIEKTU PORTOWEGO LUB NA STATEK]

Załącznik do rozporządzenia Ministra Infrastruktury
z dnia 17 listopada 2010 r. (poz. 1529)

LISTA PRZEDMIOTÓW I SUBSTANCJI ZABRONIONYCH DO NIEUPRAWNIONEGO POSIADANIA ORAZ TRANSPORTU NA TEREN PORTU, OBIEKTU PORTOWEGO LUB NA STATEK

Lp.	Przedmioty i substancje zabronione
1.	Broń
1.1.	broń palna, w tym broń bojowa, myśliwska, sportowa, gazowa, alarmowa i sygnałowa;
1.2.	broń pneumatyczna;
1.3.	miotacze gazu obezwładniającego;
1.4.	narzędzia i urządzenia, których używanie może zagrażać życiu lub zdrowiu:
1.4.	a) broń biała w postaci:
	– ostrzy ukrytych w przedmiotach niemających wyglądu broni,
	– kastetów i nunczaków,
	– pałek posiadających zakończenie z ciężkiego i twardego materiału lub zawierających wkładki z takiego materiału,
	– pałek wykonanych z drewna lub innego ciężkiego i twardego materiału, imitujących kij bejsbolowy,
	b) broń cięciwowa w postaci kusz,
	c) przedmioty przeznaczone do obezwładniania osób za pomocą energii elektrycznej,
2.	Materiały wybuchowe i pirotechniczne
2.1.	Wszelkiego rodzaju materiały wybuchowe klasy od 1.1 do 1.4 w grupach zgodności B, C, D, E, F i G zgodnie z Międzynarodowym Morskim Kodeksem Towarów Niebezpiecznych (Kodeksem IMDG)¹⁾.
3.	Środki drażniące lub ogłuszające, substancje chemiczne palne, trujące i żrące oraz inne materiały chemiczne, biologiczne lub radiacyjne
3.1.	Wszelkiego rodzaju substancje chemiczne lub toksyczne klasy 2, 3²\ 4, 5, 6, 7, 8 i 9 zgodnie z Międzynarodowym Morskim Kodeksem Towarów Niebezpiecznych (Kodeksem IMDG).

¹⁾ Dz. Urz. Min. Inf. z 2005 r. Nr 4, poz. 28.

²⁾ Napoje alkoholowe o zawartości alkoholu powyżej 70 % mogą być przewożone w ilościach zgodnych z przepisami rozporządzenia Rady nr 1186/2009 z dnia 16 listopada 2009 r. ustanawiającego wspólnotowy system zwolnień celnych (Dz. Urz. UE L 324 z 10.12.2009, str. 23).

Metryka