Dziennik Ustaw - rok 2003 nr 199 poz. 1934

1) zasady wytwarzania, magazynowania i obrót biokomponentami stosowanymi w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych;

2) zasady wykorzystywania surowców rolniczych do wytwarzania biokomponentów;

3) obowiązki i zasady odpowiedzialności podmiotów wprowadzających do obrotu biokomponenty;

4) wymagania jakościowe dla biokomponentów;

5) zasady monitorowania rynku biokomponentów.

2. Przepisów ustawy nie stosuje się do paliw ciekłych przeznaczonych na rezerwy państwowe i zapasy obowiązkowe paliw.

1) surowce rolnicze – rzepak, ziarna zbóż, kukurydzy, ziemniaki, buraki cukrowe lub ich części uprawiane i zbierane na użytkach rolnych, zawierające tłuszcze lub węglowodany, przeznaczone do produkcji biokomponentów;

2) rzepak – nasiona odmian rzepaku lub rzepiku wpisanych do Rejestru Odmian Roślin Uprawnych;

3) produkty uboczne i odpady – melasę, odpady przemysłu spożywczego lub gastronomii zawierające węglowodany, tłuszcze roślinne albo zwierzęce oraz tłuszcze pochodzące z procesów utylizacji zwierząt lub procesów oczyszczania ścieków przeznaczone do produkcji biokomponentów;

4) biokomponenty – ester lub bioetanol, w tym bioetanol zawarty w eterze etylo-tert-butylowym lub eterze etylo-tert-amylowym oraz estry stanowiące samoistne paliwa silnikowe;

5) ester – estry metylowe albo estry etylowe wyższych kwasów tłuszczowych otrzymane w procesie przetwarzania rzepaku albo produktów ubocznych i odpadów;

6) bioetanol – odwodniony alkohol etylowy rolniczy produkowany z surowców rolniczych lub produktów ubocznych i odpadów;

7) paliwa ciekłe – benzyny silnikowe stosowane w pojazdach wyposażonych w silniki z zapłonem iskrowym, zawierające w swoim składzie do 5 % bioetanolu oraz do 15 % eterów, o których mowa w pkt 4, samochodowe oleje napędowe zawierające do 5 % estrów, stosowane w pojazdach wyposażonych w silniki z zapłonem samoczynnym, spełniające wymagania jakościowe określone dla paliw ciekłych w odrębnych przepisach;

8) biopaliwa ciekłe – estry stanowiące samoistne paliwa silnikowe, benzyny silnikowe zawierające w swoim składzie powyżej 5 % bioetanolu oraz powyżej 15 % eterów, o których mowa w pkt 4, oleje napędowe zawierające powyżej 5 % biokomponentów, spełniające wymagania jakościowe określone dla paliw ciekłych w odrębnych przepisach;

9) wytwórca – przedsiębiorcę w rozumieniu ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. – Prawo działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 101, poz. 1178, z późn. zm.²⁾) wytwarzającego lub magazynującego biokomponenty;

10) producent rolny – grupę producentów rolnych w rozumieniu ustawy z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw (Dz. U. Nr 88, poz. 983), osobę fizyczną, osobę prawną lub niemającą osobowości prawnej spółkę prawa handlowego prowadzącą gospodarstwo rolne, w którym są uprawiane rośliny z przeznaczeniem na surowce rolnicze;

11) pierwszy przetwórca – każdego, kto przetwarza surowce rolnicze lub produkty uboczne i odpady na surowy spirytus rolniczy lub surowy olej rzepakowy;

12) producent – przedsiębiorcę w rozumieniu ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. – Prawo działalności gospodarczej posiadającego koncesję na wytwarzanie lub obrót paliwami ciekłymi, wydaną na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1504), zajmującego się produkcją, importem lub komponowaniem i wprowadzaniem do obrotu paliw ciekłych lub biopaliw ciekłych;

13) obrót – sprzedaż lub inną formę zbycia paliw ciekłych, biopaliw ciekłych lub biokomponentów.

2. Organem właściwym w sprawach wydania, odmowy wydania i cofnięcia zezwolenia na wytwarzanie lub magazynowanie biokomponentów jest minister właściwy do spraw rynków rolnych.

1) złożyć wniosek o wydanie zezwolenia;

2) dysponować odpowiednimi urządzeniami technicznymi i obiektami budowlanymi umożliwiającymi prawidłowe wykonywanie działalności objętej wnioskiem;

3) przedłożyć oświadczenie o posiadaniu możliwości organizacyjnych gwarantujących prawidłowe wykonywanie działalności objętej wnioskiem;

4) nie zalegać z wpłatami na rzecz organów podatkowych, Zakładu Ubezpieczeń Społecznych albo Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego;

5) nie być karany za przestępstwa: przeciwko mieniu, wiarygodności dokumentów, skarbowe, przeciwko obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi oraz gospodarcze.

2. Wniosek o wydanie zezwolenia na wytwarzanie biokomponentów, poza wymaganiami określonymi w przepisach o działalności gospodarczej, zawiera:

1) informację o posiadanych urządzeniach technicznych i obiektach budowlanych, o których mowa w ust. 1 pkt 2;

2) określenie maksymalnych rocznych możliwości produkcyjnych urządzeń technicznych, o których mowa w ust. 1 pkt 2, w przypadku ubiegania się o zezwolenie na wytwarzanie biokomponentów;

3) oświadczenie wnioskodawcy określające przewidywany termin rozpoczęcia działalności objętej zezwoleniem.

3. Do wniosku dołącza się:

1) dokumenty potwierdzające tytuł prawny wnioskodawcy do urządzeń technicznych i obiektów budowlanych, o których mowa w ust. 1 pkt 2;

2) zaświadczenia komendanta powiatowego Państwowej Straży Pożarnej, państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego oraz wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska stwierdzające, że urządzenia techniczne i obiekty budowlane przeznaczone do wykonywania działalności objętej wnioskiem spełniają wymagania określone odpowiednio w przepisach o ochronie przeciwpożarowej, sanitarnych i o ochronie środowiska;

3) zaświadczenia właściwego organu podatkowego oraz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego stwierdzające, że wnioskodawca nie zalega z wpłatami należności wobec tych instytucji;

4) informację z Krajowego Rejestru Karnego potwierdzającą niekaralność ubiegających się o zezwolenie: wnioskodawcy będącego osobą fizyczną, wspólników spółki osobowej prawa handlowego lub członków zarządu osoby prawnej za przestępstwa: przeciwko mieniu, wiarygodności dokumentów, skarbowe, przeciwko obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi oraz gospodarcze.

4. Wnioskodawca, który zamierza rozpocząć działalność w zakresie objętym zezwoleniem, może ubiegać się o przyrzeczenie wydania zezwolenia, zwane dalej „promesą”.

5. Organ wydający promesę może uzależnić wydanie zezwolenia od spełnienia warunków wykonywania działalności objętej zezwoleniem.

2. Zezwolenie określa w szczególności:

1) rodzaj działalności objętej zezwoleniem oraz maksymalną wielkość produkcji w skali roku, zgodną z możliwościami technicznymi urządzeń posiadanych przez wytwórcę, w przypadku zezwolenia na wytwarzanie biokomponentów;

2) miejsce wykonywania oraz datę rozpoczęcia działalności objętej zezwoleniem.

2. Kontrola dotyczy przestrzegania warunków wykonywania działalności określonych w ustawie i w zezwoleniu.

3. Kontrolę przeprowadza się na podstawie pisemnego upoważnienia wydanego przez organ zezwalający, które powinno zawierać:

1) oznaczenie osoby dokonującej kontroli;

2) nazwę kontrolowanego wytwórcy;

3) określenie zakresu i terminu kontroli.

4. Osoby upoważnione do przeprowadzania kontroli są uprawnione w szczególności do:

1) wstępu na teren nieruchomości, obiektów, lokali lub ich części, gdzie jest wykonywana działalność, o której mowa w art. 3 ust. 1;

2) żądania ustnych lub pisemnych wyjaśnień, okazania dokumentów lub innych nośników informacji oraz udostępniania danych mających związek z przedmiotem kontroli.

5. Czynności kontrolnych dokonuje się w obecności wytwórcy lub osoby uprawnionej do jego reprezentowania.

6. Z przeprowadzonej kontroli sporządza się protokół, który podpisują osoba przeprowadzająca kontrolę i osoba, o której mowa w ust. 5. W przypadku odmowy podpisania protokołu przez osobę, o której mowa w ust. 5, przeprowadzający kontrolę zamieszcza stosowną adnotację w protokole.

7. Organ zezwalający może upoważnić do dokonywania kontroli, o której mowa w ust. 1, inny organ administracji wyspecjalizowany w kontroli danego rodzaju działalności. Przepisy ust. 2–6 stosuje się odpowiednio.

1) surowce rolnicze zakontraktowane na podstawie umowy kontraktacji zawartej między pierwszym przetwórcą lub wytwórcą a producentem rolnym lub

2) surowce rolnicze pochodzące z produkcji własnej pierwszych przetwórców lub wytwórców, lub

3) produkty uboczne i odpady pozyskane na podstawie umowy dostawy, lub

4) surowy spirytus rolniczy lub surowy olej rzepakowy wytworzone z surowców rolniczych oraz produktów ubocznych i odpadów, o których mowa w pkt 1–3, dostarczanych wytwórcy przez pierwszego przetwórcę w ramach umowy dostawy.

2. Na obszarach, na których wprowadzono stan klęski żywiołowej, dopuszcza się wytwarzanie biokomponentów, surowego spirytusu rolniczego i surowego oleju rzepakowego z surowców dostarczonych z innych źródeł niż określone w ust. 1.

3. Minister właściwy do spraw rynków rolnych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, źródła, o których mowa w ust. 2, mając na uwadze konieczność zachowania regularności dostaw i jakości biokomponentów.

4. Umowy, o których mowa w ust. 1, są zawierane na okres nie krótszy niż 5 lat.

1) określenie ilości i źródła pochodzenia surowców rolniczych, produktów ubocznych i odpadów, surowego spirytusu rolniczego, surowego oleju rzepakowego oraz biokomponentów przewidzianych do dostarczenia wytwórcy, pierwszemu przetwórcy lub producentowi w poszczególnych latach obowiązywania umowy;

2) podstawy określenia ceny za kwintal dostarczonego surowca rolniczego albo hektolitr surowego spirytusu rolniczego lub surowego oleju rzepakowego;

3) określenie minimalnych wymagań jakości surowca rolniczego albo surowego spirytusu rolniczego lub surowego oleju rzepakowego uzgodnionych przez strony;

4) termin płatności za dostarczone surowce rolnicze albo surowy spirytus rolniczy lub surowy olej rzepakowy nie dłuższy niż 30 dni od dnia dostarczenia tych surowców;

5) termin obowiązywania umowy;

6) określenie odpowiedzialności stron z tytułu niedotrzymania warunków umowy;

7) postanowienia dotyczące zmiany i rozwiązania umowy.

2. Koszty funkcjonowania Komisji, o której mowa w ust. 1, są pokrywane ze składek wpłacanych przez organizacje lub podmioty, których przedstawiciele wchodzą w skład Komisji.

3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, tryb powołania i pracy oraz liczbę członków Komisji, o której mowa w ust. 1, mając na uwadze możliwość reprezentowania interesów producentów rolnych, pierwszych przetwórców i wytwórców, producentów, producentów pojazdów oraz użytkowników pojazdów.

1) w paliwach ciekłych lub

2) jako samoistne paliwa silnikowe, lub

3) w biopaliwach ciekłych innych niż określone w pkt 2.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do wykorzystywania paliw ciekłych na potrzeby własne.

3. Producenci są obowiązani przy produkcji lub komponowaniu paliw ciekłych lub biopaliw ciekłych korzystać z biokomponentów pochodzących z produkcji własnej lub z zakupu dokonanego w ramach umowy dostawy od pierwszych przetwórców lub wytwórców.

4. Posiadacze ogólnodostępnych i zakładowych stacji paliw mogą dokonywać zakupu estrów bezpośrednio od wytwórców na podstawie umów dostawy i wprowadzać je do obrotu wyłącznie jako samoistne paliwo silnikowe.

5. Umowy dostawy, o których mowa w ust. 3 i 4, zawierają w szczególności:

1) podstawy określenia ceny za hektolitr dostarczonego biokomponentu;

2) termin płatności za dostarczone biokomponenty nie dłuższy niż 30 dni od dnia ich dostarczenia;

3) termin obowiązywania umowy;

4) określenie odpowiedzialności stron z tytułu niedotrzymania warunków umowy;

5) postanowienia dotyczące zmiany i rozwiązania umowy.

6. Rada Ministrów, w terminie do dnia 31 października danego roku, określa, w drodze rozporządzenia, na następny rok kalendarzowy, w ułamku objętościowym wyrażonym w procentach, minimalną ilość poszczególnych biokomponentów, jaką ma obowiązek wprowadzić do obrotu producent w paliwach ciekłych lub biopaliwach ciekłych. Ilość biokomponentów wprowadzanych do obrotu w paliwach ciekłych lub biopaliwach ciekłych jest określana w ułamku objętościowym wyrażonym w procentach ogólnej ilości wprowadzanych do obrotu paliw ciekłych.

7. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 6, Rada Ministrów uwzględni w szczególności możliwości surowcowe i wytwórcze, możliwości przetwórcze, możliwości branży paliwowej, coroczny wzrost udziału poszczególnych biokomponentów w ogólnej ilości wprowadzanych do obrotu paliw ciekłych, wyniki badań nad wpływem biopaliw ciekłych na eksploatację pojazdów wyposażonych w silniki z zapłonem iskrowym oraz pojazdów wyposażonych w silniki z zapłonem samoczynnym oraz przepisy Unii Europejskiej w tym zakresie.

2. Do wykonywania badań jakościowych biokomponentów uprawnione są akredytowane jednostki certyfikujące oraz akredytowane laboratoria badawcze, o których mowa w ust. 3.

3. Minister właściwy do spraw rynków rolnych określi, w drodze rozporządzenia, akredytowane jednostki certyfikujące uprawnione do wydawania świadectw jakości biokomponentów oraz akredytowane jednostki certyfikujące oraz akredytowane laboratoria badawcze uprawnione do wykonywania badań jakościowych biokomponentów, uwzględniając w pierwszej kolejności potencjał badawczy tych jednostek i laboratoriów, a także kwalifikacje i dorobek zatrudnionych w nich pracowników.

4. Minister właściwy do spraw rynków rolnych określi, w drodze rozporządzenia, tryb wydawania świadectw jakości biokomponentów oraz tryb orzekania w sprawach jakości biokomponentów przez akredytowane jednostki certyfikujące oraz akredytowane laboratoria badawcze, o których mowa w ust. 1 i 2, uwzględniając w pierwszej kolejności obowiązujące wymagania normalizacyjne i normatywne do przeprowadzania badań i orzekania w sprawach jakości.

5. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia:

1) wymagania jakościowe dla biokomponentów,

2) metody badań jakości biokomponentów

– biorąc pod uwagę postanowienia właściwych norm i standardy obowiązujące w Unii Europejskiej w tym zakresie.

6. Kontrolę jakości biokomponentów w obrocie prowadzi Inspekcja Handlowa.

7. Do kontroli, o której mowa w ust. 6, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2001 r. Nr 4, poz. 25, z późn. zm.³⁾).

2. Do obrotu można wprowadzać biopaliwa ciekłe sprzedawane z odrębnych dystrybutorów oznakowanych w sposób odróżniający je od dystrybutorów przeznaczonych do obrotu paliwami ciekłymi oraz umożliwiający identyfikację procentowej ilości zawartego w nich biokomponentu.

3. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, sposób oznakowania dystrybutorów do sprzedaży biopaliw ciekłych, w tym estrów stanowiących samoistne paliwo silnikowe, biorąc pod uwagę możliwość wyraźnego rozróżnienia rodzaju sprzedawanego paliwa.

2. Producenci przekazują, w terminie do 45 dni po zakończeniu kwartału, ministrowi właściwemu do spraw rynków rolnych i Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki sprawozdanie kwartalne sporządzone na podstawie faktur VAT lub innych dokumentów zawierające informacje dotyczące ilości zakupionych lub wytworzonych biokomponentów, ilości wprowadzonych do obrotu biopaliw ciekłych, paliw ciekłych oraz uzyskanej ceny zakupionych biokomponentów, a także informacje o podmiotach, które nabyły biopaliwa ciekłe i paliwa ciekłe, oraz informacje o ilościach biokomponentów i podmiotach, od których zostały nabyte.

3. Dyrektorzy izb celnych, w terminie do 45 dni po zakończeniu kwartału, przekazują Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki sporządzone na podstawie dokumentów określonych przepisami prawa celnego sprawozdanie kwartalne zawierające informacje o ilości sprowadzonych i dopuszczonych do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej paliw ciekłych, biopaliw ciekłych oraz biokomponentów, jak również o podmiotach, które je sprowadziły.

4. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki na podstawie przekazywanych zbiorczych sprawozdań prowadzi monitoring rynku paliw ciekłych, biopaliw ciekłych oraz biokomponentów.

5. Wyniki monitoringu stanowią podstawę do sporządzenia przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki zbiorczej informacji zawierającej określenie:

1) liczby podmiotów zajmujących się wytwarzaniem biokomponentów i obrotem nimi, produkcją biopaliw ciekłych oraz paliw ciekłych i obrotem nimi;

2) ilości i wartości wytworzonych i wprowadzonych do obrotu biokomponentów;

3) ilości i wartości wyprodukowanych i wprowadzonych do obrotu biopaliw ciekłych oraz paliw ciekłych.

6. Zbiorcze informacje, o których mowa w ust. 5, wraz z wnioskami Prezes Urzędu Regulacji Energetyki przekazuje niezwłocznie ministrom właściwym do spraw finansów publicznych, gospodarki, rynków rolnych oraz środowiska.

1) bez wymaganego zezwolenia wytwarza lub magazynuje biokomponenty;

2) nie złożył w terminie, będąc do tego obowiązanym, sprawozdania kwartalnego, o którym mowa w art. 15 ust. 1 i 2, lub podał w tym sprawozdaniu nieprawdziwe dane;

3) będąc producentem, nie wprowadził biokomponentów albo wprowadza do obrotu, w danym roku kalendarzowym, biokomponenty w ilości mniejszej niż określona na podstawie art. 12 ust. 6;

4) produkując paliwa ciekłe lub biopaliwa ciekłe, korzysta z biokomponentów pochodzących ze źródeł innych niż określone w art. 12 ust. 3;

5) wprowadza do obrotu biokomponenty niezgodne z wymaganiami jakościowymi.

2. Kara pieniężna, o której mowa w ust. 1, wynosi:

1) 50 % wartości wytworzonych, magazynowanych lub wprowadzonych do obrotu biokomponentów – w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 4;

2) 50 % wartości wprowadzonych do obrotu paliw ciekłych, biopaliw ciekłych i biokomponentów – w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 5;

3) do 3000 zł – w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2.

3. Wysokość kary pieniężnej ustala, w drodze decyzji administracyjnej:

1) minister właściwy do spraw rynków rolnych – w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 4;

2) Prezes Urzędu Regulacji Energetyki – w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3;

3) wojewódzki inspektor inspekcji handlowej – w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 5.

4. Do egzekucji kar pieniężnych stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

5. Wpłacone kary pieniężne stanowią dochód budżetu państwa.

1) w ust. 2 w pkt 2 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się pkt 3 w brzmieniu:

„3) obniżać stawkę akcyzy na biopaliwa ciekłe i paliwa ciekłe zawierające biokomponenty, od których powstał obowiązek podatkowy, oraz określać warunki i zasady stosowania tych obniżek.”;

2) w ust. 4 w pkt 4 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 5–9 w brzmieniu;

„5) zobowiązania międzynarodowe związane z ochroną środowiska,

6) potrzebę zapewnienia stabilności rozwiązań systemowych, biorąc pod uwagę sytuację osób inwestujących na rynku biopaliw ciekłych,

7) zapewnienie stabilnych warunków rozwoju rynku rolnego w kierunku produkcji niespożywczej,

8) stworzenie warunków do rozwoju przedsiębiorczości i nowych miejsc pracy na obszarach wiejskich,

9) wzrost bezpieczeństwa paliwowego kraju poprzez większe wykorzystanie biokomponentów.”.

„9b) przedsięwzięć związanych z produkcją i przetwarzaniem surowców rolniczych na surowy spirytus rolniczy lub surowy olej rzepakowy przeznaczone do wytwarzania biokomponentów do produkcji biopaliw ciekłych i paliw ciekłych,”.

1) w art. 6a:

a) w ust. 2 w pkt 2 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się pkt 3 w brzmieniu:

„3) wytwarzanie oraz obrót biokomponentami, określonymi w odrębnych przepisach.”,

b) w ust. 3 w pkt 1 i 2 po wyrazach „w ust. 2 pkt 1” dodaje się wyrazy „i 3”;

2) w art. 6g w ust. 1 w pkt 4 po wyrazach „w art. 6a ust. 2 pkt 2” dodaje się wyrazy „i 3”.

1) w art. 3 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) „paliwa ciekłe” – benzyny silnikowe stosowane w pojazdach wyposażonych w silniki z zapłonem iskrowym, samochodowe oleje napędowe stosowane w pojazdach wyposażonych w silniki z zapłonem samoczynnym, w tym również paliwa ciekłe i biopaliwa ciekłe w rozumieniu ustawy z dnia 2 października 2003 r. o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych (Dz. U. Nr 199, poz. 1934);”;

2) w art. 21 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Kto dokonuje obrotu paliwami ciekłymi niespełniającymi wymagań jakościowych określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 4, podlega grzywnie w wysokości 50 % wartości tego paliwa, ustalonej według ceny sprzedaży obowiązującej w dniu kontroli u kontrolowanego, albo karze pozbawienia wolności do lat 3.”.

1) surowców rolniczych zebranych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2) produktów ubocznych i odpadów powstałych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski

¹⁾ Niniejszą ustawą zmienia się: ustawę z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, ustawę z dnia 29 grudnia 1993 r. o utworzeniu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, ustawę z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej, ustawę z dnia 10 stycznia 2003 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw ciekłych.

²⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2000 r. Nr 86, poz. 958 i Nr 114, poz. 1193, z 2001 r. Nr 49, poz. 509, Nr 67, poz. 679, Nr 102, poz. 1115 i Nr 147, poz. 1643, z 2002 r. Nr 1, poz. 2, Nr 115, poz. 995 i Nr 130, poz. 1112 oraz z 2003 r. Nr 86, poz. 789 i Nr 128, poz. 1176.

³⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 110, poz. 1189 oraz z 2002 r. Nr 135, poz. 1145 i Nr 166, poz. 1360.

⁴⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1993 r. Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104, z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076, z 1999 r. Nr 50, poz. 499, Nr 57, poz. 596 i Nr 95, poz. 1100, z 2000 r. Nr 68, poz. 805 i Nr 105, poz. 1107, z 2001 r. Nr 12, poz. 92, Nr 39, poz. 459, Nr 56, poz. 580, Nr 63, poz. 639, Nr 80, poz. 858, Nr 90, poz. 995, Nr 106, poz. 1150 i Nr 122, poz. 1324, z 2002 r. Nr 19, poz. 185, Nr 41, poz. 365, Nr 86, poz. 794, Nr 153, poz. 1272, Nr 169, poz. 1387 i Nr 213, poz. 1800 i 1803 oraz z 2003 r. Nr 7, poz. 79, Nr 84, poz. 774, Nr 96, poz. 874, Nr 130, poz. 1188 i Nr 137, poz. 1302.

⁵⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1994 r. Nr 80, poz. 369 i Nr 98, poz. 473, z 1997 r. Nr 41, poz. 255, Nr 79, poz. 484 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 48, poz. 547 i 550 i Nr 88, poz. 983, z 2001 r. Nr 3, poz. 19, Nr 29, poz. 320, Nr 38, poz. 452, Nr 125, poz. 1363 i Nr 129, poz. 1438, z 2002 r. Nr 112, poz. 976, Nr 143, poz. 1197 oraz z 2003 r. Nr 52, poz. 450, Nr 64, poz. 592, Nr 166, poz. 1611 i Nr 171, poz. 1661.

⁶⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1999 r. Nr 110, poz. 1255, z 2002 r. Nr 41, poz. 365, Nr 89, poz. 804 i Nr 153, poz. 1271 oraz z 2003 r. Nr 120, poz. 1122 i Nr 137, poz. 1302.