Dziennik Ustaw - rok 1993 nr 44 poz. 202

1) statucie, akcjach, kapitale akcyjnym, radzie nadzorczej, akcjonariuszach i walnym zgromadzeniu spółki akcyjnej, której akcje są wnoszone do narodowego funduszu inwestycyjnego lub w której narodowy fundusz inwestycyjny jest akcjonariuszem - rozumie się przez to odpowiednio: umowę, udziały, kapitał zakładowy, radę nadzorczą, wspólników i zgromadzenie wspólników spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, chyba że przepis ustawy stanowi inaczej,

2) świadectwie udziałowym - rozumie się przez to rekompensacyjne i powszechne świadectwo udziałowe.

2. W zakresie nie uregulowanym w ustawie do narodowych funduszy inwestycyjnych stosuje się przepisy Kodeksu handlowego odnoszące się do spółek akcyjnych.

2. Uprawnienia Skarbu Państwa jako założyciela i akcjonariusza funduszu wykonuje właściwy minister, członek Rady Ministrów.

2. Fundusze dążą do osiągnięcia celu, o którym mowa w ust. 1, w szczególności przez:

1) wykonywanie praw z akcji spółek powstałych z przekształcenia przedsiębiorstw państwowych w jednoosobowe spółki Skarbu Państwa na podstawie ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. Nr 51, poz. 298 oraz z 1991 r. Nr 60, poz. 253 i Nr 111, poz. 480) oraz innych spółek akcyjnych i spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, zwłaszcza dla poprawy zarządzania spółkami, w których fundusze mają pakiet kontrolny, w tym umacniania ich pozycji na rynku oraz pozyskiwania dla nich nowych technologii i kredytów,

2) prowadzenie działalności gospodarczej polegającej na nabywaniu i zbywaniu akcji spółek oraz wykonywaniu uzyskanych praw,

3) udzielanie pożyczek oraz zaciąganie pożyczek i kredytów dla realizacji celów określonych w pkt 1 i 2 oraz innych celów statutowych.

2. Firmy ze zwrotem lub skrótem, o którym mowa w ust. 1, może używać wyłącznie spółka akcyjna utworzona na podstawie przepisów niniejszej ustawy.

2. Skarb Państwa może wnieść do funduszu wkłady pieniężne niezbędne do zarejestrowania funduszu.

2. Właściwy minister przedkłada Radzie Ministrów wnioski w sprawach, o których mowa w ust. 1. Wnioski dotyczące przekształcenia przedsiębiorstw państwowych w spółki, w celu wniesienia akcji tych spółek do funduszy, przedkłada się, jeżeli w ciągu 45 dni od dnia zawiadomienia dyrektor lub rada pracownicza nie zgłosi umotywowanego sprzeciwu. Rada pracownicza zajmuje stanowisko po zasięgnięciu opinii ogólnego zebrania pracowników (delegatów). Niezgłoszenie sprzeciwu w ciągu 45 dni od dnia zawiadomienia organów przedsiębiorstwa uważa się za wyrażenie zgody.

3. Właściwy minister dokonuje przekształcenia przedsiębiorstwa państwowego, wyznaczonego zgodnie z ust. 1 i 2. Przekształcenia dokonuje się - jeżeli przepisy niniejszej ustawy nie stanowią inaczej - na zasadach określonych w rozdziale 2 ustawy o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, a w części dotyczącej przekształcania przedsiębiorstwa państwowego - bez konieczności zachowania wymogów określonych w art. 11 ustawy z dnia 24 lutego 1990 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym (Dz. U. z 1991 r. Nr 89, poz. 403).

2. Wartość wkładów niepieniężnych Skarbu Państwa do funduszu, którego jedynym akcjonariuszem jest Skarb Państwa, jest równa sumie wartości wniesionych akcji spółek.

3. Wartość akcji spółki ustala się:

1) przez podział sumy kapitału własnego spółki z ostatniego bilansu przez liczbę akcji danej spółki określoną w jej statucie w chwili wniesienia tych akcji do funduszu, w przypadku gdy po przekształceniu spółka sporządziła bilans za poprzedni rok obrotowy,

2) przez podział sumy kapitału własnego spółki w chwili przekształcenia przedsiębiorstwa państwowego w spółkę lub utworzenia spółki przez liczbę akcji danej spółki określoną w jej statucie w chwili wniesienia tych akcji do funduszu, w pozostałych przypadkach.

4. Przy sporządzaniu rocznego bilansu funduszu wartość akcji spółek, ustalona zgodnie z ust. 3, będzie przyjmowana jako cena nabycia akcji; art. 425 Kodeksu handlowego stosuje się odpowiednio.

5. W zamian za wniesione wkłady Skarb Państwa obejmuje akcje funduszu. Skarb Państwa pozostaje wyłącznym właścicielem akcji funduszu do czasu ich udostępnienia uprawnionym podmiotom, zgodnie z przepisami ustawy.

2. Skarb Państwa może także wnieść do funduszy, w których jest jedynym akcjonariuszem, wszystkie lub część należących do Skarbu Państwa akcji spółek, w których nie jest jedynym akcjonariuszem; akcje te powinny zostać rozdzielone między wyznaczone fundusze, z tym że jeden fundusz nie może otrzymać więcej niż 33% akcji danej spółki.

2. Kwota, o którą został zmniejszony kapitał akcyjny spółki zgodnie z ust. 1, podlega przeniesieniu na jej kapitał zapasowy.

3. Zarządy spółek zawiadomią właściwe sądy rejestrowe o zmianie wysokości kapitału akcyjnego spółek, o którym mowa w ust. 1, nie później niż w terminie 14 dni od daty wniesienia ich akcji do funduszy. W tym samym terminie zarządy spółek dokonają w statutach stosownych zmian proporcji podziału kapitału własnego na kapitał akcyjny i kapitał zapasowy oraz odpowiedniego obniżenia wartości nominalnej akcji spółek. W tym zakresie nie stosuje się art. 431 § 1 Kodeksu handlowego.

4. Właściwe sądy rejestrowe dokonają odpowiednich zmian w rejestrach niezwłocznie po otrzymaniu zawiadomień, o których mowa w ust. 3.

5. W sprawach określonych w ust. 1-4 nie stosuje się przepisów Kodeksu handlowego dotyczących obniżenia kapitału akcyjnego w spółce akcyjnej.

2. Do wkładu Skarbu Państwa do funduszu, w którym Skarb Państwa pozostaje jedynym akcjonariuszem, nie stosuje się przepisów art. 312, 313 i 315 Kodeksu handlowego.

3. Do akcji funduszy objętych przez Skarb Państwa nie stosuje się przepisów art. 347 Kodeksu handlowego.

2. Członków rady nadzorczej funduszu właściwy minister powołuje spośród osób wyłonionych w drodze konkursu przeprowadzonego przez Komisję Selekcyjną.

3. W skład Komisji Selekcyjnej wchodzą:

1) cztery osoby wybrane przez Sejm,

2) jedna osoba wybrana przez Senat,

3) po jednej osobie wskazanej przez ogólnokrajowe organizacje międzyzwiązkowe i ogólnokrajowe związki zawodowe - reprezentatywne dla pracowników większości państwowych zakładów pracy,

4) dwanaście osób powołanych przez Prezesa Rady Ministrów.

4. Prezes Rady Ministrów powołuje przewodniczącego Komisji Selekcyjnej oraz ustala jej regulamin.

2. Co najmniej 2/3 członków rady nadzorczej funduszu, w tym jej przewodniczący, powinni być obywatelami polskimi.

2. W terminie, o którym mowa w ust. 1, statut funduszu nie może przekazać do kompetencji rady nadzorczej decyzji w sprawach:

1) zmiany statutu,

2) emisji nowych akcji,

3) połączenia funduszu z inną spółką,

4) rozwiązania funduszu.

3. Do wyłącznych kompetencji rady nadzorczej funduszu, poza określonymi w Kodeksie handlowym, należy ponadto powołanie członków zarządu oraz, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 2, wybór osoby prawnej świadczącej usługi w zakresie zarządzania, zwanej dalej „firmą zarządzającą", i zawarcie umowy, o której mowa w art. 21.

2. Minister Finansów może, w drodze rozporządzenia, określić szczególne warunki, którym ma odpowiadać rachunkowość narodowych funduszy inwestycyjnych.

3. Zarząd zwołuje walne zgromadzenie akcjonariuszy funduszu w terminie 10 miesięcy po upływie każdego roku obrotowego. W tym zakresie nie stosuje się przepisów art. 390 § 1 Kodeksu handlowego.

2. Umowy o zarządzanie mogą być zawierane przez fundusze, których jedynym akcjonariuszem jest Skarb Państwa, wyłącznie z firmami zarządzającymi wyłonionymi w drodze przetargu przez Komisję Selekcyjną, o której mowa w art. 15 ust. 3.

3. Przetarg, o którym mowa w ust. 2, będzie przetargiem publicznym, a kryteria wyboru będą podane do wiadomości publicznej. Szczegółowy tryb przeprowadzania przetargu określi Rada Ministrów w drodze rozporządzenia.

2. Umowa nie może zwolnić firmy zarządzającej z obowiązku pokrywania wszelkich kosztów i wydatków, poniesionych przez fundusz na rzecz firmy albo przez firmę lub jej przedstawicieli i doradców, w związku z wykonywaniem przez firmę jej obowiązków.

3. Czynność prawna dokonana przez osobę trzecią z osobą wykonującą uprawnienia prokurenta funduszu będącego osobą prawną jest ważna, nawet jeżeli nazwa prokurenta lub nazwisko osoby wykonującej uprawnienia prokurenta nie są ujawnione w rejestrze handlowym w chwili dokonania danej czynności prawnej.

4. Działanie bez umocowania lub przekroczenie zakresu umocowania przez ujawnioną w rejestrze handlowym osobę, która wykonuje uprawnienia w imieniu prokurenta funduszu będącego osobą prawną, nie wpływa na ważność czynności prawnych dokonanych przez tę osobę z osobami trzecimi, chyba że osoba trzecia działała w złej wierze.

2. Statut funduszu oraz umowa pomiędzy funduszem a firmą zarządzającą nie mogą wyłączyć ani ograniczyć odpowiedzialności firmy zarządzającej za szkodę wyrządzoną funduszowi na skutek winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa.

2. Fundusz może wypowiedzieć umowę z firmą zarządzającą bez podania przyczyn, z zachowaniem okresu wypowiedzenia nie dłuższego niż 180 dni; w przypadku wypowiedzenia umowy przez fundusz w okolicznościach, za które firma zarządzająca nie ponosi odpowiedzialności, ewentualne odszkodowanie umowne, zastrzeżone dla firmy zarządzającej z tego tytułu, nie może przekroczyć wysokości połowy rocznego ryczałtowego wynagrodzenia za zarządzanie.

3. Jeżeli umowa pomiędzy funduszem, którego jedynym akcjonariuszem jest Skarb Państwa, a firmą zarządzającą przewiduje roczne ryczałtowe wynagrodzenie za zarządzanie, roczne wynagrodzenie za wyniki finansowe funduszu lub końcowe wynagrodzenie za wyniki finansowe funduszu, stosuje się następujące zasady dotyczące wynagradzania firmy zarządzającej:

1) roczne ryczałtowe wynagrodzenie za zarządzanie ustala się w drodze przetargu, o którym mowa w art. 21 ust. 2,

2) roczne wynagrodzenie za wyniki finansowe funduszu, w tym także wynagrodzenie wyrażone w postaci określonej procentowo części akcji funduszu, ustala się w wysokości nie przekraczającej wartości 1% akcji funduszu za każdy rok świadczenia usług przez firmę zarządzającą, w kwocie uzyskanej ze sprzedaży akcji oraz wartości należnych dywidend,

3) końcowe wynagrodzenie za wyniki finansowe funduszu, w tym także wynagrodzenie wyrażone w postaci określonej procentowo części akcji funduszu, ustala się w obu przypadkach w wysokości nie przekraczającej iloczynu wartości 0,5% akcji funduszu oraz liczby lat, w których firma zarządzająca świadczyła usługi na rzecz funduszu, w kwocie uzyskanej ze sprzedaży akcji oraz wartości należnych dywidend; wynagrodzenie takie może zostać wypłacone dopiero po wygaśnięciu umowy z firmą zarządzającą.

4. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 3, może przysługiwać firmie zarządzającej w wysokości nie wyższej niż ustalone proporcjonalnie do okresu, w którym świadczyła ona usługi na rzecz funduszu.

5. Zasady wynagradzania firmy zarządzającej świadczącej usługi na rzecz funduszu, w którym Skarb Państwa przestał być jedynym akcjonariuszem, muszą spełniać warunek, że ta część wynagrodzenia, która uzależniona jest od wyników finansowych funduszu, również wtedy, gdy jest ona wyrażona w określonej procentowo części akcji funduszu, nie może przekroczyć wartości 2% akcji funduszu za każdy rok świadczenia usług przez firmę zarządzającą.

2. Członek rady nadzorczej lub zarządu funduszu nie może jednocześnie pełnić funkcji członka rady nadzorczej lub członka zarządu innego funduszu. Zakaz ten stosuje się odpowiednio do prokurentów.

3. W razie naruszenia obowiązków i zakazów, o których mowa w ust. 1 i 2, Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów może wydać decyzję o nałożeniu na odpowiedzialnego członka zarządu danego funduszu lub firmy zarządzającej kary pieniężnej w wysokości nieprzekraczającej połowy rocznego dochodu danej osoby za ostatni rok podatkowy. Odwołania od decyzji Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów podlegają rozpatrzeniu w trybie art. 78 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz. U. Nr 122, poz. 1319).

2. W tym zakresie przepisy ust. 1 nie wyłączają przepisów art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1992 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne (Dz. U. Nr 56, poz. 274).

3. Wybór lub powołanie osób, o których mowa w ust. 1, z naruszeniem zakazów określonych w tym ustępie jest z mocy prawa nieważny i nie podlega wpisaniu do rejestru handlowego.

2. Świadectwa udziałowe emituje Skarb Państwa, za który działa właściwy minister.

3. Świadectwa udziałowe mogą być emitowane w odcinkach zbiorowych.

4. Właściwy minister może powierzyć jednemu lub kilku bankom albo innej instytucji czynności związane z emisją świadectw udziałowych.

2. Sporządzanie spisów osób uprawnionych do otrzymania powszechnych świadectw udziałowych, poza spisami osób uprawnionych, które nie są zameldowane na pobyt stały, należy do zadań zleconych gmin. Sporządzenie spisów osób uprawnionych do otrzymania powszechnych świadectw udziałowych, które nie są zameldowane na pobyt stały w kraju, należy do zadań Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji.

3. W terminach przeznaczonych na wydawanie powszechnych świadectw udziałowych każdy obywatel może wnieść reklamację na nieprawidłowość sporządzenia spisu. Reklamację na nieprawidłowość sporządzenia spisu osób uprawnionych, które są zameldowane na pobyt stały, wnosi się do sporządzającego spis, zaś na nieprawidłowość sporządzenia spisu osób uprawnionych, które nie są zameldowane na pobyt stały, do wojewody właściwego według ostatniego miejsca zameldowania na pobyt stały osoby uprawnionej, a w jego braku - do wojewody właściwego według miejsca wydania dowodu osobistego osobie uprawnionej.

4. Wójt (burmistrz, prezydent), wojewoda obowiązany jest do rozpatrzenia reklamacji w ciągu 30 dni od jej wniesienia i do wydania decyzji w sprawie dokonania zmian w spisie osób uprawnionych

5. Decyzję doręcza się niezwłocznie wnoszącemu reklamację, a gdy dotyczy ona innych osób - również tym osobom.

6. Na decyzję nie uwzględniającą reklamacji lub powodującą skreślenie ze spisu osób uprawnionych osoba mająca w tym interes prawny może wnieść w ciągu 14 dni od daty doręczenia decyzji skargę, za pośrednictwem organu rozpatrującego reklamację, do właściwego sądu rejonowego. Do skargi należy dołączyć zaskarżoną decyzję wraz z aktami sprawy.

7. Sąd rozpatruje sprawę w postępowaniu nieprocesowym. Od postanowienia sądu przysługuje rewizja do sądu wojewódzkiego.

2. Wydawanie świadectw udziałowych należy do właściwego ministra.

2. Wysokość opłaty za powszechne świadectwo udziałowe, o której mowa w ust. 1, nie może przekroczyć 10% wysokości przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej, ogłoszonej przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego za ostatni miesiąc objęty statystyką.

3. (skreślony).

2. Po upływie terminu zakończenia wydawania świadectw udziałowych zgodnie z rozporządzeniem, o którym mowa w art. 32 ust. 1, Rada Ministrów może, w drodze rozporządzenia, określić termin utraty ważności świadectw udziałowych objętych tym rozporządzeniem. Ogłoszenie terminu utraty ważności świadectw udziałowych następuje nie później niż na rok przed upływem tego terminu. W treści świadectwa udziałowego zamieszcza się wzmiankę o uprawnieniu Rady Ministrów do ustalenia terminu utraty ważności świadectw udziałowych.

2. W celu wprowadzenia świadectwa udziałowego do obrotu giełdowego albo regulowanego obrotu pozagiełdowego posiadacz świadectwa udziałowego składa je do depozytu, zgodnie z przepisami art. 5 ustawy, o której mowa w art. 27.

3. Giełda Papierów Wartościowych S.A. w Warszawie dopuści do obrotu giełdowego świadectwa udziałowe przedstawione przez podmiot prowadzący przedsiębiorstwo maklerskie, zgodnie z art. 71 ustawy, o której mowa w art. 27.

2. Właściwy minister udostępni wszystkie akcje danego funduszu w celu wymiany na świadectwa udziałowe, z wyjątkiem pakietu 15% akcji każdego funduszu zarezerwowanego na inne cele.

3. Z chwilą wymiany świadectwa udziałowego na akcje funduszy wygasają wszelkie prawa reprezentowane przez świadectwo udziałowe.

4. Właściwy minister, działając za Skarb Państwa, jest obowiązany do odrębnego gromadzenia kwot otrzymanych w związku z posiadanymi akcjami funduszy, łącznie z dywidendami i wpływami z likwidacji oraz odsetkami naliczonymi od tych kwot, a także z kwotami uzyskanymi ze sprzedaży akcji funduszy, o których mowa w ust. 2.

5. Właściwy minister może zarządzić wypłatę kwot, o których mowa w ust. 4, otrzymanych w związku z akcjami funduszy przeznaczonymi do wymiany w zamian za świadectwa udziałowe, posiadaczom tych świadectw proporcjonalnie do liczby posiadanych świadectw, w dowolnym czasie, zarówno przed, jak i po dokonaniu wymiany świadectw na akcje funduszy.

6. Właściwy minister, działając za Skarb Państwa, jest uprawniony do dokonywania wypłaty firmom zarządzającym wynagrodzeń i dywidend przypadających na akcje, stanowiące wynagrodzenie wypłacane im zgodnie z przepisami art. 24 ust. 3 pkt 2 i 3, ust. 4 i 5.

7. Przychody, o których mowa w ust. 4, pomniejszone o wypłacone kwoty określone w ust. 5 i 6 stanowią dochód Skarbu Państwa.

8. Właściwy minister może powierzyć jednemu lub kilku bankom albo innej instytucji czynności związane z wymianą świadectw udziałowych na akcje funduszy i wypłatą kwot, o których mowa w ust. 4 i 6.

2. Wpływami funduszu prywatyzacji są przychody z opłat za wydanie powszechnych świadectw udziałowych.

3. Środkami funduszu prywatyzacji dysponuje właściwy minister.

4. Po 6 miesiącach od zakończenia prywatyzacji narodowych funduszy inwestycyjnych fundusz prywatyzacji ulega likwidacji; środki pozostałe na rachunku funduszu w dniu jego likwidacji stanowią dochód Skarbu Państwa.

2. Rada Ministrów nadaje Agencji statut. Statut określa w szczególności organizację i zadania Agencji w zakresie wykonywania przez właściwego ministra praw i obowiązków przewidzianych w szczególności w art. 38 ust. 4-6 i art. 39 ust. 3 niniejszej ustawy.

3. Nadzór nad działalnością Agencji sprawuje właściwy minister.

4. Ustawa budżetowa określa przychody i wydatki Agencji.

5. Agencja corocznie przedkłada Sejmowi sprawozdanie ze swojej działalności.

6. Organem Agencji jest prezes, którego powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek właściwego ministra. Likwidację Agencji zarządza Rada Ministrów w drodze rozporządzenia, ustalając jednocześnie tryb jej przeprowadzenia.

„3) udostępniania akcji pracownikom na podstawie art. 46 ustawy z dnia 30 kwietnia 1993 r. o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji (Dz. U. Nr 44, poz. 202),

4) proponowania nabycia, nabywania lub przenoszenia praw z akcji spółki powstałej z przekształcenia przedsiębiorstwa państwowego w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa na podstawie ustawy o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, jeżeli stronami umowy są wyłącznie pracownicy spółki lub osoby, o których mowa w art. 46 ustawy o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji, albo narodowy fundusz inwestycyjny."

1) dodaje się pkt 41 w brzmieniu:

„41) dochody uzyskane ze sprzedaży świadectw udziałowych wymienialnych na akcje narodowych funduszy inwestycyjnych, utworzonych na podstawie ustawy z dnia 30 kwietnia 1993 r. o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji (Dz. U. Nr 44, poz. 202), z wyjątkiem przypadków, gdy sprzedaż ta jest przedmiotem działalności gospodarczej,"

2) dodaje się pkt 42 w brzmieniu:

„42) dochody uzyskane z tytułu sprzedaży akcji narodowych funduszy inwestycyjnych, utworzonych na podstawie ustawy z dnia 30 kwietnia 1993 r. o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji (Dz. U. Nr 44, poz. 202) - w skali roku do łącznej wysokości połowy jednomiesięcznego przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej."

„20) dochody narodowych funduszy inwestycyjnych, utworzonych na podstawie ustawy z dnia 30 kwietnia 1993 r. o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji (Dz. U. Nr 44, poz. 202), pochodzące z dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej."

1) zakaz nabywania papierów wartościowych emitowanych przez podmioty nie mające siedziby w Polsce lub emitowanych przez podmioty, które nie są zaangażowane głównie w prowadzenie działalności w Polsce,

2) zakaz posiadania udziałów w spółkach cywilnych, jawnych oraz innych podmiotach, w których udział powodowałby nieograniczoną odpowiedzialność funduszu,

3) zakaz nabywania akcji jakiejkolwiek spółki, jeżeli w wyniku takiego nabycia fundusz dysponowałby ponad 33% głosów w takiej spółce, z wyjątkiem sytuacji, gdy:

a) akcje przekraczające powyższy limit 33% zostały przez fundusz objęte w trybie art. 435 Kodeksu handlowego,

b) akcje przekraczające powyższy limit 33% zostały przez fundusz objęte w wyniku wykonania prawa pierwokupu, przysługującego wszystkim akcjonariuszom,

c) akcje przekraczające powyższy limit 33% zostały przez fundusz objęte w wyniku wykonania zobowiązania do złożenia oferty nabycia za gotówkę wszystkich akcji od wszystkich pozostałych akcjonariuszy danej spółki,

4) zakaz zbywania przez fundusz w okresie trzech lat od dnia jego rejestracji akcji spółki, w której fundusz posiada więcej niż 20% kapitału i jest jednocześnie, z wyjątkiem państwowych osób prawnych, jej największym akcjonariuszem, jeżeli w wyniku tego zbycia udział funduszu w kapitale danej spółki spadłby poniżej 20%; powyższy zakaz może nie dotyczyć sytuacji, w których zbycie takie następuje w wyniku oferty złożonej przez fundusz w obrocie publicznym albo skierowanej do oznaczonego inwestora lub określonej grupy inwestorów, z zastrzeżeniem, że nabywca zakupi wszystkie oferowane w ten sposób akcje tej spółki,

5) zakaz zbywania przez fundusz papierów wartościowych, których fundusz nie jest właścicielem w chwili zawarcia umowy sprzedaży, chyba że w chwili zawarcia tej umowy był on uprawniony do nabycia odpowiedniej ilości papierów wartościowych tego samego rodzaju,

6) zakaz nabywania przez fundusz papierów wartościowych emitowanych przez inny fundusz lub podmiot, którego głównym przedmiotem działalności jest obrót papierami wartościowymi, jeśli w wyniku tego nabycia ponad 5% wartości netto aktywów funduszu zostałoby ulokowane w zakupione papiery wartościowe,

7) zakaz nabywania przez fundusz metali szlachetnych oraz zawierania kontraktów surowcowych, kontraktów opcyjnych lub kontraktów terminowych, z wyjątkiem:

a) transakcji mających na celu zmniejszenie ryzyka w granicach dopuszczalnych przez polskie prawo,

b) nabywania akcji spółek zajmujących się produkcją i przetwarzaniem metali szlachetnych lub surowców,

8) zakaz nabywania przez fundusz nieruchomości (z wyjątkiem nieruchomości przeznaczonych na pomieszczenia biurowe funduszu albo firmy zarządzającej, pozostającej z funduszem w stosunku umownym) oraz nabywania akcji w spółkach, zajmujących się głównie inwestowaniem w nieruchomości, jeżeli w wyniku tego ponad 5% wartości netto aktywów funduszu zostałoby ulokowane w akcjach takiej spółki,

9) zakaz zaciągania przez fundusz pożyczek oraz emitowania obligacji, jeżeli w wyniku tego łączna wartość zadłużenia funduszu, łącznie z dotychczasowym, przekroczyłaby 50% wartości netto aktywów funduszu,

10) zakaz nabywania przez fundusz papierów wartościowych, jeżeli w wyniku tego ponad 25% wartości netto aktywów funduszu zostałoby ulokowane w papiery wartościowe jednego emitenta.

2. Statut funduszu powinien również przewidywać, że jego zmiana powodująca zniesienie któregokolwiek z ograniczeń, o których mowa w ust. 1, w okresie 3 lat od dnia rejestracji funduszu wymaga jednomyślnej uchwały walnego zgromadzenia akcjonariuszy funduszu. W tym przypadku Skarb Państwa nie może być zobowiązany postanowieniami statutu do określonego sposobu głosowania na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy funduszu.

„Na podstawie ustawy z dnia 30 kwietnia 1993 r. o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji (Dz. U. Nr 44, poz. 202) spółka niniejsza jest zwolniona z wymagań przewidzianych w art. 159 § 2, art. 312, 313 i 315, art. 340 § 1, art. 347, 367 § 1, art. 381 § 1, art. 390 § 1, art. 420 § 1, art. 425 i art. 440-442 Kodeksu handlowego."

2. W chwili wniesienia przez Skarb Państwa do funduszu akcji spółki, do 15% akcji tej spółki zostanie nieodpłatnie udostępnione pracownikom zatrudnionym w przedsiębiorstwie państwowym przekształconym w spółkę w dniu jego wykreślenia z rejestru przedsiębiorstw państwowych.

3. Łączna wartość nominalna akcji, o których mowa w ust. 2, nie może przekroczyć iloczynu 24 średnich miesięcznych wynagrodzeń wypłaconych w sześciu podstawowych działach gospodarki narodowej na jednego zatrudnionego w okresie 12 miesięcy poprzedzających wniesienie akcji danej spółki do funduszu oraz liczby uprawnionych pracowników. Przy określaniu wartości akcji, o których mowa w niniejszym ustępie, uwzględnia się wartość ulg uprzednio przyznanych pracownikom w związku z nabyciem przez nich akcji spółki.

4. Jeżeli w ciągu 3 miesięcy od dnia wniesienia akcji danej spółki do funduszu spółka nie uchwali regulaminu podziału akcji pomiędzy uprawnionych pracowników, akcje te zostaną udostępnione im w równej liczbie.

5. Udostępnianie akcji, o których mowa w ust. 2, powinno zostać zakończone nie później niż w okresie 6 miesięcy od dnia wniesienia akcji danej spółki do funduszu.

6. Uprawnienia, o których mowa w ust. 2-5, przysługują, z zastrzeżeniem limitu określonego w ust. 3, również rolnikom indywidualnym oraz rybakom dostarczającym, na podstawie umowy, surowce dla przedsiębiorstwa państwowego, które zostało przekształcone w spółkę. Warunkiem nabycia tych uprawnień jest pozostawanie przez rolnika lub rybaka w stosunku umownym z przedsiębiorstwem państwowym przez nieprzerwany okres co najmniej ostatnich 2 lat przed wpisem spółki do rejestru handlowego.

1) zasilenia systemu ubezpieczeń społecznych,

2) dokonania, w razie potrzeby, uzupełniającej rekompensaty osobom, o których mowa w art. 30 ust. 1.

2. Zasady realizacji celów, o których mowa w ust. 1, określi odrębna ustawa.

1) istniejących w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy jednoosobowych spółek Skarbu Państwa, wyznaczonych przez Radę Ministrów zgodnie z art. 7 ust. 1 - od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy,

2) jednoosobowych spółek Skarbu Państwa, które powstaną z przekształcenia przedsiębiorstw państwowych, wyznaczonych przez Radę Ministrów zgodnie z art. 7 ust. 1.