Monitor Polski - rok 2012 poz. 64

Poniższe wymogi obowiązują rolników na terenie całego kraju

2.

Art. 3 ust. 1 i ust. 2 lit. b oraz art. 5 lit. a, b oraz d dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE¹)

§ 7 pkt 1 i 2 rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 12 października 2011 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz. U. Nr 237, poz. 1419), zwanego dalej „rozporządzeniem w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt”

Przestrzega się zakazu umyślnego chwytania oraz zabijania ptaków objętych ochroną na podstawie przepisów § 2 i 3 rozporządzenia w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt i wymienionych w załącznikach nr 1 i 2 do tego rozporządzenia.

Powyższy zakaz nie dotyczy rolnika, który posiada, wydane na podstawie art. 52 ust. 2 lub art. 56 ust. 1 lub 2 ustawy o ochronie przyrody, pozwolenie na odstępstwo od zakazu umyślnego chwytania oraz zabijania ptaków objętych ochroną

§ 7 pkt 5, 7, 8 i 14 rozporządzenia w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt

Przestrzega się zakazu umyślnego niszczenia gniazd i jaj lub umyślnego płoszenia ptaków objętych ochroną na podstawie przepisów § 2 i 3 rozporządzenia w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt i wymienionych w załącznikach nr 1 i 2 do tego rozporządzenia.

Powyższy zakaz nie dotyczy rolnika, który posiada, wydane na podstawie art. 52 ust. 2 lub art. 56 ust. 1 lub 2 ustawy o ochronie przyrody, pozwolenie na odstępstwo od zakazu umyślnego niszczenia gniazd i jaj lub umyślnego płoszenia ptaków objętych ochroną

2a

Art. 3 ust. 1 i ust. 2 lit. b dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE¹)

§ 7 pkt 6 rozporządzenia w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt

Przestrzega się zakazu niszczenia siedlisk i ostoi ptaków objętych ochroną na podstawie przepisów § 2 i 3 rozporządzenia w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt i wymienionych w załącznikach nr 1 i 2 do tego rozporządzenia

2b.

Art. 3 ust. 1 i ust. 2 lit. b dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE¹)

Art. 60 ust. 6 pkt 2–4 ustawy o ochronie przyrody

W strefach ochrony ostoi, miejsc rozrodu i regularnego przebywania ptaków wymienionych w załączniku nr 5 do rozporządzenia w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt zabrania się:

1) wycinania drzew lub krzewów;

2) dokonywania zmian stosunków wodnych, jeżeli nie jest to związane z potrzebą ochrony poszczególnych gatunków;

3) wznoszenia obiektów, urządzeń i instalacji.

Powyższy zakaz nie dotyczy rolnika, który posiada, wydane na podstawie art. 60 ust. 7 ustawy o ochronie przyrody, zezwolenie regionalnego dyrektora ochrony środowiska

11b.

Art. 3 dyrektywy Rady 86/278/EWG

Pkt II lp. 1 załącznika do rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 5 kwietnia 2011 r. w sprawie procesu odzysku R10 (Dz. U. Nr 86, poz. 476), zwanego dalej „rozporządzeniem w sprawie procesu odzysku”

Osady ściekowe, o których mowa w pkt II lp. 1 załącznika do rozporządzenia w sprawie procesu odzysku, mogą być stosowane, jeżeli zostały spełnione warunki określone w tym załączniku

15.

Art. 3 ust. 1 lit. a dyrektywy Rady 2008/71/WE z dnia 15 lipca 2008 r. w sprawie identyfikacji i rejestracji świń (Dz. Urz. UE L 213 z 08.08.2008, str. 31), zwanej dalej „dyrektywą Rady 2008/71/WE”

Art. 6 i 9 ustawy z dnia 2 kwietnia 2004 r. o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt (Dz. U. z 2008 r. Nr 204, poz. 1281, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt”

Rolnik posiada numer siedziby stada.
Powyższy obowiązek nie dotyczy posiadacza zwierzęcia utrzymującego nie więcej niż jedną świnię, z przeznaczeniem na własne potrzeby

16.

Art. 4 ust. 1 dyrektywy Rady 2008/71/WE

§ 2–4 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 29 lipca 2005 r. w sprawie księgi rejestracji bydła, świń, owiec lub kóz (Dz. U. Nr 151, poz. 1268, z 2007 r. Nr 18, poz. 106 oraz z 2011 r. Nr 8, poz. 37), zwanego dalej „rozporządzeniem w sprawie księgi rejestracji bydła, świń, owiec lub kóz”

Rolnik prowadzi aktualną księgę rejestracji świń, dokonując wpisów do tej księgi w terminie 7 dni od dnia, w którym nastąpiło zdarzenie powodujące obowiązek wpisu. Księga rejestracji świń w formie papierowej powinna być prowadzona zgodnie ze wzorem określonym w załączniku do rozporządzenia w sprawie księgi rejestracji bydła, świń, owiec lub kóz

17.

Art. 4 ust. 2 lit. a dyrektywy Rady 2008/71/WE

Art. 31a ust. 8 pkt 3–5 ustawy z dnia 26 stycznia 2007 r. o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego (Dz. U. z 2008 r. Nr 170, poz. 1051, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego”
Art. 31 ust. 4 pkt 3 i 4 ustawy o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt

Rolnik obowiązany jest do udostępniania na żądanie osoby upoważnionej do dokonywania czynności kontrolnych: pisemnych lub ustnych informacji związanych z przedmiotem kontroli, dokumentów związanych z przedmiotem kontroli oraz okazywania i udostępniania danych informatycznych

19.

Art. 5 dyrektywy Rady 2008/71/WE

Art. 17 ust. 2 pkt 3 i art. 20 ust. 2 ustawy o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt
§ 1 ust. 3, § 3 ust. 3, § 4, § 6 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 2 listopada 2007 r. w sprawie sposobu oznakowania bydła, owiec i kóz oraz świń, określenia wzorów znaków identyfikacyjnych oraz wymagań i warunków technicznych kolczyków dla zwierząt gospodarskich (Dz. U. Nr 220, poz. 1635 oraz z 2010 r. Nr 183, poz. 1232), zwanego dalej „rozporządzeniem w sprawie sposobu oznakowania bydła, owiec i kóz oraz świń”

Rolnik jest obowiązany oznakować świnie bezzwłocznie, a w każdym przypadku przed opuszczeniem przez świnie siedziby stada, za pomocą kolczyka założonego na lewą małżowinę uszną lub tatuażu umieszczonego w sposób czytelny i trwały w obu małżowinach usznych świni albo na jej grzbiecie, zawierających numer identyfikacyjny zwierzęcia gospodarskiego

20.

Art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1760/2000 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 lipca 2000 r. ustanawiającego system identyfikacji i rejestracji bydła i dotyczącego etykietowania wołowiny i produktów z wołowiny oraz uchylającego rozporządzenie Rady (WE) nr 820/97 (Dz. Urz. WE L 204 z 11.08.2000, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 30, str. 248, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1760/2000”

Art. 17 ust. 2 pkt 1 ustawy o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt
§ 1 ust. 3, § 3 ust. 1, 2–2b, § 6 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1 rozporządzenia w sprawie sposobu oznakowania bydła, owiec i kóz oraz świń

W siedzibie stada wszystkie sztuki bydła są znakowane przez umieszczenie na obu uszach kolczyków w terminie 7 dni od dnia urodzenia lub dnia kontroli granicznej w przypadku bydła przywożonego z państwa trzeciego (z wyłączeniem, gdy miejscem przeznaczenia jest rzeźnia, a uboju dokona się w terminie 20 dni od czasu przejścia takiej kontroli), jednak nie później niż do dnia opuszczenia siedziby stada, w której się urodziły.
Bydło pochodzące z innego państwa członkowskiego zachowuje swoje oryginalne kolczyki

27.

Art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 21/2004 z dnia 17 grudnia 2003 r. ustanawiającego system identyfikacji i rejestrowania owiec i kóz oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1782/2003 i dyrektywy 92/102/EWG i 64/432/EWG (Dz. Urz. UE L 5 z 09.01.2004, str. 8, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 42, str. 56, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 21/2004”

Art. 17 ust. 2 pkt 2 ustawy o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt
§ 1 ust. 3, § 3 ust. 1 i 1a, § 5, § 6 ust. 1 i 2 rozporządzenia w sprawie sposobu oznakowania bydła, owiec i kóz oraz świń

W siedzibie stada wszystkie sztuki owiec lub kóz są właściwie znakowane za pomocą kolczyków, w terminie 180 dni od dnia urodzenia lub 14 dni od dnia przeprowadzenia kontroli granicznej w przypadku owiec lub kóz przywożonych z państwa trzeciego (z wyłączeniem, gdy miejscem przeznaczenia jest rzeźnia, a uboju dokona się w terminie 5 dni roboczych od dnia kontroli granicznej), jednak nie później niż do dnia opuszczenia siedziby stada, w której się urodziły.

Owce lub kozy pochodzące z innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej zachowują swoje oryginalne oznakowanie

66.²⁾

Art. 17 ust. 1 rozporządzenia nr 178/2002 w związku z art. 18 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lutego 2005 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w żywności i paszy pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na ich powierzchni, zmieniającego dyrektywę Rady 91/414/EWG (Dz. Urz. UE L 70 z 16.03.2005, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 396/2005”

Rolnikowi nie wolno:

1) wprowadzać do obrotu jako żywność lub pasza,

2) podawać zwierzętom

– produktów objętych załącznikiem I do rozporządzenia nr 396/2005, jeżeli produkty te zawierają pozostałości pestycydów przekraczające największe dopuszczalne poziomy, o których mowa w załącznikach II i III do rozporządzenia nr 396/2005, albo wartości, o których mowa w art. 18 ust. 1 lit. b tego rozporządzenia