Dzienniki Urzędowe - rok 2008 nr 2 poz. 7

Na podstawie art. 18 § 1a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o ustroju sądów wojskowych (Dz. U. Nr 117, poz. 753, z późn. zm.¹) zarządza się, co następuje:

TYTUŁ I

PRZEPISY WSTĘPNE

1) k.k. - ustawę z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553, z późn. zm.²);

2) k.p.k. - ustawę z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555, z późn. zm.³);

3) k.k.w. - ustawę z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. Nr 90, poz. 557, z późn. zm.⁴);

4) k.p.w. - ustawę z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz. U. Nr 106, poz. 1148, z późn. zm.⁵);

5) u.s.u.p.s. - ustawę z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 1843);

6) u.s.w. - ustawę z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o ustroju sądów wojskowych (Dz. U. Nr 117, poz. 753, z późn. zm.);

7) u.s.p. - ustawę z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070, z późn. zm.⁶);

8) [st] - odniesienie do danych, które stanowią podstawę do sporządzania sprawozdań statystycznych;

9) WKU - Wojskowa Komenda Uzupełnień.

TYTUŁ II

ZASADY PROWADZENIA BIUROWOŚCI W SĄDACH WOJSKOWYCH

DZIAŁ I

Organizacja i zakres działania sekretariatu sądu wojskowego

2. Sekretariat ma strukturę bezwydziałową i składa się z:

1) kancelarii ogólnej wraz z biurem podawczym;

2) kancelarii sędziów wojskowych;

3) kancelarii wojskowego sędziego penitencjarnego lub wykonawczego.

1) prowadzeniem akt spraw sądowych oraz urządzeń ewidencyjnych służących do ich rejestrowania;

2) wykonywaniem wydawanych w sprawach sądowych zarządzeń prezesa sądu, przewodniczących wydziałów i sędziów;

3) obsługą kancelaryjną rozpraw i posiedzeń;

4) sporządzaniem sprawozdań statystycznych;

5) realizacją innych zadań określonych w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 27 lutego 2006 r. w sprawie organizacji sądów wojskowych oraz ustalenia regulaminu wewnętrznego urzędowania tych sądów (Dz. U. Nr 42, poz. 287) i w przepisach szczególnych.

1) przyjmowanie nadchodzących do sądu pism oraz przedstawianie ich prezesowi sądu lub osobie przez niego upoważnionej;

2) przyjmowanie interesantów lub kierowanie ich według kompetencji do właściwych sędziów lub innych pracowników sądu;

3) udostępnianie akt sprawy do przejrzenia pod swoją kontrolą po uzyskaniu zgody prezesa sądu, przewodniczącego rozprawy lub posiedzenia;

4) wydawanie odpisów, wyciągów i zaświadczeń, a na zarządzenie prezesa sądu (osoby przez niego upoważnionej) albo przewodniczącego rozprawy lub posiedzenia, także innych dokumentów oraz ich uwierzytelnianie;

5) sporządzanie wezwań, zawiadomień i ponagleń;

6) sporządzanie pism o nadesłanie danych z ksiąg urzędu stanu cywilnego, o nadesłanie akt spraw karnych z innych sądów, o dostarczenie dokumentów lub przedmiotów przez osoby trzecie;

7) sporządzanie pism o uiszczenie grzywien, innych należności pieniężnych i kosztów sądowych w przedmiocie ich egzekucji;

8) sprawdzanie odpowiednio wcześnie przed terminem posiedzenia, czy w sprawie wyznaczonej na posiedzenie zostały doręczone wezwania i zawiadomienia, a w przypadku braku dowodu doręczenia lub stwierdzenia, że adresat nie otrzymał przesyłki albo że oskarżony nie będzie doprowadzony na posiedzenie lub że którakolwiek z osób wezwanych nie stawi się na posiedzenie - przedstawianie akt przewodniczącemu posiedzenia lub przewodniczącemu wydziału w celu wydania dodatkowych zarządzeń, które zapobiegałyby odroczeniu posiedzenia;

9) dokonywanie i aktualizowanie wpisów w repertoriach, wykazach oraz innych urządzeniach ewidencyjnych służących do rejestrowania spraw i pism;

10) zabezpieczanie akt spraw i innych dokumentów sądowych;

11) prowadzenie kontrolki terminowego sporządzania uzasadnień i załatwiania środków odwoławczych;

12) udostępnianie pieczęci urzędowej sądu oraz osobisty nadzór nad jej używaniem;

13) realizacja postanowień o przyznaniu należności świadkom, biegłym, tłumaczom i innym uprawnionym osobom.

2. Czynności określone w ust. 1 należą do samodzielnego zakresu działania kierownika sekretariatu. Kierownik sekretariatu podpisuje również pisma dotyczące tych czynności.

3. Kierownik sekretariatu może upoważnić pracowników do sporządzania i podpisywania wezwań, zawiadomień i ponagleń, o których mowa w ust. 1 pkt 5, a za zgodą prezesa sądu - także do wykonywania innych czynności wymienionych w ust. 1.

4. Pracownicy sekretariatu, upoważnieni przez kierownika sekretariatu do samodzielnego wykonywania czynności wymienionych w ust. 1 pkt 5-7, powołują się w treści pism wysyłanych w zakresie tych czynności na upoważnienie kierownika sekretariatu.

5. Do obowiązków kierownika sekretariatu w zakresie czynności administracyjnych należy:

1) planowanie i organizowanie pracy sekretariatu, w tym podział czynności podległych pracowników, przy przestrzeganiu zasady równomiernego obciążania obowiązkami poszczególnych osób;

2) zaznajamianie podległych pracowników ze zmianami przepisów regulaminowych i instrukcyjnych dotyczących pracy sekretariatu oraz organizowanie dla nich szkoleń;

3) przedstawianie prezesowi propozycji wniosków w przedmiocie awansowania i ukarania tych pracowników;

4) prowadzenie księgi rozkazów dziennych;

5) prowadzenie akt osobowych urzędników i innych pracowników sądu oraz wtórników kart ewidencyjnych żołnierzy zawodowych;

6) opracowywanie sprawozdań statystycznych z działalności sądu;

7) zaopatrywanie sądu w sprzęt, urządzenia i materiały niezbędne do pracy sądu;

8) w przypadku gdy w sądzie działa system informatyczny - informowanie prezesa sądu o stanie działania systemu, w szczególności pisemne zgłaszanie problemów z jego funkcjonowaniem.

2. Kierownik sekretariatu w uzgodnieniu z prezesem sądu przekazuje kierownikowi sekcji czynności wymienione w § 6 ust. 1 w zakresie spraw objętych działaniem powierzonej mu sekcji.

2. Jeżeli kierownik sekretariatu lub inny pracownik został upoważniony do podpisywania pewnej kategorii pism nienależących do zakresu jego działania, wówczas w treści tych pism powołuje się na to upoważnienie.

1) opracowywanie, przyjmowanie, rejestrowanie i przechowywanie wymaganych na podstawie przepisów szczególnych dokumentów oraz ich aktualizowanie;

2) udostępnianie i wydawanie materiałów wymienionych w pkt 1 osobom upoważnionym, posiadającym odpowiednie poświadczenie bezpieczeństwa;

3) współdziałanie z WKU w zakresie przydziałów mobilizacyjnych;

4) terminowe wykonywanie i przesyłanie dokumentacji dotyczącej ćwiczeń wojskowych żołnierzy rezerwy.

2. Wykonywanie czynności wymienionych w ust. 1 prezes sądu może powierzyć innemu pracownikowi, który posiada odpowiednie poświadczenie bezpieczeństwa.

DZIAŁ II

Biurowość w sprawach sądowych przepisy wspólne

Rozdział 1

Przyjmowanie i wysyłanie korespondencji

2. Do zakresu czynności biura podawczego należy:

1) przyjmowanie korespondencji wpływającej do sądu i znakowanie jej pieczęcią wpływu;

2) rozdzielanie przyjętej korespondencji pomiędzy poszczególne komórki organizacyjne, stosownie do wewnętrznych ustaleń w tym zakresie określonych przez prezesa sądu w instrukcji kancelaryjnej;

3) przyjmowanie pism do wysłania i ich ekspedycja;

4) współpraca z pocztą w zakresie ekspedycji przesyłek.

2. Jeżeli załączniki stanowią złożone w oryginale papiery wartościowe (np. weksle, czeki), należy to także odnotować na piśmie, o którym mowa w ust. 1.

3. Kopertę, w której pismo nadesłano, załącza się do pisma.

4. Pismo adresowane imiennie doręcza się bez otwierania koperty.

2. Adnotację o wykonaniu zarządzenia pracownik kancelarii sędziowskiej lub inny pracownik sekretariatu zamieszcza obok zarządzenia.

3. Zarządzenia i adnotacje związane z obiegiem pism i sposobem ich załatwienia powinny być opatrzone datą i czytelnym podpisem bądź skróconym podpisem i pieczęcią z imieniem i nazwiskiem podpisującego.

4. Przesyłki wysyła z sądu pracownik wyznaczony do przyjmowania i wysyłania korespondencji.

2. Pisma i przesyłki wysyłane do instytucji mieszczących się w tym samym budynku przekazuje się bezpośrednio za potwierdzeniem odbioru lub potwierdza się ich przyjęcie przez adresata w książce doręczeń.

3. Obieg pism i akt zawierających informacje niejawne reguluje ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. z 2005 r. Nr 196, poz. 1631, z późn. zm.⁷).

2. W wypadku doręczenia pisma za zwrotnym potwierdzeniem odbioru przez organ inny niż poczta stosuje się formularz potwierdzenia odbioru ustalony dla doręczania pism sądowych drogą pocztową.

3. Określenie rodzaju wysyłanego pisma na potwierdzeniu odbioru nie może zawierać żadnych informacji o jego treści merytorycznej.

2. W nagłówku pisma podaje się, w miarę potrzeby, określenie przedmiotu sprawy.

3. W odpowiedzi na otrzymane pismo powołuje się datę i sygnaturę pisma, którego odpowiedź dotyczy.

Rozdział 2

Sporządzanie dokumentów (wokandy, protokoły i orzeczenia)

2. Wokanda zawiera: imiona i nazwiska sędziów i ławników oraz ich stopnie wojskowe, sygnatury spraw wyznaczonych na posiedzenie lub rozprawę, oznaczenie godzin, na które sprawy wyznaczono, imiona i nazwiska stron oraz ich obrońców lub pełnomocników, imiona i nazwiska innych osób wezwanych na posiedzenie lub rozprawę, przedmiot sprawy, kwalifikację prawną czynu zarzucanego oskarżonemu i sygnaturę akt oskarżyciela publicznego.

3. Z posiedzenia bez udziału stron można sporządzić wokandę w uproszczonej formie. Wokanda powinna zawierać wówczas co najmniej imiona i nazwiska sędziów i ławników, ich stopnie wojskowe, sygnatury akt spraw wyznaczonych na posiedzenie oraz kwalifikację prawną czynu.

4. Wokandę podpisuje przewodniczący rozprawy lub posiedzenia.

2. Jeden egzemplarz wokandy wywiesza się przed salą, w której odbywa się posiedzenie lub rozprawa; na egzemplarzu tym odnotowuje się zaistniałe zmiany planowanego czasu rozpoznania danej sprawy oraz zakreśla się numery spraw rozpoznanych w danym dniu, niezwłocznie po zakończeniu każdej z nich.

3. Na jednym egzemplarzu wokandy protokolant wpisuje godzinę faktycznego rozpoczęcia i ukończenia posiedzenia lub rozprawy, przyczynę ewentualnej zmiany planowanego czasu ich rozpoczęcia, liczbę przesłuchanych osób oraz wyniki rozpoznania spraw wymienionych na wokandzie. Egzemplarz ten podpisują przewodniczący posiedzenia i protokolant.

4. Egzemplarz wokandy, o którym mowa w ust. 3, protokolant oddaje po zakończeniu posiedzenia lub rozprawy kierownikowi sekretariatu, który składa go do zbioru wokand.

5. Kierownik sekretariatu prowadzi zbiór wokand w teczkach oddzielnych dla każdego roku kalendarzowego. Wokandy układa się w porządku chronologicznym i przechowuje trzy lata.

2. Jeżeli wyrok jest zaoczny w całości lub w stosunku do niektórych tylko osób, albo jeżeli postępowanie toczy się w stosunku do nieobecnych, należy zaznaczyć to na wstępie orzeczenia.

3. Liczby wymienione w orzeczeniach określające wymiar kar i kwoty pieniężne oznacza się cyframi arabskimi i określa je słownie.

4. Na oryginałach orzeczeń można czynić tylko adnotacje wynikające z przepisu ustawy oraz wzmianki o stwierdzeniu prawomocności orzeczenia i o wydaniu tytułu wykonawczego.

5. Protokoły i orzeczenia sporządza się w miarę możliwości pismem maszynowym.

Rozdział 3

Akta - zakładanie i prowadzenie

2. Zarządzenie, o którym mowa w ust. 1, jak również zarządzenie prezesa sądu dotyczące składu sędziowskiego do rozpoznania danej sprawy umieszcza się na osobnych kartach akt sprawy przed pismem wszczynającym postępowanie.

2. Akta powinny być zszyte lub połączone inną techniką, w sposób trwały, a karty ponumerowane. Czynności te należy przeprowadzać w miarę przybywania nowych arkuszy.

3. O zmianie numeracji kart należy uczynić wzmiankę z podaniem przyczyny zmiany. Wzmiankę tę zamieszcza się na karcie, której numerację zmieniono, a gdy zmiana dotyczy numeracji kilku kolejnych kart - na pierwszej z nich. Poprzednią numerację karty przekreśla się tak, aby nadal była czytelna.

4. Przepisy ust. 2-3 stosuje się odpowiednio do kopert, pism przewodnich, kart niezapisanych lub okładek dołączonych z innych akt.

2. W wypadku zmiany sygnatury akt sprawy nową sygnaturę wpisuje się na okładce akt obok sygnatury dotychczasowej, którą przekreśla się kolorem czerwonym w sposób umożliwiający jej odczytanie. Jeżeli akta sprawy, której sygnaturę zmieniono, umieszczono w nowej okładce, należy wpisać na niej również pierwotną sygnaturę i przekreślić ją w sposób wyżej określony.

2. Jeżeli sprawa wyłączona ma być przekazana innemu sądowi, organowi albo ma być rozpoznana w innym trybie, należy w miarę potrzeby wyłączyć poszczególne karty niezbędne do założenia osobnych akt lub sporządzić w tym celu uwierzytelnione odpisy, kserokopie lub fotokopie.

2. W wypadku gdy zawartość akt przekracza liczbę, o której mowa w ust. 1, należy założyć tom następny, zachowując ciągłość numeracji kart. Kolejne numery poszczególnych tomów oznacza się na okładkach cyfrą rzymską z podaniem liczby arkuszy w tomie oraz ewentualnie jego zawartość (np. „Tom II. Ark. 201-400. Dowody rzeczowe”).

3. Jeżeli akta sprawy tworzą więcej niż jeden tom, na okładce każdego tomu umieszcza się taką samą sygnaturę i napisy jak w tomie pierwszym, z wyjątkiem napisów wymienionych w § 44 ust. 4.

4. Jeżeli akta sprawy mają nadaną klauzulę tajności, musi to być zaznaczone na każdym tomie akt.

2. Kartę przeglądową umieszcza się na początku każdego tomu akt.

3. Wszystkie pisma dotyczące danej sprawy wpisuje się do odpowiedniej karty przeglądowej w kolejności wpływu lub sporządzenia i w tej samej kolejności wszywa się je do akt. W przypadku pism stanowiących w swej treści jedną całość wpisuje się numer pierwszego i ostatniego arkusza danego pisma.

1) przed skierowaniem akt do sądu wyższej instancji;

2) przed udostępnieniem akt sprawy innym organom;

3) w aktach innego sądu wojskowego po załatwieniu wszystkich czynności w danej sprawie;

4) przed złożeniem akt do archiwum.

2. Po każdym zamknięciu prowadzi się kartę przeglądową w dalszym ciągu, jak długo wymaga tego postępowanie w danej sprawie.

3. Jeżeli akta zawierają więcej tomów, karta przeglądowa każdego tomu winna być zakończona wraz z adnotacją o jej kontynuacji w kolejnym tomie (np. ciąg dalszy w tomie II).

2. Szczegółowe zasady przejmowania akt przez archiwum zakładowe sądu określają przepisy w sprawie archiwizacji akt spraw sądów wojskowych.

2. Przedstawiając Sądowi Najwyższemu - Izbie Wojskowej akta sprawy z kasacją, sporządza się pismem maszynowym odpis zaskarżonego orzeczenia sądu drugiej instancji i dołącza do akt, chyba że oryginał orzeczenia był sporządzony pismem maszynowym.

3. Przedstawiając akta Sądowi Najwyższemu - Izbie Wojskowej lub Trybunałowi Konstytucyjnemu w związku z przekazaniem pytania prawnego, należy dołączyć do akt - bez wszywania - dwa odpisy tego pytania.

2. W razie trudności w wykonaniu czynności wymienionych w ust. 1 sąd drugiej instancji, zwracając akta sądowi pierwszej instancji, dołącza odpowiednią liczbę odpisów orzeczenia i wskazuje, komu należy je doręczyć.

Rozdział 4

Szczególny sposób prowadzenia biurowości sądowej w systemie informatycznym

2. Spełnienie wymagań minimalnych nie jest konieczne, jeżeli inne przepisy wprowadzają obowiązek posługiwania się systemami informatycznymi. Obowiązek spełnienia wymagań minimalnych nie dotyczy oddziałów i innych agend administracji sądowej.

3. Prezes określi w drodze zarządzenia system informatyczny, przy pomocy którego prowadzone mają być urządzenia ewidencyjne, zakres danych, które należy wprowadzić do tego systemu, niezbędne warunki techniczne, zasady tworzenia kopii zapasowych i bezpieczeństwa przechowywania danych, osobę odpowiedzialną za prowadzenie biurowości w systemie informatycznym z uwagi na kwestie techniczno-organizacyjno-wdrożeniowe, obowiązek raportowania o problemach jej funkcjonowania oraz obowiązek dokonywania przynajmniej raz w roku pisemnych ocen funkcjonowania, wskazania kierunku rozwoju oraz wykazania zalet wdrożonego programu.

4. Dopuszcza się częściowe prowadzenie biurowości według regulacji określonych w niniejszym zarządzeniu dla urządzeń ewidencyjnych prowadzonych w formie nieelektronicznej.. a częściowo w systemie informatycznym.

5. W przypadku zarządzenia prowadzenia urządzeń ewidencyjnych przez sekretariat sądu przy wykorzystaniu systemów informatycznych, spełniających wymagania minimalne określone przez Ministerstwo Sprawiedliwości dla systemów informatycznych zastępujących tradycyjne urządzenia ewidencyjne, dotychczasowe urządzenia ewidencyjne muszą być prowadzone do zakończenia ostatniej wpisanej w nich sprawy lub należy sporządzić w nich adnotacje o dalszym prowadzeniu sprawy w systemie informatycznym.

DZIAŁ III

Instrukcja sądowa w sprawach karnych

Rozdział 1

Akta spraw karnych

2. Na okładce akt należy wpisać stopień wojskowy, imiona, nazwiska i imiona ojców wszystkich oskarżonych, z tym że w stosunku do oficerów - kolorem czerwonym, natomiast dane innych osób oraz oznaczenie zarzucanych im przestępstw - kolorem niebieskim lub czarnym. Imiona i nazwiska oskarżonych wpisuje się na okładce akt w pierwszym przypadku.

3. Akta spraw, w których zastosowano tymczasowe aresztowanie, oznacza się wyrazem „areszt”. Na każdym piśmie wysyłanym w sprawach, w których oskarżony przebywa w areszcie, umieszcza się napis „areszt”.

4. Na okładkach akt, poza sygnaturą, umieszcza się właściwe dla danej sprawy oznaczenia, np.: „zabezpieczenie”, „poręczenie”, „dozór policji”, „nieletni”, „niebezpieczny”, „dowód rzeczowy”, przy czym dla oznaczeń tych można stosować odpowiednie skróty. W odniesieniu do zabezpieczenia i dowodu rzeczowego, obok skrótu „z” lub „d.rz.” podaje się numer karty obejmującej wykaz zabezpieczonych lub przechowywanych przedmiotów.

5. W wykazie przechowywanych przedmiotów należy wymienić wszystkie przedmioty przechowywane w aktach sprawy, jak również przedmioty przekazane do depozytu sądowego albo oddane na przechowanie właścicielowi przedmiotu lub innej osobie.

2. Dowody doręczeń wezwań osób, które stawiły się na rozprawę lub posiedzenie, podlegają zniszczeniu, jeżeli przewodniczący posiedzenia nie zarządził inaczej. Zniszczeniu podlegają również koperty w przypadku gdy data stempla pocztowego nie stanowi podstawy ustalenia terminu, z którego upływem wiążą się skutki procesowe.

2. Jeżeli załącznikiem są akta innej sprawy, do akt głównych sprawy karnej należy włączyć pisma przewodnie dotyczące ich wpływu i zwrotu.

3. W razie wyjęcia z akt sprawy dokumentów, należy w to miejsce założyć kartę ze wskazaniem, z jakiego powodu lub w jakim celu i na jak długo zostały wyjęte. Jeżeli wyjęte dokumenty nie mają być z powrotem do akt dołączone, należy oprócz tego sporządzić krótką adnotację w karcie przeglądowej akt, w rubryce „Uwagi”.

2. Sąd przedstawia akta sprawy sądowi odwoławczemu, dołączając do tych akt dwa odpisy wyroku sporządzone pismem maszynowym i dwa odpisy apelacji.

3. W wypadku złożenia przez strony innych środków odwoławczych, należy postąpić analogicznie.

2. Przesyłając akta sprawy w celu wydania wyroku łącznego, należy uczynić w nich adnotację co do zakresu, w którym orzeczona kara została wykonana. Adnotację sporządza upoważniony sędzia na oddzielnej karcie w formie notatki urzędowej.

3. Przepisy ust. 2 stosuje się odpowiednio po wydaniu wyroku łącznego.

4. Odpis prawomocnego wyroku łącznego lub odpis orzeczenia odmawiającego połączenia kar przesyła się wraz z aktami spraw zwracanym sądom, których wyroki były przedmiotem rozpoznania.

2. Akta oznaczone klauzulą tajności będące w załatwieniu oraz załatwione przechowuje się w kancelarii tajnej sądu w sposób przewidziany dla przechowywania dokumentów niejawnych i wydaje się je osobom uprawnionym tylko na czas potrzebny do pracy.

3. Osoby uprawnione, podejmujące akta oznaczone klauzulą tajności lub wydzielone materiały niejawne, postępują z nimi w sposób określony w przepisach o ochronie informacji niejawnych.

4. W sprawach oznaczonych klauzulą tajności notatki obrońcy, jak i innych osób uprawnionych do dostępu do akt niejawnych, po uprawomocnieniu się orzeczenia kończącego postępowanie karne w danej sprawie podlegają zniszczeniu, zgodnie z przepisami o ochronie informacji niejawnych, a fakt ten odnotowuje się w ewidencji właściwej dla wydanych arkuszy.

2. Na zewnętrznej stronie akt, do których należą pisma złożone w kancelarii tajnej, umieszcza się pieczątkę „akta wydzielone” oznaczone tak jak w ust. 1 i rejestruje w rejestrze akt wydzielonych.

3. Akta wydzielone przesyła się wraz z aktami sprawy w sposób określony dla przesłania korespondencji niejawnej.

4. Akta wydzielone, przechowywane w kancelarii tajnej sądu, przekazuje się do właściwego Archiwum Państwowego razem z aktami głównymi sprawy.

Rozdział 2

Inne czynności biurowe

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do zawiadomień o dacie rozpoczęcia i ukończenia wykonywania kary pozbawienia wolności, o darowaniu lub złagodzeniu kary na mocy amnestii lub w drodze łaski oraz o zatarciu skazania.

2. Po upływie siedmiu dni od wydania wyroku odpis dołącza się do właściwych akt.

1) obok imienia i nazwiska skazanego podać datę i miejsce jego urodzenia, imiona rodziców i miejsce zamieszkania;

2) określić miejsce pracy skazanego albo źródło utrzymania jego lub współmałżonka oraz stan rodzinny;

3) załączyć odpisy protokołów zajęcia, jeżeli zajęcia dokonał organ inny niż organ mający prowadzić egzekucję;

4) oznaczyć, czy i które z przedmiotów określonych w protokołach wymienionych w pkt 3 zostały wyłączone spod zajęcia albo co do których toczy się postępowanie o wyłączenie.

2. Przypadki, w których czynności egzekucyjnych nie prowadzi się, regulują odrębne przepisy.

DZIAŁ IV

Instrukcja sądowa w sprawach o wykroczenia oraz w sprawach z zakresu postępowania dyscyplinarnego

Rozdział 1

Akta spraw o wykroczenia i z zakresu postępowania dyscyplinarnego

2. Akta powinny być opatrzone w lewym górnym rogu okładki pieczątką nagłówkową sądu, a w prawym górnym rogu znakiem sadu (nn. Dg 1/06, Do 2/06, Dgo 3/06, Dsd 4/06).

1) kartę przeglądową akt;

2) wniosek lub odwołanie osoby uprawnionej;

3) materiały zebrane w toku postępowania wyjaśniającego i dyscyplinarnego;

4) materiały opiniodawcze;

5) protokół z rozprawy lub z posiedzenia sądu;

6) oryginał orzeczenia sądu z pouczeniem o trybie i terminie odwołania;

7) zarządzenie wykonania kary i adnotacje o jej wykonaniu;

8) inne dokumenty związane ze sprawą.

DZIAŁ V

Biurowość w sprawach karnych, w sprawach o wykroczenia oraz w sprawach o przestępstwa i wykroczenia skarbowe

Rozdział 1

Urządzenia ewidencyjne - zasady ogólne

1) repertoria;

2) wykazy;

3) kartoteki (zbiory kart);

4) zbiory wokand;

5) księgi pomocnicze.

2. Urządzenia ewidencyjne prowadzi się według ustalonych wzorów.

3. Urządzenia ewidencyjne służą do rejestrowania czynności sądu, kontrolowania biegu spraw, sporządzania sprawozdań statystycznych oraz stanowią podstawę oznaczenia, układu i przechowywania akt.

4. Wpisów w urządzeniach ewidencyjnych dokonuje się niezwłocznie po zaistnieniu podstawy do ich zamieszczenia.

5. Jeżeli dla czynności sądu podejmowanych w sprawie w określonym urządzeniu ewidencyjnym brak odpowiedniej rubryki, wpisuje się je w rubryce „Uwagi”.

2. Po upływie roku kalendarzowego kierownik sekretariatu zamyka księgę, wymieniając pod ostatnim wpisem liczbę pozycji zamieszczonych w księdze i podpisując tę adnotację.

2. Sprawę, w której występuje kilka osób (żądań), uważa się za załatwioną, gdy załatwienie dotyczy wszystkich osób (żądań).

2. Osoba dokonująca przekreślenia omyłkowego wpisu opatruje tę czynność datą i podpisem.

Rozdział 2

Repertoria i wykazy

2. Przy zakładaniu repertorium lub wykazu na początku roku kalendarzowego kierownik sekretariatu sporządza na pierwszej stronie nowej księgi spis spraw niezałatwionych, wpisując w kolejności niezakreślone numery porządkowe z repertoriów lub wykazów z ostatnich pięciu lat, oddzielnie dla każdego roku. Załatwienie tych spraw należy uwidocznić przez zakreślenie numeru porządkowego w dawnym repertorium lub wykazie i przekreślenie numeru w spisie mieszczącym się na początku nowej księgi.

3. Sprawy niezakreślone z okresu wcześniejszego niż ostatnie pięć lat - a w przypadku spraw o wykroczenia - ostatnie dwa lata, przenosi się do nowego repertorium lub wykazu na stronach początkowych oddzielnie dla każdego roku, nie zmieniając numeracji tych spraw. Przenieść należy także zapisy dotyczące biegu danej sprawy w zakresie niezbędnym do dalszego postępowania w sprawie.

4. Przepisy ust. 2 i 3 nie dotyczą repertoriów lub wykazów prowadzonych w systemie informatycznym.

2. Dalszych wpisów dokonuje się stopniowo, w ciągu postępowania, tj. niezwłocznie po zaistnieniu miarodajnych wydarzeń i w przypadkach stwierdzenia z akt podstaw do dokonania wpisów, aż do zupełnego ukończenia sprawy.

3. Jeżeli oskarżony jest oficerem, wpis w rubryce „Oskarżony” należy sporządzić kolorem czerwonym.

2. Daty należy wpisywać w formie ułamka, złożonego z dnia i miesiąca (np. 15/8), a gdy zdarzenie zaszło w innym roku niż rocznik repertorium, należy dopisać dwie końcowe cyfry roku zdarzenia (np. 15/8/94).

3. Rubryki, które w danej sprawie pozostają bez wpisu, należy oznaczyć poziomą kreską najpóźniej z chwilą ostatecznego załatwienia danej sprawy.

2. Poszczególne sprawy wpisuje się do repertorium lub wykazu w takim porządku, w jakim wpływają do sądu, zachowując kolejność alfabetyczną według nazwisk osób, których dotyczą. Liczba porządkowa, którą sprawa otrzymuje przy pierwszym wpisie, stanowi liczbę repertorium.

1) uchylenia zaskarżonego orzeczenia przez sąd drugiej instancji i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania sądowi pierwszej instancji;

2) podjęcia zawieszonego postępowania w sprawie, której numer poprzednio zakreślono;

3) wznowienia postępowania w sprawie karnej;

4) przekazania sprawy do ponownego rozpoznania w wyniku uwzględnienia skargi kasacyjnej (kasacji);

5) gdy strona wniesie o dalsze prowadzenie sprawy zakończonej prawomocnym, choć niewykonanym zarządzeniem o zwrocie pisma wszczynającego postępowanie, równocześnie uzupełniając braki będące przyczyną zarządzenia o zwrocie;

6) gdy przewiduje to przepis szczególny.

2. Rejestrując sprawę pod nowym numerem, należy pod nową datą wpisu umieścić również datę pierwotnej rejestracji, a pod nowym numerem - poprzedni numer sprawy. Przy wpisie poprzednim należy odnotować numer, pod jakim sprawa została ponownie zarejestrowana w repertorium.

1) wydania orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie w danej instancji;

2) przeniesienia sprawy do innej księgi lub połączenia z inną sprawą;

3) przekazania sprawy innemu sądowi według właściwości;

4) jeśli przewiduje to przepis szczególny.

2. Przepis § 70 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Rozdział 3

Kartoteki

2. Zbiór założonych kart jednego wzoru stanowi kartotekę.

3. Karty osób, wobec których postępowanie wykonawcze jest w toku, przechowuje się w kartotece czynnej. Po zakończeniu tego postępowania kartę wycofuje się z kartoteki czynnej i przechowuje w kartotece nieczynnej [st].

4. Karty układa się według kolejności ich numerów, z podziałem na poszczególne lata kalendarzowe.

2. W razie potrzeby wyjęcia karty ze zbioru na czas dłuższy, należy w miejsce karty wyjętej włożyć zakładkę z oznaczeniem nazwiska osoby, dla której karta została założona, i sygnatury karty. Poza przypadkiem przekazania sprawy innemu sądowi nie jest dopuszczalne dołączanie karty do akt sprawy.

Rozdział 4

Księgi pomocnicze

1) liczba porządkowa;

2) oznaczenie sprawy;

3) data wysłania akt;

4) oznaczenie adresata;

5) daty wysłanych ponagleń o zwrot akt;

6) data zwrotu akt;

7) uwagi.

2. W rubryce „Uwagi” należy wpisywać daty otrzymania nadesłanych w tym czasie pism, które po zwrocie akt należy do nich dołączyć. Pisma te przechowuje się do czasu zwrotu akt w przeznaczonej do tego teczce.

3. Kierownik sekretariatu przegląda kontrolkę w odstępach miesięcznych i wysyła w miarę potrzeby ponaglenia o zwrot akt, o czym zawiadamia prezesa sądu.

2. W kontrolce odnotowuje się także uzasadnienia sporządzane z urzędu.

3. Kontrolkę prowadzi kierownik sekretariatu. Prezes sądu może na wniosek kierownika sekretariatu powierzyć prowadzenie kontrolki innemu pracownikowi sekretariatu.

4. Liczba kart w kontrolce powinna uwzględniać liczbę sędziów oraz liczbę uzasadnień opracowywanych w roku przez poszczególnych sędziów [st]. Na każdej karcie kontrolki należy wpisać nazwisko sędziego, którego sprawy będą ewidencjonowane.

5. Zakładając kontrolkę na nowy rok kalendarzowy, należy na pierwszych kartach dotyczących poszczególnych sędziów wpisać sygnatury akt spraw niezakreślonych w kontrolce prowadzonej w roku poprzednim.

2. Z chwilą wpłynięcia wniosku o doręczenie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem, w kontrolce wpisuje się datę wpływu tego wniosku; jeżeli w jednej sprawie wpłynęło kilka takich wniosków, w tym także wniosków, o których mowa w art. 423 § 1a k.p.k., sprawę rejestruje się w kontrolce tylko raz, notując datę wpływu wniosku najwcześniej złożonego.

3. W przypadku gdy środek odwoławczy został złożony bez uprzedniego wniosku o doręczenie odpisu uzasadnienia, sprawę rejestruje się w kontrolce, wpisując w miejscu przeznaczonym na datę wpływu wniosku - datę orzeczenia oraz skrót „b.z.”.

4. Jeżeli w zarejestrowanej już sprawie nie wniesiono apelacji albo jeśli postępowanie odwoławcze zakończyło się wsadzie pierwszej instancji, w kontrolce, w rubryce „Uwagi” należy wpisać datę uprawomocnienia się orzeczenia lub decyzji powodującej nieprzedstawienie sprawy sądowi drugiej instancji.

5. W przypadku nieprzyjęcia apelacji pozycję w kontrolce zakreśla się po upływie terminu do złożenia zażalenia na nieprzyjęcie apelacji.

6. Po zwrocie akt z sądu drugiej instancji w kontrolce wpisuje się zwięzłą informację o treści wydanego orzeczenia (np. utrzymano w mocy, częściowo uchylono).

7. W sądzie drugiej instancji odnotowuje się ponadto w kontrolce datę wpływu wniosku o doręczenie odpisu orzeczenia tego sądu z uzasadnieniem i oznaczenie składającego wniosek oraz datę doręczenia orzeczenia sądu odwoławczego.

8. W rubryce „Uwagi” wpisuje się wzmiankę o przedłużeniu terminu do sporządzenia uzasadnienia i przyczynę usprawiedliwionego przedłużenia.

9. Po dokonaniu ostatniego z przewidzianych dla danej sprawy zapisów należy numer tej sprawy zakreślić w kontrolce.

2. Kierownik sekretariatu sukcesywnie uaktualnia kontrolkę, o której mowa w ust. 1, przez ewidencjonowanie w niej - w miarę upływu czasu - sygnatur kolejnych spraw niezałatwionych, w których wobec przedłużania się postępowania sądowego termin ustania karalności czynu ustalony przez prezesa sądu stał się krótszy niż dwa lata.

3. Sprawy wpisane do kontrolki są objęte stałym nadzorem prezesa sądu i kierownika sekretariatu.

2. W księdze, o której mowa w ust. 1, należy dokładnie oznaczyć cechy charakteryzujące dany przedmiot. Przedmioty przekazane w tej samej sprawie i w tym samym czasie wpisuje się pod jednym numerem.

3. Wpis w księdze, o której mowa w ust. 1, zakreśla się po wykonaniu orzeczenia dotyczącego przechowywanego przedmiotu.

2. W „Księdze depozytów” wpisuje się datę zakończenia przechowywania w depozycie.

3. Dokumenty i korespondencję dotyczącą przechowywanych przedmiotów, a w szczególności dowody wysłania przedmiotów, potwierdzenia odbioru, protokoły zdawczo-odbiorcze i protokoły zniszczenia przedmiotów, przechowuje się we wszytej do akt kopercie.

4. Osoba odbierająca przedmiot może potwierdzić również odbiór w „Księdze depozytów” przez podpisanie odpowiedniej adnotacji.

Rozdział 5

Szczegółowe zasady prowadzenia repertoriów, wykazów i innych urządzeń ewidencyjnych

1) „Sg” dla spraw, w których do wojskowego sądu garnizonowego wniesiono akt oskarżenia lub pismo zastępujące akt oskarżenia, dla spraw w przedmiocie wydania wyroku łącznego, wniosków prokuratorskich o umorzenie postępowania z powodu niepoczytalności sprawcy i o zastosowanie środków zabezpieczających oraz wniosków prokuratora o warunkowe umorzenie postępowania karnego;

2) „Ks” dla spraw o przestępstwa i wykroczenia skarbowe, w których wniesiono do sądu akt oskarżenia lub pismo zastępujące akt oskarżenia (np. wniosek o dobrowolne poddanie się odpowiedzialności);

3) „Wz” dla wniosków dotyczących warunkowych przedterminowych zwolnień.

1) „So” dla spraw, w których do wojskowego sądu okręgowego wniesiono akt oskarżenia lub pismo zastępujące akt oskarżenia, dla spraw w przedmiocie wydania wyroku łącznego, wniosków prokuratorskich o umorzenie postępowania z powodu niepoczytalności sprawcy i o zastosowanie środków zabezpieczających oraz wniosków prokuratora o warunkowe umorzenie postępowania karnego;

2) „SA” dla spraw, w których wniesiono apelacje od wyroków wojskowych sądów garnizonowych;

3) „Kz” dla spraw, w których wniesiono zażalenia na postanowienia wojskowych sądów garnizonowych lub na zarządzenia prezesów tych sądów, z wyłączeniem zażaleń na postanowienia sądów wydane w postępowaniu wykonawczym;

4) „Kzw” dla spraw, w których wniesiono zażalenia na postanowienia wojskowych sądów garnizonowych wydane w postępowaniu wykonawczym;

5) „Żo” dla spraw, w których uprawnione podmioty zgłosiły wnioski o odszkodowanie w trybie k.p.k. oraz przepisów szczególnych.

2. Wojskowe sądy okręgowe prowadzą „rejestr postanowień dotyczących kontroli operacyjnej” na podstawie przepisów szczególnych; do rejestracji spraw stosuje się przepisy ustalone dla postępowania z informacjami niejawnymi.

2. W repertoriach „Sg” i „Ks” (co do spraw o przestępstwa i wykroczenia skarbowe) w rubryce „Uwagi” należy wpisać informację dotyczącą oznaczonego na piśmie przez prezesa sądu terminu, z którego upływem ustaje karalność czynu zarzucanego oskarżonemu, przez umieszczenie stosownej daty poprzedzonej słowem „przedawnienie” [st]. W przypadku zarzucenia oskarżonemu więcej niż jednego czynu zapisaniu podlega tylko termin, z którego upływem ustanie karalności następuje najwcześniej.

3. W rubryce, o której mowa w ust. 2, wpisuje się także, z podkreśleniem, datę uprawomocnienia się orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie.

Rozdział 6

Repertorium „Sg”

2. Jeżeli złożono nowy lub dodatkowy akt oskarżenia, należy sprostować lub uzupełnić wpis w odpowiedniej rubryce, czyniąc stosowny zapis w rubryce „Uwagi”.

2. W sprawach o przestępstwo, w wyniku którego została wyrządzona szkoda w mieniu, należy podać kwotę wysokości szkody ustaloną przez sąd.

3. Jeżeli w jednej sprawie skazano dwie lub więcej osób, adnotację o wysokości szkody wpisuje się oddzielnie co do każdego skazanego, w kwocie każdemu z nich przypisanej [st].

4. W przypadku orzeczonego zobowiązania do naprawienia szkody, zasądzenia świadczenia pieniężnego lub nawiązki, w rubrykach 13 lub 14 należy podać podstawę prawną oraz kwotę zasądzonego zobowiązania do naprawienia szkody (świadczenia pieniężnego, nawiązki) [st].

2. Jeżeli sąd zwraca się o usunięcie braków w postępowaniu przygotowawczym w trybie art. 397 § 1 k.p.k., w rubryce „Uwagi” odnotowuje się przyczynę odroczenia rozprawy oraz termin przedstawienia dowodów przez oskarżyciela publicznego.

2. Jeżeli dowód wniesienia zryczałtowanej równowartości kosztów postępowania wpłynął po zakreśleniu numeru sprawy w repertorium, ale opłata została uiszczona w terminie, sprawę wpisuje się do repertorium, stosując przepis § 79 ust. 2.

Rozdział 7

Repertorium „Ks”

2. Sprawy o wykroczenia wyróżnia się przez umieszczenie na marginesie tego repertorium, obok numeru porządkowego danej sprawy kolorem czerwonym oznaczenia literowego „W”.

3. W sądach o małym wpływie spraw karno-skarbowych dopuszcza się możliwość ewidencjonowania ich w repertorium „Sg”. W takim przypadku sprawy o przestępstwa i wykroczenia skarbowe wyróżnia się spośród innych spraw wpisanych w repertorium „Sg” przez umieszczenie na marginesie, obok numerów porządkowych spraw o przestępstwa skarbowe kolorem czerwonym oznaczenia literowego „Ks”, obok zaś numerów porządkowych spraw o wykroczenia skarbowe - oznaczenia „Ks-W” [st].

1) „dpo” - wniosek o zezwolenie na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności;

2) „n” - sprawa o wykroczenie rozpoznawana w postępowaniu nakazowym;

3) „np” - sprawa o umorzenie postępowania z uwagi na stan niepoczytalności.

2. W razie zmiany trybu rozpoznawania sprawy oznaczenie, o którym mowa w ust. 1, należy odpowiednio zmienić.

3. W rubryce 4 wpisuje się imię i nazwisko oskarżonego oraz kwalifikację prawną zarzucanego mu czynu (czynów), a także oznaczenie podmiotu pociągniętego do odpowiedzialności posiłkowej.

4. Rubryka 7 przeznaczona jest na wpisanie oznaczenia interwenienta oraz przedmiotu zagrożonego przepadkiem.

5. W rubryce 9 odnotowuje się datę wyznaczonej rozprawy lub posiedzenia.

6. Rubryki 10, 11 i 12 są przewidziane na wpisywanie daty i treści wyroku albo postanowienia rozstrzygającego wniosek w przedmiocie zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności.

7. W rubryce 15 wpisuje się informacje o złożonym środku odwoławczym (apelacja, zażalenie, sprzeciw od wyroku zaocznego lub wyroku nakazowego).

Rozdział 8

Repertoria „SA”, „Kz”, „Kzw” i „Wz”

2. W rubryce „Nazwisko i imię oskarżonego” wpisuje się nazwiska tylko tych oskarżonych, co do których wniesiono apelacje.

3. Rubrykę „Przestępstwa z art. ...” wypełnia się odpowiednio według zasad określonych w § 106.

4. Rubrykę „Nazwa sądu pierwszej instancji” wypełnia się przez wpisanie skrótów nazw sądów wojskowych, np.: „WSG Gdynia”, „WSG Wrocław”.

5. Rubrykę „Apelacja wniesiona przez” wypełnia się przez wpisanie, zależnie od okoliczności, wyrazów: oskarżony, oskarżyciel (publiczny, posiłkowy), powód cywilny; w przypadku wniesienia apelacji przez prokuratora należy wpisać ponadto nazwę prokuratury [st].

6. W rubryce „Data orzeczenia sądu pierwszej instancji, liczba repertorium, krótka treść” wpisuje się zwięzłą treść orzeczenia co do osób wnoszących apelację ze wskazaniem kwalifikacji prawnej czynów oraz datę orzeczenia sądu pierwszej instancji i sygnaturę akt.

7. W rubryce „Krótka treść apelacji” wpisuje się zwięzłą treść środka odwoławczego.

8. W rubryce „Treść wyroku drugiej instancji” wpisuje się zwięzłą treść tego wyroku [st]. W przypadku gdy sąd odwoławczy orzekł merytorycznie, przepis § 107 stosuje się odpowiednio.

9. Rubryki „Inne załatwienie” służą w szczególności do odnotowania odpowiednio: daty i treści orzeczenia o pozostawieniu bez rozpoznania przyjętego środka odwoławczego (art. 430 k.p.k.).

10. W rubryce „Orzeczenia wraz z aktami przesłano” należy wpisać faktyczną datę wysyłki akt i wskazać adresata.

2. Wpisanie informacji o utrzymaniu w mocy, uchyleniu lub częściowym uchyleniu albo zmianie postanowienia sądu pierwszej instancji lub zarządzenia prezesa sądu - polega na umieszczeniu odpowiednio w jednej z rubryk 6-8 znaku „x”. W przypadku gdy sąd odwoławczy załatwił sprawę w inny sposób, należy treść orzeczenia w tym przedmiocie wpisać słownie [st].

2. Do prowadzenia repertorium „Kzw” stosuje się odpowiednio przepisy § 121.

Rozdział 9

Repertorium „Żo”

1) które zgłosiły żądanie odszkodowawcze za niesłuszne skazanie, aresztowanie lub zatrzymanie, w trybie przepisów k.p.k.;

2) które zgłosiły żądanie o odszkodowanie w związku z uchyleniem wobec nich orzeczenia o wymierzeniu kary dyscyplinarnej usunięcia z nadterminowej zasadniczej służby wojskowej lub z czynnej służby wojskowej pełnionej w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego albo z zawodowej służby wojskowej oraz co do których uchylono w trybie nadzoru inne prawomocne orzeczenia dyscyplinarne; sprawy te wyróżnia się spośród innych spraw wpisanych w repertorium „Żo” przez umieszczenie na marginesie, obok numerów porządkowych spraw kolorem czerwonym oznaczenia literowego „Dg”;

3) które zgłosiły żądanie odszkodowania i zadośćuczynienia w trybie ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz. U. Nr 34, poz. 149, z późn. zm.⁸); sprawy te wyróżnia się spośród innych spraw wpisanych w repertorium „Żo” przez umieszczenie na marginesie, obok numerów porządkowych spraw kolorem czerwonym oznaczenia literowego „Un”.

Rozdział 10

Wykazy oraz kontrolki dla spraw karnych oraz dla spraw o przestępstwa i wykroczenia skarbowe Wykazy „Ko”, „Kp” i „MED”

2. Do wykazu „Ko” wpisuje się pisma i wnioski w sprawach karnych i o wykroczenia oraz w sprawach o przestępstwa i wykroczenia skarbowe, niepodlegające wpisowi do innych urządzeń ewidencyjnych, takie jak:

1) o udzielenie pomocy sądowej;

2) o wznowienie postępowania;

3) o unieważnienie orzeczeń wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu państwa polskiego;

4) o odtworzenie akt;

5) prośby o ułaskawienie;

6) o wyłączenie sędziego, jeżeli wniosek przekazano z innego sądu;

7) o wydanie listu żelaznego w sprawach rozpoznawanych przed wojskowym sądem garnizonowym;

8) o przekazanie sprawy do rozpoznania innemu sądowi (z wyłączeniem art. 35 k.p.k.);

9) o przekazanie w trybie art. 11a ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Przepisy wprowadzające k.p.k. (Dz. U. Nr 89, poz. 556, z późn. zm.⁹);

10) wnioski o uchylenie mandatu;

11) pisma i czynności dotyczące zatrzymanych praw jazdy;

12) wnioski o zabezpieczenie zajętego przedmiotu (art. 48 k.p.w.) oraz wnioski i czynności dotyczące postępowania wykonawczego w sprawach karnych, w sprawach o przestępstwa i wykroczenia skarbowe oraz w sprawach o wykroczenia kończące się wydaniem postanowienia; każdą czynność rejestruje się pod odrębnym numerem porządkowym.

3. Wpisując do wykazu sprawy wymienione w ust. 2 pkt 1, 3, 4, 5, 12, 13 i 15 umieszcza się na marginesie obok numeru porządkowego dokonanego wpisu odpowiednie oznaczenie skrótowe: „ps” – pomoc sądowa, „un” – o unieważnieniu orzeczenia, „uł” – ułaskawienie, „akta” – odtworzenie akt, „m” – wnioski o uchylenie mandatu, „pr.j.” – pisma i czynności dotyczące zatrzymanych praw jazdy, „zab” – wnioski o zabezpieczenie zajętego przedmiotu (art. 48 k.p.w.).

4. Pisma dotyczące czynności określonych w ust. 2 dołącza się do właściwych akt sprawy karnej, jeżeli są prowadzone w danym sądzie, w korespondencji zaś z nimi związanej należy powoływać sygnaturę „Ko” i sygnaturę sprawy „S”. Jeżeli akt sprawy karnej nie ma w danym sądzie, pisma te przechowuje się w odrębnych teczkach.

1) zastosowania i przedłużenia tymczasowego aresztowania w toku śledztwa lub dochodzenia – (art. 250 k.p.k. i art. 263 k.p.k.);

2) zastosowania aresztowania jako kary porządkowej w toku postępowania przygotowawczego (do 30 dni) na wniosek prokuratora wobec osób uporczywie uchylających się od złożenia zeznania, wykonania czynności biegłego, tłumacza oraz wydania przedmiotów – (art. 287 § 2 k.p.k. i art. 290 k.p.k.);

3) zażaleń na zatrzymanie osoby – (art. 246 k.p.k.);

4) zażaleń na odmowę wszczęcia dochodzenia lub śledztwa oraz na umorzenie postępowania przygotowawczego, gdy prokurator nadrzędny nie przychylił się do zażalenia – (art. 306 § 1 i 2 k.p.k.);

5) wniosków prokuratora o skierowanie podejrzanego na badanie psychiatryczne połączone z obserwacją psychiatryczną w zakładzie zamkniętym oraz o przedłużenie tej obserwacji – (art. 203 k.p.k.);

6) zażaleń na postanowienie prokuratora w przedmiocie zastosowania innych niż tymczasowe aresztowanie środków zapobiegawczych – (art. 252 § 2 k.p.k.) oraz na postanowienia dotyczące zabezpieczenia majątkowego na mieniu oskarżonego – (art. 293 § 2 k.p.k.);

7) zażaleń oskarżonego na postanowienie prokuratora w sprawie zachowania w tajemnicy danych osobowych świadka – (art. 184 § 5 k.p.k.);

8) zarządzenia – na wniosek prokuratora – kontroli i utrwalenia treści rozmów telefonicznych – (art. 237 § 1 k.p.k.) oraz zatwierdzenia postanowień prokuratora w tym przedmiocie wydanych w sytuacjach niecierpiących zwłoki – (art. 237 § 2 k.p.k.), a także rozpoznawania zażaleń na postanowienia prokuratora w zakresie kontroli i utrwalenia tych rozmów – (art. 240 k.p.k.);

9) wniosków prokuratora dotyczących orzeczenia o przepadku przedmiotu poręczenia majątkowego – (art. 270 § 1 k.p.k.);

10) wniosków prokuratora o orzeczenie przepadku przedmiotów tytułem środka zabezpieczającego – po prawomocnym umorzeniu dochodzenia lub śledztwa – (art. 323 § 3 k.p.k.);

11) przesłuchania – na żądanie strony, prokuratora lub innego organu prowadzącego postępowanie – świadka w sytuacji, gdy zachodzi obawa niemożności przesłuchania go na rozprawie – (art. 316 § 3 k.p.k.);

12) wniosków prokuratora o udzielenie informacji stanowiących tajemnicę bankową – (art. 106b ustawy Prawo bankowe);

13) wniosków prokuratora i podejrzanego o wyznaczenie obrońcy z urzędu oraz wniosków stron i innych osób uprawnionych o wyznaczenie pełnomocnika z urzędu – (art. 78 § 1 k.p.k., art. 88 § 1 k.p.k.);

14) postanowień prokuratora o objęciu ochroną lub pomocą osób – (art. 17 ust. 1 i 2 ustawy o świadku koronnym);

15) wniosków prokuratora o przesłuchanie osoby poniżej 15 lat w trybie art. 185a k.p.k.;

16) wniosków prokuratora o wydanie listu żelaznego;

17) nadania klauzuli wykonalności na postanowieniu prokuratora o zabezpieczeniu majątkowym;

18) wnioski prokuratora o wydanie europejskiego nakazu aresztowania.

2. Wpisując do wykazu „Kp” wnioski wymienione w ust. 1 pkt 1, zamieszcza się na marginesie obok numeru porządkowego dokonanego wpisu oznaczenie skrótowe „Ar”.

3. Dla każdego wniosku (innego pisma) wpisanego do wykazu „Kp” prowadzi się odrębne akta oznaczone symbolem tego wykazu. W przypadku gdy dokumentacja dotycząca załatwionego wniosku składa się z paru kart, „założenie akt” może sprowadzać się do trwałego ich połączenia i wyraźnego oznakowania pełną sygnaturą sprawy. Dokumentację tę przechowuje się w odrębnej teczce.

2. Do wykazu „MED” wpisuje się sprawy, które sąd postanowił skierować do postępowania mediacyjnego (art. 339 § 4 k.p.k.).

3. W wykazie „MED” wpisuje się w szczególności: sygnaturę akt właściwej sprawy „S”, datę przesłania stosownych dokumentów do postępowania mediacyjnego, oznaczenie stron mediacji (oskarżonego i pokrzywdzonego), oznaczenie instytucji lub osoby godnej zaufania przeprowadzającej mediację oraz datę nadesłania sprawozdania z przebiegu postępowania mediacyjnego i jego wynik.

Rozdział 11

Wykaz osób tymczasowo aresztowanych „Ar”

2. Zakreślenie numeru porządkowego w wykazie „Ar” następuje z chwilą:

1) wykonania postanowienia o uchyleniu tymczasowego aresztowania;

2) przekazania osoby tymczasowo aresztowanej do dyspozycji innego sądu lub organu, z wyłączeniem przekazań związanych z rozpoznawaniem sprawy przez sąd odwoławczy;

3) skierowania prawomocnego wyroku do wykonania – w zależności od tego, które z wymienionych zdarzeń nastąpi wcześniej.

3. W sprawach przekazanych sądowi odwoławczemu z apelacją lub zażaleniem, mimo „czasowego” przekazania tymczasowo aresztowanego do dyspozycji sądu odwoławczego, odpowiednia pozycja w wykazie „Ar” pozostaje niezakreślona do czasu zwrotu akt sądowi pierwszej instancji i dokonania w tym wykazie adnotacji, o których mowa w ust. 2.

4. W wojskowych sądach okręgowych prowadzi się kontrolki terminów, w których upływają okresy tymczasowego aresztowania osób pozostających do dyspozycji danego sądu.

Rozdział 12

Wykaz kasacji „WK”

2. Do wykazu wpisuje się datę złożenia kasacji i oznaczenia składającego, sygnaturę akt sprawy oraz informację o dalszym biegu postępowania kasacyjnego, aż do przekazania akt sprawy z kasacją do Sądu Najwyższego oraz zwrotu akt z tego Sądu.

3. Kasacje w sprawach o wykroczenie wyróżnia się przez umieszczenie na marginesie wykazu, obok numeru porządkowego danej sprawy, czerwonego oznaczenia literowego „W”.

Rozdział 13

Wykaz „Sop”

2. Do wykazu „Sop” w wojskowym sądzie garnizonowym wpisuje się:

1) wnioski Ministra Sprawiedliwości o zaopiniowanie prawnej dopuszczalności przejęcia prawomocnego orzeczenia do wykonania w Rzeczypospolitej Polskiej (art. 608 § 2 k.p.k. i art. 609 § 2 k.p.k.);

2) wnioski Ministra Sprawiedliwości o zaopiniowanie prawnej dopuszczalności przekazania prawomocnego orzeczenia do wykonania za granicą (art. 610 § 5 k.p.k.);

3) wnioski państw obcych o wykonanie prawomocnych orzeczeń o zabezpieczenie mienia (art. 611d § 2 k.p.k.).

3. Do wykazu „Sop” w wojskowym sądzie okręgowym wpisuje się:

1) wnioski Ministra Sprawiedliwości o przejęcie albo przekazanie ścigania karnego osób, o których mowa w art. 590 § 1 k.p.k. i art. 592 k.p.k.;

2) wnioski kierowane za pośrednictwem Ministra Sprawiedliwości o wydanie przez państwo obce osoby, przeciwko której wszczęto postępowanie karne, o wydanie osoby w celu przeprowadzenia postępowania sądowego lub wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności, o przewóz osoby skazanej lub ściganej przez terytorium państwa obcego oraz o wydanie z terytorium państwa obcego dowodów rzeczowych (art. 593 k.p.k.);

3) przekazane przez prokuratora wnioski państw obcych o wydanie osoby ściganej dla przeprowadzenia przeciw niej postępowania karnego lub wykonania orzeczonej kary albo środka zabezpieczającego (art. 602 k.p.k. i art. 603 § 1 k.p.k.);

4) wnioski Ministra Sprawiedliwości o zaopiniowanie prawnej dopuszczalności przejęcia prawomocnego orzeczenia do wykonania w Rzeczypospolitej Polskiej (art. 608 § 1 k.p.k. i art. 609 § 1 k.p.k.);

5) wnioski Ministra Sprawiedliwości o zaopiniowanie prawnej dopuszczalności przekazania prawomocnego orzeczenia do wykonania za granicą (art. 610 § 2 i 3 k.p.k.);

6) wystąpienie do państw członkowskich Unii Europejskiej o przekazanie osoby ściganej na podstawie europejskiego nakazu aresztowania (art. 607a–607j k.p.k.);

7) wystąpienie państw członkowskich Unii Europejskiej o przekazanie osoby ściganej na podstawie europejskiego nakazu aresztowania (art. 607k–607zc k.p.k.).

Rozdział 14

Wykazy czynności penitencjarnych „Kow” i „Pen”

2. Do wykazu „Kow” wpisuje się w szczególności sprawy dotyczące:

1) udzielenia przerwy w wykonaniu kary pozbawienia wolności (art. 153 k.k.w.);

2) odwołania przerwy w wykonaniu kary pozbawienia wolności (art. 156 k.k.w.);

3) odwołania warunkowego zwolnienia (art. 160 k.k.w.);

4) obciążenia skazanego kosztami leczenia na podstawie art. 119 k.k.w.;

5) zmiany określonego w wyroku rodzaju i typu zakładu karnego (art. 74 k.k.w.);

6) wniosków skazanych składanych na podstawie art. 167 k.k.w.

3. Wpisując do wykazu sprawę dotyczącą udzielenia przerwy w wykonywaniu kary pozbawienia wolności, należy umieścić na marginesie – obok numeru porządkowego dokonanego wpisu – oznaczenie skrótowe „pr”, a w odniesieniu do sprawy dotyczącej odwołania warunkowego zwolnienia – oznaczenie „owz”.

Rozdział 15

Wykazy prawomocnie orzeczonych kar „Wp”, „Wo” i „Wog”

2. Jeżeli sąd zarządził wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności lub zastępczej kary aresztu [st], to w rubryce „Uwagi” wykazu „Wp” wpisuje się czerwonym kolorem informację „kara zastępcza”.

2. Nazwisko każdego skazanego wpisuje się do wykazu „Wp” pod oddzielnym numerem porządkowym.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, przy wykonywaniu środków zabezpieczających, przy warunkowym zawieszeniu wykonania kary pozbawienia wolności, aresztu wojskowego lub aresztu albo warunkowym zawieszeniu wykonania zastępczej kary pozbawienia wolności, aresztu wojskowego lub aresztu w postępowaniu wykonawczym (art. 46 § 3 k.k.w. i art. 152 k.k.w.).

2. Jeżeli został orzeczony na podstawie art. 36 § 1 k.k. dozór, w rubryce „Uwagi” wykazu „Wo” odnotowuje się odpowiednio dozór kuratora, wojskowego kuratora społecznego lub osoby godnej zaufania, stowarzyszenia, instytucji, organizacji społecznej – ze wskazaniem ich nazwy oraz daty zwolnienia od dozoru.

3. Wpisu do wykazu „Wo” dokonuje się niezwłocznie po wydaniu zarządzenia w przedmiocie wykonania kary, a jeżeli kara ma być wykonywana przez inny sąd niż ten, który ją orzekł, niezwłocznie po nadejściu odpisu orzeczenia, z poleceniem wykonania kary ograniczenia wolności. Przepis § 139 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

2. Do wykazu „Wog” wpisuje się nazwiska skazanych, których sąd wzywa do wyrażenia zgody na wykonywanie pracy społecznie użytecznej w zamian za nieuiszczoną w terminie i nierozłożoną na raty grzywnę, co do której zostało stwierdzone, że nie można jej ściągnąć w drodze egzekucji (art. 45 § 1 k.k.w.), lub skazanych, którzy złożyli wnioski w tym przedmiocie. Wpisu do wykazu dokonuje się niezwłocznie po wydaniu zarządzenia w przedmiocie wezwania skazanego do wyrażenia zgody na wykonywanie pracy społecznie użytecznej.

3. W wykazie „Wog” wpisuje się datę wezwania skazanego do wyrażenia zgody, o której mowa w ust. 2, oraz krótkie informacje o podjętych przez sąd rozstrzygnięciach w przedmiocie: zamiany grzywny na pracę społecznie użyteczną lub zarządzenia wykonania zastępczej kary pozbawienia wolności; po wydaniu postanowienia sądu lub zarządzenia prezesa sądu pozycja w wykazie „Wog” podlega zakreśleniu.

4. Nazwiska skazanych, wobec których sąd orzekł o zamianie grzywny na pracę społecznie użyteczną, wpisuje się do wykazu „Wo” na zasadach ogólnych, zaznaczając na marginesie tego wykazu, obok numeru porządkowego dokonanego wpisu, czerwonym kolorem skrót „Wog”.

5. Nazwiska skazanych, wobec których sąd zarządził wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności, wpisuje się do wykazu „Wp” zgodnie z § 139 ust. 2.

Rozdział 16

Wykaz skazanych oddanych pod dozór „D”

2. Ponadto w wykazie „D” rejestruje się nazwiska osób skazanych przez sąd powszechny, co do których sąd ten wystąpił o wyznaczenie społecznego kuratora wojskowego. Sprawy te wyróżnia się spośród innych spraw wpisanych w wykaz „D” przez umieszczenie na marginesie, obok numerów porządkowych spraw, kolorem czerwonym oznaczenia literowego „w”.

2. W wykazie odnotowuje się nazwisko i imię skazanego, nazwę sądu orzekającego i sygnaturę akt sprawy, datę założenia teczki dozoru, datę zakończenia okresu próby, oznaczenie sprawującego dozór oraz datę i przyczynę faktycznego zakończenia dozoru.

3. Jeżeli dozór sprawowany jest w więcej niż jednej sprawie wobec oskarżonego, przy pozostałych wpisach w rubryce „Uwagi” odnotowuje się sygnaturę akt tej sprawy, w której dozór orzeczony został na najdłuższy okres.

4. W teczce dozoru przechowuje się w szczególności: odpis orzeczenia, polecenie wykonywania dozoru, powierzenie sprawowania dozoru kuratorowi, innej osobie godnej zaufania, instytucji albo organizacji społecznej oraz nadsyłane sprawozdania. W odniesieniu do warunkowo zwolnionych, w teczce przechowuje się opinie i wnioski dotyczące ich zachowania się w zakładach karnych.

Rozdział 17

Wykaz kar warunkowo zawieszonych „Wkz”

2. W przypadku nałożenia przez sąd obowiązków wymienionych w art. 72 § 1 k.k. należy odnotować ten fakt w rubryce „Nałożone przez sąd obowiązki”.

3. Jeżeli sąd zarządził wykonanie warunkowo zawieszonej kary, to w rubryce „Uwagi” wykazu „Wkz” wpisuje się czerwonym kolorem informację o zarządzeniu jej wykonania.

4. Wpis w wykazie „Wkz” podlega zakreśleniu po upływie 6 miesięcy od zakończenia okresu próby albo w przypadku prawomocnego zarządzenia wykonania kary.

Rozdział 18

Wykaz środków karnych „Wśk”

2. W wykazie wpisuje się w szczególności: sygnaturę akt sprawy karnej, kwalifikację prawną czynu, za który wymierzono środek karny, oraz termin jego wykonania.

3. W przypadku środków karnych orzeczonych na określony okres czasu należy odnotować datę, od której należy liczyć początek wykonania tego środka i datę jego wykonania.

Rozdział 19

Wykaz warunkowych umorzeń „Wu”

2. Numerację wpisów w wykazie „Wu” prowadzi się w sposób ciągły.

3. W wykazie uwidacznia się w szczególności: sygnaturę akt sprawy karnej (ewentualnie oznaczenie sądu orzekającego), kwalifikacje czynu zarzucanego oskarżonemu oraz wyznaczone terminy bieżącej kontroli przeprowadzonej przez sędziego w okresie próby.

4. Numer porządkowy wykazu zakreśla się po upływie okresu próby i dodatkowych sześciu miesięcy lub po podjęciu warunkowo umorzonego postępowania.

5. Akta spraw, w których postępowanie warunkowo umorzono, przedstawia się do bieżącej kontroli w terminach oznaczonych w wykazie „Wu”.

Rozdział 20

Kontrolki „Wab” i „Du”

2. Sprawy, o których mowa w ust. 1, rejestruje się w kontrolce „Wab” po wydaniu postanowienia w tym przedmiocie.

3. Dla wyróżnienia sprawy kierowane do tłumacza oznacza się na marginesie obok numeru porządkowego literą „T”.

4. Kierownik sekretariatu przegląda kontrolkę w odstępach miesięcznych i wysyła w miarę potrzeby ponaglenia oraz zawiadamia prezesa sądu o tym, że mimo ponaglenia akta nie zostały zwrócone.

2. W kontrolce wpisuje się również informacje dotyczące realizacji rachunków złożonych przez biegłych lub tłumaczy, datę postanowienia o przyznaniu wynagrodzenia oraz datę skierowania rachunku do realizacji przez oddział gospodarczy, na którego zaopatrzeniu finansowym pozostaje sąd.

3. Numer pozycji w kontrolce „Wab” zakreśla się po odnotowaniu skierowania rachunku do oddziału gospodarczego.

2. W kontrolce „Du” wpisuje się również nazwiska i imiona osób, co do których sąd zarządził przeprowadzenie wywiadu środowiskowego przez kuratora sądowego na podstawie art. 214 § 1 k.p.k.

3. W kontrolce odnotowuje się w szczególności: sygnaturę akt sprawy karnej, datę wydania zarządzenia oraz sposób zebrania wiadomości i datę otrzymania informacji.

4. Do numeracji wpisów w kontrolce „Du” stosuje się przepis § 157 ust. 2.

Rozdział 21

Wykaz należności sądowych

2. Przewodniczący rozprawy zawiadamia prowadzącego księgę należności sądowych o nałożeniu kary porządkowej.

3. Księgę należności sądowych z uwagi na możliwość rozłożenia należności na raty można prowadzić przez okres kilkuletni.

Rozdział 22

Repertoria, wykazy i inne urządzenia ewidencyjne dla spraw o wykroczenia

1) repertorium „W” dla spraw o wykroczenia, z wyjątkiem wykroczeń skarbowych;

2) wykaz „Ow” dla ewidencjonowania pism i czynności sądowych w sprawach o wykroczenia niepodlegających wpisaniu do repertorium „W” ani do innych urządzeń ewidencyjnych;

3) kontrolkę zatrzymanych praw jazdy;

4) kontrolkę nałożonych kar porządkowych.

2. Do repertorium „W” wpisuje się sprawy wpływające do sądu z wnioskiem o ukaranie, w tym o ukaranie bez przeprowadzania rozprawy, a ponadto jako nowe należy wpisać również:

1) sprawy, które wpłynęły do ponownego rozpoznania na skutek:

a) uchylenia orzeczenia kończącego postępowanie karne,

b) uwzględnienia wniosku o wznowienie postępowania;

2) sprawy wyłączone;

3) sprawy, które wpłynęły z wnioskiem prokuratora o zastosowanie amnestii.

3. Repertorium „W” prowadzi się odpowiednio według zasad określonych w § 104 i następnych – dotyczących Repertorium „Sg”.

1) kontrolkę terminowego sporządzania uzasadnień orzeczeń i załatwiania środków odwoławczych;

2) kontrolkę „Wab” dla bieżącej kontroli sprawności postępowania w sprawach przekazanych biegłym w celu wydania opinii i tłumaczom;

3) kontrolkę wysyłanych akt;

4) skorowidz alfabetyczny;

5) zbiór wykazów spraw wyznaczonych do rozpoznania (zbiór wokand).

2. Ewidencjonowanie kar, środków karnych oraz innych rozstrzygnięć i czynności sądowych w sprawach o wykroczenia następuje we właściwych wykazach i kontrolkach, przewidzianych w rozdziałach poprzedzających.

2. Wpisując do repertorium sprawy dotyczące kilku ukaranych, należy nazwisko każdego z nich wpisać w oddzielnym wierszu repertorium pod wspólnym numerem porządkowym, oznaczając kolejne nazwiska porządkowymi dużymi literami alfabetu.

3. Rubryka 3 służy do oznaczania spraw, których wyodrębnienie z ogólnej liczby wpisanych wniosków jest celowe (m.in. dla potrzeb statystycznych). W szczególności w rubryce tej zamieszcza się skrót:

– „n” wniosek rozpoznawany w postępowaniu nakazowym.

4. W rubryce 5 – w odniesieniu do wniosku o ukaranie bez przeprowadzania rozprawy (art. 58 k.p.w.) – zamieszcza się również czerwonym kolorem skrót „dóbr”. W sytuacji gdy dopiero w sądzie obwiniony złoży taki wniosek (art. 73 k.p.w.), w wymienionym miejscu zamieszcza się skrót „dóbr” uzupełniony literą „s”.

5. Rubryki 8, 9 i 10 wypełnia się niezwłocznie po wydaniu zarządzenia lub postanowienia.

6. W rubryce 12 wpisuje się wszystkie wyroki; wyroki nakazowe i wyroki zaoczne wyróżnia się przez wpisanie czerwonym kolorem oznaczenia „w. zaoczny”, a w odniesieniu do wyroków nakazowych „w. nakaz.” [st].

1) po wydaniu wyroku, w tym po wydaniu wyroku zaocznego;

2) po bezskutecznym upływie terminu do uzupełnienia braków formalnych wniosku o ukaranie;

3) po uprawomocnieniu się wyroku nakazowego;

4) po uprawomocnieniu się postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie;

5) po uprawomocnieniu się innego postanowienia kończącego postępowanie w sprawie lub po przekazaniu sprawy innemu sądowi według właściwości.

2. Numer porządkowy pozycji wpisanej do kontrolki zatrzymanych praw jazdy zakreśla się po zwrocie dokumentu osobie zainteresowanej lub po przekazaniu go do właściwego wydziału komunikacji.

2. Sprawy, których przedmiotem rozpoznania jest środek odwoławczy w postaci zażalenia, wyróżnia się spośród innych spraw przez zamieszczenie w rubryce pierwszej pod numerem porządkowym skrótu „zaż”.

DZIAŁ VI

Biurowość w sprawach dyscyplinarnych

Rozdział 1

Repertoria w sprawach dyscyplinarnych

1) „Dg” dla spraw o przewinienia dyscyplinarne rozpoznawanych w pierwszej instancji, w trybie ustawy z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej (Dz. U. z 2002 r. Nr 42, poz. 370, z późn. zm.¹⁰);

2) „DgO” dla spraw o przewinienia dyscyplinarne rozpoznawanych jako odwoławcze, w trybie ustawy wymienionej w pkt 1.

2. W wojskowych sądach okręgowych prowadzi się repertoria:

1) „Do” dla spraw o przewinienia dyscyplinarne rozpoznawanych w drugiej instancji, w trybie ustawy wymienionej w ust. 1 pkt 1;

2) „DSd” dla spraw dyscyplinarnych sędziów i asesorów sądowych pełniących czynności sędziowskie o rozpoznanie sprawy dyscyplinarnej i spraw dyscyplinarnych, w których sąd wznowił postępowanie;

3) „DSż” dla zażaleń na postanowienia Rzecznika Dyscyplinarnego w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania (art. 114 § 6 u.s.p. w związku z art. 70 § 1 u.s.w.);

4) „DSW” dla wniosków o wyrażenie zgody na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej (art. 80 § 4 u.s.p. w związku z art. 70 § 1 u.s.w.), o zawieszenie sędziego w czynnościach służbowych w związku z zarządzeniem prezesa właściwego sądu o natychmiastowej przerwie w czynnościach służbowych sędziego (art. 130 u.s.p. w związku z art. 70 § 1 u.s.w.) i wniosków o wznowienie postępowania dyscyplinarnego (art. 125 i 126 u.s.p. w związku z art. 70 § 1 u.s.w.).

2. Rzecznik dyscyplinarny przesyła niezwłocznie Ministrowi Sprawiedliwości kopie wniosków inicjujących wszczęcie postępowania dyscyplinarnego na podstawie art. 41 u.s.w., a także kopie postanowień i uchwał oraz odpisy wszystkich orzeczeń dyscyplinarnych.

3. W przypadkach określonych w art. 130 u.s.p. w związku z art. 70 § 1 u.s.w. przesyła się także kopię zarządzenia prezesa o natychmiastowej przerwie w czynnościach służbowych sędziego.

4. Kontrolkę terminowego sporządzania uzasadnień orzeczeń i skorowidz alfabetyczno-numerowy prowadzi się według przepisów ogólnych.

2. Akta w sprawach dyscyplinarnych sędziów przechowuje wydział kadr i szkolenia Departamentu Sądów Wojskowych Ministerstwa Sprawiedliwości, obsługę biurową sądu dyscyplinarnego i rzecznika dyscyplinarnego sądów wojskowych zabezpiecza kierownik sekretariatu wojskowego sądu okręgowego.

2. Sędziowie wizytatorzy wojskowych sądów okręgowych prowadzą zbiory pism stwierdzających uchybienia sędziów w zakresie sprawności postępowania sądowego w trybie art. 15 § 3 u.s.w. oraz postanowień wojskowych sądów okręgowych jako sądów odwoławczych zawierające wytknięcia uchybień w trybie art. 40 § 1 u.s.p. w związku z art. 70 § 1 u.s.w.

Rozdział 2

Wykaz osób, co do których zastosowano areszt izolacyjny „Ai”

2. Wykaz prowadzi się stosując odpowiednio przepisy określone w § 138–140 dotyczące wykazu „Wp”.

DZIAŁ VII

Biurowość z zakresu międzynarodowego postępowania sądowego

2. Do wykazu „OZ” wpisuje się w szczególności:

1) sprawy, w których stroną lub uczestnikiem jest cudzoziemiec lub osoba przebywająca za granicą;

2) wnioski sądów lub innych organów państw obcych o udzielenie pomocy prawnej;

3) wnioski sądów polskich o udzielenie pomocy prawnej za granicą;

4) pisma przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych państw obcych w Polsce.

3. Wykaz „OZ” prowadzą kierownicy sekretariatów sądów według ustalonego wzoru.

2. Numer porządkowy sprawy wpisanej do wykazu „OZ” należy zakreślić po uprawomocnieniu się zakończonego postępowania.

DZIAŁ VIII

Biurowość w sprawach skarg na naruszenie prawa do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki

2. Wykaz, o którym mowa w ust. 1, prowadzi wojskowy sąd okręgowy, do którego właściwości należy rozpoznanie skargi.

3. Numer porządkowy w wykazie „Sp” zakreśla się po wydaniu orzeczenia w przedmiocie skargi.

4. Nową skargę w tej samej sprawie ewidencjonuje się w wykazie „Sp” pod nowym numerem.

1) numer porządkowy;

2) data wpływu skargi;

3) oznaczenie sądu i sygnatura akt sprawy, której dotyczy skarga;

4) nazwisko i imię wnoszącego skargę;

5) krótka treść skargi – wymienione żądania;

6) zawiadomienia;

7) orzeczenie z podaniem daty i krótkiej treści;

8) data zwrotu akt sądowi rozpoczynającemu sprawę;

9) uwagi.

2. W rubryce „Zawiadomienia” wpisuje się datę i adresata zawiadomienia (art. 10 u.s.n.p.s.).

3. W rubryce „Uwagi” odnotowuje się m.in. wzmiankę o przekazaniu odpisu orzeczenia (art. 13 u.s.n.p.s.), o zawiadomieniu ministra właściwego do spraw zagranicznych (art. 18 u.s.n.p.s.).

2. Wojskowy sąd okręgowy prowadzi zbiór orzeczeń wydanych w wyniku rozpoznania skargi na naruszenie prawa do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki.

2. W kontrolce skarg odnotowuje się:

1) numer porządkowy;

2) datę wpływu skargi i oznaczenie skarżącego;

3) sygnaturę sprawy, której skarga dotyczy;

4) datę przesłania skargi wraz z aktami sprawy właściwemu sądowi ze wskazaniem tego sądu;

5) sposób rozpoznania skargi;

6) uwagi.

3. Numer porządkowy zakreśla się po zwrocie akt wraz z odpisem orzeczenia.

2. W kontrolce, o której mowa w ust. 1, odnotowuje się:

1) numer porządkowy;

2) datę zawiadomienia i oznaczenie skarżącego;

3) sygnaturę sprawy, której skarga dotyczy;

4) sposób rozpoznania skargi i datę doręczenia odpisu orzeczenia uwzględniającego skargę;

5) datę przekazania zarządzenia o wypłacie sumy pieniężnej przez Skarb Państwa do właściwej komórki finansowej i datę wypłaty;

6) uwagi.

DZIAŁ IX

Statystyka sądowa

Rozdział 1

Ogólne zasady statystyki

Rozdział 2

Ogólne zasady sporządzania sprawozdań statystycznych

2. Dodatkowe wyjaśnienia do sprawozdań należy zamieszczać w pismach do nich załączonych.

2. Przekazywanie sprawozdań jednostce nieuprawnionej lub sporządzanie innych sprawozdań zbiorczych jest niedopuszczalne. Dokonywanie zmian w formularzach jest możliwe w wyjątkowych sytuacjach, na podstawie odrębnych przepisów.

Rozdział 3

Zasady sporządzania sprawozdań jednostkowych i zbiorczych oraz sposób ich przekazywania

2. Wydziały zamiejscowe sądów niezależnie od szczebla organizacyjnego sporządzają sprawozdania z własnego zakresu działania na zasadach takich jak sąd.

2. Do sprawozdania jednostkowego z sądu dołącza się sprawozdania z wydziału zamiejscowego, o których mowa w § 191 ust. 2.

2. Sprawozdanie zbiorcze oznacza się wyrazem „zbiorcze” przed nazwą sprawozdania.

3. Do sprawozdań zbiorczych dołącza się sprawozdania jednostkowe, układane w porządku alfabetycznym według nazw jednostek sprawozdawczych, umieszczając jako pierwsze to, które w nazwie jednostki ma tę samą siedzibę co jednostka nadrzędna.

4. Przed przystąpieniem do sporządzenia sprawozdania zbiorczego należy dokonać kontroli sprawozdań pod względem formalnym i rachunkowym, a ponadto – sprawdzić kompletność materiałów, wyjaśnić nieścisłości, błędy, usterki i niezgodności oraz dokonać poprawek.

Rozdział 4

Szczegółowe zasady sporządzania sprawozdań

2. Formularze sprawozdawcze służą więcej niż jednej jednostce organizacyjnej. Każda jednostka organizacyjna sporządza sprawozdanie ze swego zakresu działania i wyraźnie oznacza swoją nazwę w nagłówku sprawozdania.

2. Sąd, który w ramach reorganizacji struktury przekazuje sprawy, wykazuje je w rubryce załatwienia „przekazane do innej jednostki”, podając jej nazwę w załączonym do sprawozdania piśmie.

2. W sprawozdaniach sprawy (osoby, wartości lub inne cechy) przejęte wykazuje się jako wpływ i w rubryce oznaczonej „w tym ponownie wpisane” oraz „przeniesione z innej jednostki” z podaniem jej nazwy w załączonym do sprawozdania piśmie.

2. Jeżeli zniesienie jednostki organizacyjnej następuje w ciągu okresu sprawozdawczego, to jednostka ta sporządza ostatnie sprawozdanie za okres od początku roku do ostatniego dnia swojej działalności i przekazuje drogą służbową adresatowi.

3. Sąd sporządzający sprawozdanie zbiorcze uwzględnia w nim dane jednostkowe sądu podległego zniesionego za okres podległości służbowej.

Rozdział 5

Wyjaśnienie wyrażeń, zwrotów i określeń najczęściej używanych w sprawozdaniach statystycznych

2. Sprawdzanie formalne polega na skontrolowaniu, czy wszystkie pola formularza sprawozdawczego są wypełnione:

1) w tablicach sprawozdawczych, w których występują pola bilansujące się, a więc takie, z których dodane liczby z wierszy i z rubryk dają tę samą wartość, nie należy wpisywać kresek, zer, lub innych znaków oznaczających wypełnienie danego pola;

2) w tablicach sprawozdawczych, w których podawane są wartości niezależne, bez korelacji z innymi polami sprawozdawczymi, a także tam gdzie wykazuje się liczby „w tym” – muszą być wpisane poziome kreski oznaczające, że nie występuje dana cecha. Inne znaki nie są właściwe. W szczególności nie wpisuje się zer („0”), mimo że w sądach funkcjonują programy komputerowe, które powodują automatyczne uzupełnianie pól, w których nie występują liczby.

3. Sprawdzanie rachunkowe polega na weryfikacji podlegających agregacji danych liczbowych ujętych według instrukcji zamieszczonych na formularzach statystycznych do poszczególnych pól podlegających wypełnieniu.

4. Tablice sprawozdawcze inne niż z ewidencji sprawdza się według objaśnień podanych na formularzach.

2. Liczby osób delegowanych bądź to z innego szczebla sądowego bądź z wydziału do wydziału lub korzystających z urlopów macierzyńskich, wychowawczych, dla poratowania zdrowia lub innych, wykazywać należy we właściwej proporcji do liczby dni delegacji w „nowej” jednostce lub do liczby dni pracy poza urlopami wymienionymi wyżej. Jeżeli sędzia, urzędnik delegowany jest do innej jednostki w pierwszym półroczu na 3 miesiące, to jest to 1/2 osoby, jeżeli na miesiąc (np. od 1 czerwca do 30 czerwca danego roku), to w sprawozdaniu za pierwsze półrocze wykaże się 1/6 osoby. Powyższe odnosi się także do sędziów funkcyjnych.

Rozdział 6

Systematyka sprawozdawczości

2. W przypadku gdy jedna osoba stawała przed sądem pod zarzutem popełnienia dwóch lub więcej czynów, należy wykazywać ją w sposób następujący:

1) jeżeli w jednym wyroku orzeczono skazanie, uniewinnienie, umorzenie, warunkowe umorzenie lub odstąpienie od wymierzenia kary, to należy wykazać skazanie;

2) jeżeli orzeczono uniewinnienie, umorzenie, odstąpienie od wymierzenia kary lub warunkowe umorzenie, to wykazuje się warunkowe umorzenie;

3) jeżeli orzeczono uniewinnienie, odstąpienie od wymierzenia kary i umorzenie, to wykazuje się odstąpienie od wymierzenia kary;

4) jeżeli orzeczono uniewinnienie i odstąpienie od wymierzenia kary, to wykazuje się odstąpienie od wymierzenia kary;

5) jeżeli skazano za dwa (lub więcej) przestępstwa, to wykazuje się tylko jedno przestępstwo i karę wymierzoną za to przestępstwo według następujących zasad:

a) artykuł wskazany przez sąd w wyroku w trybie art. 11 § 2 k.k.,

b) jeżeli są to przestępstwa jednorodne (np. kilka czynów z art. 278 § 1 k.k.), to wykazuje się karę najsurowszą (nie karę łączną),

c) jeżeli są to przestępstwa różnorodne (np. art. 278 § 1 k.k. i art. 279 k.k.), to wykazuje się przestępstwo, za które przewidziana jest w ustawie kara surowsza (tzn. art. 279 k.k.); jeżeli zagrożenie jest jednakowe, to wykazuje się przestępstwo, za które wymierzono karę wyższą; jeżeli zagrożenia i kary są jednakowe, to wykazuje się przestępstwo społecznie bardziej szkodliwe,

d) jeżeli są to przestępstwa pospolite i z części wojskowej k.k., tak samo zagrożone i wymierzono za nie jednakowe kary, to wykazuje się przestępstwa z części wojskowej k.k.

3. Zasady, o których mowa w ust. 1 i 2, stosuje się odpowiednio do wykazywania osadzeń za wykroczenia.

2. Apelacje wnoszone z urzędu wykazuje się w odpowiednich wierszach według stron, które wniosły apelacje. Oskarżyciel posiłkowy i powód cywilny wnoszący apelację traktowani są jako prokuratorzy, a inne osoby – jeżeli wniosły apelację na korzyść oskarżonego – jako oskarżeni, jeżeli wniosły apelację na niekorzyść – jako prokuratorzy.

3. Jeżeli apelacje wniesiono równocześnie na wymiar kary i uzasadnienie, to należy je wykazać niezależnie, zarówno od kary, jak i od uzasadnienia.

2. Przekazywanie sprawozdań przez jednostki organizacyjne odbywa się pocztą elektroniczną lub wyjątkowo na elektronicznych nośnikach informacji. Jednocześnie wykonuje się wydruki przesłanych drogą elektroniczną sprawozdań i opatruje je podpisem i pieczęciami.

TYTUŁ III

INNE DZIAŁY ADMINISTRACJI SĄDOWEJ

DZIAŁ I

Organizacja i zakres działania oddziałów i innych agend administracji sądowej

2. W zależności od wielkości i warunków funkcjonowania pion ochrony stanowi oddział lub samodzielna sekcja do spraw ochrony informacji niejawnych.

3. Pionem ochrony kieruje pełnomocnik do spraw ochrony informacji niejawnych podlegający bezpośrednio prezesowi sądu.

4. Do zakresu działania pionu ochrony należy realizowanie zadań w zakresie ochrony informacji niejawnych określonych w ustawie o ochronie informacji niejawnych i innych ustawach.

5. W sądach, o których mowa w ust. 1, organizuje się kancelarię tajną wchodzącą w skład pionu ochrony.

6. Szczególne zasady organizacji kancelarii tajnych w sądach wojskowych resortu sprawiedliwości określa zarządzenie Ministra Obrony Narodowej Nr 25/MON z dnia 17 listopada 2005 r. w sprawie szczegółowego sposobu organizacji kancelarii tajnych oraz innych niż kancelaria tajna komórek organizacyjnych (Dz. Urz. MON Nr 21, poz. 203).

2. Do obowiązków pracownika odpowiedzialnego za prowadzenie biblioteki należy:

1) ewidencjonowanie zasobu bibliotecznego oraz prowadzenie skorowidzów alfabetycznych i przedmiotowych;

2) udostępnianie zasobu bibliotecznego żołnierzom i pracownikom sądów wojskowych;

3) dbałość o stan księgozbioru;

4) sporządzanie zamówień na nowe pozycje księgozbioru.

2. Zakres i tryb działania archiwum zakładowego reguluje ustawa z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (Dz. U. z 2006 r. Nr 97, poz. 673, z późn. zm.¹²), oraz regulamin wewnętrzny tego archiwum.

2. Sprawy kadrowe sądów wojskowych reguluje ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. Nr 179, poz. 1750, z późn. zm.¹³) oraz ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. – Prawo o ustroju sądów wojskowych.

DZIAŁ II

Przepisy ogólne w sprawach z zakresu administracji i nadzoru

1) dla spraw, dla których właściwe jest archiwum państwowe, opracowanym przez prezesa sądu w uzgodnieniu z właściwym archiwum państwowym;

2) dla spraw, dla których właściwe jest Centralne Archiwum Wojskowe, opracowanym na podstawie zarządzenia Ministra Obrony Narodowej Nr 3/MON z dnia 2 lutego 2005 r. w sprawie zasad i trybu postępowania z materiałami archiwalnymi i inną dokumentacją w resorcie obrony narodowej (Dz. Urz. MON Nr 2, poz. 4).

2. Wykaz akt, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, określa cyfrowo i słownie hasła klasyfikacyjne wszystkich rodzajów spraw z zakresu administracji i nadzoru, jakie załatwiane są w sądzie, oraz ich kwalifikację do kategorii materiałów archiwalnych lub dokumentacji niearchiwalnej, stosownie do przepisów rozporządzenia Ministra Kultury z dnia 16 września 2002 r. w sprawie postępowania z dokumentacją, zasad jej klasyfikowania i kwalifikowania oraz zasad i trybu przekazywania materiałów archiwalnych do archiwów państwowych (Dz. U. Nr 167, poz. 1375).

2. Zbiór wszystkich „spisów spraw” załatwianych w komórce organizacyjnej stanowi „rejestr spraw”.

1) symbolu literowego oznaczającego komórkę organizacyjną, w której sprawa jest załatwiana;

2) oddzielonego łącznikiem „–” – liczbowego symbolu hasła klasyfikacyjnego sprawy, zgodnego z rzeczowym wykazem akt;

3) oddzielonego łącznikiem „–” – kolejnego numeru porządkowego, pod którym sprawa została zarejestrowana w „spisie spraw”;

4) oddzielonych znakiem łamania – dwóch ostatnich cyfr roku kalendarzowego, w którym sprawa została wpisana.

2. Przy załatwieniu wstępnym lub częściowym – z wyznaczeniem terminu dalszego załatwienia – odnotowuje się ołówkiem w rubryce „Uwagi” wyznaczony termin wykonania dalszych czynności. Adnotację tę należy usunąć z chwilą odnotowania ostatecznego załatwienia sprawy. Przy załatwieniach częściowych, odręcznych sporządza się nadto kartę informacyjną zastępującą akta sprawy.

2. Każdemu „spisowi spraw” odpowiada odrębna „teczka aktowa” oznaczona na zewnętrznej stronie okładki hasłem klasyfikacyjnym (słownie i cyfrowo) odpowiadającym rodzajowi spraw w niej zawartych.

2. „Teczki aktowe” przechowuje się we właściwych komórkach organizacyjnych przez okres dwóch lat, licząc od roku następnego po roku, w którym teczkę założono, a następnie przekazuje się je do archiwum zakładowego.

3. Sposób przygotowania „teczek aktowych” do przejęcia przez archiwum zakładowe oraz tryb ich przekazywania regulują odrębne przepisy.

1) sprawy niezałatwione wpisać ponownie do założonego na rok bieżący „spisu spraw” i nadać im nowe znaki,

2) pod odpowiednimi pozycjami poprzedniego „spisu spraw” w rubryce „Uwagi” wpisać adnotację: „przeniesiono pod nr...”.

2. Wpisu do terminarza dokonuje się na podstawie pisma wpływającego, którego czas załatwienia jest ograniczony terminem, albo na podstawie polecenia prezesa lub kierownika komórki organizacyjnej.

3. Znak sprawy zakreśla się w terminarzu po jej załatwieniu, odnotowując jednocześnie datę załatwienia.

2. Instrukcja kancelaryjna prezesa sądu zawiera również przepisy wyjaśniające zasady korzystania z rzeczowego wykazu akt, stanowiąc tym samym jego uzupełnienie.

TYTUŁ IV

PRZEPISY KOŃCOWE

 ¹ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1999 r. Nr 75, poz. 853, z 2001 r. Nr 98, poz. 1070, z 2002 r. Nr 153, poz. 1271 i Nr 240, poz. 2052, z 2003 r. Nr 228, poz. 2256, z 2004 r. Nr 185, poz. 1907, z 2005 r. Nr 249, poz. 2104, z 2006 r. Nr 144, poz. 1044 i Nr 191, poz. 1414 oraz z 2007 r. Nr 64, poz. 433 i Nr 112, poz. 766.

² Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. Nr 128, poz. 840, z 1999 r. Nr 64, poz. 729 i Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 48, poz. 548, Nr 93, poz. 1027 i Nr 116, poz. 1216, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071, z 2003 r. Nr 111, poz. 1061, Nr 121, poz. 1142, Nr 179, poz. 1750, Nr 199, poz. 1935 i Nr 228, poz. 2255, z 2004 r. Nr 25, poz. 219, Nr 69, poz. 626, Nr 93, poz. 889 i Nr 243, poz. 2426, z 2005 r. Nr 86, poz. 732, Nr 90, poz. 757, Nr 132, poz. 1109, Nr 163, poz. 1363, Nr 178, poz. 1479 i Nr 180, poz. 1493, z 2006 r. Nr 190, poz. 1409, Nr 218, poz. 1592 i Nr 226, poz. 1648 oraz z 2007 r. Nr 89, poz. 589, Nr 123, poz. 850 i Nr 124, poz. 859.

³ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 50, poz. 580, Nr 62, poz. 717, Nr 73, poz. 852 i Nr 93, poz. 1027, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071 i Nr 106, poz. 1149, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, z 2003 r. Nr 17, poz. 155, Nr 111, poz. 1061 i Nr 130, poz. 1188, z 2004 r. Nr 51, poz. 514, Nr 69, poz. 626, Nr 93, poz. 889, Nr 240, poz. 2405 i Nr 264, poz. 2641, z 2005 r. Nr 10, poz. 70, Nr 48, poz. 461, Nr 77, poz. 680, Nr 96, poz. 821, Nr 141, poz. 1181, Nr 143, poz. 1203, Nr 163, poz. 1363, Nr 169, poz. 1416 i Nr 178, poz. 1479, z 2006 r. Nr 15, poz. 118, Nr 66, poz. 467, Nr 95, poz. 659, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 141, poz. 1009 i 1013, Nr 167, poz. 1192 i Nr 226, poz. 1647 i 1648 oraz z 2007 r. Nr 20, poz. 116, Nr 64, poz. 432, Nr 80, poz. 539, Nr 89, poz. 589, Nr 99, poz. 664 i Nr 112, poz. 766.

⁴ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. Nr 160, poz. 1083, z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 60, poz. 701, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1218, z 2001 r. Nr 111, poz. 1194, Nr 98, poz. 1071 i Nr 151, poz. 1686, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 121, poz. 1033 i Nr 200, poz. 1679, z 2003 r. Nr 111, poz. 1061, Nr 142, poz. 1380 i Nr 179, poz. 1750, z 2004 r. Nr 93, poz. 889, Nr 210, poz. 2135, Nr 240, poz. 2405, Nr 243, poz. 2426 i Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 163, poz. 1363 i Nr 178, poz. 1479 oraz z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i Nr 226, poz. 1648.

⁵ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 109, poz. 1031 i Nr 213, poz. 2081, z 2004 r. Nr 128, poz. 1351, z 2005 r. Nr 132, poz. 1103 i Nr 143, poz. 1203, z 2006 r. Nr 226, poz. 1648 oraz z 2007 r. Nr 89, poz. 589 i Nr 99, poz. 664.

⁶ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 154, poz. 1787, z 2002 r. Nr 153, poz. 1271, Nr 213, poz. 1802 i Nr 240, poz. 2052, z 2003 r. Nr 188, poz. 1838, i Nr 228, poz. 2256, z 2004 r. Nr 34, poz. 304, Nr 130, poz. 1376, Nr 185, poz. 1907 i Nr 273, poz. 2702 i 2703, z 2005 r. Nr 13, poz. 98, Nr 131, poz. 1102, Nr 167, poz. 1398, Nr 169, poz. 1410, 1413 i 1417, Nr 178, poz. 1479 i Nr 249, poz. 2104, z 2006 r. Nr 144, poz. 1044 i Nr 218, poz. 1592 oraz z 2007 r. Nr 64, poz. 433, Nr 73, poz. 484, N r 99, poz. 664, N r 112, poz. 766, N r 136, poz. 959 i N r 138, poz. 976.

⁷ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 149, poz. 1078, Nr 218, poz. 1592 i Nr 220, poz. 1600.

⁸ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1993 r. Nr 36, poz. 159, z 1995 r. Nr 28, poz. 143, z 1998 r. Nr 97, poz. 604, z 2002 r. Nr 240, poz. 2055, z 2004 r. Nr 273, poz. 2703 oraz z 2007 r. Nr 191, poz. 1372.

⁹ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. Nr 160, poz. 1083, z 2000 r. Nr 62, poz. 717, z 2001 r. Nr 106, poz. 1149, z 2002 r. Nr 213, poz. 1801, z 2003 r. Nr 17, poz. 155 oraz z 2007 r. Nr 112, poz. 766.

¹⁰ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 240, poz. 2052, z 2003 r. Nr 179, poz. 1750 oraz z 2007 r. Nr 176, poz. 1242.

¹¹ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1996 r. Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 769, z 1998 r. Nr 99, poz. 632 i Nr 106, poz. 668, z 2001 r. Nr 100, poz. 1080, z 2003 r. Nr 217, poz. 2125, z 2004 r. Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 163, poz. 1362, z 2006 r. Nr 170, poz. 1217 oraz z 2007 r. Nr 166, poz. 1172.

¹² Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 104, poz. 708, Nr 170, poz. 1217, Nr 220, poz. 1600, oraz z 2007 r. Nr 64, poz. 426.

¹³ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 116, poz. 1203 i Nr 210, poz. 2135, z 2005 r. Nr 122, poz. 1025, z 2006 r. Nr 104, poz. 711, Nr 191, poz. 1414, Nr 220, poz. 1600 i poz. 1602 oraz z 2007 r. Nr 107, poz. 732 i Nr 176, poz. 1242.