Dziennik Ustaw - rok 2011 nr 61 poz. 313

Na podstawie art. 81 ust. 5 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2009 r. Nr 189, poz. 1472 oraz z 2010 r. Nr 81, poz. 531) zarządza się, co następuje:

1) cudzoziemców ubiegających się o nadanie statusu uchodźcy, ich małżonków oraz ich małoletnich dzieci,

2) cudzoziemców przyjmowanych do ośrodka dla cudzoziemców ubiegających się o nadanie statusu uchodźców, ich małżonków oraz ich małoletnich dzieci, jeżeli nie podlegali badaniom lekarskim lub zabiegom sanitarnym ciała i odzieży podczas składania wniosku o nadanie statusu uchodźcy

– zwanych dalej „cudzoziemcami”.

2. Podczas wykonywania badania, o którym mowa w ust. 1, lekarz zwraca szczególną uwagę, czy nie występują kliniczne i epidemiologiczne przesłanki świadczące o możliwości zakażenia albo wskazujące na chorobę zakaźną lub narażenie na czynniki zakaźne wywołujące te zakażenia albo choroby.

1) w publicznym zakładzie opieki zdrowotnej utworzonym przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, a jeżeli nie jest to możliwe, w innym zakładzie opieki zdrowotnej, w indywidualnej praktyce lekarskiej, indywidualnej specjalistycznej praktyce lekarskiej, grupowej praktyce lekarskiej;

2) w ośrodku dla cudzoziemców ubiegających się o nadanie statusu uchodźcy, w przypadku badań, o których mowa w § 1 pkt 2.

2. W przypadku podejrzenia zakażenia lub choroby zakaźnej lekarz przeprowadzający badanie lekarskie, o którym mowa w § 2 ust. 1, zleca wykonanie dodatkowych badań diagnostycznych oraz badań laboratoryjnych krwi, wydzielin lub wydalin w kierunku wykrywania zakażeń lub chorób zakaźnych.

3. O ile przemawiają za tym względy epidemiologiczne, o których mowa w § 2 ust. 2, jednocześnie z badaniem lekarskim, o którym mowa w § 2 ust. 1, u cudzoziemca przeprowadza się obowiązkowe badania sanitarno-epidemiologiczne na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. Nr 234, poz. 1570, z 2009 r. Nr 76, poz. 641 oraz z 2010 r. Nr 107, poz. 679 i Nr 257, poz. 1723).

4. Badanie lekarskie, o którym mowa w § 2 ust. 1, oraz pobieranie próbek do badań diagnostycznych i laboratoryjnych u małoletniego cudzoziemca przeprowadza się w obecności jego opiekuna faktycznego lub osoby bliskiej w rozumieniu przepisów o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta.

5. W badaniu lekarskim, o którym mowa w § 2 ust. 1, może uczestniczyć tłumacz w zakresie koniecznym dla ustalenia wywiadu chorobowego.

2. Cudzoziemcowi zapewnia się strzyżenie, jeżeli jest to uzasadnione zapobieżeniem szerzenia się zakażeń i chorób zakaźnych.

3. Zabiegi sanitarne ciała, o których mowa w ust. 1 i 2, przeprowadza się z poszanowaniem godności cudzoziemca, w miarę możliwości w miejscu wykonywania badań lekarskich.

2. Odzież, której nie można poddać praniu, o którym mowa w ust. 1, czyści się chemicznie i prasuje.

3. W przypadku podejrzenia lub stwierdzenia wystąpienia wszawicy lub świerzbu odzież, w tym bieliznę, poddaje się dezynsekcji lub dezynfekcji chemicznej albo dezynfekcji w komorach parowo-formaldehydowych.

Minister Zdrowia: E. Kopacz

¹⁾ Minister Zdrowia kieruje działem administracji rządowej – zdrowie, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Zdrowia (Dz. U. Nr 216, poz. 1607).

²⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 30 sierpnia 2004 r. w sprawie badań lekarskich oraz zabiegów sanitarnych ciała i odzieży cudzoziemców ubiegających się o nadanie statusu uchodźcy (Dz. U. Nr 202, poz. 2079), które utraciło moc z dniem 30 maja 2009 r. na podstawie art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 18 marca 2008 r. o zmianie ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 70, poz. 416).