Dziennik Ustaw - rok 1990 nr 61 poz. 357

Na podstawie art. 70 ust. 2 pkt 2 i ust. 5 pkt 2-4 oraz art. 88 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne (Dz. U. Nr 75, poz. 445) zarządza się, co następuje:

2. W razie stwierdzenia rozbieżności z treścią dokumentów lub uszkodzenia opakowania albo zamknięć celnych lub w razie dokonania przeładunku określonego w art. 43, funkcjonariusz celny przeprowadza rewizję celną towaru. Odpowiedni protokół na powyższą okoliczność przy przewozie pojazdami drogowymi sporządza funkcjonariusz celny z udziałem przewoźnika lub spedytora, a w innych rodzajach przewozu - przewoźnik albo prowadzący magazyn, przyjmujący towar na przechowanie, z udziałem funkcjonariusza celnego.

3. W toku wykonywania czynności przewidzianych w ust. 1 i 2 funkcjonariusz celny przeprowadza w miarę potrzeby rewizję celną środka przewozowego.

2. Nie nakłada się zamknięć celnych na towary:

1) znajdujące się na statkach morskich, z wyjątkiem broni palnej, amunicji, materiałów wybuchowych, środków obezwładniających, napojów alkoholowych, wyrobów tytoniowych, używek oraz przedmiotów innych niż potrzebne do osobistego użytku, posiadanych przez członków załogi,

2) przewożone zgodnie z przepisami o przewozach bez opakowania w niektórych wagonach, otwartych barkach albo innych środkach przewozowych.

3. W innych wypadkach niż określone w ust. 2 można zaniechać nakładania zamknięć celnych, jeżeli nie zachodzi obawa naruszenia tożsamości towarów celnych.

2. W razie niemożności nałożenia zamknięcia celnego opisuje się towar w dokumencie przekazowym lub w inny sposób zapewnia się ustalenie jego tożsamości.

3. Organ celny odbiorczy dokonuje czynności określonych w § 2 i o dokonanym odbiorze przekazanego towaru powiadamia organ celny nadawczy.

4. W wypadkach szczególnie uzasadnionych, zwłaszcza w razie przekazywania towarów przewożonych przez polski obszar celny, towarów przewożonych w przesyłkach całowagonowych lub pod konwojem funkcjonariusza celnego, przekazania towaru można dokonać w sposób uproszczony; przepis § 11 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

1) jednorodne towary w jednolitych oryginalnych opakowaniach producenta,

2) towary wyszczególnione w specyfikacjach dołączonych do zgłoszenia celnego.

1) uznanie rewizji celnej, przeprowadzonej przez organ celny państwa obcego,

2) oględziny zewnętrzne oryginalnych opakowań producenta,

3) dokonanie oględzin zewnętrznych oryginalnie opakowanych i zaopatrzonych w zamknięcia bankowe wartości dewizowych bądź dokumentów bankowych wysyłanych za granicę lub otrzymywanych z zagranicy przez banki polskie,

4) uznanie przesyłek pocztowych lub lotniczych dokonywanych w kraju nadania, jeżeli zgodnie z umowami międzynarodowymi odprawa tych przesyłek odbywa się również z zachowaniem przepisów polskich dotyczących przywozu towarów z zagranicy,

5) oględziny zewnętrzne towarów przeznaczonych dla wojska lub policji,

6) oględziny zewnętrzne towarów wymagających szczególnego obchodzenia się.

2. Na wniosek jednostki określonej w art. 12 kontroli celnej można dokonać w pomieszczeniu urzędowym lub w lokalu tej jednostki.

2. Do czasu wyjaśnienia wątpliwości określonych w ust. 1 towary przyjmuje się do depozytu.

1) wskazanie kraju nadania, nadawcy i podmiotu dokonującego obrotu towarowego z zagranicą, a w razie potrzeby - odbiorcy towaru,

2) wskazanie podmiotu, który złożył zgłoszenie celne,

3) określenie rodzaju towaru co najmniej przez wskazanie odpowiedniej pozycji i stawki taryfy celnej oraz określenie - zależnie od przyjętej podstawy wymiaru cła - wartości celnej, ilości lub masy netto towaru,

4) dane dotyczące pozwolenia przywozu lub wywozu oraz oznaczenia załączonych dokumentów,

5) w razie potrzeby - zastrzeżenia, pod jakimi dopuszczono towar do obrotu na polskim obszarze celnym lub do wywozu za granicę, oraz wzmiankę o nadaniu decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności i o terminie wykonania zastępczego.

2. W wypadkach uzasadnionych można pominąć w decyzji niektóre dane określone w ust. 1 lub ograniczyć się do wydania uproszczonej decyzji. Wydanie uproszczonej decyzji polega na ograniczeniu się do stosownego zapisu w dokumencie przywozu lub wywozu towaru albo do zaopatrzenia takiego dokumentu w odcisk stempla organu celnego stwierdzającego dopuszczenie towaru do obrotu na polskim obszarze celnym lub do wywozu za granicę ze wskazaniem daty tej czynności.

2. W przypadku niemożności przedstawienia decyzji, o której mowa w ust. 1, powrotnego wywozu można dokonać na podstawie innych, nie budzących wątpliwości dowodów co do treści decyzji o czasowym dopuszczeniu towaru do obrotu na polskim obszarze celnym.

3. W razie potrzeby udowodnienia powrotnego wywozu towaru, za dowód mogą służyć w szczególności:

1) zaświadczenie organu celnego lub innego organu administracyjnego państwa obcego, stwierdzające, że towar znajduje się za granicą,

2) zapisy organów celnych państw obcych, dokonane w dokumentach odprawy celnej czasowej.

2. Na wniosek strony organ celny wydaje zaświadczenie stwierdzające, że towar znajduje się na polskim obszarze, jeżeli jest ono potrzebne w celu przedstawienia władzom obcego państwa. Zaświadczenie wydaje się po dokonaniu oględzin towaru.

2. Termin powrotnego wywozu lub przywozu środków przewozowych dopuszczonych do przywozu lub wywozu według odprawy czasowej uproszczonej upływa z dniem powrotnego wyjazdu za granicę lub powrotnego przyjazdu z zagranicy osoby, która zgłosiła środek przewozowy do odprawy celnej czasowej.

2. Pokwitowanie powinno zawierać:

1) wskazanie podstawy prawnej przyjęcia towaru do depozytu,

2) określenie:

a) osoby uprawnionej do odbioru towaru,

b) rodzaju i ilości towaru,

c) wartości celnej towaru, jeżeli przyjęto towar przywożony z zagranicy,

d) krajowej wartości rynkowej towaru w złotych, jeżeli przyjęto towar wywożony za granicę,

3) pouczenie o skutkach niepodjęcia towaru w wyznaczonym terminie,

4) w wypadku określonym w art. 86 ust. 2 pkt 3 - określenie osoby, której zajęto towar.

3. Krajową wartość rynkową towaru ustala organ celny.

2. W razie przekazania towaru celnego na przechowanie innej osobie, pobiera się opłatę w wysokości poniesionych kosztów przechowania.

3. Za przechowanie wartości dewizowych pobiera się opłatę w wysokości 5% równowartości za pierwszy miesiąc, a za każdy następny miesiąc w wysokości 2% według kursu ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego w dniu ich przyjęcia do depozytu; w razie przekazania wartości dewizowych do banku dewizowego, przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.

4. Za przechowanie towarów, o których mowa w art. 71 ust. 2, pobiera się opłatę w wysokości określonej w ust. 1.

5. Miesiąc rozpoczęty liczy się za cały.

1) 20.000 zł za:

a) przeprowadzenie rewizji celnej towarów lub środka przewozowego, przeznaczonych do działalności gospodarczej,

b) badanie dokumentów stanowiących załączniki do wniosku o wszczęcie postępowania celnego,

2) 30.000 zł za:

a) wydanie na wniosek strony postanowienia o przekazaniu sprawy do rozpatrzenia przez dyrektora innego urzędu celnego,

b) sporządzenie protokołu, o którym mowa w § 2 ust. 2,

3) 30.000 zł za każdą rozpoczętą godzinę pracy funkcjonariusza celnego przeprowadzającego czynności z zakresu kontroli celnej dokonywanej na wniosek strony poza miejscem odpraw celnych lub czasem pracy urzędu celnego, w tym za czas niezbędny na dojazdy, opóźnienia i przerwy w ich wykonywaniu, spowodowane przez stronę nawet bez jej winy.

1) za niedostarczenie w terminie towaru do organu celnego wskazanego w postanowieniu o przekazaniu - 0,3% wartości celnej towaru za każdy dzień opóźnienia, nie mniej jednak niż 50.000 zł,

2) za niezłożenie w terminie zgłoszenia celnego towaru:

a) 0,3% wartości celnej towaru przywożonego z zagranicy za każdy dzień opóźnienia,

b) 0,3% krajowej wartości rynkowej towaru wywożonego za granicę za każdy dzień opóźnienia,

3) za uznanie odprawy celnej czasowej za odprawę celną ostateczną na wniosek strony złożony po terminie powrotnego przywozu lub wywozu towaru:

a) 0,3% wartości celnej towaru przywiezionego z zagranicy za każdy dzień opóźnienia, nie mniej jednak niż 50.000 zł,

b) 0,3% krajowej wartości rynkowej towaru wywiezionego za granicę za każdy dzień opóźnienia, nie mniej jednak niż 50.000 zł,

4) za niedotrzymanie:

a) terminu ustalonego w decyzji o odprawie celnej czasowej stosuje się stawki określone w pkt 3,

b) warunku ustalonego w decyzji o odprawie celnej czasowej - 2% wartości celnej towaru przywiezionego z zagranicy lub 2% krajowej wartości rynkowej towaru wywiezionego za granicę,

5) za naruszenie warunku nieodstępowania towaru w okresie 3 lat od dnia dokonania odprawy celnej lub warunku wzajemności, wynikających z przepisów ustawy - w wysokości stawki celnej ustalonej dla danego rodzaju towaru, nie mniejszej jednak niż 5% wartości celnej towaru.

1) za dokonywanie oględzin miejsc odpraw celnych towarów celnych, opakowań, zamknięć celnych lub dokumentów - 10.000 zł,

2) za przeprowadzanie rewizji celnej towarów celnych lub środków przewozowych - 12.000 zł,

3) za strzeżenie towarów celnych lub miejsc odpraw celnych albo pomieszczeń, placów i środków przewozowych nie będących miejscami odpraw celnych oraz konwojowanie towarów celnych lub środków przewozowych - 30.000 zł za każdą rozpoczętą godzinę pracy funkcjonariusza celnego,

4) za nałożenie zamknięć celnych na towary celne, pomieszczenia lub środki przewozowe - 5.000 zł od jednego zamknięcia celnego.

1) rozporządzenie Ministra Handlu Zagranicznego i Gospodarki Morskiej z dnia 26 czerwca 1975 r. w sprawie zakresu, wypadków oraz trybu stosowania zwolnień od obowiązku posiadania pozwolenia na przywóz i wywóz oraz od należności celnych w odniesieniu do przedmiotów przeznaczonych dla obcych przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych i misji specjalnych oraz ich personelu (Dz. U. Nr 23, poz. 126 i z 1989 r. Nr 27, poz. 146),

2) rozporządzenie Ministra Handlu Zagranicznego z dnia 4 grudnia 1984 r. w sprawie kontroli celnej i postępowania celnego (Dz. U. Nr 57, poz. 291 i z 1988r. Nr 38, poz. 305).

Minister Współpracy Gospodarczej z Zagranicą: M. Święcicki