Akty ujednolicone - rok 2012 poz. 55

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 ust. 3,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Art. 43 ust.  3 Traktatu stanowi, że Rada, na wniosek Komisji, przyjmie środki dotyczące ustalania i przydziału wielkości dopuszczalnych połowów.

(2) W rozporządzeniu Rady (WE) nr 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach wspólnej polityki rybołówstwa (¹) przewidziano wymóg ustanawiania środków unijnych regulujących dostęp do wód i zasobów oraz prowadzenie działalności połowowej w sposób zrównoważony, uwzględniając dostępne opinie naukowe, techniczne i ekonomiczne, a w szczególności sprawozdania przygotowane przez Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa (STECF), jak również w świetle wszelkich opinii uzyskanych od regionalnych komitetów doradczych.

(3)  Rada zobowiązana jest do przyjęcia środków dotyczących ustalania i przydziału uprawnień do połowów w podziale na łowiska lub grupy łowisk, w tym, w stosownych przypadkach, pewnych funkcjonalnie związanych z nimi warunków. Uprawnienia do połowów należy rozdzielić między państwa członkowskie w taki sposób, aby każdemu państwu członkowskiemu zapewnić względną stabilność działalności połowowej w odniesieniu do każdego stada lub łowiska oraz z należytym uwzględnieniem celów wspólnej polityki rybołówstwa ustanowionej w rozporządzeniu (WE) nr 2371/2002.

(4)  W celu zapewnienia jednolitych warunków w odniesieniu do zmiany kwot dotyczących gromadnika dostępnych dla Unii w wodach Grenlandii podobszarów ICES V oraz XIV zgodnie z Umową partnerską w sprawię połowów z Grenlandią, należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze.

(5)  W celu zapewnienia jednolitych warunków wprowadzania ograniczeń połowowych dla pewnych stad gatunków krótko żyjących, należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze w odniesieniu do zmiany TAC w świetle informacji naukowych zebranych w pierwsze połowie 2012 r. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (²).

(6) Komisja powinna przyjąć – w odniesieniu do zmiany TAC dotyczących tych stad gatunków krótko żyjących – akty wykonawcze mające natychmiastowe zastosowanie jeżeli, w uzasadnionych przypadkach związanych z potrzebą wypełnienia przez Unię swoich zobowiązań międzynarodowych, jest to uzasadnione szczególnie pilną potrzebą.

(7) W ramach niektórych TAC państwa członkowskie mogą przyznawać dodatkowe przydziały statkom, które uczestniczą w testach dotyczących w pełni udokumentowanych połowów. Cele tych testów jest sprawdzenie systemu kwot połowowych pozwalającego unikać odrzutów i związanego z nimi marnotrawstwa zasobów ryb, które można wykorzystać w inny sposób Niekontrolowane odrzuty ryb stanowią zagrożenie dla długoterminowego zrównoważenia zasobów ryb jako dobra publicznego, a zatem dla celów wspólnej polityki rybołówstwa. Systemy kwot połowowych motywują natomiast rybaków do optymalizacji działań pod względem selektywności połowowej. Aby osiągnąć racjonalne zarządzanie odrzutami, w pełni udokumentowane połowy powinny obejmować każde działanie na morzu, a nie wyładunki w porcie. Warunki, na jakich państwa członkowskie przyznają takie dodatkowe przydziały, powinny zatem obejmować obowiązek zapewnienia stosowania kamer telewizji przemysłowej (CCTV) wraz z systemem czujników. Powinno to pozwolić na szczegółową rejestrację wszystkich zatrzymanych i odrzuconych części połowów. System oparty na obserwatorach działających w czasie rzeczywistym na statkach byłby mniej wydajny, droższy i mniej miarodajny. W związku z tym stosowanie kamer CCTV stanowi obecnie warunek wstępny umożliwiający realizację programów ograniczania odrzutów, takich jak w pełni udokumentowane połowy, pod warunkiem przestrzegania wymogów dyrektywy 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (³).

(8) TAC należy ustalać na podstawie dostępnych opinii naukowych, przy jednoczesnym zapewnieniu sprawiedliwego traktowania sektorów rybołówstwa, jak również w świetle opinii wyrażanych podczas konsultacji z zainteresowanymi stronami, w szczególności podczas spotkań z Komitetem Doradczym ds. Rybołówstwa i Akwakultury oraz odpowiednimi regionalnymi komitetami doradczymi.

(9) W odniesieniu do stad objętych szczegółowymi planami wieloletnimi TAC należy ustalać zgodnie z zasadami, które zostały określone w tych planach. W związku z tym TAC dla stad soli w Morzu Północnym, gładzicy w Morzu Północnym, dorsza w Morzu Północnym, cieśninie Skagerrak i we wschodniej części kanału La Manche oraz tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym należy ustanowić zgodnie z przepisami zawartymi w: rozporządzeniu Rady (WE) nr 676/2007 z dnia 11 czerwca 2007 r. ustanawiającym wieloletni plan zarządzania połowami gładzicy i soli w Morzu Północnym (⁴); rozporządzeniu Rady (WE) nr 1342/2008 z dnia 18 grudnia 2008 r. ustanawiającym długoterminowy plan w zakresie zasobów dorsza i połowów tych zasobów (⁵) („plan dotyczący dorsza”); oraz rozporządzeniu Rady (WE) nr 302/2009 z dnia 6 kwietnia 2009 r. dotyczącym wieloletniego planu odbudowy zasobów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym (⁶).

(10)  W przypadku stad, dla których nie istnieją wystarczające i rzetelne dane pozwalające na oszacowanie wielkości stad, środki w zakresie zarządzania i poziomy TAC powinny być zgodne z ostrożnym podejściem do zarządzania rybołówstwem, określonym w art. 3 lit. i) rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002, przy jednoczesnym uwzględnianiu czynników charakterystycznych dla danego stada, w tym, w szczególności, dostępne informacje o tendencjach zachodzących w stadzie i kwestie związane z połowami mieszanymi.

(11) Zgodnie z art.  2 rozporządzenia Rady (WE) nr 847/96 z dnia 6 maja 1996 r. wprowadzającego dodatkowe, ustalane z roku na rok, warunki zarządzania ogólnym dopuszczalnym połowem (TAC) i kwotami (⁷), należy określić stada, które podlegają różnym środkom ustanowionym w tym rozporządzeniu.

(12) Konieczne jest ustalenie pułapów maksymalnego dopuszczalnego nakładu połowowego na 2012 r. zgodnie z art. 11 i 12 rozporządzenia (WE) nr 1342/2008, art.  9 rozporządzenia Rady (WE) nr 676/2007 i art. 5 i 9 rozporządzenia (WE) nr 302/2009, z jednoczesnym uwzględnieniem rozporządzenia Rady (WE) nr 754/2009 z dnia 27 lipca 2009 r. wyłączającego niektóre grupy statków z systemu nakładu połowowego ustanowionego w rozdziale III rozporządzenia (WE) nr 1342/2008 (⁸).

(13) Zgodnie z opinią Międzynarodowej Rady Badań Morza (ICES) należy utrzymać i zweryfikować system zarządzania dobijakami w wodach UE obszarów ICES IIa i IIIa oraz w podobszarze ICES IV.

(14) W przypadku niektórych gatunków, takich jak pewne gatunki rekina, nawet ograniczona działalność połowowa mogłaby stanowić poważne zagrożenie dla ich ochrony. Uprawnienia do połowów takich gatunków powinny zatem podlegać pełnym ograniczeniom w formie ogólnego zakazu połowów tych gatunków.

(15) Połowów homarca dokonuje się w ramach połowów mieszanych gatunków dennych wraz z szeregiem innych gatunków. W obszarze na zachód od Irlandii, znanym jako Porcupine Bank, nie powinno się, zgodnie z opinią naukową, zwiększać połowów tego gatunku w 2012 r. Aby pomóc w odbudowie stada, należy utrzymać ograniczenie uprawnień do połowów – w pewnej części tej strefy i w pewnych okresach – do połowów gatunków pelagicznych, podczas których nie dokonuje się połowów homarca.

(16) Zgodnie z procedurą określoną w umowach lub protokołach w sprawie stosunków w dziedzinie rybołówstwa z Norwegią (⁹), Wyspami Owczymi (¹⁰), Grenlandią (¹¹) oraz Islandią (¹²) Unia przeprowadziła konsultacje z tymi partnerami w sprawie praw połowowych. Konsultacje z Wyspami Owczymi nie zostały zakończone, ale oczekuje się, że ustalenia na 2012 r. z tym partnerem zostaną dokonane na początku 2012 r. Podobnie w 2012 r. kontynuowane będą konsultacje z Islandią. Aby uniknąć przerw w działalności połowowej prowadzonej przez Unię, umożliwiając jednocześnie niezbędną elastyczność w celu dokonania ustaleń w 2012  r., Unia powinna tymczasowo określić uprawnienia do połowów w odniesieniu do stad podlegających umowom z Islandią i/lub z Wyspami Owczymi.

(17) Zgodnie z wynikiem konsultacji między państwami przybrzeżnymi w sprawie zarządzania makrelą, błękitkiem, śledziem atlantycko-skandynawskiego oraz plamiakiem w Morzu Północnym Unia może zezwolić statkom UE na połowy w wysokości do 10  % powyżej kwoty dostępnej Unii, pod warunkiem że wszelkie kwoty poławiane powyżej kwoty dostępnej Unii zostaną odjęte od jej kwoty w 2013 r. Podobnie Unia może w 2013 r. wykorzystać wszelkie niewykorzystane kwoty w wysokości do 10 % kwoty dostępnej dla niej w 2012 r. Należy umożliwić zainteresowanym państwom członkowskim taką elastyczność w zarządzaniu tymi uprawnieniami do połowów, w szczególności przez zezwolenie zainteresowanym państwom członkowskim na takie elastyczne korzystanie z kwoty.

(18) Połowy dorsza prowadzone przez Unię na wodach UE i wodach międzynarodowych obszarów ICES I oraz IIB tradycyjnie obejmowały przyłowy plamiaka. Należy w związku z tym w przypadku tych połowów ustalić ograniczenia tych przyłowów plamiaka, które będą zgodne z historycznymi poziomami.

(19) Unia jest umawiającą się stroną wielu organizacji ds. rybołówstwa i uczestniczy w innych organizacjach jako podmiot współpracujący niebędący stroną. Ponadto na podstawie aktu przystąpienia z 2003 r. od dnia przystąpienia Polski Unia zarządza umowami w sprawie połowów zawartymi wcześniej przez Rzeczpospolitą Polską, takimi jak Konwencja o ochronie i zarządzaniu zasobami mintaja w centralnej części Morza Beringa. Wspomniane organizacje ds. rybołówstwa zaleciły wprowadzenie na 2012 r. szeregu środków obejmujących uprawnienia do połowów w odniesieniu do statków UE. Należy wprowadzić te uprawnienia do połowów do prawa Unii.

(20) Na 33. dorocznym posiedzeniu w 2011  r. Organizacja Rybołówstwa Północno-Zachodniego Atlantyku (NAFO) przyjęła na 2012 r. szereg uprawnień do połowów określonych stad w podobszarach 1–4 obszaru objętego konwencją NAFO. Te uprawnienia do połowów, które obejmują niektóre TAC oraz – w przypadku krewetek w rejonie 3M – system przydziału nakładu połowowego, należy wprowadzić do prawa Unii.

(21) Na 82. dorocznym posiedzeniu w 2011 r. Międzyamerykańska Komisja ds. Tuńczyka Tropikalnego (IATTC) przyjęła środki ochronne dla tuńczyka żółtopłetwego, opastuna oraz tuńczyka bonito. Ponadto IATTC przyjęła rezolucję w sprawie ochrony żarłacza białopłetwego. Należy wprowadzić te środki do prawa Unii.

(22) Podczas dorocznego posiedzenia w 2011  r. Międzynarodowa Komisja ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (ICCAT) przyjęła tabele wskazujące na niedostatecznie wykorzystanie oraz nadmierne wykorzystanie uprawnień do połowów umawiających się stron ICCAT. W tym kontekście ICCAT uznała, że w 2010 r. Unia niedostatecznie wykorzystała swoją kwotę w odniesieniu do niektórych zasobów włócznika północnego i włócznika południowego, opastuna i północnego tuńczyka białego. Przestrzeganie dostosowań kwot unijnych ustanowionych przez ICCAT wymaga podziału uprawnień do połowów będących rezultatem niedostatecznie wykorzystanych kwot; należy go dokonać na podstawie odpowiedniego udziału każdego z państw członkowskich w niedostatecznym wykorzystaniu, bez zmiany klucza podziału ustanowionego w niniejszym rozporządzeniu dotyczącym rocznego przydziału TAC. Ponadto w wyniku tego samego corocznego posiedzenia zmieniono plan odbudowy marlina białego i błękitnego, zmniejszono kwotę Unii w odniesieniu do marlina błękitnego, zwiększono nieznacznie kwotę Unii w odniesieniu do marlina białego oraz przyjęto zalecenie ICCAT dotyczące ochrony żarłacza jedwabistego. Należy wprowadzić te środki do prawa Unii.

(23)  Na dorocznym posiedzeniu w 2011 r. Komisja ds. Tuńczyka na Oceanie Indyjskim (IOTC) nie zmieniła środków dotyczących uprawnień do połowów, obecnie wprowadzonych do prawa Unii. Mające obecnie zastosowanie środki przyjęte przez IOTC należy wprowadzić do prawa Unii.

(24) Podczas trzeciego międzynarodowego posiedzenia dotyczącego utworzenia regionalnej organizacji ds. rybołówstwa (RFMO) na obszarze pełnomorskim Południowego Pacyfiku (SPRFMO), zorganizowanego w maju 2007 r., przyjęto środki przejściowe, w tym uprawnienia do połowów, zmierzające do uregulowania połowów pelagicznych oraz połowów dennych na tym obszarze do czasu utworzenia regionalnej organizacji ds. rybołówstwa. Te środki przejściowe zostały poddane przeglądowi podczas 2. przygotowawczej konferencji Komisji SPRFMO w styczniu 2011 r. i zostaną poddane kolejnemu przeglądowi podczas 3. przygotowawczej konferencji Komisji SPRFMO, która będzie miała miejsce od dnia 30 stycznia do dnia 3 lutego 2012 r. Wspomniane środki przejściowe są dobrowolne i nie są prawnie wiążące na mocy prawa międzynarodowego. Jednak zgodnie z zobowiązaniami dotyczącymi współpracy i ochrony środowiska zapisanymi w międzynarodowym prawie morza środki te należy wprowadzić do prawa Unii poprzez ustanowienie ogólnej kwoty dla Unii oraz podział tej kwoty między zainteresowanymi państwami członkowskimi.

(25)  Na dorocznym posiedzeniu w 2011 r. Organizacja Rybołówstwa Południowo-Wschodniego Atlantyku (SEAFO) nie zmieniła całkowitych dopuszczalnych połowów antara patagońskiego, gardłosza atlantyckiego, beryksów i czerwonego kraba głębinowego, które uzgodniono na 2011 r. i 2012 r. na dorocznym posiedzeniu w 2010 r. Mające obecnie zastosowanie środki przyjęte przez SEAFO należy wprowadzić do prawa Unii.

(26)  W świetle najnowszej opinii naukowej przedstawionej przez ICES i zgodnie z międzynarodowymi zobowiązaniami przyjętymi w ramach Konwencji o przyszłej wielostronnej współpracy w rybołówstwie na północno-wschodnim Atlantyku (NEAFC) należy ograniczyć nakład połowowy w odniesieniu do niektórych gatunków głębinowych.

(27)  Ósme doroczne posiedzenie Komisji ds. Rybołówstwa na Zachodnim i Środkowym Pacyfiku (WCPFC) w 2011 r. przełożono na 2012 r. Jednakże mające obecnie zastosowanie środki ochrony i zarządzania powinny nadal obowiązywać dopóki nie odbędzie się to doroczne posiedzenie.

(28) Na dorocznym posiedzeniu w 2011 r. strony Konwencji o ochronie i zarządzaniu zasobami mintaja w centralnej części Morza Beringa nie zmieniły odnośnych środków dotyczących uprawnień do połowów. Środki mające obecnie zastosowanie należy wprowadzić do prawa Unii.

(29) Niektóre środki międzynarodowe, które ustanawiają lub ograniczają uprawnienia do połowów dla Unii, są przyjmowane przez stosowne regionalne organizacje ds. rybołówstwa pod koniec roku, a stosowanie ich rozpoczyna się przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia. Przepisy wprowadzające te środki do prawa Unii powinny mieć zatem zastosowanie z mocą wsteczną. W szczególności – ponieważ okres połowu w obszarze objętym konwencją CCAMLR (Komisja do spraw Zachowania Żywych Zasobów Morskich Antarktyki) trwa od dnia 1 grudnia do dnia 30 listopada, a zatem niektóre uprawnienia do połowów lub zakazy na obszarze objętym konwencją CCAMLR ustanawia się na okres rozpoczynający się dnia 1 grudnia 2011 r. – odpowiednie przepisy niniejszego rozporządzenia powinny mieć zastosowanie od tej daty. Takie zastosowanie z mocą wsteczną pozostanie bez uszczerbku dla zasady uzasadnionych oczekiwań, ponieważ członkowie CCAMLR nie mogą poławiać na obszarze objętym konwencją CCAMLR bez upoważnienia.

(30)  W dniu 16 grudnia 2011 r. Unia wydała oświadczenie w odniesieniu do Boliwariańskiej Republiki Wenezueli („Wenezuela”) w sprawie przyznania uprawnień do połowów na wodach UE dla statków rybackich pływających pod banderą Wenezueli w wyłącznej strefie ekonomicznej u wybrzeża Gujany Francuskiej. Należy ustalić uprawnienia do połowów lucjanowatych dostępne dla Wenezueli na wodach UE.

(31)  Korzystanie z uprawnień do połowów dostępnych dla statków UE, ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu, podlega przepisom rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiającego wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa (¹³), a w szczególności jego art.  33 i 34 dotyczącym zapisu połowów i nakładu połowowego oraz przekazywania danych dotyczących wyczerpania uprawnień do połowów. Należy zatem ustalić kody stosowane przez państwa członkowskie podczas przesyłania Komisji danych dotyczących wyładunków stad objętych zakresem niniejszego rozporządzenia.

(32) Aby uniknąć przerwania działalności połowowej i zapewnić rybakom unijnym środki do życia, niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie od dnia 1 stycznia 2012 r., z wyjątkiem przepisów dotyczących ograniczeń nakładów połowowych, które powinny mieć zastosowanie od dnia 1 lutego 2012 r., oraz przepisów szczegółowych w poszczególnych regionach, które powinny mieć określoną datę rozpoczęcia stosowania zgodnie z motywem 29. W związku z pilnym charakterem niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie natychmiast po jego opublikowaniu.

(33) Uprawnienia do połowów należy stosować w pełnej zgodności z mającym zastosowanie prawem Unii,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

TYTUŁ I

ZAKRES STOSOWANIA I DEFINICJE

Artykuł 1

Przedmiot

1. W niniejszym rozporządzeniu ustala się uprawnienia do połowów dostępne na wodach UE oraz – dla statków UE – na określonych wodach nienależących do Unii w odniesieniu do pewnych stad ryb i grup stad ryb, które są przedmiotem negocjacji lub umów międzynarodowych.

2. Uprawnienia do połowów, o których mowa w ust. 1, obejmują:

a) limity połowowe na 2012 r.;

b) ograniczenia nakładu połowowego w okresie od dnia 1 lutego 2012 r. do dnia 31 stycznia 2013 r.;

c) uprawnienia do połowów na okres od dnia 1 grudnia 2011 r. do dnia 30 listopada 2012 r. dla niektórych stad obszaru objętego konwencją CCAMLR; oraz

d) uprawnienia do połowów na okresy określone w art. 27 dla niektórych stad na obszarze objętym konwencją IATTC.

3. Niniejsze rozporządzenie ustanawia również tymczasowe uprawnienia do połowów dla niektórych stad ryb i grup stad ryb podlegających konsultacjom z państwami trzecimi dotyczącym rybołówstwa. Ostateczne uprawnienia do połowów ustala się po zakończeniu tych konsultacji zgodnie z Traktatem.

4. Niektóre uprawnienia do połowów, o których mowa w załączniku I, pozostają nieprzydzielone i nie mogą być wykorzystywane przez państwa członkowskie do czasu ustanowienia ostatecznych uprawnień do połowów zgodnie z ust. 3.

Artykuł 2

Zakres stosowania

Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do:

a) statków UE; oraz

b) statków państw trzecich na wodach UE.

Artykuł 3

Definicje

Na użytek niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) „statek UE” oznacza statek rybacki pływający pod banderą państwa członkowskiego i zarejestrowany w Unii;

b) „statek państwa trzeciego” oznacza statek rybacki pływający pod banderą państwa trzeciego i zarejestrowany w państwie trzecim;

c) „wody UE” oznaczają wody podlegające suwerenności lub jurysdykcji państw członkowskich, z wyjątkiem wód sąsiadujących z krajami i terytoriami zamorskimi wymienionymi w załączniku II do Traktatu;

d) „całkowity dopuszczalny połów” (TAC) oznacza ilość ryb, która może zostać odłowiona i wyładowana co roku w ramach każdego stada ryb;

e) „kwota” oznacza część TAC przydzieloną Unii, państwu członkowskiemu lub państwu trzeciemu;

f) „wody międzynarodowe” oznaczają wody niepodlegające suwerenności lub jurysdykcji żadnego państwa;

g) „rozmiar oczek sieci” oznacza rozmiar oczek sieci rybackich określony zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 517/2008 (¹⁴).

Artykuł 4

Obszary połowowe

Na potrzeby niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje obszarów:

a) obszary ICES (Międzynarodowej Rady Badań Morza) oznaczają obszary geograficzne określone w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 218/2009 (¹⁵);

b) „cieśnina Skagerrak” oznacza obszar geograficzny ograniczony od zachodu linią biegnącą od latarni morskiej Hantsholm do latarni morskiej Lindesnes oraz od południa linią biegnącą od latarni morskiej Skagen do latarni morskiej Tistlarna, a stamtąd do najbliżej położonego punktu na wybrzeżu Szwecji; oraz

c)  „cieśnina Kattegat” oznacza obszar geograficzny ograniczony od północy linią biegnącą od latarni morskiej Skagen do latarni morskiej Tistlarna, a stamtąd do najbliżej położonego punktu na wybrzeżu Szwecji, a od południa ograniczony linią biegnącą od Hasenøre do Gnibens Spids, od Korshage do Spodsbjerg oraz od Gilbjerg Hoved do Kullen;

d)  obszary CECAF (Komitetu ds. Rybołówstwa na Środkowym i Wschodnim Atlantyku) oznaczają obszary geograficzne określone w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 216/2009 (¹⁶);

e) obszary NAFO (Organizacja Rybołówstwa Północno-Zachodniego Atlantyku) oznaczają obszary geograficzne określone w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 217/2009 (¹⁷);

f) obszar objęty konwencją SEAFO (Organizacja ds. Rybołówstwa Północno-Wschodniego Atlantyku) oznacza obszar geograficzny określony w Konwencji w sprawie ochrony i zarządzania zasobami połowowymi w południowo-wschodnim Oceanie Atlantyckim (¹⁸);

g) obszar objęty konwencją ICCAT (Międzynarodowa Komisja ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego) oznacza obszar geograficzny określony w Międzynarodowej konwencji o ochronie tuńczyka atlantyckiego (¹⁹);

h) obszar objęty konwencją CCAMLR (Komisja do spraw Zachowania Żywych Zasobów Morskich Antarktyki) oznacza obszar geograficzny określony w art. 2 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 601/2004 (²⁰);

i) obszar objęty konwencją IATTC (Międzyamerykańska Komisja ds. Tuńczyka Tropikalnego) oznacza obszar geograficzny określony w Konwencji o wzmocnieniu Międzyamerykańskiej Komisji ds. Tuńczyka Tropikalnego ustanowionej Konwencją pomiędzy Stanami Zjednoczonymi Ameryki a Republiką Kostaryki z 1949 r. (²¹);

j) obszar objęty konwencją IOTC (Komisja ds. Tuńczyka na Oceanie Indyjskim) oznacza obszar geograficzny określony w Umowie o utworzeniu Komisji ds. Tuńczyka na Oceanie Indyjskim (²²);

k) „obszar objęty konwencją SPRFMO” (regionalna organizacja ds. zarządzania rybołówstwem na Południowym Pacyfiku) oznacza pełnomorski obszar geograficzny na południe od 10° N, na północ od obszaru konwencji CCAMLR, na wschód od obszaru konwencji SIOFA, określony w Porozumieniu w sprawie połowów na południowym obszarze Oceanu Indyjskiego (²³) oraz na zachód od obszarów połowowych znajdujących się pod jurysdykcją państw Ameryki Południowej;

l) obszar objęty konwencją WCPFC (Komisja ds. Rybołówstwa na Zachodnim i Środkowym Pacyfiku) oznacza obszar geograficzny określony w Konwencji o ochronie i zarządzaniu zasobami ryb masowo migrujących w zachodnim i środkowym Pacyfiku (²⁴);

m)  „obszar pełnomorski Morza Beringa” oznacza pełnomorski obszar geograficzny Morza Beringa leżący poza obszarem 200 mil morskich od linii podstawowych, od których mierzy się szerokość morza terytorialnego państw nadbrzeżnych leżących nad Morzem Beringa.

TYTUŁ II

UPRAWNIENIA DO POŁOWÓW DLA STATKÓW UE

ROZDZIAŁ I

Przepisy ogólne

Artykuł 5

TAC i przydziały

1. TAC dla statków UE na wodach UE lub na pewnych wodach nienależących do Unii oraz podział tych TAC między państwa członkowskie oraz – w stosownych przypadkach – funkcjonalnie związane z nimi warunki określono w załączniku I.

2. Zezwala się statkom UE na dokonywanie połowów w granicach TAC określonych w załączniku I w wodach, na których jurysdykcję w zakresie rybołówstwa sprawują Wyspy Owcze, Grenlandia, Islandia i Norwegia, oraz w wodach obszaru połowowego wokół Jan Mayen, z zastrzeżeniem warunków określonych w art. 14 niniejszego rozporządzenia, w załączniku III do niniejszego rozporządzenia oraz w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1006/2008 (²⁵) i jego przepisach wykonawczych.

3. Komisja zmienia kwoty dotyczące gromadnika dostępne dla Unii w wodach Grenlandii podobszarów ICES V oraz XIV na podstawie TAC i jego przydziału dla Unii ustalonego przez Grenlandię zgodnie z Umową partnerską w sprawie połowów między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Rządem Danii i Rządem Lokalnym Grenlandii, z drugiej strony, i protokołem do tej umowy.

4. W świetle informacji naukowych zebranych w pierwszej połowie 2012 r. TAC określone w załączniku I dla następujących stad mogą zostać zmienione przez Komisję w drodze aktów wykonawczych przyjętych zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 38 ust. 2:

a)  stado dobijaków i związane z nim przyłowy w wodach UE rejonów ICES IIa oraz IIIa i podobszaru ICES IV zgodnie z załącznikiem IIB do niniejszego rozporządzenia;

b) stado okowiela i związane z nim przyłowy w podobszarze ICES IIIa oraz w wodach UE rejonu ICES IIa oraz podobszarze ICES IV; oraz

c) stado szprota i związane z nim przyłowy w wodach UE rejonu ICES IIa oraz podobszarze ICES IV.

5. W przypadku należycie uzasadnionej szczególnie pilnej potrzeby związanej z obowiązkiem wypełnienia przez Unię jej zobowiązań międzynarodowych Komisja zmieni TAC określone w załączniku I w odniesieniu do stad, o których mowa w ust. 4 niniejszego artykułu, w drodze aktów wykonawczych mających natychmiastowe zastosowanie zgodnie z procedurą, o której mowa w art.  38 ust. 3. Akty te pozostają w mocy przez okres stosowania niniejszego rozporządzenia, a w każdym przypadku nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2012 r.

Artykuł 6

Dodatkowy przydział dla statków uczestniczących w testach dotyczących w pełni udokumentowanych połowów

1. W przypadku niektórych stad państwo członkowskie może przyznać dodatkowy przydział statkom pływającym pod jego banderą, które uczestniczą w testach dotyczących w pełni udokumentowanych połowów. Stada te określono w załączniku I. Dodatkowy przydział nie może przekraczać ogólnego limitu ustanowionego w załączniku I jako udział procentowy w kwocie przyznanej temu państwu członkowskiemu.

2. Dodatkowy przydział, o którym mowa w ust. 1, można przyznawać jedynie zgodnie z następującymi warunkami:

a) statki wykorzystują kamery telewizji przemysłowej (CCTV) wraz z systemem czujników, które rejestrują całość działalności połowowej i działalności związanej z przetwarzaniem prowadzonej na statku;

b) dodatkowy przydział przyznany statkowi, który uczestniczy w testach dotyczących w pełni udokumentowanych połowów nie może przekraczać 75 % współczynnika odrzutów szacowanego dla typu statku, do którego należy, i w żadnym wypadku nie może stanowić więcej niż 30 % wzrostu przydziału dla tego statku; oraz

c)  wszystkie połowy ze stad objętych dodatkowym przydziałem, jakich dokona statek, są odliczane od całości jego przydziału.

Niezależnie od lit. b) państwo członkowskie może wyjątkowo przyznać statkowi pływającemu pod jego banderą przydział odpowiadający powyżej 75 % odrzutów szacowanych dla typu statku, do którego należy dany statek, pod warunkiem że:

(i) odrzuty szacowane dla danego typu statku wynoszą poniżej 10 %;

(ii) można wykazać, że uwzględnienie tego typu statków jest ważne dla oceny możliwości systemu CCTV do celów kontroli; oraz

(iii) wszystkie statki uczestniczące w testach nie przekroczą łącznie ogólnego limitu 75 % szacowanych odrzutów.

3. W przypadku gdy państwo członkowskie wykryje, że statek uczestniczący w testach dotyczących w pełni udokumentowanych połowów nie spełnia warunków określonych w ust. 2, natychmiast wycofuje dodatkowy przydział przyznany temu statkowi oraz wyklucza go z uczestnictwa w tych testach na pozostałą część 2012 r.

4. Przed przyznaniem dodatkowego przydziału, o którym mowa w ust. 1, państwo członkowskie przedkłada Komisji następujące informacje:

a) wykaz statków pływających pod jego banderą uczestniczących w testach dotyczących w pełni udokumentowanych połowów;

b) specyfikację zdalnych elektronicznych urządzeń monitorowania zainstalowanych na tych statkach;

c) zdolności, rodzaj i specyfikację narzędzi połowowych używanych przez te statki;

d) szacowane odrzuty dla każdego typu statku uczestniczącego w testach; oraz

e) wielkość połowów ze stada objętego odpowiednim TAC, dokonanych w 2011 r. przez statki uczestniczące w testach.

5.  Komisja może zwrócić się o przedłożenie do przeglądu naukowemu organowi doradczemu oceny odrzutów szacowanych dla typu statku, o których mowa w ust. 2 lit. b). W przypadku braku potwierdzenia oceny dane państwo członkowskie informuje na piśmie Komisję o środkach przyjętych w celu zapewnienia, aby dane statki spełniały warunek dotyczący szacowanych odrzutów określony w ust. 2 lit. b).

Artykuł 7

Elastyczność w zarządzaniu niektórymi stadami

1. W odniesieniu do niektórych stad określonych w załączniku I państwo członkowskie może zdecydować o zwiększeniu o 10 % jego początkowej kwoty ustalonej w załączniku I. Dane państwo członkowskie powiadamiają Komisję o takiej decyzji. Po dokonaniu takiego powiadomienia zwiększoną kwotę uznaje się za kwotę przydzieloną temu państwu członkowskiemu.

2. Wszelkie ilości złowione w 2012 r. w ramach takiej zwiększonej kwoty, które przekraczają początkową kwotę, odejmuje się do celów obliczenia kwoty danego państwa członkowskiego w odniesieniu do danego stada na 2013  r.

3. Wszelkie ilości niezłowione w 2012 r. w ramach pierwotnej kwoty w wysokości do 10 % tej kwoty dodaje się do celów obliczenia kwoty danego państwa członkowskiego w odniesieniu do danego stada na 2013  r.

Artykuł 8

Warunki wyładunku połowów i przyłowów

Ryby pochodzące ze stad, dla których ustalono TAC, są zatrzymywane na burcie lub wyładowywane tylko jeżeli:

a) połowów dokonały statki pływające pod banderą państwa członkowskiego dysponującego określoną kwotą, która nie została wykorzystana; lub

b) połowy stanowią część kwoty UE, której nie przydzielono państwom członkowskim w ramach kwot i która nie została wykorzystana.

Artykuł 9

Ograniczenia nakładu połowowego

Od dnia 1 lutego 2012 r. do dnia 31 stycznia 2013 r. środki dotyczące nakładu połowowego określone w załączniku IIA mają zastosowanie do zarządzania pewnymi stadami dorsza, gładzicy i soli w:

a)  cieśninie Skagerrak;

b) części rejonu ICES IIIa leżącej poza cieśninami Skagerrak i Kattegat;

c) podobszarze ICES IV;

d) wodach UE rejonu ICES IIa; oraz

e) rejonie ICES VIId.

Artykuł 10

Limity połowowe i ograniczenia nakładu połowowego przy połowach głębinowych

1. Art. 3 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 2347/2002 (²⁶) ustanawiającego wymóg posiadania pozwolenia na połowy dalekomorskie ma zastosowanie do halibuta niebieskiego. Połów, zatrzymywanie na burcie, przeładunek i wyładunek halibuta niebieskiego podlega warunkom, o których mowa w tym artykule.

2. Państwa członkowskie zapewniają, aby poziomy nakładu połowowego na 2012 r., mierzone w kilowatodniach spędzonych poza portem, dla statków mających pozwolenia na połowy dalekomorskie, o których mowa w art. 3 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2347/2002, nie przekraczały 65 % średniego rocznego nakładu połowowego wykorzystanego przez statki danego państwa członkowskiego w 2003 r. podczas rejsów, w trakcie których statki te miały pozwolenia na połowy dalekomorskie lub w trakcie których złowiono gatunki głębinowe wymienione w załączniku I oraz II do tego rozporządzenia. Niniejszy ustęp ma zastosowanie wyłącznie do rejsów połowowych, podczas których złowiono ponad 100 kg gatunków głębinowych innych niż argentyna wielka.

Artykuł 11

Przepisy szczególne dotyczące przydziału uprawnień do połowów

1. Przydział uprawnień do połowów dla państw członkowskich określony w niniejszym rozporządzeniu pozostaje bez uszczerbku dla:

a) wymian dokonywanych zgodnie z art. 20 ust.  5 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002;

b) ponownych przydziałów dokonywanych zgodnie z art. 37 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 lub zgodnie z art. 10 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1006/2008;

c) dodatkowych wyładunków dozwolonych zgodnie z art. 3 rozporządzenia (WE) nr 847/96;

d)  ilości zatrzymanych zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 847/96;

e) potrąceń dokonywanych zgodnie z art. 37, 105, 106 i 107 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

2. O ile w załączniku I do niniejszego rozporządzenia nie określono inaczej, art.  3 rozporządzenia (WE) nr 847/96 stosuje się do stad, w przypadku których obowiązuje TAC przezornościowy, a art. 3 ust. 2 i 3 oraz art.  4 tego rozporządzenia – do stad, w przypadku których obowiązuje TAC analityczny.

Artykuł 12

Zamknięty okres połowowy

1. W okresie od dnia 1 maja do dnia 31 lipca 2012 r. zakazuje się połowów lub zatrzymywania na burcie wszystkich następujących gatunków w Porcupine Bank: brosmy, molwy niebieskiej i molwy.

2. Na użytek niniejszego artykułu Porcupine Bank obejmuje obszar geograficzny ograniczony loksodromami łączącymi kolejno następujące pozycje:

 

3. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 tranzyt przez Porcupine Bank, gdy na burcie są gatunki, o których mowa w tym ustępie, jest dozwolony zgodnie z art.  50 ust. 3, 4 i 5 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

Artykuł 13

Zakazy

1. Statkom UE zabrania się połowów, zatrzymywania na burcie, przeładowywania lub wyładowywania następujących gatunków:

a) długoszpar (Cetorhinus maximus) i żarłacz biały (Carcharodon carcharias) na wszystkich wodach UE i wodach nienależących do UE; oraz

b) żarłacz śledziowy (Lamna nasus) na wszystkich wodach, o ile w części B załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 43/2012 (²⁷) nie przewidziano inaczej;

c) raszpla zwyczajna (Squatina squatina) na wodach UE;

d) raja gładka (Dipturus batis) na wodach UE obszarów ICES IIa i podobszarach ICES III, IV, VI, VII, VIII, IX oraz X;

e) raja bruzdowana (Raja undulata) i raja siwa (Rostroraja alba) na wodach UE podobszarów ICES VI, VII, VIII, IX oraz X; oraz

f) rochowate (Rhinobatidae) na wodach UE podobszarów ICES I, II, III, IV, V, VI, VII, VIII, IX, X oraz XII.

2. Gatunków, o których mowa w ust. 1, nie wolno okaleczać, jeżeli zostały przypadkowo złowione. Muszą zostać niezwłocznie uwolnione.

Artykuł 14

Przekazywanie danych

Państwa członkowskie, przedkładając Komisji, zgodnie z art.  33 i 34 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, dane odnoszące się do wyładunków ilości złowionych ze stad, stosują kody stad Określone w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.

ROZDZIAŁ II

Upoważnienia do połowów w wodach państw trzecich

Artykuł 15

Upoważnienia do połowów

1.  Maksymalną liczbę upoważnień do połowów dla statków UE poławiających w wodach państwa trzeciego określono w załączniku III.

2. W przypadku gdy jedno z państw członkowskich przekazuje kwotę innemu państwu członkowskiemu („swap”) w odniesieniu do obszarów połowowych określonych w załączniku III, na podstawie art. 20 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002, taki transfer obejmuje transfer odpowiednich upoważnień do połowów i jest zgłaszany Komisji. Nie można jednak przekroczyć całkowitej liczby upoważnień do połowów dla każdego z obszarów połowowych, określonej w załączniku III.

ROZDZIAŁ III

Uprawnienia do połowów w wodach regionalnych organizacji ds. rybołówstwa

Sekcja 1

Obszar objęty konwencją ICCAT

Artykuł 16

Ograniczenia połowów oraz możliwości chowu, hodowli i tuczu tuńczyka błękitnopłetwego

1. Liczbę kliprów tuńczykowych UE oraz statków UE do połowu wędami holowanymi, upoważnionych do czynnych połowów tuńczyka błękitnopłetwego o wielkości od 8kg/75 cm do 30kg/115 cm we wschodnim Atlantyku, ogranicza się zgodnie z załącznikiem IV pkt  1.

2. Liczbę łodzi UE uprawiających tradycyjne rybołówstwo przybrzeżne, upoważnionych do czynnych połowów tuńczyka błękitnopłetwego o wielkości od 8kg/75 cm do 30kg/115 cm w Morzu Śródziemnym, ogranicza się zgodnie z załącznikiem IV pkt 2.

3. Liczbę statków UE dokonujących połowów tuńczyka błękitnopłetwego w Morzu Adriatyckim do celów hodowlanych, upoważnionych do czynnych połowów tuńczyka błękitnopłetwego o wielkości od 8kg/75 cm do 30kg/115 cm, ogranicza się zgodnie z załącznikiem IV pkt 3.

4. Liczbę statków upoważnionych do poławiania, zatrzymywania na burcie, dokonywania przeładunku, transportu lub wyładunku tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym oraz ich całkowitą zdolność połowową wyrażoną jako pojemność brutto ogranicza się zgodnie z załącznikiem IV pkt 4.

5. Liczbę tonarów służących do połowów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym ogranicza się zgodnie z załącznikiem IV pkt 5.

6. Możliwości w zakresie chowu, hodowli i tuczu tuńczyka błękitnopłetwego oraz maksymalną wprowadzaną ilość złowionego dzikiego tuńczyka błękitnopłetwego rozdzielaną między miejsca hodowli we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym ogranicza się zgodnie z załącznikiem IV pkt 6.

Artykuł 17

Dodatkowe warunki dotyczące kwoty tuńczyka błękitnopłetwego przydzielonej w załączniku ID

Oprócz okresu zakazu połowów określonego w art. 7 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 302/2009 zakazuje się połowów tuńczyka błękitnopłetwego okrężnicami we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym od dnia 15 kwietnia do dnia 15 maja 2012 r.

Artykuł 18

Połowy rekreacyjne i sportowe

Państwa członkowskie przydzielają, ze swoich kwot przydzielonych w załączniku ID, szczególną kwotę tuńczyka błękitnopłetwego z przeznaczeniem na połowy rekreacyjne i sportowe.

Artykuł 19

Rekiny

1. Zabrania się zatrzymywania na burcie lub wyładunku jakiejkolwiek części lub całej tuszy alopiasa (Alopias superciliosus) podczas jakiegokolwiek połowu.

2. Zabrania się ukierunkowanych połowów gatunków alopiasa rodzaju Alopias.

3. Zabrania się zatrzymywania na burcie, przeładunku lub wyładunku jakiejkolwiek części lub całej tuszy głowomłota pospolitego z rodziny Sphyrnidae (z wyjątkiem Sphyrna tiburo) w związku z połowami w obszarze objętym konwencją ICCAT.

4. Zabrania się zatrzymywania na burcie, przeładunku lub wyładunku jakiejkolwiek części lub całej tuszy żarłacza białopłetwego (Carcharhinus longimanus) podczas jakiegokolwiek połowu.

5. Zabrania się zatrzymywania na burcie żarłacza jedwabistego (Carcharhinus falciformis) złowionego podczas jakiegokolwiek połowu.

Sekcja 2

Obszar objęty konwencją CCAMLR

Artykuł 20

Zakazy oraz ograniczenia połowowe

1. Ukierunkowane połowy gatunków wymienionych w załączniku V część A są zakazane we wskazanych tam obszarach i okresach.

2. W odniesieniu do zwiadów rybackich TAC oraz ograniczenia przyłowów określone w załączniku V część B stosuje się we wskazanych tam podobszarach.

Artykuł 21

Zwiady rybackie

1. Wyłącznie te państwa członkowskie, które są członkami Komisji CCAMLR, mogą uczestniczyć w zwiadach rybackich przy użyciu takli w odniesieniu do Dissostichus spp. na podobszarach FAO 88.1 i 88.2 oraz w rejonach 58.4.1, 58.4.2 i 58.4.3a poza obszarami podlegającymi jurysdykcji krajowej w 2012 r. Jeżeli takie państwo członkowskie zamierza uczestniczyć w omawianych połowach, powiadamia Sekretariat CCAMLR zgodnie z art. 7 i 7a rozporządzenia (WE) nr 601/2004, a w każdym razie nie później niż dnia 1 czerwca 2012 r.

2.  W odniesieniu do podobszarów FAO 88.1 i 88.2 oraz rejonów 58.4.1, 58.4.2 i 58.4.3a TAC oraz limity przyłowów przypadające na podobszar i rejon, a także ich rozdział między małe obszary badawcze (SSRU) w ramach każdego z nich, określono w załączniku V część B. Połowy w jakimkolwiek SSRU wstrzymuje się, jeśli zgłoszony połów osiąga określony TAC, a odnośny SSRU zostaje zamknięty dla połowów na pozostałą część okresu połowu.

3.  Połowy odbywają się na możliwie jak największym obszarze geograficznym oraz batymetrycznym w celu uzyskania informacji niezbędnych do ustalenia możliwości prowadzenia połowów oraz w celu uniknięcia nadmiernego skoncentrowania połowów i nakładu połowowego. Jednakże połowy w podobszarach FAO 88.1 i 88.2, a także w rejonach 58.4.1, 58.4.2 i 58.4.3a są zabronione na głębokości mniejszej niż 550 m.

Artykuł 22

Połowy kryla w sezonie połowowym 2012/2013

1.  Wyłącznie te państwa członkowskie, które są członkami Komisji CCAMLR, mogą w sezonie połowowym 2012/2013 poławiać kryla antarktycznego (Euphausia superba) na obszarze objętym konwencją CCAMLR. Jeśli takie państwo członkowskie zamierza poławiać kryla antarktycznego w obszarze objętym konwencją CCAMLR, powiadamia Sekretariat CCAMLR zgodnie z art. 5a rozporządzenia (WE) nr 601/2004, oraz Komisję, a w każdym razie nie później niż dnia 1 czerwca 2012 r.:

a) o swym zamiarze poławiania kryla antarktycznego, przy użyciu formularza przedstawionego w załączniku V część C;

b) o konfiguracji sieci, przy użyciu formularza przedstawionego w załączniku V część D.

2.  Powiadomienie, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, zawiera informacje, o których mowa w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 601/2004, w odniesieniu do każdego statku, któremu państwo członkowskie zamierza zezwolić na uczestnictwo w połowach kryla antarktycznego.

3.  Państwo członkowskie zamierzające poławiać kryla w obszarze objętym konwencją CCAMLR zgłasza wyłącznie swój zamiar dotyczący tego połowu w odniesieniu do upoważnionych statków pływających pod jego banderą w momencie powiadomienia albo pływających pod banderą innego członka CCAMLR, w odniesieniu do których spodziewa się, że w momencie dokonywania połowów będą pływały pod banderą tego państwa członkowskiego.

4. Państwa członkowskie są uprawnione do zezwolenia na uczestnictwo w połowach kryla antarktycznego innemu statkowi niż statek zgłoszony Sekretariatowi CCAMLR zgodnie z ust. 1, 2 i 3 niniejszego artykułu, jeśli zgłoszony statek nie może uczestniczyć w połowach z uzasadnionych przyczyn operacyjnych lub z powodu siły wyższej. W takiej sytuacji zainteresowane państwo członkowskie niezwłocznie informuje Sekretariat CCAMLR i Komisję, przedstawiając:

a) wszystkie szczegółowe informacje dotyczące statku zastępującego (statków zastępujących), w tym informacje przewidziane w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 601/2004;

b) wyczerpujące wyliczenie powodów uzasadniających zastąpienie i wszelkie odpowiednie dokumenty potwierdzające.

5. Państwa członkowskie nie zezwalają na połowy kryla żadnemu statkowi figurującemu w którymkolwiek wykazie CCAMLR dotyczącym statków prowadzących nielegalne, nieraportowane i nieuregulowane połowy (połowy NNN).

Sekcja 3

Obszar objęty konwencją IOTC

Artykuł 23

Ograniczenia zdolności połowowej statków poławiających w obszarze objętym konwencją IOTC

1. Maksymalną liczbę statków UE poławiających tuńczyki tropikalne w obszarze objętym konwencją IOTC oraz odpowiadającą im zdolność połowową wyrażoną w pojemności brutto (GT) określono w załączniku VI pkt  1.

2. Maksymalną liczbę statków UE poławiających włócznika (Xiphias gladius) oraz tuńczyka białego (Thunnus alalunga) w obszarze objętym konwencją IOTC oraz odpowiadającą im zdolność połowową wyrażoną w pojemności brutto określono w załączniku VI pkt 2.

3. Państwa członkowskie mogą dokonać ponownego przydziału statków przypisanych do jednego z dwóch rodzajów połowów, o których mowa w ust.  1 i 2, do drugiego rodzaju połowu, pod warunkiem że mogą wykazać Komisji, że taka zmiana nie prowadzi do zwiększenia nakładu połowowego w odniesieniu do danych stad ryb.

4. Państwa członkowskie zapewniają, aby w przypadku propozycji transferu zdolności połowowej do ich floty statki, które mają zostać objęte transferem, figurowały w rejestrze statków IOTC lub w rejestrze statków innej regionalnej organizacji ds. rybołówstwa zajmującej się połowami tuńczyka. Ponadto statki figurujące w wykazie statków NNN jakiejkolwiek regionalnej organizacji ds. zarządzania rybołówstwem nie mogą zostać objęte transferem.

5. Aby uwzględnić realizację planów rozwoju przedstawionych IOTC, państwa członkowskie mogą zwiększyć zdolność połowową, przekraczając pułapy, o których mowa w ust. 1 i 2, jedynie w ramach ograniczeń przedstawionych w tych planach rozwoju.

Artykuł 24

Rekiny

1. Zabrania się zatrzymywania na burcie, przeładunku lub wyładunku jakichkolwiek części lub całej tuszy kosogonów wszystkich gatunków rodziny Alopiidae podczas jakiegokolwiek połowu.

2. Gatunków, o których mowa w ust. 1, nie wolno okaleczać, jeżeli zostały przypadkowo złowione. Muszą zostać niezwłocznie uwolnione.

Sekcja 4

Obszar objęty konwencją SPRFMO

Artykuł 25

Połowy gatunków pelagicznych – ograniczenia zdolności połowowej

Państwa członkowskie, które aktywnie prowadziły połowy gatunków pelagicznych w obszarze objętym konwencją SPRFMO w 2007, 2008 lub 2009 r., ograniczają całkowitą pojemność brutto statków pływających pod ich banderą i prowadzących w 2012 r. połowy gatunków pelagicznych do poziomów wynoszących ogółem 78 610 ton pojemności brutto w tym obszarze, w taki sposób, aby zapewnić zrównoważoną eksploatację zasobów gatunków pelagicznych na Południowym Pacyfiku.

Artykuł 26

Połowy gatunków pelagicznych – TAC

1. Połowów gatunków pelagicznych w tym obszarze, zgodnie z TAC określonymi w załączniku IJ, mogą dokonywać tylko państwa członkowskie, które aktywnie prowadziły połowy gatunków pelagicznych w obszarze objętym konwencją SPRFMO w 2007, 2008 lub 2009 r., jak określono w art. 25.

2. Państwa członkowskie zgłaszają Komisji co miesiąc nazwy i cechy, w tym pojemność brutto, statków pływających pod ich banderą prowadzących połowy, o których mowa w niniejszym artykule.

3. W celu monitorowania połowów, o których mowa w niniejszym artykule, państwa członkowskie wysyłają Komisji, w celu przekazania Tymczasowemu Sekretariatowi SPRFMO, zapisy z systemów monitorowania statków (VMS), miesięczne raporty połowowe oraz, jeżeli są one dostępne, dane na temat zawinięć do portów, najpóźniej piętnastego dnia następnego miesiąca.

Artykuł 27

Połowy denne

Państwa członkowskie, które mają bazę historyczną dla nakładu połowowego lub połowów w odniesieniu do połowów dennych w obszarze objętym konwencją SPRFMO w okresie od dnia 1 stycznia 2002 r. do dnia 31 grudnia 2006 r., ograniczają nakład połowowy lub połowy:

a) do średniego poziomu połowów lub parametrów nakładu we wspomnianym okresie; oraz

b) wyłącznie do tych części obszaru objętym konwencją SPRFMO, w których prowadzono połowy denne w poprzednim okresie połowu.

Sekcja 5

Obszar objęty konwencją IATTC

Artykuł 28

Połowy przy użyciu okrężnic

1. Połowy tuńczyka żółtopłetwego (Thunnus albacares), opastuna (Thunnus obesus) oraz tuńczyka bonito (Katsuwonus pelamis) dokonywane przez statki łowiące przy użyciu okrężnic są zabronione:

a)  od dnia 29 lipca do dnia 28 września 2012 r. albo od dnia 18 listopada 2012 r. do dnia 18 stycznia 2013 r. w obszarze wyznaczonym przez następujące granice:

– linie brzegowe Ameryk od strony Oceanu Spokojnego,

– 150° długości geograficznej zachodniej,

– 40° szerokości geograficznej północnej,

– 40° szerokości geograficznej południowej;

b) od dnia 29 września do dnia 29 października 2012 r. w obszarze wyznaczonym przez następujące granice:

– 96° długości geograficznej zachodniej,

– 110° długości geograficznej zachodniej,

– 4° szerokości geograficznej północnej,

– 3° szerokości geograficznej południowej.

2. Do dnia 1 kwietnia 2012 r. zainteresowane państwa członkowskie zgłaszają Komisji wybrany okres zamknięcia, o którym mowa w ust. 1. Wszystkie statki rybackie do połowów okrężnicą danego państwa członkowskiego wstrzymują połowy przy użyciu okrężnic na obszarach, o których mowa w ust. 1, w trakcie wybranego okresu.

3.  Statki łowiące tuńczyka przy użyciu okrężnic w obszarze objętym konwencją IATTC zatrzymują na burcie, a następnie wyładowują lub przeładowują całość złowionego tuńczyka żółtopłetwego, opastuna i tuńczyka bonito.

4.  Ust. 3 nie ma zastosowania w następujących przypadkach:

a)  jeżeli ryby uznano za nienadające się do spożycia przez ludzi z powodów innych niż rozmiar; lub

b) podczas ostatniej części rejsu, gdy na statku może nie być już wystarczająco dużo miejsca, aby pomieścić cały połów tuńczyka złowiony podczas tej części rejsu.

5. Zabrania się połowów żarłacza białopłetwego (Carcharhinus longimanus) w obszarze objętym konwencją IATTC, a także zatrzymywania na burcie, przeładunku, przechowywania, wystawiania na sprzedaż, sprzedaży lub wyładunku jakiejkolwiek części lub całej tuszy żarłacza białopłetwego w tym obszarze.

6.  Gatunków, o których mowa w ust. 5, nie wolno okaleczać, jeżeli zostały przypadkowo złowione. Operatorzy statku muszą je niezwłocznie uwolnić, a także:

a) odnotować liczbę uwolnień z oznaczeniem stanu ryb (martwe lub żywe);

b) zgłosić informacje określone w lit. a) państwu członkowskiemu, którego są obywatelami. Państwa członkowskie przekażą te informacje Komisji do dnia 31 stycznia 2013 r.

Sekcja 6

Obszar objęty konwencją SEAFO

Artykuł 29

Zakaz połowów rekinów głębinowych

Zabrania się ukierunkowanych połowów rekinów głębinowych w obszarze objętym konwencją SEAFO:

– rajowate (Rajidae),

–  koleń (Squalus acanthias),

– Etmopterus bigelowi,

– Etmopterus brachyurus,

– koleń długopłetwy (Etmopterus princeps),

– kolczak smukły (Etmopterus pusillus),

– Apristurus manis,

–  Scymnodon squamulosus,

– oraz rekiny głębinowe z nadrzędu Selachimorpha.

Sekcja 7

Obszar objęty konwencją WCPFC

Artykuł 30

Ograniczenia nakładu połowowego dla opastuna, tuńczyka żółtopłetwego, tuńczyka bonito i tuńczyka białego z południowego Pacyfiku

Państwa członkowskie zapewniają, aby całkowity nakład połowowy dla opastuna (Thunnus obesus), tuńczyka żółtopłetwego (Thunnus albacares), tuńczyka bonito (Katsuwonus pelamis) i tuńczyka białego z południowego Pacyfiku (Thunnus alalunga) w obszarze objętym konwencją WCPFC był ograniczony do nakładu połowowego ustanowionego w umowach o partnerstwie w sprawie połowów zawartych między Unią a państwami nadbrzeżnymi tego regionu.

Artykuł 31

Obszar zamknięty dla połowów przy użyciu urządzeń FAD

1. W części obszaru objętego konwencją WCPFC między 20° N a 20° S między godz. 00.00 dnia 1 lipca 2012  r. a godz. 24.00 dnia 30 września 2012 r. zabrania się działalności połowowej statkom łowiącym przy użyciu okrężnic korzystających z urządzeń powodujących koncentrację ryb (FAD). W tym okresie statki łowiące przy użyciu okrężnic mogą prowadzić operacje połowowe w tej części obszaru objętego konwencją WCPFC jedynie wtedy, gdy na ich pokładzie przebywa obserwator kontrolujący, czy dany statek w żadnym momencie:

a)  nie stosuje urządzenia FAD ani podobnego urządzenia elektronicznego ani nie obsługuje takiego urządzenia,

b) nie prowadzi połowów w ławicach przy pomocy urządzeń FAD.

2. Wszystkie statki łowiące przy użyciu okrężnic prowadzące połowy w części obszaru objętego konwencją WCPFC, o której mowa w ust. 1, zatrzymują na burcie i wyładowują lub przeładowują wszystkie złowione opastuny, tuńczyki żółtopłetwe i tuńczyki bonito.

3. Ust. 2 nie ma zastosowania w następujących przypadkach:

a) podczas ostatniej części rejsu, jeżeli na statku nie ma już wystarczająco dużo miejsca, aby pomieścić wszystkie ryby;

b) jeżeli ryby nie nadają się do spożycia przez ludzi z powodów innych niż rozmiar; lub

c) jeżeli wystąpi poważna awaria urządzeń do zamrażania.

Artykuł 32

Obszary zamknięte dla połowów przy użyciu okrężnic

W następujących obszarach pełnomorskich zabrania się prowadzenia połowów opastuna oraz tuńczyka żółtopłetwego przez statki łowiące przy użyciu okrężnic:

a) wody międzynarodowe położone w granicach wyłącznych stref ekonomicznych (w.s.e.) Indonezji, Palau, Mikronezji i Papui-Nowej Gwinei;

b) wody międzynarodowe położone w granicach w.s.e. Mikronezji, Wysp Marshalla, Nauru, Kiribati, Tuvalu, Fidżi, Wysp Salomona i Papui-Nowej Gwinei.

Artykuł 33

Ograniczenia liczby statków UE upoważnionych do połowów włócznika

Maksymalną liczbę statków UE upoważnionych do połowów włócznika (Xiphias gladius) w obszarach na południe od 20° S w obszarze objętym konwencją WCPFC określono w załączniku VII.

Sekcja 8

Morze Beringa

Artykuł 34

Zakaz połowów w obszarach pełnomorskich Morza Beringa

Zabrania się połowów mintaja (Theragra chalcogramma) w obszarach pełnomorskich Morza Beringa.

TYTUŁ III

UPRAWNIENIA DO POŁOWÓW DLA STATKÓW PAŃSTW TRZECICH POŁAWIAJĄCYCH NA WODACH UE

Artykuł 35

TAC

Statkom rybackim pływającym pod banderą Norwegii oraz statkom rybackim zarejestrowanym na Wyspach Owczych zezwala się na dokonywanie połowów na wodach UE w granicach TAC określonych w załączniku I do niniejszego rozporządzenia oraz z zastrzeżeniem warunków określonych w niniejszym tytule oraz w rozdziale III rozporządzenia (WE) nr 1006/2008.

Artykuł 36

Upoważnienia do połowów

1. Maksymalną liczbę upoważnień do połowów dla statków państw trzecich poławiających w wodach UE określono w załączniku VIII.

2. Ryby ze stad, w odniesieniu do których ustalono TAC, nie są zatrzymywane na burcie ani wyładowywane, chyba że połowów dokonały statki rybackie państwa trzeciego dysponującego kwotą połowową, która nie została wyczerpana.

Artykuł 37

Zakazy

1. Statkom państw trzecich zabrania się połowów, zatrzymywania na burcie, przeładowywania lub wyładowywania następujących gatunków:

a) długoszpar (Cetorhinus maximus) i żarłacz biały (Carcharodon carcharias) na wszystkich wodach UE;

b) raszpla zwyczajna (Squatina squatina) na wszystkich wodach UE;

c) raja gładka (Dipturus batis) na wodach UE obszarów ICES IIa i podobszarach ICES III, IV, VI, VII, VIII, IX oraz X;

d) raja bruzdowana (Raja undulata) i raja siwa (Rostroraja alba) na wodach UE podobszarów ICES VI, VII, VIII, IX oraz X;

e) żarłacz śledziowy (Lamna nasus) na wszystkich wodach UE; oraz

f) rochowate (Rhinobatidae) na wodach UE podobszarów ICES I, II, III, IV, V, VI, VII, VIII, IX, X oraz XII.

2. Gatunków, o których mowa w ust. 1, nie wolno okaleczać, jeżeli zostały przypadkowo złowione. Muszą zostać niezwłocznie uwolnione.

TYTUŁ IV

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 38

Procedura komitetowa

1.  Komisję wspiera Komitet ds. Rybołówstwa i Akwakultury, ustanowiony na mocy rozporządzenia (WE) nr 2371/2002. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

3. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art.  8 rozporządzenia (UE) nr 182/2011, w związku z jego art. 5.

Artykuł 39

Wejście w życie i stosowanie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2012 r.

Jednakże art. 9 stosuje się od dnia 1 lutego 2012 r.

Uprawnienia do połowów lub zakazy w odniesieniu do obszaru objętego konwencją CCAMLR, które określono w art. 20, 21 oraz 22 i w załącznikach IE oraz V, stosuje się od daty rozpoczęcia odpowiednich okresów stosowania określonych dla tych uprawnień do połowów lub zakazów.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 17 stycznia 2012 r.

---

(¹)  Dz.U. L 358 z 31.12.2002, s. 59.

(²)  Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13.

(³)  Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31.

(⁴)   Dz.U. L 157 z 19.6.2007, s. 1.

(⁵)  Dz.U. L 348 z 24.12.2008, s. 20.

(⁶)  Dz.U. L 96 z 15.4.2009, s. 1.

(⁷)  Dz.U. L 115 z 9.5.1996, s. 3.

(⁸)  Dz.U. L 214 z 19.8.2009, s. 16.

(⁹)   Umowa w sprawie rybołówstwa między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Królestwem Norwegii (Dz.U. L 226 z 29.8.1980, s. 48).

(¹⁰) Umowa w sprawie rybołówstwa między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Rządem Danii i Rządem Lokalnym Wysp Owczych (Dz.U. L 226 z 29.8.1980, s. 12).

(¹¹) Umowa partnerska w sprawie połowów między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Rządem Danii i Rządem Lokalnym Grenlandii, z drugiej strony (Dz.U. L 172 z 30.6.2007, s. 4) i Protokół ustanawiający wielkości dopuszczalne połowów oraz rekompensatę finansową, zgodnie z tą Umową (Dz.U. L 172 z 30.6.2007, s. 9).

(¹²) Umowa w sprawie rybołówstwa i środowiska morskiego między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką Islandii (Dz.U. L 161 z 2.7.1993, s. 2).

(¹³) Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1.

(¹⁴) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 517/2008 z dnia 10 czerwca 2008 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 850/98 w odniesieniu do ustalania rozmiaru oczek oraz oceny grubości przędzy sieci rybackich (Dz.U. L 151 z 11.6.2008, s. 5).

(¹⁵) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 218/2009 z dnia 11 marca 2009 r. w sprawie przekazywania przez państwa członkowskie prowadzące połowy na północno-wschodnim Atlantyku danych statystycznych dotyczących połowów nominalnych (Dz.U. L 87 z 31.3.2009, s. 70).

(¹⁶) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2009 z dnia 11 marca 2009 r. w sprawie przekazywania przez państwa członkowskie prowadzące połowy na określonych obszarach, innych niż północny Atlantyk, danych statystycznych o połowach nominalnych (Dz.U. L 87 z 31.3.2009, s. 1).

(¹⁷) Rozporządzenie Rady (WE) nr 217/2009 z dnia 11 marca 2009 r. w sprawie przekazywania danych statystycznych dotyczących połowów i działalności rybackiej przez państwa członkowskie dokonujące połowów na północno-zachodnim Atlantyku (Dz.U. L 87 z 31.3.2009, s. 42).

(¹⁸) Zawarta decyzją Rady 2002/738/WE (Dz.U. L 234 z 31.8.2002, s. 39).

(¹⁹) Do której Unia przystąpiła decyzją Rady 86/238/EWG (Dz.U. L 162 z 18.6.1986, s. 33).

(²⁰) Rozporządzenie Rady (WE) nr 601/2004 z dnia 22 marca 2004 r. ustanawiające określone środki kontrolne stosowane wobec działalności połowowej na obszarze objętym Konwencją o zachowaniu żywych zasobów morskich Antarktyki (Dz.U. L 97 z 1.4.2004, s. 16).

(²¹) Zawarta decyzją Rady 2006/539/WE (Dz.U. L 224 z 16.8.2006, s. 22).

(²²) Do której Unia przystąpiła decyzją Rady 95/399/WE (Dz.U. L 236 z 5.10.1995, s. 24).

(²³) Zawarta decyzją Rady 2008/780/WE (Dz.U. L 268 z 9.10.2008, s. 27).

(²⁴) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1006/2008 z dnia 29 września 2009 r. dotyczące upoważnień do prowadzenia działalności połowowej przez wspólnotowe statki rybackie poza wodami terytorialnymi Wspólnoty oraz wstępu statków państw trzecich na wody terytorialne Wspólnoty (Dz.U. L 286 z 29.10.2008, s. 33).

(²⁵) Do której Unia przystąpiła decyzją Rady 2005/75/WE (Dz.U. L 32 z 4.2.2005, s. 1).

(²⁶) Rozporządzenie Rady (WE) nr 2347/2002 z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiające szczególne wymagania dostępu oraz warunki z tym związane mające zastosowanie do połowów zasobów głębokowodnych (Dz.U. L 351 z 28.12.2002, s. 6).

(²⁷) Rozporządzenie Rady (UE) nr 43/2012 z dnia 18 stycznia 2012 r. ustalające uprawnienia do połowów dla statków Unii UE na 2012  r. w odniesieniu do pewnych stad ryb i grup stad ryb, które nie są przedmiotem negocjacji ani lub umów międzynarodowych (Dz.U. L 1).

WYKAZ ZAŁĄCZNIKÓW

 

ZAŁĄCZNIK I

TAC MAJĄCE ZASTOSOWANIE DO STATKÓW UE W OBSZARACH, GDZIE ISTNIEJĄ TAC, W PODZIALE NA GATUNKI I OBSZARY

W tabelach w załącznikach IA, IB, IC, ID, IE, IF, IG, IH oraz IJ określono TAC i kwoty (w tonach wagi w relacji pełnej, z wyjątkiem przypadków, w których określono inaczej) w podziale na stada oraz – w stosownych przypadkach – związane z nimi funkcjonalnie warunki. Wszystkie uprawnienia do połowów określone w niniejszym załączniku podlegają przepisom określonym w rozporządzeniu (WE) nr 1224/2009, w szczególności w jego art. 33 oraz 34.

O ile nie określono inaczej, odniesienia do obszarów połowowych oznaczają odniesienia do obszarów ICES. W granicach każdego obszaru stada ryb określa się zgodnie z kolejnością alfabetyczną łacińskich nazw gatunków. Na potrzeby niniejszego rozporządzenia podaje się poniższą tabelę porównawczą nazw łacińskich i nazw zwyczajowych:

ZAŁĄCZNIK IA

Cieśnina Skagerrak, Cieśnina Kattegat, podobszary ICES I, II, III, IV, V, VI, VII, VIII, IX, X, XII oraz XIV, wody UE CECAF