Dziennik Ustaw - rok 2005 nr 187 poz. 1574

Na podstawie art. 61 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. Nr 69, poz. 625 oraz z 2005 r. Nr 23, poz. 188 i Nr 33, poz. 289) zarządza się, co następuje:

1) sposób i tryb postępowania przy:

a) podejrzeniu zgnilca amerykańskiego pszczół, zwanego dalej „chorobą”,

b) stwierdzaniu choroby,

c) wygaszaniu ogniska choroby;

2) rodzaj próbek pobieranych do badań diagnostycznych oraz sposób ich pobierania i wysyłania;

3) środki stosowane przy zwalczaniu choroby;

4) sposób przeprowadzania czyszczenia i odkażania.

1) rodzina pszczela – zorganizowane zbiorowisko osobników pszczoły miodnej, złożone zwykle z jednej matki pszczelej, pszczół robotnic i trutni oraz czerwia;

2) czerw – łączną nazwę stadiów rozwojowych pszczoły miodnej od jaja do poczwarki;

3) pień pszczeli – rodzinę pszczelą wraz z jej gniazdem w ulu, bez względu na jego konstrukcję lub użyte materiały do budowy;

4) pasieka – ograniczony teren wraz ze znajdującymi się na nim pniami pszczelimi, budowlami i urządzeniami pasiecznymi;

5) ul – pomieszczenie dla pszczół, wraz z ramkami, z drewna lub innych materiałów.

2. Czynności, o których mowa w ust. 1, obejmują w szczególności:

1) dochodzenie epizootyczne;

2) badanie kliniczne rodziny pszczelej.

3. Powiatowy lekarz weterynarii, jeżeli konieczne jest wykonanie badań diagnostycznych, pobiera próbki do tych badań, zabezpiecza je, znakuje i przesyła do laboratorium, o którym mowa w art. 23 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 33, poz. 287, z późn. zm.²⁾).

4. Rodzaj próbek pobieranych do badań diagnostycznych oraz sposób ich pobierania i wysyłania jest określony w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

5. Powiatowy lekarz weterynarii w okresie oczekiwania na wyniki badań diagnostycznych w szczególności:

1) obejmuje pasiekę nadzorem;

2) zakazuje przemieszczania z pasieki oraz do pasieki:

a) rodzin pszczelich, pszczół, matek pszczelich, czerwia, pni pszczelich i produktów pszczelich,

b) sprzętu i narzędzi używanych do pracy w pasiece;

3) nakazuje oznakowanie w pasiece pni pszczelich, w których znajdują się rodziny pszczele podejrzane o chorobę.

1) zakazuje przemieszczania z pasieki oraz do pasieki:

a) rodzin pszczelich, pszczół, matek pszczelich, czerwia, pni pszczelich i produktów pszczelich,

b) sprzętu i narzędzi używanych do pracy w pasiece;

2) nakazuje odpowiednie postępowanie z:

a) chorymi rodzinami pszczelimi w szczególności ich leczenie albo zniszczenie,

b) rodzinami pszczelimi, w których nie stwierdzono choroby,

c) ulami, ramkami i woszczyną chorych rodzin pszczelich,

d) produktami pszczelimi;

3) nakazuje przeprowadzenie oczyszczania i odkażania:

a) miejsca dotychczasowego przetrzymywania chorych rodzin pszczelich,

b) sprzętu i narzędzi używanych do pozyskiwania produktów pszczelich,

c) sprzętu i narzędzi używanych do obsługi pni pszczelich,

d) uli, w których znajdują się lub znajdowały się chore rodziny pszczele;

4) nakazuje wykonanie badania klinicznego rodzin pszczelich, w których nie stwierdzono choroby.

2. Powiatowy lekarz weterynarii w uzasadnionych przypadkach może wyrazić zgodę na przemieszczanie produktów pszczelich z pasieki, o której mowa w ust. 1.

3. Oczyszczanie i odkażanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, odbywa się pod nadzorem powiatowego lekarza weterynarii, w sposób określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

2. Promień obszaru zagrożonego wynosi co najmniej 3 km.

3. Obszar zapowietrzony i obszar zagrożony określa się uwzględniając czynniki geograficzne, administracyjne, ekologiczne i epizootyczne odnoszące się do choroby oraz kontrolowanych obiektów.

4. W obszarze zapowietrzonym i obszarze zagrożonym powiatowy lekarz weterynarii może:

1) nakazać przegląd pasiek;

2) zakazać przemieszczania, bez zezwolenia, rodzin pszczelich, matek pszczelich, czerwia, pszczół, pni pszczelich, produktów pszczelich oraz sprzętu i narzędzi używanych do pracy w pasiece;

3) zakazać wystaw i targów z udziałem pszczół.

1) stwierdził skuteczność środków zastosowanych przy zwalczaniu choroby oraz oczyszczanie i odkażanie zostało przeprowadzone w sposób określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia albo

2) znajdujące się w ognisku choroby rodziny pszczele lub pnie pszczele zostały zniszczone oraz oczyszczanie i odkażanie zostało przeprowadzone w sposób określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi: J. J. Pilarczyk

¹⁾ Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi kieruje działem administracji rządowej – rolnictwo, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 11 czerwca 2004 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (Dz. U. Nr 134, poz. 1433).

²⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 91, poz. 877 i Nr 273, poz. 2703 oraz z 2005 r. Nr 23, poz. 188, Nr 33, poz. 289, Nr 163, poz. 1362 i Nr 178, poz. 1480.

Załączniki do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi
 z dnia 14 września 2005 r. (poz. 1574)

Załącznik nr 1

RODZAJ PRÓBEK POBIERANYCH DO BADAŃ DIAGNOSTYCZNYCH ORAZ SPOSÓB ICH POBIERANIA I WYSYŁANIA

1. Do badań diagnostycznych pobiera się:

1) wycinek plastra o wymiarach 10 x 10 cm z zamarłym lub chorym czerwiem (bez miodu);

2) martwe pszczoły lub osyp zimowy;

3) pyłek, wosk i miód.

2. Wycinek plastra, martwe pszczoły, pyłek i wosk umieszcza się w papierowym opakowaniu, na którym umieszcza się numer ula.

3. Miód pobiera się w szklane lub plastikowe, sterylne pojemniki, zamykane szczelnym przykryciem zabezpieczającym przed wyciekiem zawartości.

4. Każdą próbkę zaopatruje się w etykietę zawierającą opis i numer identyfikacyjny, rodzaj próbki, datę i miejsce jej pobrania, imię i nazwisko oraz adres posiadacza pszczół.

5. Do każdej przesyłanej próbki dołącza się dokument w formie pisma przewodniego, w którym podaje się między innymi:

1) imię i nazwisko oraz adres posiadacza pszczół;

2) imię i nazwisko oraz adres i numer telefonu powiatowego lekarza weterynarii;

3) zakres i kierunek badań laboratoryjnych;

4) liczbę rodzin pszczelich;

5) datę wystąpienia i opis objawów klinicznych;

6) opis ewentualnego leczenia.

6. Na opakowaniu zewnętrznym kontenera, kartonu lub pudełka, w którym przewozi się materiał zakaźny, należy umieścić następujące napisy ostrzegawcze i informacje: „Materiał biologiczny zakaźny! Nie otwierać podczas transportu.”.

7. Próbki do laboratorium przesyła się bezpośrednio, nie później niż przed upływem 24 godzin od pobrania.

Załącznik nr 2

SPOSOBY OCZYSZCZANIA I ODKAŻANIA

1. Osoby wykonujące zabiegi oczyszczania i odkażania powinny:

1) być przeszkolone w zakresie obchodzenia się z preparatami używanymi do tych zabiegów, w tym w zakresie przygotowywania ich roztworów;

2) być zaopatrzone w ochronne okulary lub maski, kombinezony oraz rękawice i buty gumowe, w celu ochrony przed poparzeniem lub zatruciem środkami używanymi do wykonywania tych zabiegów.

2. Podczas wykonywania zabiegów oczyszczania i odkażania należy przestrzegać wymagań określonych w przepisach o bezpieczeństwie i higienie pracy.

3. Oczyszczanie polega na usunięciu zakażonych substancji mogących zawierać czynniki chorobotwórcze z pasieki, pni pszczelich, uli, sprzętu i narzędzi pasiecznych oraz na ich unieszkodliwieniu.

4. Oczyszczanie przeprowadza się przy użyciu:

1) środków fizycznych – narzędzi ręcznych, sprzętu mechanicznego lub wody pod ciśnieniem;

2) produktów biobójczych określonych w przepisach o produktach biobójczych.

5. Unieszkodliwienie materiału zakaźnego może być przeprowadzone również poprzez spalenie, w bezpiecznym miejscu na terenie pasieki.

6. Odkażanie polegające na niszczeniu czynników chorobotwórczych obecnych w środowisku przeprowadza się przy użyciu:

1) środków fizycznych, w tym: przez spalenie sprzętów drewnianych, opalanie drewnianych uli i sprzętów metalowych, użycie wysokiej temperatury wraz z odpowiednim ciśnieniem, użycie gorącej wody lub pary wodnej;

2) produktów biobójczych, określonych w przepisach o produktach biobójczych.

7. Powierzchnie zakażonego sprzętu i narzędzi podlegają mechanicznemu oczyszczeniu i odkażeniu odpowiednim produktem biobójczym.

8. Zniszczone i zakażone ule powinny być spalone wraz z woszczyną i beleczkami oraz matami ocieplającymi.

9. Ule oraz ich elementy nadające się do dalszego użytkowania, po ich mechanicznym oczyszczeniu i umyciu, odkaża się poprzez:

1) opalenie płomieniem lampy benzynowej lub gazowej albo

2) opalenie poprzez napełnienie ula do połowy suchą słomą lub papierem, a następnie podpalenie całej jego zawartości i utrzymanie ognia aż do zbrązowienia drewna ula;

3) wyszorowanie wnętrza ula wraz z beleczkami oraz ścian zewnętrznych i daszku ula odpowiednim produktem biobójczym;

4) zagotowanie ramek gniazdowych i nadstawkowych oraz beleczek w odpowiednim roztworze produktu biobójczego.

10. Teren przed zakażonymi ulami odkaża się poprzez posypanie lub polanie odpowiednim produktem biobójczym, a następnie przekopanie na głębokość 30 cm.

11. Pozyskane produkty pszczele pochodzące od chorych rodzin mogą być wykorzystane w gospodarstwie domowym, piekarnictwie lub przemyśle, po poddaniu ich odpowiedniej obróbce.

12. Unieszkodliwienie bakterii wywołujących chorobę, a zwłaszcza ich przetrwalników znajdujących się w produktach pszczelarskich pochodzących od chorych rodzin pszczelich może być przeprowadzone w autoklawie przy temperaturze 121 °C, ciśnieniu 0,1 MPa w ciągu 30 minut.

13. Ręce oraz ubrania ochronne osób obsługujących ule zakażone chorobą odkaża się przy użyciu odpowiedniego produktu biobójczego.