Dawid Rejmer

Od niedawna wspólnicy prowadzący biznes w formie spółek kapitałowych, komandytowych i komandytowo-akcyjnych zyskali dwie nowe możliwości dotyczące swoich rozliczeń podatkowych. Pierwsza to ryczałt od dochodów spółek, czyli CIT Estoński, zaś druga, to zastosowanie Fundacji Rodzinnej. Które z tych rozwiązań jest lepsze i bardziej opłacalne? Poniżej porównanie obydwu, na przykładzie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Ryczałt od dochodów spółek, czyli CIT Estoński zyskuje na popularności. Coraz więcej spółek zastanawia się nad przejściem na ten sposób opodatkowania. W Internecie można znaleźć informację, że łączny podatek zapłacony przez spółkę i wspólników spadnie z 34,39% do 25% (duzi podatnicy) lub do 20% (mali podatnicy). Czy tak jest rzeczywiście? Wreszcie dla jakich firm CIT Estoński może być rzeczywiście dobrym rozwiązaniem?

Powszechnie mówi się, że działalność gospodarcza jest opodatkowana „jednokrotnie", podczas gdy spółki „dwukrotnie". Z punktu widzenia przedsiębiorców „podatkiem" jest wszystko to, co płacą do Państwa lub instytucji Państwa. Nie ma dla nich znaczenia, czy zostało to nazwane „podatkiem", „składką", czy „daniną". Rozumiejąc „podatek" w szerokim tego słowa znaczeniu okazuje się, że działalności gospodarcze, spółki cywilne i jawne płacą 4 „podatki" a spółki kapitałowe i ich wspólnicy (sp. z o.o., p.s.a, S.A.) płacą 2 „podatki". Spółka komandytowa i komandytowo-akcyjna lokują się gdzieś pomiędzy tymi dwiema grupami.

Już 22 maja 2023 r. wchodzi w życie ustawa o fundacji rodzinnej, dzięki której będzie można uniknąć rozdrobnienia majątku firmowego i rodzinnego przez członków rodziny po śmierci pierwotnego założyciela firmy. Celem nowych przepisów jest budowanie kapitału na całe pokolenia oraz jego akumulacja i zaspokojenie bieżących potrzeb rodziny. Komu w szczególności będzie przydatna fundacja rodzinna i jakie warunki należy spełniać by móc ją założyć?