REKLAMA
Monitor Polski - rok 2025 poz. 1117
OBWIESZCZENIE
MINISTRA KLIMATU I ŚRODOWISKA1)
z dnia 6 października 2025 r.
w sprawie włączenia kwalifikacji wolnorynkowej "Edukowanie o zmianie klimatu" do Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji
Na podstawie art. 25 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 22 grudnia 2015 r. o Zintegrowanym Systemie Kwalifikacji (Dz. U. z 2024 r. poz. 1606) ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia informacje o włączeniu kwalifikacji wolnorynkowej "Edukowanie o zmianie klimatu" do Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji.
Minister Klimatu i Środowiska: P. Hennig-Kloska
|
|
1) Minister Klimatu i Środowiska kieruje działem administracji rządowej - klimat, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 25 lipca 2025 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Klimatu i Środowiska (Dz. U. poz. 995).
Załącznik do obwieszczenia Ministra Klimatu i Środowiska
z dnia 6 października 2025 r. (M.P. poz. 1117)
INFORMACJE O WŁĄCZENIU KWALIFIKACJI WOLNORYNKOWEJ "EDUKOWANIE O ZMIANIE KLIMATU" DO ZINTEGROWANEGO SYSTEMU KWALIFIKACJI
1. Nazwa kwalifikacji wolnorynkowej
| Edukowanie o zmianie klimatu |
2. Poziom Polskiej Ramy Kwalifikacji przypisany do kwalifikacji wolnorynkowej
| 5 poziom Polskiej Ramy Kwalifikacji |
3. Efekty uczenia się wymagane dla kwalifikacji wolnorynkowej
| Syntetyczna charakterystyka efektów uczenia się: Osoba posiadająca kwalifikację wolnorynkową "Edukowanie o zmianie klimatu" jest przygotowana do pełnienia roli edukatora klimatycznego. Ma interdyscyplinarną wiedzę dotyczącą mechanizmów, przyczyn i skutków współczesnej zmiany klimatu, a także zna wybrane metody przystosowania się do niej oraz ograniczania jej. Potrafi korzystać ze źródeł informacji i krytycznie je oceniać. Posługuje się podstawową wiedzą o procesach i zjawiskach społeczno-psychologicznych, istotnych przy komunikowaniu wiedzy na temat zmiany klimatu. Potrafi zidentyfikować często występujące błędy w rozumowaniu oraz błędy logiczne i jest w stanie podjąć dyskusję na ich temat. Potrafi samodzielnie zaplanować i przeprowadzić zajęcia na temat współczesnej zmiany klimatu w formie wykładu oraz ćwiczeń praktycznych. Przekazuje wiedzę w sposób angażujący uczestników. Dopasowuje treści i formę zajęć do grupy uczestników. Potrafi ewaluować i ulepszać swoją pracę. Wyznacza cele własnego rozwoju jako edukatora klimatycznego, wskazując swoje mocne i słabe strony. |
| Zestaw 1. Posługiwanie się wiedzą o klimacie | |
| Poszczególne efekty uczenia się | Kryteria weryfikacji ich osiągnięcia |
| Charakteryzuje mechanizmy rządzące klimatem | 1. Rozróżnia pojęcia pogody i klimatu. 2. Wyjaśnia, czym są gazy cieplarniane. 3. Wyjaśnia zjawisko efektu cieplarnianego. 4. Omawia bilans energetyczny Ziemi (uwzględniając zagadnienia: albedo, ilość energii słonecznej docierającej do Ziemi, skład atmosfery). 5. Rozróżnia metody transferu energii w systemie klimatycznym Ziemi. 6. Wymienia elementy systemu klimatycznego Ziemi. 7. Opisuje na przykładach mechanizmy wymuszeń oraz ujemnych i dodatnich sprzężeń klimatycznych. 8. Opisuje obieg węgla w przyrodzie z uwzględnieniem jego rezerwuarów i procesów wymiany węgla oraz proporcje między poszczególnymi rezerwuarami i procesami wymiany węgla. 9. Wymienia co najmniej 3 gazy cieplarniane długożyciowe o największym udziale w efekcie cieplarnianym. 10. Opisuje, czym jest naturalna wewnętrzna zmienność klimatu, podając przykład. |
| Charakteryzuje przyczyny zmiany klimatu | 1. Rozróżnia pojęcia efektu cieplarnianego i zmiany klimatu oraz omawia różnice między współczesną zmianą klimatu a tymi, które zachodziły wcześniej, pod względem tempa zmian i ich przyczyn. 2. Wskazuje fizyczne przyczyny współczesnej zmiany klimatu. 3. Wskazuje przyczyny nasilenia efektu cieplarnianego na przestrzeni ostatnich 200 lat z uwzględnieniem różnych rodzajów źródeł emisji gazów cieplarnianych. 4. Omawia powiązanie między wielkością gospodarki a poziomem emisji gazów cieplarnianych. 5. Omawia przykład kontrowersji przy szacowaniu wkładu sektora gospodarki do ogólnej emisji gazów cieplarnianych, uwzględniając emisje bezpośrednie i pośrednie. 6. Omawia równanie Kaya identity (tożsamość Kaya). 7. Omawia konsekwencje wykładniczego wzrostu gospodarczego w kontekście granic wzrostu i granic planetarnych. |
| Charakteryzuje skutki zmiany klimatu | 1. Określa znaczenie zmiany klimatu dla pogody, uwzględniając temperaturę, opady i częstotliwość występowania ekstremów oraz ich intensywność. 2. Określa znaczenie zmiany klimatu dla kriosfery (lód morski, lodowce, lądolody i wieloletnia zmarzlina). 3. Określa wpływ zmiany klimatu na wzrost poziomu morza. 4. Podaje przykłady wpływu zmiany klimatu na ekosystemy morskie i lądowe. 5. Omawia przykład migracji gatunków spowodowany zmianą klimatu. 6. Wskazuje wpływ zmiany klimatu na dostępność wody słodkiej. 7. Omawia wpływ zmiany klimatu na społeczeństwo i działalność człowieka, na przykład na zdrowie, ubóstwo, bezpieczeństwo, migracje, nierówności społeczne i rolnictwo. 8. Omawia wpływ zmiany klimatu na ryzyko wystąpienia konfliktów zbrojnych. |
| Charakteryzuje powiązania kryzysu klimatycznego z innymi kryzysami | 1. Podaje przykłady powiązań między kryzysem klimatycznym a kryzysami społecznymi, takimi jak nierówności społeczne, ubóstwo, migracje i konflikty zbrojne, a także przykłady wpływu kryzysu klimatycznego na bezpieczeństwo i zdrowie. 2. Podaje przykłady powiązań między kryzysem klimatycznym a kryzysami środowiskowymi, takimi jak kryzys bioróżnorodności, eutrofizacja wód i zanieczyszczenie środowiska, odwołując się do koncepcji granic planetarnych. 3. Rozróżnia pojęcia śladu ekologicznego, śladu węglowego oraz emisji w cyklu życia produktu. |
| Charakteryzuje źródła emisji gazów cieplarnianych | 1. Określa udział głównych grup źródeł energii w światowej produkcji energii. 2. Określa znaczenie wyboru źródeł energii dla poziomu emisji gazów cieplarnianych. 3. Określa znaczenie sposobów użytkowania terenu dla poziomu emisji gazów cieplarnianych (na przykład gospodarka rolno-leśna, ochrona terenów przyrodniczych). |
| Charakteryzuje działania związane z adaptacją do zmiany klimatu i mitygacją zmiany klimatu | 1. Rozróżnia pojęcia: adaptacja do zmiany klimatu i mitygacja zmiany klimatu. 2. Podaje przykłady działań adaptacyjnych. 3. Podaje przykłady działań mitygacyjnych. 4. Wskazuje przykłady działań adaptacyjnych i mitygacyjnych w podziale na obszary: technologiczny, behawioralny i społeczno-ekonomiczny. 5. Omawia znaczenie odejścia od paliw kopalnych dla mitygacji zmiany klimatu. 6. Wymienia zalety i wady (z punktu widzenia środowiska i klimatu) wybranego działania adaptacyjnego lub mitygacyjnego opartego na rozwiązaniach technologicznych. 7. Wymienia zalety i wady (z punktu widzenia środowiska i klimatu) wybranego działania adaptacyjnego lub mitygacyjnego opartego na przyrodzie. |
| Omawia i korzysta ze źródeł informacji dotyczących klimatu i emisji gazów cieplarnianych | 1. Wskazuje pierwotne źródła pozyskiwania wiedzy o klimacie, takie jak badania satelitarne, oceanograficzne, paleoklimatyczne i geologiczne. 2. Wymienia kryteria oceny rzetelności informacji pozyskiwanych z Internetu. 3. Wyszukuje dane dotyczące klimatu i emisji gazów cieplarnianych, posługując się minimum jednym serwisem internetowym pozwalającym na przeglądanie aktualnych i historycznych danych pochodzących z wiarygodnych źródeł. 4. Omawia różnice pomiędzy publikacją w recenzowanym piśmie naukowym a publikacją z innego źródła. 5. Wskazuje warunki powstawania raportów przygotowywanych przez Międzyrządowy Zespół ds. Zmian Klimatu (Intergovernmental Panel on Climate Change - IPCC). 6. Omawia projekcje zmiany klimatu zawierające minimum dwa scenariusze. |
| Zestaw 2. Posługiwanie się wiedzą z zakresu psychologii i komunikacji | |
| Poszczególne efekty uczenia się | Kryteria weryfikacji ich osiągnięcia |
| Charakteryzuje procesy i zjawiska społeczno-psychologiczne | 1. Rozróżnia rodzaje negacjonizmu klimatycznego, w tym literalnego i implikacyjnego. 2. Wyjaśnia następujące zjawiska społeczno-psychologiczne w kontekście zmiany klimatu: wyparcie, opór, dystansowanie się i dysonans poznawczy. 3. Wymienia bariery utrudniające przyjęcie wiedzy o zmianie klimatu i podjęcie skutecznych działań mitygacyjnych. |
| Ocenia przekazy komunikacji medialnej | 1. Podaje przykłady przekazów medialnych opóźniających podjęcie działań mitygacyjnych. 2. Omawia zjawisko greenwashingu, podając przykłady. 3. Wskazuje różnice między zmianami systemowymi a indywidualnymi, rozpoznając je na przykładach przekazów medialnych dotyczących mitygacji zmiany klimatu. |
| Charakteryzuje reakcje indywidualne | 1. Wymienia możliwe reakcje emocjonalne u jednostki związane ze zdobyciem lub pogłębieniem wiedzy o zmianie klimatu, podając przykłady. 2. Wymienia sposoby radzenia sobie ze stresem. 3. Omawia, jak reakcje emocjonalne zmieniają się w czasie. 4. Omawia sposoby wspierania jednostki w radzeniu sobie z trudnymi emocjami. |
| Identyfikuje błędne argumenty i manipulację | 1. Identyfikuje błędy w rozumowaniu oraz błędy logiczne, takie jak nadmierne uogólnienia, opieranie się na niereprezentatywnych przykładach, fałszywa dychotomia i wybiórczość myślenia. 2. Identyfikuje techniki manipulacji w argumentacji, takie jak chochoł, fałszywi eksperci i nierealne oczekiwania. 3. Odpowiada na argumenty zawierające błędy logiczne lub manipulacje. |
| Zestaw 3. Planowanie i prowadzenie zajęć dotyczących współczesnej zmiany klimatu | |
| Poszczególne efekty uczenia się | Kryteria weryfikacji ich osiągnięcia |
| Przygotowuje zajęcia dotyczące zmiany klimatu | 1. Określa cele zajęć. 2. Dobiera zawartość merytoryczną oraz formę zajęć do celów zajęć i charakteru grupy uczestników, to jest do wieku uczestników, poziomu wykształcenia uczestników i liczebności grupy. 3. Przygotowuje konspekt zajęć zawierający elementy wykładu oraz elementy ćwiczeń praktycznych. 4. Projektuje zajęcia z wykorzystaniem metod aktywizujących. |
| Prowadzi zajęcia dotyczące zmiany klimatu z elementami metod aktywizujących | 1. Prezentuje fragment wykładu z przygotowanych przez siebie zajęć. 2. Komunikuje się z szacunkiem. 3. Wzbudza i utrzymuje uwagę uczestników. 4. Zachowuje spójność wypowiedzi z gestykulacją i zachowaniem. |
| Dokonuje autorefleksji oraz projektuje własny rozwój zawodowy | 1. Dokonuje autoanalizy w kontekście usprawniania własnego warsztatu. 2. Wskazuje obszary do własnego rozwoju zawodowego. 3. Omawia zalety korzystania z superwizji lub superwizji koleżeńskiej. |
4. Ramowe wymagania dotyczące metod przeprowadzania walidacji, osób przeprowadzających walidację oraz warunków organizacyjnych i materialnych niezbędnych do prawidłowego i bezpiecznego przeprowadzania walidacji
| 4.1. Wymagania dotyczące metod przeprowadzania walidacji: Weryfikacja efektów uczenia się (walidacja) może być przeprowadzona za pomocą następujących metod: 1) testu teoretycznego; 2) analizy dowodów i deklaracji (dopuszczalne dowody: portfolio zawierające wykaz działań podjętych przez osobę przystępującą do walidacji, w tym dokumenty, referencje i inne informacje poświadczające kompetencje związane z edukowaniem o zmianie klimatu); 3) wywiadu swobodnego (rozmowy z komisją); 4) wywiadu ustrukturyzowanego (rozmowy z komisją); 5) obserwacji w warunkach symulowanych; 6) zadań praktycznych (studium przypadku). |
| 4.2. Wymagania dotyczące osób przeprowadzających walidację: Etap walidacji prowadzi komisja walidacyjna złożona z minimum 3 osób, spośród których jest wybierany przewodniczący. Wszyscy członkowie komisji walidacyjnej spełniają łącznie następujące warunki, z tym że każdy z tych członków spełnia co najmniej jeden z warunków: 1) posiada kwalifikację pełną na 8 poziomie Polskiej Ramy Kwalifikacji; 2) posiada kwalifikację pełną minimum na 7 poziomie Polskiej Ramy Kwalifikacji w dziedzinie psychologii lub pedagogiki; 3) posiada kwalifikację pełną minimum na 7 poziomie Polskiej Ramy Kwalifikacji w dziedzinie nauk ścisłych i przyrodniczych oraz spełnia co najmniej jeden z warunków: a) w ciągu ostatnich 3 lat przeprowadził minimum 5 wykładów lub spotkań dotyczących współczesnej zmiany klimatu, b) jest autorem lub współautorem publikacji dydaktycznych lub popularnonaukowych dotyczących współczesnej zmiany klimatu; 4) posiada kwalifikację pełną minimum na 7 poziomie Polskiej Ramy Kwalifikacji oraz w ostatnim roku przeprowadził minimum 5 wykładów lub spotkań dotyczących współczesnej zmiany klimatu. |
| 4.3. Warunki organizacyjne i materialne niezbędne do prawidłowego i bezpiecznego przeprowadzenia walidacji: Walidacja jest przeprowadzana stacjonarnie. Instytucja certyfikująca musi zapewnić warunki odpowiednie do przeprowadzenia walidacji, w szczególności pomieszczenie, w którym jest możliwe przeprowadzenie walidacji, wyposażone w sprzęt i materiały umożliwiające przedstawienie prezentacji audiowizualnej, takie jak urządzenie z dostępem do Internetu (komputer stacjonarny lub laptop), oraz flipchart lub tablicę wraz z narzędziami umożliwiającymi pisanie na ich powierzchni (odpowiednio flamastry lub kreda). |
5. Warunki, jakie musi spełniać osoba przystępująca do walidacji
| Do walidacji może przystąpić osoba, która posiada kwalifikację pełną minimum na 4 poziomie Polskiej Ramy Kwalifikacji lub świadectwo dojrzałości. |
6. Inne, poza pozytywnym wynikiem walidacji, warunki uzyskania kwalifikacji wolnorynkowej
| Brak |
7. Okres ważności certyfikatu potwierdzającego nadanie kwalifikacji wolnorynkowej
| Bezterminowy |
8. Termin dokonywania przeglądu kwalifikacji, z uwzględnieniem terminu, o którym mowa w art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 22 grudnia 2015 r. o Zintegrowanym Systemie Kwalifikacji
| Nie rzadziej niż raz na 5 lat |
- Data ogłoszenia: 2025-10-23
- Data wejścia w życie: 2025-10-23
- Data obowiązywania: 2025-10-23
REKLAMA
Monitor Polski
REKLAMA
REKLAMA
