REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 2012 poz. 666

Tekst pierwotny

Na podstawie art. 56 ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym (Dz. U. z 2012 r. poz. 621, 627 i 664) zarządza się, co następuje:

§ 1.

Rozporządzenie określa warunki bezpieczeństwa i higieny służby w Centralnym Biurze Antykorupcyjnym oraz zakres, w jakim do tych warunków mają zastosowanie przepisy działu dziesiątego Kodeksu pracy.

§ 2.

Za stan bezpieczeństwa i higieny służby w jednostce organizacyjnej Centralnego Biura Antykorupcyjnego, zwanej dalej „jednostką”, odpowiada kierownik tej jednostki.

§ 3.

1. Kierownik jednostki jest obowiązany zapewnić ochronę życia i zdrowia podległego mu funkcjonariusza Centralnego Biura Antykorupcyjnego, zwanego dalej „funkcjonariuszem”, przez zagwarantowanie bezpiecznych i higienicznych warunków służby, przy odpowiednim wykorzystaniu osiągnięć nauki i techniki. W szczególności kierownik jednostki ma obowiązek:

1) znać szczególne właściwości lub warunki służby występujące na stanowiskach służbowych w jednostce, określone w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 20 ust. 4b ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 67, z późn. zm.¹⁾), zwane dalej „szczególnymi właściwościami lub warunkami służby”, oraz znać zasady bezpieczeństwa i higieny służby obowiązujące na tych stanowiskach;

2) organizować służbę w sposób zapewniający bezpieczne i higieniczne warunki jej pełnienia;

3) sprawować nadzór nad przestrzeganiem przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny służby w jednostce, wydawać polecenia w celu usunięcia stwierdzonych uchybień oraz kontrolować ich wykonanie;

4) zapewnić wykonanie zaleceń wydanych przez służbę bezpieczeństwa i higieny służby oraz inne uprawnione podmioty.

2. Obowiązek zagwarantowania funkcjonariuszowi bezpiecznych i higienicznych warunków służby kierownik jednostki realizuje w szczególności przez:

1) podejmowanie działań niezbędnych do właściwego utrzymania budynków, pomieszczeń i stanowisk służby, pojazdów, maszyn, innych urządzeń technicznych oraz instalacji;

2) zapewnienie właściwego na danym stanowisku służbowym uzbrojenia, wyposażenia i innego niezbędnego sprzętu;

3) odpowiednie zabezpieczenie maszyn i innych urządzeń technicznych we właściwe osłony oraz przydzielenie narzędzi i wyposażenia gwarantującego bezpieczne wykonywanie czynności służbowych;

4) zapewnienie odpowiednich urządzeń higieniczno-sanitarnych oraz dostarczenie funkcjonariuszowi niezbędnych środków higieny osobistej;

5) zaopatrzenie funkcjonariusza w niezbędne do wykonywania czynności służbowych środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze;

6) podejmowanie przedsięwzięć zabezpieczających funkcjonariusza przed działaniem czynników niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia, w szczególności przed urazami, działaniem czynników fizycznych, biologicznych, substancji toksycznych, chemicznych, rakotwórczych, mutagennych, promieniowaniem jonizującym, jak również zmniejszających uciążliwości służby;

7) zapoznanie funkcjonariusza ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby występującymi na zajmowanym przez funkcjonariusza stanowisku, a także z obowiązującymi na nim zasadami i przepisami bezpieczeństwa i higieny służby.

§ 4.

W zakresie profilaktycznej ochrony zdrowia kierownik jednostki ma obowiązek:

1) podejmować działania w celu systematycznego przeprowadzania badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia występujących w jednostce;

2) zapewnić i umożliwić stosowanie środków zapobiegających schorzeniom i chorobom związanym ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby, a w szczególności utrzymywać w stanie stałej sprawności urządzenia niezbędne do przeciwdziałania czynnikom powodującym te schorzenia i choroby;

3) podejmować działania w celu zapewnienia terminowej realizacji badań lekarskich funkcjonariuszy.

§ 5.

1. W przypadku stwierdzenia przez lekarza medycyny pracy u funkcjonariusza objawów choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby lub innego schorzenia związanego z warunkami służby, kierownik jednostki ma obowiązek:

1) zbadać w porozumieniu z właściwym organem Państwowej Inspekcji Sanitarnej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji przyczyny, charakter i rozmiary zagrożenia powodującego chorobę lub schorzenie;

2) przystąpić niezwłocznie do usunięcia czynników powodujących powstanie choroby lub schorzenia;

3) skierować funkcjonariusza do komisji lekarskiej, o której mowa w przepisach w sprawie orzekania o inwalidztwie funkcjonariuszy oraz emerytów i rencistów Centralnego Biura Antykorupcyjnego.

2. Jeżeli uzasadniają to wyniki badań lekarskich, funkcjonariusza przenosi się na podstawie orzeczenia lekarskiego, w terminie i na czas określony w orzeczeniu lekarskim, do wykonywania zadań na stanowisku, na którym nie występują czynniki, które wywołały daną chorobę lub schorzenie.

§ 6.

1. W razie zaistnienia wypadku, podczas lub w związku z wykonywaniem przez funkcjonariusza obowiązków służbowych, kierownik jednostki ma obowiązek podjąć, w granicach dostępnych środków, niezbędne działania eliminujące lub ograniczające zagrożenie, zapewnić udzielenie pierwszej pomocy osobom poszkodowanym, a także niezwłocznie ustalić przyczyny i okoliczności wypadku.

2. Kierownik jednostki ma obowiązek systematycznie analizować przyczyny wypadków zaistniałych w jednostce i na podstawie wyników tych analiz stosować właściwe środki zapobiegawcze.

3. W jednostce właściwej w sprawach bezpieczeństwa i higieny służby prowadzi się rejestr wypadków zaistniałych podczas lub w związku z wykonywaniem przez funkcjonariusza obowiązków służbowych.

§ 7.

Programy szkolenia, kształcenia i doskonalenia zawodowego funkcjonariuszy powinny obejmować zagadnienia bezpieczeństwa i higieny służby.

§ 8.

1. Warunkiem dopuszczenia funkcjonariusza do służby na stanowisku służbowym, na którym występują szczególne właściwości lub warunki służby, jest:

1) orzeczenie przez właściwą komisję lekarską zdolności do pełnienia służby o charakterze wymaganym na tym stanowisku służbowym;

2) brak przeciwwskazań zdrowotnych do pełnienia służby o charakterze wymaganym na tym stanowisku służbowym, poświadczone zaświadczeniem wydanym przez uprawnionego lekarza medycyny pracy;

3) odbycie przeszkolenia w zakresie zasad i przepisów bezpieczeństwa i higieny służby obowiązujących na tym stanowisku służbowym.

2. Odbycie przeszkolenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, funkcjonariusz potwierdza na piśmie.

§ 9.

Funkcjonariusz wykonuje czynności służbowe w ramach posiadanych kwalifikacji i możliwości technicznych, ze szczególnym uwzględnieniem posiadanego uzbrojenia, wyposażenia oraz innego niezbędnego sprzętu.

§ 10.

Funkcjonariusz wykonujący czynności biurowe powinien wykonywać je w obiektach budowlanych i pomieszczeniach, spełniających wymagania i normy bezpieczeństwa i higieny pracy przewidziane dla obiektów budowlanych i pomieszczeń, odpowiednich do rodzaju wykonywanych czynności i liczby funkcjonariuszy.

§ 11.

Funkcjonariusz pełniący służbę na stanowisku, na którym występują szczególne właściwości lub warunki służby, związane z działaniem siły fizycznej maszyn i urządzeń, substancji toksycznych, wysokich lub niskich temperatur, prądu elektrycznego, mikrofal, hałasu i wibracji oraz promieniowania jonizującego, ma obowiązek stosować środki i metody zabezpieczające przed tym działaniem, w szczególności środki ochrony indywidualnej.

§ 12.

Podczas prowadzenia szkolenia strzeleckiego, z użyciem materiałów wybuchowych, zapalających i dymotwórczych, szkolenia w zakresie stosowania środków przymusu bezpośredniego i technik samoobrony, szkolenia wspinaczkowego, nurkowego, spadochronowego, doskonalącego technikę jazdy oraz zajęć wychowania fizycznego, jego organizator ma obowiązek zapewnić:

1) fachową obsługę uzbrojenia, wyposażenia oraz innego sprzętu;

2) bezpieczną realizację poszczególnych elementów ćwiczeń;

3) sprzęt ratunkowy i przeciwpożarowy;

4) zabezpieczenie medyczne;

5) zabezpieczenie terenu ćwiczeń przed dostępem osób postronnych.

§ 13.

1. Przed przystąpieniem do szkolenia organizator oraz instruktor mają obowiązek sprawdzić miejsce prowadzenia ćwiczenia, uzbrojenie, wyposażenie lub inny sprzęt używany do ćwiczeń oraz poinformować ćwiczących o mogących wystąpić zagrożeniach.

2. Podczas szkolenia każde ćwiczenie powinno być prowadzone pod nadzorem instruktorów posiadających stosowne uprawnienia i przez taką ich liczbę, która pozwala na sprawowanie bezpośredniego nadzoru nad ćwiczącymi.

3. Ćwiczenia o większym stopniu trudności i skomplikowania należy wprowadzać do szkolenia, stosując zasadę stopniowania trudności.

§ 14.

Organizator szkolenia i instruktor mają obowiązek:

1) odsunąć od ćwiczeń funkcjonariusza naruszającego postanowienia regulaminów, instrukcji, przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny służby lub nieprzestrzegającego poleceń i wskazówek instruktora, a także funkcjonariusza zgłaszającego zły stan zdrowia;

2) przerwać ćwiczenie w razie stwierdzenia braku niezbędnych warunków bezpieczeństwa lub nieprawidłowego wykonywania ćwiczenia, nadmiernej brawury oraz nieprzestrzegania lub lekceważenia przepisów bezpieczeństwa i higieny służby przez funkcjonariusza.

§ 15.

Funkcjonariusz uczestniczący w szkoleniu ma obowiązek niezwłocznie zgłosić instruktorowi lub organizatorowi szkolenia odniesione kontuzje, urazy i obrażenia.

§ 16.

Przy wykonywaniu czynności dochodzeniowo-śledczych i operacyjno-rozpoznawczych, a także zadań w zakresie ochrony, o których mowa w art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, podczas których może zaistnieć zagrożenie życia lub zdrowia ludzi, kierownik jednostki ma obowiązek:

1) opracować szczegółowy plan działania podległych funkcjonariuszy;

2) rozpoznać zagrożenia, informować podwładnych funkcjonariuszy o ich występowaniu oraz wydawać polecenia dotyczące właściwego zabezpieczenia ludzi przed ich następstwami;

3) zapewnić odpowiednie uzbrojenie, wyposażenie oraz inny niezbędny sprzęt;

4) ustalić sygnały i środki alarmowe oraz zapewnić możliwość udzielenia wsparcia i pomocy;

5) zapewnić zabezpieczenie medyczne;

6) kontrolować i nadzorować pracę podległych funkcjonariuszy;

7) w razie zaistnienia wypadku lub nagłego bezpośredniego zagrożenia życia natychmiast przystąpić do ratowania poszkodowanych lub zagrożonych;

8) zapewnić odpowiednio częstą wymianę funkcjonariuszy, możliwość ogrzania się, niezbędne posiłki i napoje oraz odpowiedni sprzęt i wyposażenie, jeżeli wykonywanie tych czynności ma charakter długotrwały i odbywa się w niskich lub wysokich temperaturach albo w obecności czynników szkodliwych dla zdrowia.

§ 17.

Funkcjonariusz ma obowiązek przestrzegać przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny służby, obowiązujących na zajmowanym stanowisku służbowym, a w szczególności:

1) znać przepisy i zasady posługiwania się przydzielonym uzbrojeniem, wyposażeniem i innym sprzętem oraz dbać o ich należyty stan;

2) wykonywać zalecenia wydane przez służbę bezpieczeństwa i higieny służby oraz inne uprawnione organy.

§ 18.

Warunkiem dopuszczenia funkcjonariusza do wykonywania czynności służbowych po trwającej dłużej niż 30 dni niezdolności do służby spowodowanej chorobą jest poddanie się przez tego funkcjonariusza kontrolnym badaniom lekarskim i uzyskanie zaświadczenia potwierdzającego zdolność do pełnienia służby na dotychczasowym stanowisku służby.

§ 19.

W czasie wykonywania czynności służbowych, w okolicznościach uzasadnionych stanem wyższej konieczności, funkcjonariusz może odstąpić od zasad bezpieczeństwa i higieny służby, z zachowaniem wszelkich dostępnych w danych warunkach zabezpieczeń, jeżeli w jego ocenie dokonanej w miejscu i czasie wykonywania czynności służbowej istnieje prawdopodobieństwo uratowania życia ludzkiego lub odwrócenia zagrożenia godzącego w bezpieczeństwo państwa, w szczególności gdy:

1) z powodu braku specjalistycznego uzbrojenia, wyposażenia lub innego sprzętu zachodzi konieczność zastosowania środka zastępczego;

2) fizyczne warunki i umiejętności funkcjonariusza mogą zastąpić brak możliwości użycia właściwego uzbrojenia, wyposażenia lub innego sprzętu;

3) funkcjonariusz podejmie wykonanie określonej czynności dobrowolnie.

§ 20.

1. W zakresie nieuregulowanym rozporządzeniem stosuje się odpowiednio:

1) przepisy art. 207 § 1, § 2 pkt 3–5, § 2¹, art. 207¹, art. 208, art. 209¹ § 1–3, art. 211–227, art. 232–237 i art. 237³– 237^11a działu dziesiątego ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.²⁾) oraz wydane na ich podstawie przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy;

2) przepisy art. 229 § 2 zdanie pierwsze, § 3–6 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, a także przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 229 § 8 tej ustawy określające zakres i częstotliwość badań okresowych;

3) przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy wydane na podstawie art. 237¹⁵ ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, jeżeli funkcjonariusz w czasie wykonywania czynności służbowych wykonuje prace, których te przepisy dotyczą.

2. Przepisy art. 209², 209³ i 210 § 1–2¹ ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy stosuje się odpowiednio, w zakresie, w jakim nie będzie to stanowić zagrożenia dla prawidłowej realizacji przez funkcjonariusza zadań, o których mowa w art. 2 ust. 1 i art. 30 ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym.

§ 21.

Traci moc rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 7 listopada 2006 r. w sprawie warunków bezpieczeństwa i higieny służby oraz zakresu stosowania przepisów działu dziesiątego Kodeksu pracy w Centralnym Biurze Antykorupcyjnym (Dz. U. Nr 206, poz. 1514).

§ 22.

Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Prezes Rady Ministrów: D. Tusk

¹⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 121, poz. 1264 i Nr 191, poz. 1954, z 2005 r. Nr 10, poz. 65, Nr 90, poz. 757 i Nr 130, poz. 1085, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711, z 2007 r. Nr 82, poz. 558, z 2008 r. Nr 66, poz. 402 i 409 i Nr 220, poz. 1410, z 2009 r. Nr 24, poz. 145 i Nr 95, poz. 786, z 2010 r. Nr 113, poz. 745, z 2011 r. Nr 205, poz. 1203 oraz z 2012 r. poz. 637 i 664.

²⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 99, poz. 1152, z 2000 r. Nr 19, poz. 239, Nr 43, poz. 489, Nr 107, poz. 1127 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 11, poz. 84, Nr 28, poz. 301, Nr 52, poz. 538, Nr 99, poz. 1075, Nr 111, poz. 1194, Nr 123, poz. 1354, Nr 128, poz. 1405 i Nr 154, poz. 1805, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 135, poz. 1146, Nr 196, poz. 1660, Nr 199, poz. 1673 i Nr 200, poz. 1679, z 2003 r. Nr 166, poz. 1608 i Nr 213, poz. 2081, z 2004 r. Nr 96, poz. 959, Nr 99, poz. 1001, Nr 120, poz. 1252 i Nr 240, poz. 2407, z 2005 r. Nr 10, poz. 71, Nr 68, poz. 610, Nr 86, poz. 732 i Nr 167, poz. 1398, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 133, poz. 935, Nr 217, poz. 1587 i Nr 221, poz. 1615, z 2007 r. Nr 64, poz. 426, Nr 89, poz. 589, Nr 176, poz. 1239, Nr 181, poz. 1288 i Nr 225, poz. 1672, z 2008 r. Nr 93, poz. 586, Nr 116, poz. 740, Nr 223, poz. 1460 i Nr 237, poz. 1654, z 2009 r. Nr 6, poz. 33, Nr 56, poz. 458, Nr 58, poz. 485, Nr 98, poz. 817, Nr 99, poz. 825, Nr 115, poz. 958, Nr 157, poz. 1241 i Nr 219, poz. 1704, z 2010 r. Nr 105, poz. 655, Nr 135, poz. 912, Nr 182, poz. 1228, Nr 224, poz. 1459, Nr 249, poz. 1655 i Nr 254, poz. 1700 oraz z 2011 r. Nr 36, poz. 181, Nr 63, poz. 322, Nr 80, poz. 432, Nr 144, poz. 855, Nr 149, poz. 887 i Nr 232, poz. 1378.

Metryka