REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 2015 poz. 1241

OBWIESZCZENIE
MARSZAŁKA SEJMU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

z dnia 6 sierpnia 2015 r.

w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o pracownikach sądów i prokuratury

Tekst pierwotny

1. Na podstawie art. 16 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 197, poz. 1172 i Nr 232, poz. 1378 oraz z 2015 r. poz. 1045 i 1224) ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o pracownikach sądów i prokuratury (Dz. U. z 2011 r. Nr 109, poz. 639), z uwzględnieniem zmian wprowadzonych:

1) ustawą z dnia 28 kwietnia 2011 r. o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów wojskowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 113, poz. 659),

2) ustawą z dnia 18 sierpnia 2011 r. o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 203, poz. 1192),

3) ustawą z dnia 13 czerwca 2013 r. o zmianie ustaw regulujących wykonywanie niektórych zawodów (Dz. U. poz. 829),

4) ustawą z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy o Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 694)

oraz zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem 5 sierpnia 2015 r.

2. Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia tekst jednolity ustawy nie obejmuje:

1) art. 8 ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r. o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów wojskowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 113, poz. 659), który stanowi:

„Art. 8. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.”;

2) art. 11 i art. 25 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 203, poz. 1192), które stanowią:

„Art. 11. 1. Z dniem 1 stycznia 2013 r. kierownicy finansowi sądów rejonowych, liczących w tym dniu co najmniej piętnaście stanowisk sędziowskich, stają się dyrektorami sądów w rozumieniu art. 21 § 1 pkt 1 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

2. Stosunki pracy osób powołanych na podstawie dotychczasowych przepisów na stanowiska kierowników finansowych sądów rejonowych, liczących w dniu 1 stycznia 2013 r. mniej niż piętnaście stanowisk sędziowskich, wygasają z dniem 31 marca 2013 r., chyba że wcześniej zostały rozwiązane lub wygasły. Do tego czasu pozostają w mocy dotychczasowe warunki wynagradzania tych osób.

3. W terminie do dnia 31 marca 2013 r. Minister Sprawiedliwości określi nowe warunki wynagradzania osób powołanych na podstawie dotychczasowych przepisów na stanowiska dyrektorów sądów apelacyjnych, dyrektorów sądów okręgowych oraz kierowników finansowych sądów rejonowych, o których mowa w ust. 1, z uwzględnieniem zmian wprowadzonych niniejszą ustawą, z tym że wysokość ustalonego na nowo miesięcznego wynagrodzenia nie może być niższa od wysokości dotychczas przysługującego miesięcznego wynagrodzenia. Do czasu ustalenia nowych warunków wynagradzania pozostają w mocy warunki dotychczasowe.

4. W okresie do dnia 31 grudnia 2014 r. osoby powołane na podstawie dotychczasowych przepisów na stanowiska dyrektorów sądów apelacyjnych, dyrektorów sądów okręgowych oraz kierowników finansowych sądów rejonowych, o których mowa w ust. 1, które nie spełniają wymagań określonych w art. 32a § 1 pkt 3 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, są zobowiązane uzupełnić wykształcenie z zakresu zarządzania instytucjami publicznymi.

5. W przypadku niewypełnienia obowiązku, o którym mowa w ust. 4, Minister Sprawiedliwości może odwołać dyrektora sądu na wniosek prezesa danego sądu.

6. Osoby powołane na podstawie dotychczasowych przepisów na stanowiska dyrektorów sądów apelacyjnych, dyrektorów sądów okręgowych oraz kierowników finansowych sądów rejonowych, o których mowa w ust. 1, które nie spełniają wymogu określonego w art. 32d ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, są zobowiązane wystąpić z partii politycznej lub zaprzestać pełnienia funkcji publicznej w terminie do dnia 31 grudnia 2012 r.

7. W przypadku niewypełnienia obowiązku, o którym mowa w ust. 6, Minister Sprawiedliwości odwołuje dyrektora sądu.

8. Przepisy ust. 1–7 stosuje się odpowiednio do osób powołanych na podstawie dotychczasowych przepisów na stanowiska zastępców dyrektorów sądów apelacyjnych, zastępców dyrektorów sądów okręgowych oraz zastępców kierowników finansowych sądów.

9. W okresie do dnia 1 stycznia 2013 r. prezesi sądów mogą powierzyć, odpowiednio, dyrektorom sądów apelacyjnych, dyrektorom sądów okręgowych oraz kierownikom finansowym sądów rejonowych, o ile zostali powołani w sądach liczących co najmniej piętnaście stanowisk sędziowskich:

1) kierowanie działalnością administracyjną sądu, w zakresie wskazanym w art. 8 pkt 1, ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą;

2) zwierzchnictwo służbowe i dokonywanie czynności z zakresu prawa pracy oraz reprezentowanie sądu w tym zakresie wobec pracowników sądu z wyłączeniem sędziów, referendarzy sądowych oraz asystentów sędziów;

3) określanie, w porozumieniu z prezesem sądu, rozmieszczenia i liczby poszczególnych stanowisk, na których zatrudniani są pracownicy sądu z wyłączeniem sędziów, referendarzy sądowych oraz asystentów sędziów w wydziałach sądu;

4) reprezentowanie Skarbu Państwa również w zakresie zadań sądu.

10. W przypadku, o którym mowa w ust. 9, prezes sądu co najmniej raz w roku określa potrzeby sądu konieczne dla zapewnienia warunków prawidłowego funkcjonowania i sprawnego wykonywania przez sąd zadań, o których mowa w art. 1 § 2 i 3 ustawy wskazanej w art. 1, biorąc pod uwagę prawidłowy ich zakres; nie może jednak wydawać dyrektorowi poleceń, dotyczących powierzonych kompetencji, z wyjątkiem określonej w ust. 9 pkt 3.

11. Minister Sprawiedliwości przetwarza dane osobowe osób powołanych na stanowiska kierowników finansowych sądów rejonowych oraz ich zastępców przed wejściem w życie niniejszej ustawy, w zakresie niezbędnym do prawidłowego realizowania obowiązków i praw pracodawcy wynikających ze stosunku pracy lub realizacji zadań z zakresu nadzoru administracyjnego nad działalnością administracyjną sądów.”

„Art. 25. Ustawa wchodzi w życie po upływie sześciu miesięcy od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem:

1) art. 1 pkt 47–49, pkt 52, pkt 54, pkt 55, pkt 56 lit. c, pkt 57 i 58, pkt 63, pkt 69 lit. a w zakresie dodawanych § 2d–2l, art. 2 pkt 7–9, art. 7 pkt 1–2, pkt 3 lit. b, pkt 4–5, pkt 8–11, które wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia;

2) art. 1 pkt 14, pkt 15 lit. a i c, pkt 21–24, pkt 25 w zakresie art. 34 pkt 4, pkt 77–79, art. 4 i art. 7 pkt 3 lit. a, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2013 r.”;

3) art. 44 i art. 50 ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o zmianie ustaw regulujących wykonywanie niektórych zawodów (Dz. U. poz. 829), które stanowią:

„Art. 44. Staż urzędniczy, o którym mowa w ustawie zmienianej w art. 12, rozpoczęty przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy odbywa się na podstawie przepisów ustawy zmienianej w art. 12, w brzmieniu dotychczasowym.”

„Art. 50. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1, art. 5, art. 8, art. 9, art. 10, art. 13, art. 15, art. 16, art. 17, art. 24, art. 28 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 2 i 3, art. 36–42 oraz art. 49 ust. 3, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2014 r.”;

4) art. 13 i art. 22 ustawy z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy o Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 694), które stanowią:

„Art. 13. Osoby, które ukończyły aplikację ogólną, są zwolnione z obowiązku odbycia stażu urzędniczego, o którym mowa w art. 2 pkt 7 ustawy zmienianej w art. 3.”

„Art. 22. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 7, który wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.”.

Marszałek Sejmu: M. Kidawa-Błońska

Załącznik 1. [Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o pracownikach sądów i prokuratury]

Załącznik do obwieszczenia Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej
z dnia 6 sierpnia 2015 r. (poz. 1241)

USTAWA

z dnia 18 grudnia 1998 r.

o pracownikach sądów i prokuratury

Art. 1. Ustawa określa obowiązki i prawa urzędników oraz innych pracowników zatrudnionych w:

1) sądach powszechnych i wojskowych;

2) powszechnych i wojskowych jednostkach organizacyjnych prokuratury.

Art. 1a.1) Ilekroć w ustawie jest mowa o dyrektorze sądu, w przypadku sądów wojskowych należy przez to rozumieć prezesa wojskowego sądu okręgowego albo prezesa wojskowego sądu garnizonowego.

Art. 2. Urzędnikiem może zostać osoba:

1) która ma pełną zdolność do czynności prawnych;

2) o nieposzlakowanej opinii;

3) która nie była karana za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe;

4) przeciwko której nie jest prowadzone postępowanie o przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe;

5) (uchylony)2)

6) posiadająca stan zdrowia pozwalający na zatrudnienie na określonym stanowisku;

7) która odbyła staż urzędniczy w sądzie lub w prokuraturze.

Art. 3. 1. Staż urzędniczy ma na celu praktyczne i teoretyczne przygotowanie do wykonywania obowiązków urzędnika.

2.3) Staż urzędniczy trwa 6 miesięcy i kończy się egzaminem.

3.4) Od odbycia stażu urzędniczego zwolnione są osoby, które ukończyły aplikację sędziowską lub prokuratorską.

Art. 3a. 1. Na staż urzędniczy może być przyjęta osoba, która spełnia wymogi określone w art. 2 pkt 1–6.

2.5) Właściwy dyrektor sądu lub właściwy prokurator, o którym mowa w art. 5 pkt 5–8, zwany dalej „prokuratorem”, może zwolnić z obowiązku odbywania stażu urzędniczego lub jego części osobę, wybraną w drodze konkursu na staż urzędniczy, zwanego dalej „konkursem”, która wykaże się wymaganą programem stażu urzędniczego wiedzą teoretyczną, w szczególności znajomością organizacji i funkcjonowania sądu lub prokuratury, umiejętnościami stosowania tej wiedzy w praktyce oraz znajomością metod i techniki pracy biurowej.

Art. 3b. 1. Dyrektor sądu6) lub prokurator organizuje, w drodze konkursu, nabór kandydatów na staż urzędniczy w sądzie lub prokuraturze.

2. Dyrektor sądu6) lub prokurator informuje o konkursie przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie sądu lub prokuratury, we właściwym, ze względu na siedzibę sądu lub prokuratury, urzędzie pracy, w Biuletynie Informacji Publicznej oraz może poinformować w inny sposób, w szczególności zamieszczając ogłoszenie w prasie lokalnej.

3. Konkurs przeprowadza komisja konkursowa powołana przez dyrektora sądu6) lub prokuratora.

4. Konkurs ma na celu sprawdzenie wiedzy, umiejętności, predyspozycji oraz zdolności ogólnych kandydatów, niezbędnych do wykonywania obowiązków urzędnika.

5. Komisja konkursowa po przeprowadzeniu konkursu, w oparciu o jego wyniki, może wyłonić rezerwową listę kandydatów na wypadek zaistnienia możliwości zatrudnienia większej liczby osób, rezygnacji kandydata bądź w sytuacji ustania stosunku pracy z osobą odbywającą staż urzędniczy przed ukończeniem tego stażu. Rezerwowa lista kandydatów jest ważna do następnego konkursu, jednakże nie dłużej niż 12 miesięcy od przeprowadzenia ostatniego konkursu.

6. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób i tryb przeprowadzania konkursów na staż urzędniczy w sądach i prokuraturze, w szczególności skład komisji konkursowych oraz sposób i tryb ich działania, etapy i przebieg konkursu, a także zakres i sposób udostępniania informacji kandydatowi, mając na uwadze właściwy dobór kadry urzędniczej do pracy w sądach i prokuraturze.

Art. 4. 1. Stosunek pracy z osobą ubiegającą się o przyjęcie na staż urzędniczy nawiązuje się na podstawie umowy o pracę na czas określony.

2. Stosunek pracy z urzędnikiem nawiązuje się na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony.

3. (uchylony)7)

4. Warunkiem ubiegania się o zatrudnienie w sądzie lub prokuraturze jest złożenie przez osobę ubiegającą się o przyjęcie na staż urzędniczy oświadczenia, że nie jest prowadzone przeciwko niej postępowanie o przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe.

5. Dyrektor sądu6) lub prokurator kierujący jednostką organizacyjną prokuratury przed przyjęciem osoby na staż urzędniczy zasięga informacji z Krajowego Rejestru Karnego o tej osobie.

6. W uzasadnionych przypadkach dyrektor sądu6) lub prokurator zasięga informacji z Krajowego Rejestru Karnego o osobie zatrudnionej w sądzie lub prokuraturze.

7. (uchylony)

Art. 4a.8) W przypadku zniesienia sądu, w pierwszej kolejności na wolne etaty urzędnicze i pracownicze w sądach lub prokuraturach, na ich wniosek, są zatrudniani urzędnicy i pracownicy zniesionego sądu.

Art. 5. Stosunek pracy z osobami, o których mowa w art. 4, nawiązuje i rozwiązuje odpowiednio w:

1)9) w sądzie – dyrektor sądu;

2) (uchylony)10)

3) (uchylony)10)

3a)11) wojskowym sądzie okręgowym – prezes wojskowego sądu okręgowego;

4)12) wojskowym sądzie garnizonowym – prezes wojskowego sądu garnizonowego;

4a) Prokuraturze Generalnej – Prokurator Generalny;

5) Naczelnej Prokuraturze Wojskowej – Naczelny Prokurator Wojskowy;

6) prokuraturze apelacyjnej – prokurator apelacyjny;

7) prokuraturze okręgowej i rejonowej – prokurator okręgowy;

8) wojskowej prokuraturze okręgowej i garnizonowej – wojskowy prokurator okręgowy.

Art. 6. Urzędnik jest obowiązany:

1) przestrzegać Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej i innych przepisów prawa;

2) rzetelnie i bezstronnie, sprawnie i terminowo wykonywać powierzone zadania;

3) dochowywać tajemnicy prawnie chronionej;

4) zachowywać się godnie;

5) poszerzać wiedzę zawodową.

Art. 7. 1. Urzędnik jest obowiązany wykonywać polecenia służbowe przełożonych.

2. Jeżeli w przekonaniu urzędnika polecenie służbowe jest niezgodne z prawem lub zawiera znamiona pomyłki, jest on obowiązany na piśmie poinformować o tym przełożonego. W razie pisemnego potwierdzenia polecenia urzędnik jest obowiązany je wykonać.

3. Urzędnik nie wykonuje polecenia służbowego, jeżeli prowadziłoby to do popełnienia przestępstwa lub groziłoby niepowetowanymi stratami.

Art. 8. 1. Urzędnicy i inni pracownicy sądów i prokuratury podlegają okresowym ocenom kwalifikacyjnym. Oceny dokonuje dyrektor sądu6) lub prokurator, biorąc pod uwagę opinię bezpośredniego przełożonego i komisji kwalifikacyjnej, powoływanej przez dyrektora sądu6) lub prokuratora.

2. Ocena okresowa sporządzana jest na piśmie nie rzadziej niż raz na 24 miesiące i nie częściej niż raz na 12 miesięcy.

3. Ocena okresowa dotyczy wykonywania przez urzędnika lub innego pracownika sądu lub prokuratury powierzonych im obowiązków. Ocenę niezwłocznie doręcza się osobie ocenianej.

4. Od oceny służy, w ciągu 7 dni od dnia doręczenia, sprzeciw do dyrektora sądu6) lub prokuratora.

5. Sprzeciw rozpatruje się w terminie 14 dni od dnia jego wniesienia.

6. W razie uwzględnienia sprzeciwu ocenę okresową zmienia się albo sporządza ponownie.

7. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb postępowania przy dokonywaniu ocen urzędników i innych pracowników sądów i prokuratury, mając na uwadze właściwy poziom wykonywanych przez nich obowiązków.

Art. 9. Urzędnik przy wykonywaniu obowiązków służbowych nie może kierować się swoimi poglądami politycznymi, religijnymi ani interesem jednostkowym lub grupowym.

Art. 10. Między urzędnikami nie może powstać układ podległości służbowej, jeżeli są małżonkami albo pozostają ze sobą w stosunku pokrewieństwa do drugiego stopnia włącznie lub powinowactwa pierwszego stopnia albo przysposobienia, opieki lub kurateli.

Art. 11. 1. Urzędnik nie może podejmować dodatkowego zatrudnienia bez zgody przełożonego.

2. Urzędnik nie może wykonywać zajęć sprzecznych z obowiązkami urzędnika i podważających zaufanie do sądu lub prokuratury.

Art. 11a. 1. Minister Sprawiedliwości może delegować urzędnika, za jego zgodą, do wykonywania obowiązków służbowych w innym sądzie, Ministerstwie Sprawiedliwości lub innej jednostce organizacyjnej podległej Ministrowi Sprawiedliwości albo przez niego nadzorowanej, na czas określony, nie dłuższy niż dwa lata, albo na czas nieokreślony.

2. Minister Sprawiedliwości może delegować urzędnika do wykonywania obowiązków służbowych w innym sądzie lub Ministerstwie Sprawiedliwości, mających siedzibę w tej samej miejscowości, na czas określony, nie dłuższy niż dwa lata. Delegowanie urzędnika może być powtórzone, bez jego zgody, nie wcześniej niż po upływie dwóch lat.

3.13) Właściwy dyrektor sądu apelacyjnego może delegować urzędnika do wykonywania obowiązków służbowych w innym sądzie na obszarze danej apelacji, na warunkach określonych w ust. 1, na czas określony, nie dłuższy niż 12 miesięcy, a na warunkach określonych w ust. 2 – na czas określony, nie dłuższy niż sześć miesięcy. Delegowanie urzędnika może być powtórzone, bez jego zgody, nie wcześniej niż po upływie dwóch lat.

4. Minister Sprawiedliwości, jeżeli przemawiają za tym potrzeby sądownictwa, może delegować urzędnika do wykonywania obowiązków służbowych w innym sądzie lub Ministerstwie Sprawiedliwości, mających siedzibę w innej miejscowości, na czas określony, nie dłuższy niż sześć miesięcy w ciągu roku. Delegowanie urzędnika może być powtórzone, bez jego zgody, nie wcześniej niż po upływie dwóch lat.

5.14) Delegowaniu nie podlegają urzędnicy zajmujący w sądzie stanowiska: głównego księgowego i audytora wewnętrznego.

6. Niedopuszczalne jest delegowanie, bez zgody zainteresowanego, do sądu lub Ministerstwa Sprawiedliwości, mającego siedzibę w innej miejscowości, kobiety w ciąży lub urzędnika sprawującego opiekę nad dzieckiem w wieku do czternastu lat, a także w wypadkach, gdy stoją temu na przeszkodzie ważne względy osobiste lub rodzinne urzędnika.

7. Urzędnik delegowany na podstawie ust. 1, na czas nieokreślony, może być odwołany z delegowania, względnie z niego ustąpić za trzymiesięcznym uprzedzeniem.

8. W okresie delegowania urzędnik ma prawo do wynagrodzenia przysługującego mu na dotychczas zajmowanym stanowisku i dodatku za wieloletnią pracę. W przypadku powierzenia pełnienia funkcji w okresie delegowania urzędnikowi przysługuje dodatek funkcyjny w stawce przewidzianej dla tej funkcji.

9. W okresie delegowania do Ministerstwa Sprawiedliwości urzędnik otrzymuje także dodatek funkcyjny z tytułu delegowania.

10. Jeżeli delegowanie następuje do innej miejscowości niż miejscowość będąca siedzibą sądu, w której urzędnik jest zatrudniony, przysługuje mu prawo do bezpłatnego zakwaterowania lub zwrotu kosztów zamieszkania w miejscu delegowania, a także świadczenia dodatkowe, rekompensujące niedogodności wynikające z delegowania poza stałe miejsce pracy: zwrot kosztów przejazdu, diety, zwrot kosztów noclegu lub ryczałt za nocleg, jednorazowy ryczałt z tytułu przeniesienia, zwrot kosztów przewozu urządzenia domowego.

11. Świadczenia związane z delegowaniem urzędnika wypłaca odpowiednio sąd, do którego urzędnik został delegowany, albo Ministerstwo Sprawiedliwości.

12. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki delegowania urzędników do wykonywania obowiązków służbowych w Ministerstwie Sprawiedliwości, wysokość dodatku funkcyjnego z tytułu delegowania oraz szczegółowe warunki i zakres świadczeń dodatkowych związanych z delegowaniem urzędników poza stałe miejsce pracy, mając na względzie poziom świadczeń przysługujących pracownikom państwowych jednostek sfery budżetowej odbywającym podróże służbowe oraz czasowo przenoszonym.

Art. 11b. 1. Prokurator Generalny może delegować urzędnika, za jego zgodą, do wykonywania obowiązków służbowych w innej jednostce organizacyjnej prokuratury, a na wniosek Ministra Sprawiedliwości do Ministerstwa Sprawiedliwości lub innej jednostki organizacyjnej podległej Ministrowi Sprawiedliwości albo przez niego nadzorowanej, na czas określony, nie dłuższy niż dwa lata, albo na czas nieokreślony.

2. Prokurator Generalny może delegować urzędnika do wykonywania obowiązków służbowych w innej jednostce organizacyjnej prokuratury lub na wniosek Ministra Sprawiedliwości do Ministerstwa Sprawiedliwości, mających siedzibę w tej samej miejscowości, na czas określony, nie dłuższy niż dwa lata. Delegowanie urzędnika może być powtórzone, bez jego zgody, nie wcześniej niż po upływie dwóch lat.

3. Właściwy prokurator apelacyjny może delegować urzędnika do wykonywania obowiązków służbowych w innej jednostce organizacyjnej prokuratury na obszarze danej apelacji, na warunkach określonych w ust. 1, na czas określony, nie dłuższy niż rok, a na warunkach określonych w ust. 2 – na czas określony, nie dłuższy niż sześć miesięcy. Delegowanie urzędnika może być powtórzone, bez jego zgody, nie wcześniej niż po upływie dwóch lat.

4. Prokurator Generalny, jeżeli przemawiają za tym potrzeby prokuratury, może delegować urzędnika do wykonywania obowiązków służbowych w innej jednostce organizacyjnej prokuratury lub na wniosek Ministra Sprawiedliwości do Ministerstwa Sprawiedliwości, mających siedzibę w innej miejscowości, na czas określony, nie dłuższy niż sześć miesięcy w ciągu roku. Delegowanie urzędnika może być powtórzone, bez jego zgody, nie wcześniej niż po upływie dwóch lat.

5. Delegowaniu nie podlegają urzędnicy zajmujący w prokuraturze stanowiska: dyrektora finansowo-administracyjnego, głównego księgowego i audytora wewnętrznego.

6. Niedopuszczalne jest delegowanie, bez zgody zainteresowanego, do prokuratury lub Ministerstwa Sprawiedliwości, mającego siedzibę w innej miejscowości, kobiety w ciąży lub urzędnika sprawującego opiekę nad dzieckiem w wieku do czternastu lat, a także w wypadkach, gdy stoją temu na przeszkodzie ważne względy osobiste lub rodzinne urzędnika.

7. Urzędnik delegowany na podstawie ust. 1, na czas nieokreślony, może być odwołany z delegowania, względnie z niego ustąpić za trzymiesięcznym uprzedzeniem.

8. W okresie delegowania urzędnik ma prawo do wynagrodzenia przysługującego mu na dotychczas zajmowanym stanowisku i dodatku za wieloletnią pracę. W przypadku powierzenia pełnienia funkcji w okresie delegowania urzędnikowi przysługuje dodatek funkcyjny w stawce przewidzianej dla tej funkcji.

9. W okresie delegowania do Prokuratury Generalnej lub Ministerstwa Sprawiedliwości urzędnik otrzymuje także dodatek funkcyjny z tytułu delegowania.

10. Jeżeli delegowanie następuje do innej miejscowości niż miejscowość będąca siedzibą prokuratury, w której urzędnik jest zatrudniony, przysługuje mu prawo do bezpłatnego zakwaterowania lub zwrotu kosztów zamieszkania w miejscu delegowania, a także świadczenia dodatkowe, rekompensujące niedogodności wynikające z delegowania poza stałe miejsce pracy: zwrot kosztów przejazdu, diety, zwrot kosztów noclegu lub ryczałt za nocleg, jednorazowy ryczałt z tytułu przeniesienia, zwrot kosztów przewozu urządzenia domowego.

11. Świadczenia związane z delegowaniem urzędnika wypłaca odpowiednio jednostka organizacyjna prokuratury, do której urzędnik został delegowany, albo Ministerstwo Sprawiedliwości.

12. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki delegowania urzędników do wykonywania obowiązków służbowych w innej jednostce organizacyjnej prokuratury lub w Ministerstwie Sprawiedliwości, wysokość dodatku funkcyjnego z tytułu delegowania do Prokuratury Generalnej lub Ministerstwa Sprawiedliwości oraz szczegółowe warunki i zakres świadczeń dodatkowych związanych z delegowaniem urzędników poza stałe miejsce pracy, mając na względzie poziom świadczeń przysługujących pracownikom państwowych jednostek sfery budżetowej odbywającym podróże służbowe oraz czasowo przenoszonym.

Art. 12. 1. Rozwiązanie stosunku pracy z urzędnikiem bez wypowiedzenia następuje w razie prawomocnego skazania za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe.

2. Rozwiązanie stosunku pracy z urzędnikiem bez wypowiedzenia może nastąpić w razie prawomocnego skazania za nieumyślne przestępstwo lub nieumyślne przestępstwo skarbowe.

3. Rozwiązanie stosunku pracy z urzędnikiem bez wypowiedzenia następuje w razie prawomocnego orzeczenia ubezwłasnowolnienia częściowego lub całkowitego.

4. Rozwiązanie stosunku pracy z urzędnikiem bez wypowiedzenia może nastąpić w razie jego nieobecności w pracy z powodu choroby trwającej dłużej niż rok lub odosobnienia ze względu na chorobę zakaźną w okresie pobierania z tego tytułu zasiłku, a także w razie usprawiedliwionej nieobecności w pracy z innych przyczyn, po upływie okresów przewidzianych w art. 53 Kodeksu pracy.

5. Przepisy ust. 1–3 stosuje się odpowiednio do urzędników zatrudnionych na podstawie mianowania. W takim przypadku przepisu art. 22 nie stosuje się.

6. Przepis art. 52 Kodeksu pracy stosuje się odpowiednio.

Art. 12a. W razie niezdolności do pracy z powodu choroby, o której mowa w art. 12, lub odosobnienia ze względu na chorobę zakaźną urzędnik zachowuje prawo do świadczeń pieniężnych przez okres przewidziany w przepisach o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.

Art. 12b. 1. Dyrektor sądu6) lub prokurator zawiesza urzędnika lub osobę odbywającą staż urzędniczy w pełnieniu obowiązków, jeżeli:

1) przy wszczęciu lub w toku postępowania o częściowe bądź całkowite ubezwłasnowolnienie urzędnika lub osoby odbywającej staż urzędniczy ustanowiono doradcę tymczasowego;

2) przeciwko urzędnikowi lub osobie odbywającej staż urzędniczy prowadzone jest postępowanie o umyślne przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub umyślne przestępstwo skarbowe, chyba że stosunek pracy został rozwiązany w trybie art. 52 Kodeksu pracy.

2. Okres zawieszenia, o którym mowa w ust. 1, trwa do prawomocnego zakończenia postępowania.

3. Okres zawieszenia wlicza się do okresu zatrudnienia, od którego zależą uprawnienia pracownicze.

4. W okresie zawieszenia, o którym mowa w ust. 1, urzędnik lub osoba odbywająca staż urzędniczy zachowuje prawo do wynagrodzenia w pełnej wysokości oraz do innych przysługujących mu uprawnień i świadczeń, nie dłużej jednak niż przez 3 miesiące.

5. Po upływie 3 miesięcy, o których mowa w ust. 4, urzędnik lub osoba odbywająca staż urzędniczy otrzymuje połowę przysługującego mu wynagrodzenia do prawomocnego zakończenia postępowania.

6. W przypadku oddalenia lub odrzucenia wniosku o ubezwłasnowolnienie albo umorzenia postępowania o ubezwłasnowolnienie bądź umorzenia postępowania karnego albo wydania wyroku uniewinniającego urzędnikowi lub osobie odbywającej staż urzędniczy należy wypłacić pozostałą część wynagrodzenia.

Art. 12c. Dyrektor sądu6) lub prokurator może zawiesić urzędnika lub osobę odbywającą staż urzędniczy w pełnieniu obowiązków, przeciwko której prowadzone jest postępowanie o nieumyślne przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub nieumyślne przestępstwo skarbowe. Przepis art. 12b ust. 2–6 stosuje się.

Art. 13. (uchylony)

Art. 14. 1. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej i ministrem właściwym do spraw pracy określa, w drodze rozporządzenia:

1) stanowiska w sądach powszechnych i wojskowych oraz w powszechnych i wojskowych jednostkach organizacyjnych prokuratury, na których zatrudniani są urzędnicy i inni pracownicy, a także kwalifikacje wymagane do zajmowania tych stanowisk,

2) szczegółowe zasady wynagradzania urzędników i innych pracowników sądów i prokuratury,

3) tabele wynagrodzenia zasadniczego urzędników i innych pracowników sądów i prokuratury,

4) wysokość dodatku przysługującego z tytułu zajmowanego stanowiska oraz pełnionej funkcji,

5) szczegółowe zasady odbywania stażu urzędniczego oraz przeprowadzania egzaminu

– uwzględniając potrzebę zapewnienia prawidłowej organizacji działalności administracyjnej sądów i prokuratury, właściwego poziomu funkcjonowania sekretariatów sądów i prokuratury oraz wysokiego poziomu kultury pracy, sprawności, racjonalności, szybkości i profesjonalizmu przy wykonywaniu czynności niezbędnych do sprawnego przebiegu postępowań w sądach i prokuraturze, potrzebę zróżnicowania wynagrodzenia w zależności od stażu pracy, pełnionej funkcji oraz zajmowanego stanowiska i jego znaczenia dla funkcjonowania sądu lub prokuratury, a także potrzebę właściwego teoretycznego i praktycznego przygotowania do wykonywania obowiązków urzędnika sądu lub prokuratury, specyfikę i charakter pracy urzędnika oraz szczególne wymagania dotyczące wykonywania czynności w sądach i prokuraturze.

2. Minister Sprawiedliwości może określić, w drodze rozporządzenia:

1) regulamin premiowania urzędników i innych pracowników zatrudnionych przy ściąganiu należności sądowych oraz w wydziałach ksiąg wieczystych,

2) regulamin przyznawania urzędnikom i innym pracownikom sądów i prokuratury nagród za szczególne osiągnięcia w pracy

– uwzględniając charakter i rodzaj czynności wykonywanych przez urzędników i innych pracowników oraz zajmowane stanowisko, a także rzetelność, inicjatywę, sumienność i zaangażowanie przy wykonywaniu obowiązków i poleceń służbowych.

Art. 14a. Podwyższenie wynagrodzeń urzędników i innych pracowników sądów i prokuratury następuje w terminach i na zasadach określonych dla pracowników państwowej sfery budżetowej nieobjętych mnożnikowymi systemami wynagrodzeń.

Art. 15. Urzędnikowi i innemu pracownikowi sądu lub prokuratury przysługuje dodatek za wieloletnią pracę w wysokości wynoszącej po 5 latach pracy 5% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego. Dodatek ten wzrasta o 1% za każdy dalszy rok pracy aż do osiągnięcia 20% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego.

Art. 16. Za wieloletnią pracę urzędnik i inny pracownik sądu lub prokuratury otrzymuje nagrodę jubileuszową w wysokości:

1) po 20 latach pracy – 75% wynagrodzenia miesięcznego;

2) po 25 latach pracy – 100% wynagrodzenia miesięcznego;

3) po 30 latach pracy – 150% wynagrodzenia miesięcznego;

4) po 35 latach pracy – 200% wynagrodzenia miesięcznego;

5) po 40 latach pracy – 300% wynagrodzenia miesięcznego;

6) po 45 latach pracy – 400% wynagrodzenia miesięcznego.

Art. 17. Urzędnikowi albo innemu pracownikowi sądu lub prokuratury, którego stosunek pracy ustał w związku z przejściem na rentę z tytułu niezdolności do pracy lub na emeryturę, przysługuje jednorazowa odprawa w wysokości:

1) dwumiesięcznego wynagrodzenia – po 10 latach pracy w sądzie lub prokuraturze;

2) trzymiesięcznego wynagrodzenia – po 15 latach pracy w sądzie lub prokuraturze;

3) sześciomiesięcznego wynagrodzenia – po 20 latach pracy w sądzie lub prokuraturze.

Art. 18. W sprawach nieuregulowanych niniejszą ustawą do urzędników i innych pracowników sądów i prokuratury stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 269, z 2014 r. poz. 1199 oraz z 2015 r. poz. 1220), a w sprawach nieuregulowanych także w tej ustawie – przepisy ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502, z późn. zm.15)).

Art. 19. (pominięty)

Art. 20. (pominięty)

Art. 21. 1. Z dniem wejścia w życie ustawy osoby zatrudnione na podstawie dotychczasowych przepisów jako pracownicy administracyjni przez okres co najmniej roku w sądach lub jednostkach organizacyjnych prokuratury stają się urzędnikami w rozumieniu ustawy.

2. Z dniem wejścia w życie ustawy osoby zatrudnione w sądach lub jednostkach organizacyjnych prokuratury na stanowiskach pomocniczych, technicznych, robotniczych i obsługi oraz pracownicy administracyjni zatrudnieni przez okres krótszy niż rok stają się innymi pracownikami w rozumieniu ustawy.

Art. 22. Stosunki pracy nawiązane przed dniem wejścia w życie ustawy na podstawie minowania pozostają w mocy i mogą być zmieniane i rozwiązywane na zasadach określonych w ustawie o pracownikach urzędów państwowych.

Art. 23. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia16).


1) Dodany przez art. 4 pkt 1 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 203, poz. 1192), która weszła w życie z dniem 28 marca 2012 r.; wszedł w życie z dniem 1 stycznia 2013 r.

2) Przez art. 12 pkt 1 ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o zmianie ustaw regulujących wykonywanie niektórych zawodów (Dz. U. poz. 829), która weszła w życie z dniem 23 sierpnia 2013 r.

3) W brzmieniu ustalonym przez art. 12 pkt 2 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

4) W brzmieniu ustalonym przez art. 3 ustawy z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy o Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 694), która weszła w życie z dniem 21 sierpnia 2015 r.

5) W brzmieniu ustalonym przez art. 4 pkt 3 ustawy, o której mowa w odnośniku 1; wszedł w życie z dniem 1 stycznia 2013 r.

6) Ze zmianą wprowadzoną przez art. 4 pkt 2 ustawy, o której mowa w odnośniku 1; wszedł w życie z dniem 1 stycznia 2013 r.

7) Przez art. 4 pkt 4 ustawy, o której mowa w odnośniku 1; wszedł w życie z dniem 1 stycznia 2013 r.

8) Dodany przez art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r. o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów wojskowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 113, poz. 659), która weszła w życie z dniem 17 czerwca 2011 r.

9) W brzmieniu ustalonym przez art. 4 pkt 5 lit. a ustawy, o której mowa w odnośniku 1; wszedł w życie z dniem 1 stycznia 2013 r.

10) Przez art. 4 pkt 5 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 1; wszedł w życie z dniem 1 stycznia 2013 r.

11) Dodany przez art. 2 pkt 2 lit. a ustawy, o której mowa w odnośniku 8.

12) W brzmieniu ustalonym przez art. 2 pkt 2 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 8.

13) W brzmieniu ustalonym przez art. 4 pkt 6 lit. a ustawy, o której mowa w odnośniku 1; wszedł w życie z dniem 1 stycznia 2013 r.

14) W brzmieniu ustalonym przez art. 4 pkt 6 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 1; wszedł w życie z dniem 1 stycznia 2013 r.

15) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2014 r. poz. 1662 oraz z 2015 r. poz. 1066, 1220, 1224 i 1240.

16) Ustawa została ogłoszona w dniu 30 grudnia 1998 r.

REKLAMA

Dziennik Ustaw

REKLAMA

REKLAMA

REKLAMA